Γράφει ο Β. Πολίτης Υποναύαρχος ε.α
Ξεκίνησε τις πρωινές ώρες ,η Τουρκική Αεροναυτική Άσκηση ευρείας κλίμακας “MAVI VATAN 2021”.
Στην άσκηση όπως ανακοινώθηκε από το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού – που έχει την ευθύνη της οργάνωσης και εκτέλεσης- πρόκειται να συμμετάσχουν 87 πλοία επιφανείας και υποβρύχια,27 αεροσκάφη μαχητικά και ναυτικής συνεργασίας, 12 ελικόπτερα ,ειδικές δυνάμεις από Ναυτικό, Στρατό Ξηράς , Στρατοχωροφυλακή καθώς και πολλές μοίρες Drones ANKA και BAYRAKTAR TB-2(UAV που φέρουν οπλισμό).
Θα διεξαχθούν ταυτόχρονα τεχνικές ασκήσεις και γυμνάσια στην Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Αραβική Θάλασσα εμπλέκοντας σχεδόν το σύνολο των δυνάμεων που υπάρχουν στις Ναυτικές Βάσεις Bartin, Colcuk,Aksaz,Σμύρνης , Αλεξανδρέττας, Doha, Mogadishu, παρόλο το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό με εκατοντάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοιου στα πληρώματα των πολεμικών πλοίων του.
Σκοπός της άσκησης είναι ο έλεγχος των δυνατοτήτων της πολεμικής μηχανής της Τουρκίας να διεξάγει επιχειρήσεις ταυτόχρονα στις τέσσερις θάλασσες που θέλει να ελέγχει γεωπολιτικά( Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Αραβική Θάλασσα).Η άσκηση «ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ 2021» ( “MAVI VATAN 2021”) δεν είναι μία απλή τεχνική αεροναυτική άσκηση μέσων και προσωπικού των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων αλλά η έκφραση του γεωπολιτικού δόγματος και στρατηγικής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για τα επόμενα 10 χρόνια.
Η έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας», που έκανε την εμφάνιση της στις αρχές του 2000, αντικατέστησε το παλαιότερο δόγμα των 2 ½ πολέμων (Ελλάδα, Κουρδιστάν , Κύπρος) που είχε αναπτυχθεί σαν ιδέα την δεκαετία του 90’.
Βασίζεται σε τρεις άξονες ενίσχυσης της προβολής γεωπολιτικής ισχύος και ενεργειακής πολιτικής που ακολουθεί η Τουρκική Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια και αποτελεί καθαρή αναβίωση της παλαιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με ζώνες πολιτικής επιρροής τα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου, τα Βαλκάνια ,την Κύπρο , το Αιγαίο, την Κύπρο, Λιβύη κ.λ.π.
Πρώτος άξονας, είναι η στρατιωτική/οικονομική παρουσία , αμυντική συνεργασία με μουσουλμανικές χώρες όπως το Κατάρ, Σομαλία, Σουδάν, Λιβύη, Αλβανία , Αζερμπαϊτζάν, Παλαιστίνη.
Δεύτερος είναι η ενίσχυση του ρόλου του Πολεμικού Ναυτικού ως μέσο στρατιωτικής διπλωματίας και η ανάπτυξη της θαλάσσιας ισχύος ως μέσο επιβολής των γεωπολιτικών επιδιώξεων της. Τρίτον η ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της, έτσι ώστε να αποκτήσει αυτονομία εσωτερικής ασφάλειας και παραγωγικής ικανότητας επιθετικών όπλων από την εγχώρια βιομηχανία (ναυπήγηση πλοίων, κατασκευή πυραυλικών συστημάτων, ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης, Drones κ.λ.π).
Όλα βέβαια τα παραπάνω περί «Γαλάζιας Πατρίδας» μπορεί να συνηγορούν ότι η Τουρκία τελικά κατάλαβε έστω και αργά ότι ο μόνος τρόπος για να γίνεις πόλος γεωπολιτικής ισχύος είναι η θαλάσσια ισχύς και η «διπλωματία των κανονιοφόρων» αλλά δυστυχώς η Ελλάδα ,έθνος ναυτικό από αρχαιοτάτων χρόνων και η χώρα που γέννησε τον Θουκυδίδη τον πατέρα του δόγματος της εθνικής και θαλάσσιας ισχύος (Πολεμικό και Εμπορικό Ναυτικό) όχι μόνο δεν το έχει καταλάβει αλλά οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις της με τις πολιτικές που ακολουθούν μέχρι και σήμερα αποδυναμώνουν μέρα με την μέρα την ισχύ αυτή(εγκατάλειψη νησιών του Αιγαίου, κλείσιμο ναυπηγείων, γερασμένος πολεμικός στόλος, εμπορικός στόλος που υποστέλλει καθημερινά την ελληνική σημαία, απαξίωση του ρόλου του Πολεμικού Ναυτικού σε θέματα γεωπολιτικής παρουσίας και αμυντικής διπλωματίας κ.α.).
Η Ελλάδα αν θα συνεχίσει την πολιτική της εγκατάλειψης και απαξίωσης του ρόλου της θαλάσσιας ισχύος και της σπουδαιότητας των νησιών του Αιγαίου θα πάψει σύντομα να είναι ναυτικό έθνος, γεγονός το οποίο θα επιφέρει και τον εθνικό μαρασμό μέχρι της τελικής εξαφάνισης σε συνδυασμό με το δημογραφικό. Η Ελλάδα επιβίωσε σαν πολιτισμός και σαν έθνος μέχρι σήμερα γιατί είχε πάντα τις θάλασσες της ,τα πλοία της και τα νησιά της.
