Της δικηγόρου Αθανασίας Γεωργοσοπούλου (*)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο άρθρο 48&13β, του Ν. 4761/2020,ΦΕΚ 248/Α/13-12-2020 με τον τίτλο
«Αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και μετονομασία του σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό, ρυθμίσεις για το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και το μουσείο «Φοίβος Ανωγειανάκης» και άλλες διατάξεις», ήτοι σε Νόμο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού προβλέφθηκαν τα εξής, ήτοι:
Άρθρο 48
Μουσεία - Μακρόχρονη εξαγωγή αντικειμένων συλλογών μουσείων - Τροποποίηση του άρθρου 45 του ν. 3028/2002 παρ. 13 β
«Με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου, επιτρέπεται, για την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας και εφόσον παρέχονται επαρκείς εγγυήσεις για την ασφαλή μεταφορά, έκθεση και επιστροφή τους, η μακρόχρονη εξαγωγή αντικειμένων των συλλογών μουσείων πλην αυτών της παρ. 2, προκειμένου να εκτεθούν σε μουσεία, μουσειακούς ή εκθεσιακούς χώρους, ιδίως όταν η ονομασία του τόπου έκθεσής τους ταυτίζεται με ή περιέχει εκείνη του εξάγοντος μουσείου και εκτίθενται μόνο δικές τους συλλογές. Με την ίδια απόφαση προσδιορίζονται οι ειδικότεροι όροι της εξαγωγής, καθώς και η διάρκειά της, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τα είκοσι πέντε (25) έτη, δυνάμενη να ανανεώνεται ανά πενταετία και έως είκοσι πέντε (25) έτη. Η παρ. 4 του άρθρου 34 εφαρμόζεται και στην περίπτωση αυτή»
ΜΕ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΠΑΤΡΙΖΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΤΥΠΑ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΜΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΟΛ. ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΔΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 25 ΕΤΩΝ, ΜΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΔΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ (ΗΤΟΙ ΔΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 50 ΕΤΩΝ) ΤΟΣΟ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ.
Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟΝ ΣΤΙΣ ΥΠΕΡΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ,ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,ΑΡΘΡΟ 24, ΟΠΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΑ ΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 966,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΕΝΩ ΑΝΑΜΒΙΒΟΛΑ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΑΦΟΥ ΔΙ ΑΥΤΟΥ ΘΑ ΑΠΟΣΤΕΡΗΘΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΓΕΝΝΕΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, ΛΑΒΩΝΟΝΤΑΣ ΠΙΘΑΝΟΝ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΝΗΜΗ.
Α/ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 24 ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 24 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΟΤΙ :
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 24 διαλαμβάνεται ότι : « Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξη του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας».
Στην δε παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου προβλέπεται ότι : « Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών».
Η διάταξη λοιπόν του άρθρου 48 &13β έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος, αφού δι’ αυτής παραβιάζεται κατάφωρα και στον πυρήνα της, τόσο η υποχρέωση του Κράτους στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, όσο και το δικαίωμα του καθενός, ήτοι όλων των Ελλήνων Πολιτών στην απόλαυση της πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητος ενός εκάστου εξ ημών.
Συγκεκριμένα δια της εν λόγω διάταξης παραβιάζεται στην ουσία του το άρθρο 24 του Συντάγματος, αφού το Κράτος, που έχει υποχρέωση να προστατεύει την πολιτιστική μας κληρονομιά λαμβάνοντας ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας, εν προκειμένω δημιουργεί τις νομιμοφανείς συνθήκες να παύσει αυτή η αειφορία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δια το Έθνος και το Κράτος και αντιθέτως με θετικές του πράξεις υποβοηθά την επί μακρόν αποστέρηση της Ελλάδος και των Ελλήνων απ τα οφέλη της προστασίας του πολιτιστικού πλούτου της χώρας μας, που αποτελεί το προαιώνιο λίκνο του πολιτισμού δια την ανθρωπότητα».
Η αιτιολογία που διαλαμβάνεται εντός της συγκεκριμένης διατάξεως, ότι δήθεν αυτή η επί μακρόν δυνατότητα εκπατρισμού των δημιουργημάτων του πνεύματος και της αισθητικής καλαισθησίας των προγόνων μας απ τον φυσικό τους χώρο και τους φυσικούς τους κληρονόμους, ήτοι η προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό ουδαμώς αντέχει την βάσανο της λογικής, αφού η χώρα μας και η πολιτιστική της κληρονομιά είναι στα πέρατα της Οικουμένης πασίγνωστη, ακριβώς δι αυτήν της την πολιτιστική κληρονομιά και δεν θα καταστεί γνωστή επειδή οι μοναδικοί στο είδος τους αρχαιολογικοί μας θυσαυροί που εκτίθενται στα δικά μας μουσεία θα εκχωρηθούν επί μακρόν στην αλλοδαπή.
Αντιθέτως, δια της εν λόγω επί μακρόν εκπατρίσεως των εκθεμάτων μας, απ τα δικά μας Μουσεία, αποστερούνται αυτά απ τους πόρους, που τα εν λόγω εκθέματα προσπορίζουν σε αυτά, το Κράτος από δισεκατομμύρια εσόδων ανά έτος και οι Έλληνες Πολίτες απ την δυνατότητα να απολαμβάνουν στον τόπο τους τα μοναδικής αισθητικής και ευφυίας έργα τέχνης των προγόνων μας, που καταδεικνύουν την υπεροχή του ελληνικού πνεύματος και των τεχνών και ασπιδώνουν το φρόνημα ενός εκάστου εξ ημών, γενόμενα τα ίδια αυτά εκθέματα ο λόγος να ενσκύψουν οι νέες γενιές στα βάθη και τα πλάτη της αρχαίας ελληνικής σκέψης και της γλώσσης μας, ως και στα ήθη των προγόνων μας που έπλασαν αυτήν την γλώσσα, την σκέψη και τα δημιουργήματα αυτής της σκέψης και γλώσσης, ήτοι τα ανυπέρβλητης αξίας αυτά εκθέματα.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 24 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ.
Β/ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 966 Α.Κ.
Περαιτέρω, η εν λόγω διάταξη παραβιάζει την διάταξη του άρθρου 966 του Αστικού Κώδικα στην οποία προβλέπεται η προστασία των εκτός συναλλαγής πραγμάτων.
Τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι είναι κοινόχρηστα πράγματα ως ανήκοντα στα εκτός συναλλαγής κατ’ άρθρο 966 Α.Κ. και ως τέτοια περιλαμβάνονται στην ευρύτερη έννοια της προσωπικότητας και αποτελούν εκδηλώσεις της. Το δικαίωμα κάθε πολίτη που έχει ηθικό έννομο συμφέρον στην προστασία διάσωση και απόλαυση αυτών π.χ. αρχαιολογικών θησαυρών και μνημείων της χώρας είναι έκφανση του δικαίου της προσωπικότητας.
Η προσβολή τους επομένως με οποιονδήποτε τρόπο συνιστά προσβολή του προστατευόμενου κατά άρθρο 57 του Αστικού Κώδικα δικαιώματός της προσωπικότητας. Κατά συνέπεια, ο φορέας του δικαιώματος έχει ηθικό έννομο συμφέρον και αξίωση για άρση της προσβολής και παράλειψη αυτής στο μέλλον, καθώς και για επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση.
Οι αρχαιολογικοί θησαυροί και τα μνημεία της χώρας συγκαταλέγονται στα περιβαλλοντολογικά αγαθά και η προστασία του δικαιώματος χρήσεως τον περιλαμβάνει όχι μόνο το δικαίωμα χρήσεως υπό στενή έννοια αλλά και το δικαίωμα διασώσεως τους Προς όφελος και των επόμενων γενεών ( Έτσι και η υπ’ αριθμ. Απόφασις τουΠολ.Πρωτ. Μυτ. 99/2013)
ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΦ’ ΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΙΤΑ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ (ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ), ΑΦ’ ΕΤΕΡΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΕΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΦΟΥ ΩΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Γ/ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΗ
Να σημειωθεί ότι δια της εν λόγω διατάξεως, όπως αυτή διαλαμβάνεται στο άρθρο 48&13β του Ν. 4761/2020, εκτός των όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω δεν φαίνεται να συνδέεται η επί μακρόν έκθεση των αρχαιολογικών μας θυσαυρών με κανένα αντάλλαγμα, οικονομικό ή άλλο προς την χώρα μας, υπό τους όρους της αμοιβαιότητος.
Εκτός αυτού με την εν λόγω διάταξη δια την επί μακρόν απόσπαση των αρχαίων αντικειμένων μας απ τον φυσικό τους χώρο, ήτοι δια της νομιμοφανούς δυνατότητος εκπατρισμού της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, το Ελληνικό Δημόσιο ουσιαστικά αποδυναμώνει δια παντός και κάθε γεγεννημένη, ή δυνατόν να γεννηθεί στο μέλλον προσπάθεια της χώρας μας δια τον επαναπατρισμό των αρχαιολογικών μας θησαυρών, που εκτίθενται ήδη επί αιώνες σε μουσεία του εξωτερικού.
Δ/ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ Τ.Α.Π. ΣΕ Ο.Δ.Α.Π.
Με τον εν λόγω νόμο δημιουργούνται περαιτέρω στρεβλώσεις στο καθεστώς διαχείρισης και αξιοποίησης των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων της χώρας ευρύτερα.
Συυγκεκριμένα, ενώ στο άρθρο 1 του εν λόγων νόμου προβλέπεται ότι το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) με την επωνυμία Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (Τ.Α.Π.) με έδρα την Αθήνα, που έχει συσταθεί με το άρθρο 6 του ν. 4212/1929 (Α’ 240), μετονομάζεται σε «Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων» (Ο.Δ.Α.Π.), αναδιοργανώνεται και διέπεται εφεξής από τον παρόντα με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής, διαφανούς και αναπτυξιακής διαχείρισης των πολιτιστικών πόρων της Χώρας, στο άρθρο 4 προβλέπεται ότι οι αρχαιολογικοί χώροι θα μπορούν να διατίθενται δια διοργάνωση εκδηλώσεων ή δράσεων που σχετίζονται με την προαγωγή της τοπικής γαστρονομίας της περιοχής, στην οποία ευρίσκονται οι αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι και τα μνημεία, κάτι που ΟΥΔΑΜΩΣ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Περαιτέρω, στο άρθρο 5 του ιδίου νόμου προβλέπεται ότι «Για την υποστήριξη της εκπλήρωσης των αναπτυξιακών σκοπών του Ο.Δ.Α.Π. με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού, κατόπιν εισήγησης του Δ.Σ. του Ο.Δ.Α.Π., μπορεί να συστήνεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ειδικού σκοπού. Το Ν.Π.Ι.Δ. διοικείται από Δ.Σ. που ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού μετά από πρόταση του Δ.Σ. του Ο.Δ.Α.Π. και έχει αποκλειστικό αντικείμενο τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας της παρ. 1 του άρθρου 4.»
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΜΩΣ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ Ο.Δ.Α.Π. ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΙΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΚΙ ΟΧΙ ΕΙΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΙΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
για τον ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ, ΕΔΩ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΩΣ
ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΞΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΟ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΕΞ ΗΜΩΝ Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΟ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ, ΠΟΥ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΥΠΕΡΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΦΕΛΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΠΛΗΞΗ ΚΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ, ΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠ ΤΙΣ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ ΚΙ ΕΝΩ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΚΛΕΙΣΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟ.
ΠΡΕΠΕΙ ΔΕ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ, ΟΤΙ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΕΡΑΣΕ, ΩΣ ΕΚΠΡΟΟΘΕΣΜΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ, ΕΝΩ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ, ΟΣΟ ΑΥΤΗ ΗΤΟ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ.
ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΗΜΩΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΟ,ΗΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.
ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΡΜΟΔΙΩΣ…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 23.1.2021.
(*) Η Αθ. Γεωργοσοπούλου είναι ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ Α.Π.Θ., ΚΑΤΟΧΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΜΕΣΩ ΔΟΡΥΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΩΔΙΑΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΕΚ ΤΟΥ CITY UNIVERSITY OF LONDON ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
