Μπορεί ο Τραμπ να έστρωσε ο ίδιος τον δρόμο που τον έφερε στη σημερινή δυσχερή θέση, αλλά προφανώς κάπως αλλιώς είχε εκτιμήσει πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα. Σήμερα, μετά και τα βίαια επεισόδια στο Καπιτώλιο που σόκαραν τον πλανήτη και πλήγωσαν το γόητρο της Αμερικής, ο απερχόμενος πρόεδρος αντιμετωπίζει πρόταση μομφής, αλλά και πιθανή δίωξη. Οι Δημοκρατικοί δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να τον “κυνηγήσουν”.
Το φίνις της προεδρικής θητείας του, πάντως, είναι το αποκορύφωμα των πεπραγμένων του στον Λευκό Οίκο τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Από αυτή την άποψη, ο Τραμπ αποδείχθηκε συνεπής με τον εαυτό του. Ποτέ, άλλωστε, δεν διακρίθηκε για τη θεσμική συμπεριφορά του, ούτε ως υποψήφιος, ούτε ως πρόεδρος. Το ποιο θα είναι το μέλλον του στο πολιτικό επίπεδο είναι ακόμα ασαφές.
Πολλοί θεωρούν ότι ο πλέον αμφιλεγόμενος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ θα περάσει στην πολιτική λήθη, μετά την απομάκρυνσή του από τον Λευκό Οίκο. Οι ενδείξεις, όμως, είναι μάλλον αντίθετες. Η απομόνωσή του είναι δεδομένη στο επίπεδο του πολιτικού και μιντιακού συστήματος, αλλά αυτό δεν τα λέει όλα.
Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με σφυγμομέτρηση της YouGoV, το 45% των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων τάσσονται υπέρ της εισβολής στο Καπιτώλιο, παρά την γενική στο πολιτικό και μιντιακό επίπεδο κατακραυγή. Στην ίδια δημοσκόπηση, ένας στους πέντε Αμερικανούς είδε θετικά την πολιορκία του Καπιτωλίου. Μόνον το 52% θεωρεί «εξτρεμιστές» τους οργισμένους διαδηλωτές του Τραμπ και μόνον το 49% εκτιμά ότι συνιστούν απειλή για τη δημοκρατία.
Η "βαθιά Αμερική" στηρίζει Τραμπ
Η δημοσκόπηση καταγράφει τη βαθιά ιδεολογική-πολιτική και τελικά κοινωνική πόλωση που επικρατεί στις ΗΠΑ. Απεικονίζει, όμως, και κάτι άλλο. Οι διαδηλωτές που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο δεν είναι περιθώριο. Αντίθετα, αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό κομμάτι της “βαθιάς Αμερικής”, που συνεχίζει να βλέπει θετικά τον Τραμπ και όσα πρεσβεύει.
Είναι όλοι εκείνοι που το 2016 τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο και το 2020 μετέτρεψαν τις προεδρικές εκλογές σε ντέρμπι. Είναι κατά κανόνα συντηρητικοί μικρομεσαίοι λευκοί, που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Γι’ αυτό και τους εκφράζει η ρητορική του Τραμπ για τον «βάλτο της Ουάσιγκτον».
Για την ακρίβεια, θεωρούν ότι ένα διεφθαρμένο και ιδιοτελές κατεστημένο, το οποίο αξίζει κάθε είδους τιμωρία, επειδή τους έχει “κλέψει την πατρίδα, τις αξίες και την ευημερία τους”. Πρόκειται για μία πολιτική δυναμική με κοινωνικές ρίζες, η οποία απελευθερώθηκε επί των ημερών Τραμπ, αλλά δεν θα σβήσει με την απομάκρυνσή του από τον Λευκό Οίκο, ακόμα κι αν του απαγορευθεί να διεκδικήσει στο μέλλον πολιτικό αξίωμα.
Με άλλα λόγια, το συγκρουσιακό αυτό ρεύμα θα παραμείνει. Το υφιστάμενο ιδεολογικό-πολιτικό ρήγμα δεν πρόκειται να γεφυρωθεί. Είτε με στολές Βίκινγκς, είτε με τα συνθήματα που ο Τραμπ εισήγαγε στην πολιτική σκηνή, το ρεύμα αυτό αναμένεται να σφραγίσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, την αμερικανική πολιτική σκηνή.
Δημοφιλής στην βάση των Ρεπουμπλικανών
Ο ένας από τους δύο πυλώνες του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, ανέχθηκε και στήριξε επί τέσσερα χρόνια τον πρόεδρο Τραμπ. Η παραδοσιακή ηγεσία του μάλλον τον απεχθανόταν, αλλά το γεγονός ότι κέρδισε με άνεση το χρίσμα, κάτι λέει για το κλίμα στη βάση του κόμματος. Οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι δεν είναι αυτοί που ήταν πριν 20 χρόνια. Γι’ αυτό και το κόμμα αυτό έχει περιέλθει σε πολιτική περιδίνηση.
Κάποιοι επιδιώκουν να το επαναφέρουν στον παραδοσιακό συστημικό του ρόλο, σ’ ένα είδος φιλελεύθερης κεντροδεξιάς. Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Τραμπ εξέφρασε και προσέδωσε ιδεολογική-πολιτική μορφή στο ρεύμα, που φαίνεται να πλειοψηφεί στη βάση των Ρεπουμπλικάνων. Άλλοι το αποκαλούν Νέα Δεξιά, άλλοι Ακροδεξιά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι συμβατό με την μετριοπαθή κεντροδεξιά κατεύθυνση.
Τον ρόλο του καταλύτη για να εκφραστεί πλέον και οργανωτικά η αντίθεση στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ενδεχομένως να παίξει ο Τραμπ. Για την ακρίβεια είναι ο μόνος που το μπορεί, ιδρύοντας δικό του κόμμα, μετά από μία σύγκρουση με την παραδοσιακή ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων. Αξίζει να δώσει κανείς σημασία στο μήνυμά του: «Και σε όλους τους υπέροχους υποστηρικτές μου θέλω να πω, ότι ξέρω ότι απογοητευτήκατε, αλλά θέλω επίσης να ξέρετε ότι εκπληκτικό μας ταξίδι μόλις ξεκίνησε. Σας ευχαριστώ».
Δεν είναι προφανές ότι ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ βλέπει τον εαυτό του ως πολιτικό ηγέτη ενός κινήματος από την επομένη κιόλας της εξόδου του από τον Λευκό Οίκο; Ουσιαστικά προανήγγειλε ότι θα είναι ενεργά παρών ή σε ηγετικό ρόλο στο πλαίσιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ή ως ηγέτης τρίτου κόμματος. Προφανώς, προτιμάει και μάλλον θα προσπαθήσει να επιτύχει το πρώτο.
Επειδή, όμως, αυτό είναι πολύ δύσκολο, πιθανό να προσανατολιστεί στη δεύτερη λύση, παρασύροντας μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερους γερουσιαστές, βουλευτές, μέλη και τοπικά στελέχη των Ρεπουμπλικάνων. Έχοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να ιδρύσει δικό του κόμμα είχε, μάλιστα, φροντίσει να συγκεντρώσει μεγάλα χρηματικά ποσά κατά την περίοδο πριν και μετά τις εκλογές.
Βροχή κατηγοριών
Ακόμα και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μήνες πριν τα πρόσφατα επεισόδια, στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος υποστήριζαν ανοιχτά ότι ο Τραμπ «ίσως να μην είναι ελεύθερο άτομο μετά την ήττα του». Δημοσίευμα των New York Times είχε αναφερθεί σε αυτό το σενάριο, κάνοντας λόγο για τριάντα κατηγορίες που θα αντιμετωπίσει μετά την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο.
Μεταξύ αυτών, περιλαμβανόταν δικαστική έρευνα για αδικήματα που σχετίζονται με σεξουαλική παρενόχληση, απάτη, φοροδιαφυγή και πολλά ακόμα. Τα επεισόδια στο Καπιτώλιο καθιστούν το ενδεχόμενο αυτό πολύ πιο πιθανό. Οι Δημοκρατικοί, αλλά και κάποιοι Ρεπουμπλικάνοι, είναι αποφασισμένοι να τον κατηγορήσουν ως ηθικό αυτουργό απόπειρας πραξικοπήματος.
Εάν ο Τραμπ βρεθεί αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη, στα προβλήματά του δεν είναι απίθανο να προστεθεί και μία πρωτοφανή οικονομική πίεση, καθώς και με δίωξη για οικονομικά αδικήματα. Σύμφωνα με στοιχεία, ο όμιλός του πρέπει να αποπληρώσει δάνεια άνω των 300 εκατ. δολαρίων μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Τα σχέδια για την επόμενη μέρα
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Τραμπ και η οικογένειά του λέγεται ότι έχουν αποφασίσει να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στη Φλόριντα. Ακόμα και η κόρη του Ιβάνκα αγόρασε ένα ακριβό οικόπεδο στην περιοχή και εξετάζει το ενδεχόμενο να είναι υποψήφια για τη Γερουσία. Δεν είναι μόνο ότι στη Φλόριντα βρίσκεται το θέρετρο Mar-A-Lago, το οποίο ανήκει στους Τραμπ. Και το πολιτικό κλίμα θεωρείται ευνοϊκότερο γι’ αυτούς, ενώ κάποιοι από τους στενότερους συνεργάτες και φίλους τους βρίσκονται εκεί.
Στα σχέδια του Τραμπ είναι να εκμεταλλευθεί κάθε οικονομική ευκαιρία που θα έρθει στα πόδια του, όπως συμβόλαιο για τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, επί πληρωμή συνεντεύξεις, βιβλία και ό,τι ακόμα μπορεί να προκύψει. Το σημαντικότερο, όμως, είναι το σχέδιο, στο οποίο ο Τραμπ έχει αφιερώσει πολύ χρόνο ενόσω ήταν στον Λευκό Οίκο: την ίδρυση δικού του δημοσιογραφικού οργανισμού, για την ακρίβεια τηλεοπτικού δικτύου, ειδικά μετά το “διαζύγιό” του me το συντηρητικό Fox του Μέρντοχ.
Είναι πεπεισμένος ότι με δικό του κανάλι θα συσπείρωνε πολιτικά τον τραμπισμό και κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πλαγιοκοπούσε τους Ρεπουμπλικάνους. Ένα τέτοιο τηλεοπτικό δίκτυο, εξάλλου, έχει έτοιμο κοινό, την εκλογική βάση του Τραμπ. Με ένα τέτοιο όπλο θα μπορεί να διαχέει ανεμπόδιστα τη ρητορική του, αναγορευόμενος σε μία πολιτική σφήνα στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα, το οποίο επιδιώκει πλέον όχι μόνο να τον καταστήσει αποσυνάγωγο, αλλά και να τον εξουδετερώσει ολοσχερώς.
https://slpress.gr/
