Όταν πέρυσι την Άνοιξη έγραφα για πρώτη φορά την «ακραία» θεωρία, όπως αρκετοί την χαρακτήρισαν, περί συμμαχικού άξονα Γερμανίας Κίνας και Τουρκίας, ποτέ δεν πίστευα ότι αυτή μου η προσέγγιση μέσα σε ελάχιστους μήνες θα έτρεχε με τέτοιες ταχύτητες
Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Στις 4/12/2020 μια είδηση πέρασε απαρατήρητη. Η Τουρκία έστειλε το πρώτο εμπορευματικό τρένο (καργκο μεταφοράς κοντέινερ) από την Κωνσταντινούπολη στην πόλη Ξιαν της Κίνας μέσω της σιδηροδρομικής γραμμής που η κατασκευή της ξεκίνησε το 2013 και πλέον ενώνει χώρες συμμάχους σε έναν νέο δρόμο του μεταξιού.
Το τρένο έφθασε στον προορισμό του 13 ημέρες αργότερα και 11 ημέρες νωρίτερα από ότι κάνουν τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (χρειάζονται 23 ημέρες και μια μέρα θέλει το τρένο από το Ξιαν μέχρι το λιμάνι, δλδ σύνολο 24 μέρες).
Το.τρενο αυτό πέρασε μέσα από Τουρκία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν και Κίνα, διανύοντας 8693 χλμ και λογικό είναι οι Τούρκοι να πανηγυρίζουν.
Το κοστος μεταφοράς αναμένεται να είναι εξαιρετικά μειωμένο, σε τέτοιο σημείο όπου ο συνδιασμός μικρότερου χρόνου ταξιδιού με το χαμηλότερο κόστος τα προσεχή έτη αναμένεται να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στις θαλάσσιες μεταφορές εμπορευματοκιβωτίων, έναν τομεα στον οποίο δραστηριοποιείται μεγάλο μέρος της παγκόσμιας ναυτιλίας και εργάζονται εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες.
Η νέα αυτή σιδηροδρομική γραμμή και ο τρόπος της αξιοποίησης της αναμένω πολύ σύντομα να αλλάξει τον ευρωπαϊκό χάρτη εμπορευματικών μεταφορών. Η Τουρκία στα επόμενα ένα με δύο χρόνια θα καταστεί το μεγαλύτερο logistics centre της Ευρώπης.
Εδώ να συμπληρώσω ότι στο όλο εγχείρημα βοήθησε πολύ η σιδηροδρομική ένωση των δύο πλευρών του Βοσπόρου που επίσης ολοκληρώθηκε πριν λίγο καιρό και έτσι δίνεται πλέον η δυνατότητα της απευθείας μεταφοράς προϊόντων από όλη την Ευρώπη προς την Κίνα και το αντίστροφο.
Δεν θα αφορά μόνον τις εισαγωγές από Κίνα αλλά και τις εξαγωγές προς αυτήν. Και μια χώρα που κάνει τεράστιες εξαγωγές προς την Κίνα είναι η Γερμανία, η οποία από το 2013 καλοβλεπε αυτήν την σιδηροδρομική Ένωση. Ο χάλυβας και.τα υποπροϊόντα του, τα πλαστικά και χιλιάδες άλλα προϊόντα της τώρα θα μεταφέρονται σε λιγότερο χρόνο και με μικρότερο κόστος.
Μην ξεχνάμε ότι εδώ και αρκετά χρόνια η Γερμανία και η Κίνα αποτελούν στρατηγικούς εταίρους με ετήσιο τζιρο εισαγωγών εξαγωγών που ξεπερνά τα 200 δις ευρώ. Μάλιστα η Κίνα αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα εξαγωγικό προορισμό των γερμανικών προϊόντων. Το όνειρο του Χέλμουτ Κολ το 1984 πλέον είναι πραγματικότητα και η Γερμανία ως ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου…
Σε αυτήν την στρατηγική συμμαχία Γερμανίας, Τουρκίας και Κίνας μένει να δούμε πως θα αντιδράσει ο Νέος Αμερικανός Πρόεδρος, γιατί ο προηγούμενος έλεγε ότι η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της Αμερικής αλλά όλα αυτά τα γεγονότα που δυνάμωσαν τις σχέσεις τους Γερμανοτουρκικοκινεζικου άξονα τις είχε κάνει γαργαρα…
Οι εξελίξεις στις οθόνες μας. Στη ζωή υπάρχουν καποιοι βασικοί κανόνες και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για χώρες που δεν έχουν ιστορία αλλά ποινικό μητρώο…
Οικονομική εξάρτηση, οικονομική εξόντωση και απελευθερωτικός πόλεμος…
Θα κάνουν πάλι τα ίδια λάθη;
Και οι τρεις χώρες είναι επιρρεπείς στα λάθη, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ο Αγγλοσαξονικού άξονας έχει πλέον τη δύναμη να τους βάλει και πάλι στη θέση τους…
