25/01/2021
 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Δυο μήνες τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ, από τον κ. Τσίπρα ως το τελευταίο στέλεχος, επιδίδονται σε μια απίστευτη τυμβωρυχία, σε μια πρωτοφανή προσπάθεια να αποδώσουν στην κυβέρνηση τις συνέπειες του δεύτερου σφοδρού κύματος της πανδημίας.
Την ώρα που δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να μην πηγαίνει από lockdown σε lockdown, την ώρα που όλες οι χώρες πλήττονται, ανοιγοκλείνουν σχολεία, επιβάλλονται νέα περιοριστικά μέτρα, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει προβλήματα μόνο στη χώρα μας.
Την ώρα που παντού ο αριθμός των νεκρών εμφανίζει κατακόρυφη άνοδο και οι κλίνες νοσηλείας και ΜΕΘ δεν επαρκούν ακόμη και στις πιο ισχυρές χώρες, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τις ίδιες καταγγελίες με τον πιο μονότονο τρόπο.
Την ώρα που προβλήματα με τον εμβολιασμό αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες – και μάλιστα πολύ περισσότερα από ό,τι στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα σε ισχυρές χώρες να γίνεται ακόμη και… κλήρωση στους οίκους ευγηρίας για το ποιος θα εμβολιαστεί πρώτος – ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ξανά και ξανά.
Χωρίς, βέβαια, ποτέ να μας λένε ποια χώρα είναι το πρότυπό τους, ποια είναι η χώρα που μας προτείνουν να αντιγράψουμε.
Ακόμη και στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο κ. Τσίπρας ευχήθηκε «να μην χαθούν κι’ άλλοι άδικα, επειδή δεν είχαν χρήματα να κάνουν έγκαιρα το τεστ, επειδή κόλλησαν λόγω συνωστισμού σε κάποιο λεωφορείο ή στον χώρο εργασίας τους ή γιατί δεν υπήρξε διαθέσιμο κρεβάτι για να νοσηλευτούν».
Και στις 3 Ιανουαρίου, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ηλιόπουλος ανέφερε ότι το 80% των θανάτων έχουν συμβεί εκτός ΜΕΘ.
Αδιανόητα πράγματα! Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργός να διατείνεται πως κάποιοι πέθαναν επειδή δεν έκαναν τεστ! Ή επειδή δεν βρέθηκε κρεβάτι να νοσηλευτούν! Και παριστάνουν και τους γιατρούς αποφαινόμενοι πότε πρέπει να μπαίνει κανείς σε ΜΕΘ!
Κι’ όταν τελειώνουν αυτά τα πολύ… επιστημονικά επιχειρήματα, τα κυβερνητικά στελέχη αρχίζουν να παίζουν με τις στατιστικές. Ανάλογα με ποια «έρευνα» τους βολεύει, βέβαια.
Γιατί οι πιο αδιάψευστες έρευνες, οι πιο σίγουρες στατιστικές είναι αυτές του ECDC (δηλαδή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών) και άλλων σοβαρών στατιστικών ιστοσελίδων που λαμβάνουν υπόψη τους τα λεγόμενα «σκληρά νούμερα».
Και σ’ αυτούς τους καταλόγους, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 18η ως 19η θέση στην Ευρώπη – πολύ κάτω από τις πιο ισχυρές χώρες – και την 61η ως 62η θέση στην παγκόσμια κατάταξη – επίσης πολύ κάτω από τις μεγαλύτερες χώρες.
Και όχι μόνο αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι «αποκαλύφθηκε» ένα διπλό σύστημα καταγραφής κρουσμάτων, με αποτέλεσμα να μην φθάνουν εγκαίρως οι πληροφορίες στην επιστημονική επιτροπή.
Κάτι τέτοιο ούτε επιβεβαιώθηκε, ούτε υπάρχει βεβαίως.
Αντίθετα, σε όλον τον κόσμο, αντιμετωπίζουν προβλήματα ακόμη και στην καταγραφή των θανάτων.
Πώς γίνεται η καταγραφή στην Ευρώπη
Για να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, τα πράγματα:
Σε όλη την Ευρώπη τα στοιχεία φτάνουν από διάφορα σημεία κάθε χώρας και τελικά ενσωματώνονται σε ένα κεντρικό σύστημα.
Αυτή η διαδικασία προκαλεί παντού καθυστερήσεις, οι οποίες συνυπολογίζονται από τις επιστημονικές επιτροπές όταν κάνουν τις εισηγήσεις τους.
Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις όπου έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα και έχει προκληθεί σάλος. Κυρίως επειδή δεν γνωρίζουν καν πόσοι είναι οι νεκροί!
Στην Ισπανία, όπου στην κυβέρνηση βρίσκεται ο σύντροφος του κ. Τσίπρα, ο Ιγκλέσιας, υπάρχουν τρία συστήματα καταγραφής θανάτων. Και τα τρία παρουσιάζουν απόκλιση μεταξύ τους!
-Υπάρχει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Στις 2 Δεκεμβρίου, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε επίσημα 45.511 νεκρούς από τον κορωνοϊό, η στατιστική υπηρεσία ανακοίνωνε τα στοιχεία γενικής θνησιμότητας, βάσει των οποίων από τον Μάρτιο ο αριθμός των νεκρών ήταν 75.000. Μια απόκλιση της τάξης των 30.000 νεκρών, αδικαιολόγητη με βάση τους δείκτες θνησιμότητας. Στις 10 Δεκεμβρίου, η στατιστική υπηρεσία ανακοίνωσε 45.684 θανάτους από κορονοϊό τους πρώτους πέντε μήνες του χρόνου, πότε προέκυψε μια διαφορά 18.000 επιπλέον νεκρών σε σχέση με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας, που ανακοίνωνε 27.127 νεκρούς.
-Υπάρχει ένα δεύτερο σύστημα παρακολούθησης θνησιμότητας, το MoMo, βάσει του οποίου, για την ίδια περίοδο αναφέρονταν περί τους 68.000 περισσότερους θανάτους από το αναμενόμενο.
-Και υπάρχει και το Ινστιτούτο Υγείας «Κάρολος Γ’», που έδινε 44.600 περισσότερους νεκρούς.
Ξέσπασε σάλος και στις 10 Δεκεμβρίου ήλθαν τα τελικά επίσημα στοιχεία, στα οποία είχαν ληφθεί υπόψη και όσοι είχαν παρουσιάσει συμπτώματα κορωνοϊού, αλλά δεν διαγνώστηκαν ποτέ επίσημα.
Τελικά από όλο αυτό το μπέρδεμα, προέκυψε ότι η Ισπανία θρηνεί 20.000 θύματα περισσότερα από αυτά που έχουν ανακοινωθεί!
Όταν μάλιστα ρωτήθηκε για όλα αυτά η εκπρόσωπος του υπουργείου υγείας, απάντησε: «Η απόκλιση οφείλεται στα διαφορετικά συστήματα συλλογής δεδομένων. Τα στοιχεία του υπουργείου υγείας είναι λιγότερο διεξοδικά, αλλά ταχύτερα διαθέσιμα».
Στη Βρετανία πάλι, τον Δεκέμβριο, παρουσιάστηκαν ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη 10.000 περισσότερα κρούσματα. Τότε είχε ανακοινωθεί ότι τα στοιχεία φτάνουν με καθυστέρηση από την Ουαλία.
Στη γηραιά αλβιόνα υπάρχουν τρία συστήματα καταγραφής:
-Το κυβερνητικό, που μετρά αυτούς που πέθαναν μέσα σε 28 ημέρες από το θετικό τεστ. Βάσει αυτού του συστήματος, στις 17 Δεκεμβρίου, οι νεκροί ήταν 66.052.
-Το σύστημα όπου καταγράφονται οι νεκροί με βάση το πιστοποιητικό θανάτου, εφόσον αυτό αναφέρει ως πιθανή αιτία θανάτου τον κορονοϊό, ακόμη και αν δεν είχαν υποβληθεί σε τεστ. Βάσει αυτού του συστήματος, οι νεκροί την ίδια μέρα ήταν 76.000.
-Το σύστημα με βάση την στατιστική πρόβλεψη θανόντων σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. Εδώ, το νούμερο, την ίδια μέρα ήταν επίσης διαφορετικό: 79.716 νεκροί.
Τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα;
Αλλά και όταν πρόσφατα παρουσιάστηκε υπερβολικά μεγάλος αριθμός μολύνσεων, η Σούζαν Χόπκινς, αναπληρώτρια διευθύντρια της εθνικής υπηρεσίας λοιμώξεων της Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας, εξήγησε πως «ορισμένες από τις αυξήσεις στους αριθμούς ημερήσιων κρουσμάτων αντικατοπτρίζουν καθυστερημένες εγγραφές σε απολογισμούς λόγω των Χριστουγέννων», ωστόσο «τα στοιχεία αποτελούν σε μεγάλο βαθμό αντανάκλαση μιας πραγματικής αύξησης».
Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε αν στην Ελλάδα ακουγόταν κάτι τέτοιο;
Παρ’ όλα αυτά, στην Βρετανία, η αντιπολίτευση των Εργατικών δεν διανοείται να συμπεριφερθεί όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ανέφεραν, όταν ψήφισαν υπέρ των μέτρων του Μπόρις Τζόνσον, «ο κορωνοϊός αποτελεί σοβαρή απειλή. Πάντα θα λειτουργούμε με βάση το εθνικό συμφέρον και επομένως δεν θα ψηφίσουμε κατά των μέτρων».
Στη Σουηδία, τα στοιχεία φθάνουν από 21 περιφέρειες και συχνά από κάποιες από αυτές δεν φθάνουν εγκαίρως και προστίθενται αργότερα. Συνήθως οι θάνατοι καταγράφονται σε διάστημα αρκετών ημερών ή και εβδομάδων πριν προστεθούν στα στοιχεία της Υπηρεσίας Υγείας, τα οποία επικαιροποιούνται τέσσερις φορές την εβδομάδα.
Ωστόσο, αν και στη χώρα κυβερνά η πρασινοκόκκινη συμμαχία, αν και είναι γνωστό τι έχει συμβεί – ο ίδιος ο βασιλιάς παραδέχθηκε αποτυχία – τέτοιες εκφράσεις όπως αυτές που ακούγονται στην Ελλάδα ουδείς διανοείται να χρησιμοποιήσει.
Στην Πορτογαλία, όπου στην κυβέρνηση βρίσκεται επίσης η αριστερά, μελέτη ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πόρτο μιλά για εξωφρενικά στοιχεία, όπως ο θάνατος ασθενούς… 134 ετών, για νεκρούς που δεν εμφανίζονται στις στατιστικές, για άλλοτε υπερβολικά μεγάλο και άλλοτε υπερβολικά μικρό αριθμό κρουσμάτων, που απέχουν από τα πραγματικά στοιχεία.
Στη Γερμανία, το Ινστιτούτο Ρόμπερτ Κοχ συχνά ανακοινώνει ότι λόγω τεχνικών σφαλμάτων δεν φθάνουν εγκαίρως τα στοιχεία από τα κρατίδια, ενώ αναφέρθηκε ότι τα σχολεία αλλού έκλεισαν και αλλού άνοιξαν με λάθος στοιχεία.
Τι είναι η πλεονάζουσα θνητότητα
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, τον τελευταίο καιρό ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σ’ αυτό που ονομάζεται «πλεονάζουσα θνητότητα». Με τον όρο αυτό νοείται ο κάθε αιτιολογίας αριθμός θανάτων που στη διάρκεια μιας κρίσης υπερβαίνει τον «συνήθη» αριθμό, όπως αυτός προκύπτει υπό «κανονικές» συνθήκες.
Με την πλεονάζουσα θνητότητα οι ειδικοί εντοπίζουν θανάτους, πέραν αυτών που ανακοινώνονται και που μπορεί να προκλήθηκαν από τον κορωνοϊό, έστω και αν δεν έγινε σωστή διάγνωση, αλλά και άλλους θανάτους που προκλήθηκαν εξαιτίας των συνθηκών που επικράτησαν στη διάρκεια της πανδημίας.
Έτσι, στην Ιταλία η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε στα μέσα Δεκεμβρίου ότι στο τέλος της χρονιάς θα καταγραφόταν ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεπερνώντας το όριο των 700.000 νεκρών. Η Ιταλία είχε φθάσει σ’ αυτόν τον μακάβριο αριθμό το 1944.
Στην Ολλανδία, η στατιστική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι το 2020 πέθαναν 162.000 άνθρωποι, δηλαδή 13.000 περισσότεροι από μια «κανονική» χρονιά, την ώρα που επισήμως ανακοινώνονταν 10.500 θάνατοι από covid. Και εκεί, τέτοια αύξηση είχαν να δουν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στη Σουηδία, το ποσοστό πλεονάζουσα θνητότητας ξεπέρασε το 10% ήδη από τον Νοέμβριο, σύμφωνα με τα στοιχεία της εκεί στατιστικής υπηρεσίας.
Στη Ρωσία, στις 29 Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι 186.000 θάνατοι το 2020 οφείλονταν στον covid. Και αυτός ήταν ένας απολογισμός πολύ πιο βαρύς από εκείνον που ανακοινώνεται επίσημα, καθώς πρόκειται για αριθμό υπερτριπλάσιο από τους 55.265 θανάτους που είχαν ανακοινωθεί εκείνη την ημέρα.
Η ρωσική στατιστική υπηρεσία (ROSSTAT) ενημέρωσε ότι η πλεονάζουσα θνησιμότητα από τον Ιανουάριο ως τον Νοέμβριο 2020 ανήλθε σε 229.700 ανθρώπους, ότι δηλαδή σημειώθηκε αύξηση 13,8% των θανάτων σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο της προηγούμενης χρονιάς. Παράλληλα, έγινε γνωστό ότι πάνω από το 81% της αύξησης της θνησιμότητας την συγκεκριμένη περίοδο «οφειλόταν στην COVID και στις επιπλοκές της ασθένειας που προκαλεί ο νέος κορονοϊός».
Σημειώστε ότι στη Ρωσία επισήμως καταγράφονται μόνο οι θάνατοι που επιβεβαιώνεται με νεκροψία πως οφείλονται στην COVID-19. Σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία, όμως, μόνο τον Νοέμβριο 25.788 άνθρωποι πέθαναν αφού προσβλήθηκαν από τον κορωνοϊό.
Στο Μεξικό, ο δείκτης της πλεονάζουσας θνητότητας στην πρωτεύουσα έφθασε τους 214 νεκρούς την ημέρα μέσα στον Δεκέμβριο. Τον Μάιο, η πλεονάζουσα θνητότητα στην Πόλη του Μεξικού είχε φθάσει στους 320 θανάτους ημερησίως.
Άλλωστε, η μεξικανική κυβέρνηση του «συντρόφου» ΑΜΛΟ επισημαίνει κάθε φορά ότι στην πραγματικότητα, οι αριθμοί των θανάτων και των κρουσμάτων μάλλον είναι πολύ υψηλότεροι, από αυτούς που ανακοινώνονται.
Στις ΗΠΑ, σε μελέτη του ομοσπονδιακού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC), που δημοσιοποιήθηκε στα τέλη Οκτωβρίου, διατυπωνόταν η εκτίμηση πως η πλεονάζουσα θνητότητας που συνδέεται με την πανδημία του νέου κορονοϊού ανερχόταν σε 300.000 ανθρώπους, βάσει δημογραφικών μοντέλων.
Στην Ισπανία, όπως ήδη αναφέραμε, ο δείκτης της πλεονάζουσας θνητότητας εμφάνισε μια διαφορά της τάξης των 20.000 περίπου νεκρών, μόνο κατά τους πρώτους τρεις μήνες της πανδημίας. Και κατά τους τελευταίους τέσσερις μήνες της χρονιάς, οκτώ Αυτονομίες παρουσίασαν υψηλότερη πλεονάζουσα θνητότητα σε σχέση με τους πρώτους τέσσερις μήνες της πανδημίας.
Στη Γερμανία, μόνο τον Απρίλιο σημειώθηκε πλεονάζουσα θνητότητα της τάξης του 5%.
Στο Βέλγιο, η ανάλυση πλεονάζουσας θνητότητας από τις 10 Μαρτίου ως τις 21 Ιουνίου 2020 έδειξε πως 9.591 άνθρωποι είχαν πεθάνει από τον κορωνοϊό, ενώ από κάθε αιτία είχαν πεθάνει 39.076 άνθρωποι. Ειδικά την περίοδο από τις 20 Μαρτίου ως τις 28 Απριλίου 2020, παρατηρήθηκε πλεονάζουσα θνητότητα της τάξης του 64,7%. Στους οίκους ευγηρίας, η πλεονάζουσα θνητότητα έφτασε στο 27%.
Η αλήθεια για την Ελλάδα
Τι συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα; Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), το 2020, στο ενδεκάμηνο, τις πρώτες 44 εβδομάδες δηλαδή, παρουσιάστηκε αύξηση θανάτων της τάξης του 0,75%.
Οι θάνατοι ανήλθαν σε 106.322 (53.387 άνδρες και 52.935 γυναίκες), ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2019 ήταν 105.529 (53.235 άνδρες και 52.294 γυναίκες).
Όσον αφορά στο 2020, οι θάνατοι περιλαμβάνουν και αυτούς από τον κορωνοϊό και τα στοιχεία λαμβάνονται από τα Ληξιαρχεία όλων των δημοτικών αρχών, σύμφωνα με τα γεγονότα θανάτων που έχουν δηλωθεί και καταχωρηθεί έως την ημερομηνία διαβίβασής τους.
Αν, λοιπόν, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να παριστάνουν τους στατιστικολόγους, καλό είναι να βλέπουν τα επίσημα στοιχεία της πλεονάζουσας θνητότητας – στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο.
Αλλά αν έκαναν κάτι τέτοιο, τότε πώς θα τυμβωρηχούσαν;
