Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
ΤΡΑΓΙΚΗ η τρέχουσα οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα την οποία εντελώς απροσδόκητα προκλήθηκε από τον covid-19 και η εμφανής, σχεδόν σε απελπιστικά επίπεδα, έλλειψη κάθε θετικής προοπτικής καθώς τελειώνει σε λίγο το 2020, και μπαίνουμε στο 2021.
Μπροστά μας αναδύεται απειλητικά ένας τεράστιος όγκος προβλημάτων στην υγεία, στην γονατισμένη πλέον οικονομία, και την απίστευτα εκτεταμένη διάρρηξη του ψυχοκοινωνικού μας ιστού.
Σίγουρα αυτό το πλέγμα δυστυχίας που μας έχει τυλίξει (όπως φυσικά και ολάκερη την ανθρωπότητα) από τον περασμένο Μάρτιο με το πρώτο καθολικό για την χώρα μας lockdown, αυτή η οδυνηρή πραγματικότητα φρονώ, όπως πιστεύω και εσείς, ότι κάνει επιτακτική, πλέον, την ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τον φόβο αντιποίνων της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αλλά και χωρίς υστερικές, σπασμωδικές και κακοπροαίρετες αντιδράσεις.
Καθώς βιώνουμε εποχές όξυνσης της καχυποψίας, των σεναρίων συνωμοσιολογίας και της μάταιης αναζήτησης για «κακόβουλα χέρια που κινούν τα νήματα της πανδημίας», ίσως να αναρωτηθούν κάποιοι από τους υποψιασμένους αναγνώστες και αναγνώστριες του blog, ότι όσα ανέφερα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες ενδέχεται να υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες…
Απαντώ, κατηγορηματικά: ΟΧΙ!…
Είναι πλέον διάχυτη η διαπίστωση ότι βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως Λαός και ως Έθνος, και μαζί μας ολάκερη η Ανθρωπότητα στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και μαζί, ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες, και της πατροπαράδοτης «ελληνικής αλληλεγγύης».
Βρισκόμαστε, ξανά, μετά το 2010 και την υποταγή μας στα περιβόητα πλέον Μνημόνια, σε βαθύ πηγάδι, όχι σε τούνελ.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι το 2010 «Οι Έλληνες είναι χωμένοι σε βαθιά σκατά» είχε πει περιγράφοντας τα οικονομικά μας χάλια ο τότε Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ, ο κ. Dominique Straus Kahn πριν, τελικά, βουλιάξει ο ίδιος στον βούρκο των δικών του «χαμηλών ενστίκτων».
Κολλήσαμε, Συμπατριώτες, ενώ είχαμε αρχίσει να ανασαίνουμε κάπως από τα υψηλά έσοδα που μας έφερε ο διπλασιασμός των τουριστών μας!…
Εάν με την πανδημία που βιώνουμε εδώ και παγκοσμίως από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, και με όσα απεργάζεται ο κ Erdogan εις βάρος μας αγνοώντας τα δεδομένα της εποχής και την κατάσταση της δικής του Οικονομίας και Πατρίδας, περάσει τελικά στο συλλογικό εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια ΚΑΜΙΑ ελπίδα να βρεθεί ηθικό, στέρεο, υγιές, κομμάτι γης για να σταθούμε και να σπρώξουμε το Εθνικό μας όχημα, τότε φοβάμαι ότι στην επόμενη φάση θα βιώσουμε τον ΚΥΝΙΣΜΟ…
Χρειάζεται συλλογικός αγώνας για να μην ακολουθήσει, νομοτελειακά, η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση που συνθέτουν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ, συστηματικά και με μεθοδική «πλύση εγκεφάλου» από τα συστημικά ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού), μας «έπεισαν» και το υποκαταστήσαμε με το μικροπρεπές… ΕΓΩ!
Επιτρέψαμε στους επιτήδειους να μας πείσουν υποσχόμενοι «οικονομική ευμάρεια και λεφτά», ότι το νόημα της επιτυχίας είναι ταυτόσημο με το ΕΓΩ…
Λησμονήσαμε τόσο εύκολα και τόσο απερίσκεπτα ότι το ΕΓΩ χρειάζεται και άλλα ΕΓΩ για να εδραιώσει την αυθεντική του ύπαρξη και ότι μέσα στο ΕΜΕΙΣ κάθε υγιές και κάθε αυθεντικό ΕΓΩ άνετα διατηρεί τη δημιουργική αυτοτέλειά του!..
Συν-Έλληνες, Συμπατριώτες μου, καιρός να ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε ξανά το πατροπαράδοτο ΕΜΕΙΣ, που στο παρελθόν μάς οδήγησε να γράψουμε λαμπρές σελίδες στην Ιστορία μας ως Έθνος και ως Λαός…
ΔΕΝ νομίζω ότι ήταν επιλογή στην ατομική και συλλογική μας οντότητα να διαγράψουμε το ΕΜΕΙΣ και να σουλατσάρουμε «χαζοχαρούμενοι» κραδαίνοντας την προσωπική μας παντιέρα με μοναδική πάνω της γραμμένη λέξη το «ΕΓΩ!..»
Θα αντιτάξουν κάποιοι φίλοι αναγνώστες καλοπροαίρετα:
Κύριε Πιπερόπουλε ξεχνάς ότι πάντα μετρούσαμε μπόλικους «ωχ-αδερφιστές;»
ΟΧΙ, βέβαια, ΔΕΝ το ξεχνώ όπως δεν ξεχνώ ότι πάντοτε είχαμε και μπόλικους «ατομιστές» που δουλεύαν ΜΟΝΟ «για την πάρτη τους».
Και δυστυχώς με αφορμή τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος με την αύξηση των τουριστικών εσόδων τα τελευταία χρόνια, πολλαπλασιάστηκαν «ατομιστές» και «ωχαδερφιστές» σε βαθμό που αποτελούν μάλλον τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις του…
Κάναμε πολύ ακριβή υπόθεση την κοινωνική αλληλεγγύη, παραμελήσαμε την αξία του να είμαστε συνάνθρωποι.
Στη διάρκεια του 2020 αποδείχθηκαν οδυνηρές οι επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία, την Παιδεία, τις ψυχοκοινωνικές μας σχέσεις και την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης που μας επέβαλε η πανδημία του covid-19 ξεσκεπάζοντας και εγγενείς αδυναμίες του «Κράτους» που οι ηγέτες μας και το «Σύστημα» φρόντιζαν να καλύπτουν επί δεκαετίες από αδιάκριτα, επικριτικά βλέμματα…
ΠΡΟΤΕΙΝΩ «ΕΜΕΙΣ» οι Έλληνες, οι Ελληνίδες και τα παιδιά μας να σηκωθούμε ΟΡΘΙΟΙ συμπαρασύροντας στην ηθική ανύψωσή μας και όσους Πολιτικούς το τολμήσουν για να αποσοβήσουμε τον κίνδυνο της Εθνικής μας απαξίωσης επαναφέροντας το πνεύμα της «Ελληνικής Αλληλεγγύης;»
Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι και πολύχρωμοι ηγέτες και ψηφοφόροι ας αρνηθούμε επιτέλους την εκφυλιστική αντίληψη πολιτικού κόστους και πολιτικού οφέλους!…
Τώρα, είναι κατάλληλη η ώρα, να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί να ξαναζωντανέψουμε και να εδραιώσουμε την σωτήρια, αναγκαία, αίσθηση ότι ακόμη υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ…
Να μπορέσουμε να πούμε: Καλημέρα Ελλάδα!..
