 |
| Ξαναζεσταμένα άνοστα φαγητά είναι ΟΛΑ τα υπάρχοντα κόμματα. Juan |
Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος, Δικηγόρος
Είναι φιλόσοφος; Είναι ποιητής; Είναι προφήτης; Και ναι και όχι! Είναι πάντως ο Χάρης Καστανίδης, που μάλλον δεν είναι τίποτε απ’ όλα αυτά, αλλά το πιθανότερο είναι να νομίζει ότι είναι κάτι περισσότερο από όλα αυτά μαζί!
Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστο σε κάποιον που, μην έχοντας τι άλλο να κάνει, θα αποφασίσει να διαθέσει τον χρόνο του και να διαβάσει την πρόσφατη συνέντευξη (25.04.2021) του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ στο ενημερωτικό site www.ieidiseis.gr.
Είναι σίγουρο ότι θα αισθανθεί μια δημιουργική ανατριχίλα να διαπερνά το κορμί του, καθώς η ατίθαση σκέψη, το μεγαλεπήβολο όραμα και το αγωνιστικό μεγαλείο του Καστανίδη θα πλημμυρίζουν το είναι του και θα σκορπίζουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα την μέχρι εκείνη την στιγμή κενότητα της ύπαρξης του…«Ο χρόνος είναι αμείλικτος για όλους. Αργά ή γρήγορα αποκαλύπτει πρόσωπα και κόμματα, με τρόπο θετικό ή αρνητικό. Είναι αμείλικτος στην πολιτική, ιδιαίτερα για τους υποκριτές και τους ανίκανους».
Η καθαρότητα του φιλοσοφημένου λόγου είναι απόρροια της αλήθειας που εκφράζει. Κατακεραυνώνει τους υποκριτές και τους ανίκανους διότι, πλήρους αυτογνωσίας ο ίδιος, διακρίνει ότι δεν είναι ούτε υποκριτής και, φυσικά, ούτε και ανίκανος! Ο χρόνος είναι αμείλικτος για τους άλλους, ποτέ για τον Καστανίδη…
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αρχίσει να φθείρεται, όχι τόσο εξαιτίας της δράσης της αντιπολίτευσης, αλλά επειδή τα προβλήματα αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν την «αριστεία» των κυβερνητικών στελεχών».
Εδώ η ποίηση κάνει δειλά – δειλά την εμφάνισή της. Ο εκ πεποιθήσεως άριστος είναι ο καταλληλότερος για να μιλήσει για το «έλλειμμα» αριστείας των άλλων. Από το δυσθεώρητο ύψος, όπου βρίσκεται το ΚΙΝΑΛ, ο Καστανίδης βλέπει πεντακάθαρα «το πείσμα των προβλημάτων» και προφητεύει την φθορά της Νέας Δημοκρατίας… Πολιτικά άφθαρτος ο ίδιος, νοιώθει ως ο καταλληλότερος για να μιλήσει για την φθορά των άλλων …
«Άλλωστε, στον αέρα της χώρας, στη γη και τις πέτρες της κατοικεί μια αλλόκοτη μνήμη, ισχυρότερη της μνήμης των ανθρώπων της, που κάθε φορά ψιθυρίζει τις χρεοκοπίες που υπέστη από τις «ικανότητες» των φαύλων της Δεξιάς».
Είναι η στιγμή που ο «ποιητής απογειώνεται» και συναντά, στην στρατόσφαιρα της ανοησίας, τον «φιλόσοφο»! Η μνήμη του Καστανίδη, φορτωμένη από τα δυσβάστακτα συμπλέγματα που του έχουν προξενήσει οι «φαύλοι της δεξιάς» κλωθογυρίζει στον αέρα, στην γη και στις πέτρες, μήπως και καταφέρει να ξεπεράσει την απελπισία του και μπορέσει να καταλάβει ότι το «αλλόκοτο» κρύβεται στις «χρεοκοπίες» του χώρου του και μόνον…
«Για το καλό της χώρας, η πολιτική ηγεμονία της δεξιάς παράταξης πρέπει να τερματισθεί το συντομότερο δυνατό. Γιατί στην Ελλάδα δεν πρόκειται για την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία μιας ευρωπαϊκής συντηρητικής παράταξης. Πρόκειται για την ηγεμονία της κομματικής ιδιοτέλειας, της αντιδημοκρατικής νοοτροπίας και της πελατειακής λογικής».
Έχει έλθει πλέον η ώρα της δράσης και του αγώνα… Το «καλό της χώρας» θέλει Καστανίδη… Ασυγκράτητος ο Καστανίδης ανταποκρίνεται στην φωνή της ιστορίας και κηρύσσει την επανάσταση κατά της «δεξιάς παράταξης» που, όπως φαίνεται, ταλανίζει, χωρίς έλεος, τα όνειρά του..! Ξεσπαθώνει λοιπόν, ως αδιόρθωτος και ανυποχώρητος «προοδευτικός», καθώς ξεχνά ότι στο ΠαΣοΚ, όπου ανδρώθηκε πολιτικά, μέσα στις αγκάλες του Ανδρέα, του Σημίτη και του Τσοχατζόπουλου, «η κομματική ιδιοτέλεια, η αντιδημοκρατική νοοτροπία και η πελατειακή λογική», που με τόση ρηχότητα σκέψεως αποδίδει στην «δεξιά», ήταν το modus vivendi όλων όσοι απολάμβαναν μαζί τους την εξουσία, ασφαλώς και μόνον εν ονόματι του λαού!…
«Για να συμβεί αυτό (να τερματιστεί, δηλαδή, η πολιτική ηγεμονία της δεξιάς παράταξης), πρέπει η αντιπολίτευση να γίνει πιο πειστική, πιο σοβαρή, πιο αξιόπιστη και οι πολίτες να γίνουν λιγότερο αμίλητοι και μοναχικοί, να μην ταράζουν στην κριτική τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και να σκύβουν το κεφάλι, όταν έχουν απέναντί τους δεξιές κυβερνήσεις, για τις οποίες έχουν τη βεβαιότητα ότι δεν θα τους δώσει κάποια σημασία»!…
Αλλόφρων από την αγωνία του για την τύχη της …δημοκρατίας (!), ο βαθυστόχαστος Χάρης «αμολάει την βόμβα» του! «Σοβαρή, πειστική και αξιόπιστη αντιπολίτευση» μόνο προς τα δεξιά! Η δημοκρατία βρίσκεται στα αριστερά, εκεί, δηλαδή, όπου αγωνίζεται «για το καλό του λαού» ο Τσίπρας … Για την κυβέρνηση του οποίου περιττεύει η κριτική, καθώς, απ’ ότι φαίνεται, βλάπτει την υγεία του Χάρη!…
«Ναι, θέλω την επιστροφή του ιστορικού ακρωνυμίου μας (ΠΑΣΟΚ) στον τίτλο της δημοκρατικής παράταξης, γιατί αυτό θα προσδώσει στο Κίνημα Αλλαγής το βάρος μιας μεγάλης πολιτικής κληρονομιάς και της πίστης σε μια ανάλογη συνέχεια. Ναι, «θέλω την επιστροφή των πολιτικών σημάτων και των διακριτικών μιας σπουδαίας πολιτικής δύναμης που άλλαξε τη χώρα, για να μας θυμίζουν την υποχρέωσή μας να την αλλάξουμε και πάλι και να μην μας επιτρέπουν να αρκούμαστε στα λίγα της σήμερον. Η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι η επιστροφή στο μεγαλείο μιας παρελθούσας εποχής, είναι η καταβύθιση στην ιδεολογική σου ύπαρξη και στην ιστορική συνείδηση της παράταξης, για να αναδυθείς ξανά στην επιφάνεια εξοπλισμένος με όλα τα εφόδια που θα σου επιτρέψουν να συντάξεις και πάλι το μέλλον της χώρας, διακηρύσσοντάς το απ’ όλες τις ακρώρειες της επικράτειας»…
Μην αντέχοντας την «συντήρηση» και διψασμένος για την «πρόοδο» ο μεγαλόπνοος Καστανίδης θέλει την επιστροφή στο παρελθόν για να αρπάξει το μέλλον!… ΠαΣοΚ και μόνον ΠαΣοΚ και πάντα ΠαΣοΚ! Τίποτε άλλο… Οι «ακρώρειες της επικράτειας» ζουν για να δουν τον ακατάβλητο Χάρη να υψώνει τα λάβαρα του ΠαΣοΚ, προκειμένου «να συντάξει το μέλλον της χώρας»!… Αν δεν ήταν ο Καστανίδης, θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε και ως απειλή, αλλά ας πούμε και μερικές τέτοιες «ομορφιές» για να περνάει η ώρα…
«Μια νέα πολιτική αφήγηση στηριγμένη στις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού, μπορεί να δείχνει κάθε στιγμή στον πολίτη ότι απέναντι στους συντηρητικούς που ορκίζονται στην ασυδοσία της αγοράς και στον αδυσώπητο ανταγωνισμό, υπάρχουμε εμείς που διορθώνουμε την αγορά για να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων και της Δημοκρατίας. Ότι απέναντι στη συντηρητική έξαρση των ανισοτήτων και του ατομικού καταναλωτισμού, ορθώνεται η προοδευτική αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ότι απέναντι στην απίσχναση της Δημοκρατίας που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός, υπάρχουμε εμείς που θα αποκαταστήσουμε το πνεύμα της Δημοκρατίας, ενδυναμώνοντας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων τη φωνή της κοινωνίας και μειώνοντας την επιρροή των ολιγαρχικών συμφερόντων»…
Καταρράκτης ο λόγος του Χάρη: Δημοκρατικός σοσιαλισμός, ασυδοσία της αγοράς, αδυσώπητος ανταγωνισμός, έξαρση των ανισοτήτων, ατομικός καταναλωτισμός, κοινωνική δικαιοσύνη, απίσχναση της δημοκρατίας, παγκοσμιοποίηση, νεοφιλελευθερισμός και ολιγαρχικά συμφέροντα… Πολυφορεμένα συνθήματα, αλλοιωμένα από τις σκουριές και την πορεία τους στον χρόνο, κενά περιεχομένου όταν τα πιπιλίζουν τα χείλη της αριστεράς, που μοιάζει ανίκανη να συνειδητοποιήσει την σαπίλα των ιδεών της και να ξεπεράσει τας συμπλέγματα που της συσσώρευσαν οι αποτυχίες της… Ο Καστανίδης μοιάζει να γεννήθηκε μόλις σήμερα και να αγνοεί ότι τα τσιτάτα του είναι τόσο πολυκαιρισμένα, ώστε ακόμη και το ΚΙΝΑΛ θα δυσκολευτεί να τα υιοθετήσει, έστω και αν κάποιοι εκεί μέσα, που σκέπτονται σαν τον Χάρη, δακρύζουν στο άκουσμά τους…
Όμως, όλα όσα διαβάσατε μέχρι τώρα, ήταν απλώς το προανάκρουσμα για την μεγαλειώδη απάντηση στην τελευταία ερώτηση: «Ο Χάρης Καστανίδης θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, όπως ακούγεται;» Ο σεμνός και φιλοσοφημένος Χάρης απαντά, με την ήρεμη δύναμη που του προσφέρει η σμιλεμένη στους λαϊκούς αγώνες γνώση του: «Δεν θα σας απαντήσω με τη φωνή του αποφασισμένου, μα με το στίχο του Σαίξπηρ. Θα καταλάβετε, ‘αν μπορείτε σεις να ιδείτε μες στου καιρού τον σπόρο’»…
Χωρίς να το έχουμε καταλάβει ένας νέος Ρήγας έχει γεννηθεί… Ο βάρδος του Θούριου δεν έζησε για να δει τον σπόρο του να φυτρώνει και να καρπίζει… Ο αειθαλής Χάρης είναι έτοιμος για πολύ μεγαλύτερα κλέη… Τον φωτίζει άλλωστε ο ήλιος του ΠαΣοΚ και τον καθοδηγεί η κληρονομιά του Ανδρέα…
