Το "σαράκι" δεν ροκανίζει μόνο στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς. Έχει φτάσει στην καρδιά του δυτικού συστήματος, στις ΗΠΑ, όπως βλέπουμε. Αυτές οι ιστορίες δεν κλείνουν ποτέ τον κύκλο τους με "λευκά γάντια".
Όσοι έχουν συνηθίσει να κατευθύνουν παρασκηνιακά την πολιτική ζωή του τόπου μας, δυσκολεύονται να επιβάλλουν τις επιθυμητές λύσεις. Τις δυσκολίες τους τις ονομάζουν "πολιτικό αδιέξοδο".Οι επικυρίαρχοι, ντόπιοι και ξένοι, μπορεί για παράδειγμα να καταφέρουν μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, ή κάποιο άλλο συνδυασμό. Θα ενωθούν οι σεσημασμένοι υποτακτικοί τους, αλλά δεν θα έχουν την λαϊκή συγκατάθεση. Οι λύσεις που θα προκρίνουν θα είναι ασταθείς. Στα ουσιώδη, οι υποτιθέμενοι "κεντροδεξιοί" και "κεντροαριστεροί" μοιάζουν με δίδυμους!
Όλοι με την παγκοσμιοποίηση, όλοι με το σύνθημα «η Κύπρος κείται μακράν», όλοι προσκυνούν την ιερή τριάδα "Βρυξέλλες-ΝΑΤΟ-Ουάσιγκτον", ακόμα και όταν αυτό το τρίο αλληλοσπαράσσεται. Ο Καραμανλής που πήγε αδέξια να παραβιάσει τα όρια, χαρακτηρίστηκε με τα χειρότερα επίθετα. Όλοι, στοιχισμένοι, σαν σε παρέλαση, άλλοτε διακηρύσσουν ότι «λεφτά υπάρχουν» και ακολουθούν δάνεια και χρεοκοπίες, άλλοτε υπογράφουν τις Πρέσπες και τις προσυπογράφουν αργότερα όσοι καθυστέρησαν.
Οι συνένοχοι και η απλή αναλογική
Με τυφλή πειθαρχία αγόρασαν τα δυτικά εμβόλια, που υπάρχουν ακόμα στα χαρτιά. Αλλά οι Γερμανοί κυριολεκτικά "έφτυσαν κατάμουτρα" όλους στην ΕΕ, κλείνοντας εν κρυπτώ συμφωνία με τους Ρώσους, για συμπαραγωγή του Σπούτνικ. «Καλή η δημοκρατική πειθαρχία στην ΕΕ όσο μας ωφελεί», είπαν οι Γερμανοί και άφησαν στα κρύα του λουτρού τους πάντες, που δεν τολμάνε να βγάλουν άχνα!
Το άλυτο αλλά οξυμένο πρόβλημα των ημερών: Να πέσει αυτή η κυβέρνηση για να βρεθεί μια άλλη, πιο ενδοτική. Για να ικανοποιηθούν ημεδαποί και αλλοδαποί που σπρώχνουν σε "συμβιβασμό" με την Τουρκία. Για να το πετύχουν χωρίς αντιδράσεις, προϋπόθεση είναι να συγκυβερνήσει ο μέγιστος αριθμός των πολιτικών παραγόντων, με την ελπίδα ότι όταν είναι πολλοί οι συνένοχοι, οι λίγοι που αντιστέκονται θα απομονωθούν.
Οι εκλογές με απλή αναλογική και οι κυβερνήσεις συνεργασίας που θα προκύψουν αναγκαστικά, γίνονται ο "από μηχανής θεός". Η κυβέρνηση διαθέτει ακόμα απόθεμα εμπιστοσύνης ή τουλάχιστον ανοχής του κόσμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ που διαθέτει κενό σκέψης και λόγου, αφήνει αδιάφορη την κοινή γνώμη. Αλλά αν είναι σωστή η εκτίμηση ότι ο κόσμος θεωρεί, συνολικά, το πολιτικό προσωπικό φθαρμένο και αναξιόπιστο τότε, εύκολα ή δύσκολα, η ανοχή θα κάνει "φτερά".
Μερικοί όμως βιάζονται! Οι Γερμανοί θέλουν λύση εδώ και τώρα! Φαίνεται να πιστεύουν ότι αν ενδυναμωθεί η Τουρκία και η Ελλάδα ενδώσει ή αντισταθεί για τα μάτια του κόσμου, τότε η Αθήνα, αποδυναμωμένη και αναξιόπιστη, δεν θα είναι ικανή να προκαλέσει ούτε μία ελαφρά αναταραχή στο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη!
Στο εσωτερικό ο μεν ΣΥΡΙΖΑ ελέγχεται καθώς, ήδη στιγματισμένος από τις Πρέσπες, θα έχει προσθέσει στο βιογραφικό του και την συνεργασία του στην ήττα απέναντι στην Τουρκία. Και οι υπόλοιποι, με το στίγμα της ήττας από την Τουρκία, θα είναι διαβλητοί, ανυπόληπτοι και ακίνδυνοι. Ο Μητσοτάκης υπουργοποίησε στελέχη που θεωρείται ότι ανήκουν στην σκληρή Δεξιά για να αντιμετωπίσει ακροδεξιά στοιχεία, αλά Χρυσή Αυγή, που θα ανεμίζουν τον δήθεν πατριωτισμό τους, αν τους δοθεί η ευκαιρία.
Τα ασυνήθιστα συγχαρητήρια Δένδια στους νέους υπουργούς καταγράφουν υποθήκη για το (κοντινό;) μέλλον. Γενικώς, δεν λείπουν οι πρόθυμοι να πηδήξουν στο καζάνι για "μια μπουκιά κι ένα ποτήρι", άλλοι έχουν ήδη κάψει την γούνα τους και κάποιοι δεν είναι αρεστοί. Μοναχικές σκιές περιφέρονται στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη!
Ο Μητσοτάκης "κρατάει τα μπόσικα", θεωρώντας ότι το πρώτο θύμα υποχωρήσεων θα είναι ο ίδιος, με τις Ένοπλες Δυνάμεις να είναι έτοιμος αποδιοπομπαίος τράγος για κάθε τι που θα θεωρηθεί εθνική υποχώρηση ή ήττα. Πανάρχαια συνταγή των κρατούντων, όταν αντιμετωπίζουν αντιδράσεις, είναι να απομακρύνουν (εξοστρακισμός) τους αντιδρώντες, να τους εξαγοράζουν ή να τους εξευτελίσουν.
«Όποιος ζήσει θα το δει»
Ένα καίριο ερώτημα για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη, είναι ποιες θα είναι οι αντιδράσεις του κόσμου όταν υποχωρήσει-εκλείψει ο φόβος του κορονοϊού και προκύψει ζωηρός ο φόβος της ένδειας και χρεοκοπίας. Οπότε δεν αποκλείεται μια τεχνητή παράταση των μέτρων καραντίνας για πολιτικο-οικονομικούς λόγους και όχι ιατρικούς.
Σταθερός στόχος των ελίτ από την κρίση του 2008 είναι η αποφασιστική μείωση των δικαιωμάτων και της ισχύος, οικονομικής και πολιτικής, της πολυπληθούς μεσαίας και ανώτερης αστικής τάξης. Δεν πρόκειται για τις παλιές κλασικές πολιτικές της Δεξιάς απέναντι στους προλετάριους ή την Αριστερά, μιας και τους δυο τους πάτησε το τραίνο της παγκοσμιοποίησης!
Πρόκειται για πόλεμο των κορυφαίων ελίτ εναντίον του πιο άξιου αστικού υπηρετικού προσωπικού. Αυτοί, υπηρέτες μεν, αλλά μεγαλοαστοί με γεμάτο πορτοφόλι και μια μικρή αλλά υπαρκτή εξουσία, πολιτική και οικονομική, πήραν "αέρα" τα μυαλά τους και ονειρεύονταν να γίνουν Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη!
Διάσημα στελέχη αυτής της κατηγορίας, όπως ο Στρος Καν ή ο Γάλλος πρωθυπουργός Φιγιόν, διαβλήθηκαν και εξευτελίστηκαν. Ο Τραμπ δεν δολοφονήθηκε, όπως ο Κένεντι, αλλά πολεμήθηκε και έπεσε. Οι εκκαθαρίσεις εντός των ελίτ και η μάχη τους εναντίον των (μεγαλο)αστών μαίνεται την τελευταία δεκαετία, παράλληλα με τη σύγκρουση της Δύσης με την Ρωσία και την Κίνα, χωρίς να φαίνεται ο νικητής στο τέλος. Οι Γάλλοι λένε «όποιος ζήσει θα το δει».
https://slpress.gr/
