ποίημα Ιωάννου Μαλτέζου (21.38΄34΄΄26/2/2021)
Γαλάζιο μπλέ ἀνέβλυζε, σά μῦρο ἁγιασμένο,
ἡ γῆς αὐτή κι ἡ θάλασσα καί σκέπαζε τήν πλάση
καί φῶς ἀκτινοβόλαγε, γαλάζιο, βελουδένιο,
νά γίνει μπλέ ἡ ὕπαρξη καί μές στό μπλέ ν’ ἁγιάσει….
Κι ἄσπρα γαλάζια ξώκκλησα, κοσμοῦσαν ἀκρωτήρια,
κορφές λαγκάδια ἁλσύλλ-ι-α καί μύρια ξερονήσια
κι οἱ Οὐρανοί στολίζανε, δέν ξέρω πώς… μυστήρια…
πάντα μέ μπλέ τούς τρούλους τους, μπλέ ξέχειλο περίσσεια…
κι αὐτό τό γαλανόλευκο, τό μπλέ μέ τ’ ἄσπρο ἀντάμα,
σημαία καί πατρίδα μας, πάντα θέ νἆν Ἑλλάδα
καί λευτεριᾶς τό φλάμπουρο, φτειαγμένο ἀπ’ τό κράμα
θυσίας πίστης μάχητας κι Ἑλλήνων τήν ζουρλάδα.
