Το δημοσίευμα , που είναι στο ίδιο μήκος κύματος με απόψεις και ελλήνων πανεπιστημιακών και ιδρυμάτων γεωπολιτικής σκέψης, υποστηρίζει ότι, αυτό ισχύει «κυρίως για τις ελληνικές αξιώσεις περί κοινής και εφαπτόμενης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι μια τέτοια ζώνη υπάρχει μπροστά στις ακτές της Τουρκίας και πως στοιχειοθετείται από τη μικρή νήσο Καστελόριζο».
Σύμφωνα με την FAZ, οι συντάκτες της μελέτης του Südosteuropa-Gesellschaft παραπέμπουν σε απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και σε παρόμοια διαμάχη για τις νήσους της Κολομβίας Σαν Αντρές και Προβιδένσια που βρίσκονται μπροστά στις ακτές της Νικαράγουας, για να δείξουν ότι η ελληνική επιχειρηματολογία είναι διάτρητη.«Σε αυτή τη διαμάχη το Διεθνές Δικαστήριο απεφάνθη σε γενικές γραμμές ότι η θέση των νησιών δεν μπορεί να έχει ως συνέπεια να απομονώνεται η Νικαράγουα στις ακτές της, εξαιτίας μιας κολομβιανής ΑΟΖ», αναφέρει η FAZ. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι εκτός από τα λάθη που κάνει η μελέτη του Ιδρύματος που απηχεί απόψεις του Γερμανικού ΥΠΕΞ και δημοσιεύει η FAZ, στο τρόπο που υπολογίζονται οι ακτές εξαιρώντας Ρόδο- Κάρπαθο- Κάσο και Κρήτη, αποκρύπτει και σωρεία αποφάσεων της Χάγης, είπε ο κ. Καρακωστάνογλου, που δικαιώνουν ακριβώς της Ελληνικές θέσεις για την ύπαρξη ισότιμων δικαιωμάτων σε υφαλοκρηπίδα και αοζ των ελληνικών νησιών , που η Τουρκία δεν δέχεται ότι υπάρχουν. Μάλιστα ο κ. Καρακωστάνογλου υπέδειξε ότι το 95% των διακρατικών διαφορών στην ΑΟΖ, έχουν επιλυθεί με την αρχή της μέσης απόστασης και όχι της ευθυδικίας που επιδιώκει η Τουρκία και μάλιστα μιλώντας για ειδικές περιστάσεις στο Αιγαίο , που το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας έχει απορρίψει συντριπτικά για το Αιγαίο.
Κατά τον κ. Καρακωστάνογλου, έχει μεγάλη σημασία αν ποτέ προέκυπτε προσφυγή στη Χάγη με συνυποσχετικό , αφού η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δικαστήριο, το συνυποσχετικό να μην περιλαμβάνει άλλους τρόπους οριοθέτησης, πέραν των όσων ισχύουν στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας
