Στις 11 Νοεμβρίου 1942, ενώ η Ελλάδα ξεμάτωνε από τη θανατηφόρα πείνα της Κατοχής με 100 χιλιάδες νεκρούς σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και άλλα αστικά κέντρα, η Τουρκία επέβαλε τον φοβερό, εφάπαξ φόρο περιουσίας (Βαρλίκ Βεργκισί) σε βάρος των Ελλήνων, των Εβραίων και των Αρμενίων της Κωνσταντινούπολης. Ο φόρος ακίνητης περιουσίας, επιχειρήσεως και καταθέσεων επεβλήθη με το κουτοπόνηρο πρόσχημα – όπως συνηθίζει να κάνει η Τουρκία σε κάθε εγκληματική της «πολιτική» – ότι έπρεπε να αυξήσει τα φορολογικά της έσοδα, προκειμένου να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει πολεμικές δαπάνες σε πιθανή εμπλοκή της στον πόλεμο. Που όμως ποτέ δεν μπήκε!
Ο σκοπός επετεύχθη. Αρπαγή, και πάλι επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης. Οι Ούννοι της Τουρκίας, μάλιστα, ευθυγραμμίζονταν με τους ομόφυλούς τους της Γερμανίας στον διωγμό των Εβραίων (χωρίς κρεματόρια πάντως). Πολλές και τεράστιες περιουσίες λεηλατήθηκαν με νομιμοφάνεια. Όσοι δεν μπορούσαν να καταβάλουν τον φόρο τους μέσα σε 30 ημέρες συλλαμβάνονταν και στέλνονταν με μακρές, ατέλειωτες πεζοπορίες σε καταναγκαστικά έργα στα βάθη της Ανατολίας. Εκεί πολλοί πέθαιναν ή αυτοκτονούσαν από τις κακουχίες και την απελπισία.Ήταν μια δεινή παράπλευρη απώλεια για τον ενιαίο Ελληνισμό. Είχαμε νικήσει τους Ιταλούς φασίστες στα «Αλβανικά» βουνά, τους Γερμανούς «ναζί» στο Ρούπελ και στη μάχη της Κρήτης και είχαμε υποστεί, εν τέλει, τριπλή κατοχή Ιταλών, Γερμανών και στην Αν. Μακεδονία και Θράκη Βουλγάρων, υφιστάμεθα τα πάνδεινα, όταν όλη η Ευρώπη είχε παραδοθεί άνευ όρων και μόνον η Αγγλία και η Ρωσία μάχονταν, ενισχυόμενες από την Ελληνική εθνική αντίσταση, και τους Γάλλους «μακί». Οι «ύαινες» της ουδέτερης Τουρκίας χτυπούσαν πισώπλατα και ύπουλα στη μαρτυρική Πόλη. Έτσι έκαναν πάντα.
Μετά από 70 χρόνια, το 2011, τη χρονιά της φουλ επέλασης των «ουννοτραπεζιτών» της Ευρώπης, με προεξάρχοντες τους Γερμανούς, τους οικονομικούς και πολιτικούς masters της Commission και του ΔΝΤ, εφευρέθηκε ένας φόρος «χαράτσι» για τα ακίνητα. Ζηλότυπα οι «μπυροπότες» και «βουρστοφάγοι» είχαν δει πως ετούτοι εδώ οι «φτωχοί» Έλληνες ήσαν πρωταθλητές Ευρώπης στην έγγειο ιδιοκτησία. Και στις καταθέσεις! Και χτύπησαν στον σταυρό. Με όργανά τους (μίσθαρνα) τους επιχώριους «αρμοστές»-εντολοδόχους τους. Ούτε οι Τούρκοι έτσι. Ούτε οι Γερμανοί στην κατοχή. Οι τελευταίοι είχαν αρπάξει κατοχικό δάνειο, μετρητά, χρυσαφικά, γεωργικές παραγωγές, αρχαιολογικούς θησαυρούς και ό,τι μπορούσαν. Πάντως φόρο ακινήτων (άνευ εισοδήματος) δεν είχαν επιβάλει. Οι αρχές κατοχής είχαν μεγαλύτερη «φοροαρπαχτική» ευαισθησία από τους ντόπιους και ξένους μνημονιακούς αφέντες του 2011, που αντισυνταγματικά, ανήθικα και βάρβαρα εφορμούσαν πάνω στην ιδιοκτησία των δύστυχων Ελλήνων. Με το άρθρο 53 του ν.4021/2011 («Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών»). Για δύο χρόνια, 2011 και 2012, το «τέλος» θα εισπράττετο από τη ΔΕΗ. Το 2013 το χαράτσι μεταμφιέσθηκε σε ΕΝΦΙΑ. Από «τέλος» έγινε «φόρος». Η αμαρτία «εξιλάσθηκε», η νόσος ιάθηκε και το έγκλημα έπαψε να είναι έγκλημα; Όχι. Μετετράπη απλώς σε διαρκές. Στο μεταξύ οι νομοδιδάσκαλοι και οι αρχιδικαστές προέβαιναν σε απίθανους νομικούς ακροβατισμούς προκειμένου να στηρίξουν το αστήρικτο της συνταγματικότητας των διατάξεων. Ξόδεψαν σκέψεις και επιχειρήματα για να μας δείξουν ότι ήταν «τέλος» και όχι «φόρος». Και αμέσως μετά το «χαράτσι» το μετονόμαζαν σε ΕΝΦΙΑ (Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων), το 2013. Θαρρείς και με την μετονομασία ο φόρος ή το «τέλος» αλάφραινε!
Το έκτακτο, το ανάγκης ένεκεν και το επείγον, τα οποία επεκαλούντο για την συνταγματικότητα πάλι, ύστερα εγίνετο τακτικό, συμβατικό και νόμιμο. Ούτε τα προσχήματα δεν ετηρούντο από τους κοινοβουλευτικούς ρήτορες. Όλος ο «συλλογισμός» τους ήταν σοφιστείες και σκέψεις ψεύδους, απάτης, δειλίας, φόβου και υποτέλειας. Να στερηθούν οι Έλληνες ιδιοκτήτες την ιδιοκτησία τους, γιατί αλλιώς ανελέητα θα μας τιμωρούσαν οι δανειστές μας. Το δίλημμα ήταν ατελέσφορο, γιατί ίσχυσαν και οι δύο όροι του: Και μας στέρησαν την ιδιοκτησία και μας τιμώρησαν.
Η εξέλιξη εν τω μεταξύ του χαρατσώματος έχει ως εξής: Από το 2011 μέχρι και το 2020 έχουν εισπραχθεί από την εμπράγματη ιδιοκτησία των Ελλήνων (τονίζουμε, που δεν παράγει εισόδημα, ή εάν παράγει, το εισόδημα φορολογείται αυτοτελώς) 28 δισ. 833 χιλ. €. Δηλαδή, κατά μέσον όρο, πάνω από 3 δισ. ετησίως. Δυσβάσταχτο βάρος για τους φτωχοποιημένους ήδη νοικοκυραίους, οι οποίοι τις προηγούμενες δεκαετίες έδιναν ιδεολογικούς αγώνες κατά των κομμουνιστών για να προστατεύσουν την ιδιοκτησία τους! Τώρα, 2011 και 2013 μέχρι σήμερα χάνουν τις περιουσίες τους από τους «δεξιούς» Σαμαρά, Βενιζέλο και τον «αριστερό» Τσίπρα και έπεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και ύστερα σου μιλούν για αναζήτηση πόρων και για ρευστότητα στην αγορά. Την ώρα που αφαιμάσσουν την κοινωνία με 29 δισ. (στα εννέα χρόνια 2011-2020), που θα μπορούσαν να κινήσουν αυτά και μόνον την αγορά και την οικονομία.
Όταν επέβαλαν τον ΕΝΦΙΑ, η ρητορική τους άφηνε κάποια υπονοούμενα προσωρινότητας. Ή κάποια τσαρλατάνικα σοφίσματα του τύπου ότι ο ΕΝΦΙΑ στο εγγύς μέλλον θα εισπράττεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σαν να είναι ελάφρυνση αν το ίδιο ή και το αυξανόμενο βάρος επί των «υποζυγίων» πολιτών που κατέχουν ακίνητη ιδιοκτησία, θα εισπράττονταν όχι από την κεντρική διοίκηση («Υψηλή Πύλη») αλλά από «σπαχήδες» και επιχώριους τοπικούς φοροεισπράκτορες («εκλήπτορες»-εισπράκτορες φόρων, κατόπιν πλειοδοτικού διαγωνισμού). Συνήθως, οι «εκλήπτορες» ήσαν η βάναυση μάστιγα κάθε φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Σημειώνουμε εδώ ότι ο γνωστός πρόεδρος της επιτροπής σοφών, νομπελίστας, προτείνει, μεταξύ των άλλων νεοφιλελεύθερων «μεταρρυθμίσεων», και την εξής: «Οι φόροι ακινήτων, όπως ο ΕΝΦΙΑ, να εισπράττονται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση» (που σημαίνει ότι σε περίπτωση ανεξόφλητου χρέους τις κατασχέσεις θα κάνουν οι δήμαρχοι). Με τούτα και με τ’ άλλα ο ΕΝΦΙΑ κατοχυρώθηκε ως ο μονιμότερος «ακίνητος» – που δεν κουνιέται με τίποτα (!) – φόρος. Τα φληναφήματα (εκφράσεις διπλής ή τριπλής ερμηνείας) που διατύπωναν κάποιοι πολιτικοί όταν συνεζητείτο ο ΕΝΦΙΑ, ήσαν απλοί τρόποι κούφιας γενναιότητας, μεστοί από τον δόλο εξαπάτησης των αφελών ιδιοκτητών. Εύχονται από μέσα τους οι τέτοιοι «τζάμπα μάγκες» να ξεχασθεί το γεγονός ότι την ώρα της ψηφοφορίας οι ίδιοι «παρλαπίπες» ψήφισαν ηρωϊκά και πένθιμα: ΝΑΙ.
Ο γράφων εδώ ήταν ο μόνος τότε (20.12.2013) βουλευτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας που αγόρευσε «από καρδιάς» και καταψήφισε τον ΕΝΦΙΑ. Και οι «παρατυχόντες» στην ηγεσία της ΝΔ τον διέγραψαν από το κόμμα του. Και ο ΕΝΦΙΑ «όλο κινάει να καταργηθεί και όλο παραμένει και ακριβαίνει και γδέρνει». Και ύστερα σιωπή. Και πέρασαν 9 χρόνια. Και οι κληρονόμοι στην Ελλάδα αρνούνται πλέον να κάνουν αποδοχή κληρονομίας λόγω του βάρους του ΕΝΦΙΑ. Και κάνουν αποποίηση κληρονομιάς. Το σχέδιο «πέτυχε»: Οι Έλληνες έγιναν ακτήμονες, ξερριζωμένοι και ξένοι στον τόπο τους. Και εγώ από τις στήλες της ΕΣΤΙΑΣ σπάζω τη σιωπή τους και την εκβιαστική αμνησία και φωνάζω και πάλι: ΚΑΤΑΡΓΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΕΝΦΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΡΑ. ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!
Β.Γ.Π.
Άρθρο στην “ΕΣΤΙΑ”,
Πηγή : . . .
