Μετά από χρόνια ανεξήγητης και απαράδεκτης καθυστέρησης, ανάθεση σύμβασης προμήθειας αντιμέτρων τορπιλών για τα ελληνικά υποβρύχια στην Leonardo S.p.A. Με καθυστέρηση πολλών ετών η ΓΔΑΕΕ με σχετική ανακοίνωσή της με ημερομηνία 14 Δεκεμβρίου 2020, γνωστοποίησε τελικά την ανάθεση του προγράμματος προμήθειας αντιμέτρων τορπιλών για το στόλο των υποβρυχίων του ΠΝ, στην ιταλική Leonardo S.p.A. στο πλαίσιο του διαγωνισμού 07/20.
Στο πρόγραμμα ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ που προβλέπει την προμήθεια ολοκληρωμένων συστημάτων αντιμέτρων τορπιλών C303/S που με τη σειρά τους απαρτίζονται από αριθμό δολωμάτων (decoy) τύπου MTE 103B και παρεμβολέων (jammer) JAM 102, περιλαμβάνονται και υπηρεσίες παροχής ανταλλακτικών και τεχνικής υποστήριξης (FOS).
Τα δολώματα (ΜΤΕ- Mobile Target Emulators) εκτοξεύονται πρώτα από τις ειδικές βάσεις τους οι οποίες είναι εγκατεστημένες εκτός του ανθεκτικού σκάφους του υποβρυχίου, (στις ίδιες περιλαμβάνονται και οι μεγαλύτερης διαμέτρου παρεμβολείς), με σκοπό να παρασύρουν τις εισερχόμενες τορπίλες μακρυά από το υποβρύχιο.
Τα δολώματα εκπέμπουν ηχητικά κύματα που προσομοιώνουν αυτά του υποβρυχίου-στόχου με μεγάλη ακρίβεια, ενώ ταυτόχρονα εκπέμπουν και θόρυβο, προσομοιώνοντας την κίνησή του. Η πορεία τους καθορίζεται από τον χειριστή του συστήματος αντιμέτρων μέσω της μονάδας ελέγχου, ή μέσω του συστήματος διαχείρισης μάχης του υποβρυχίου, ακόμη και δευτερόλεπτα πριν από την εκτόξευσή τους.
Οι παρεμβολείς κατόπιν αναλαμβάνουν να καλύψουν το θόρυβο του υποβρυχίου, μαζί με τις επιστροφές των τορπιλών, παρασύροντάς τις συνεχώς επάνω τους, μέχρι να εξαντληθούν οι μπαταρίες τους (των τορπιλών) και να αδρανοποιηθούν.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα παρέχεται η δυνατότητα στο υποβρύχιο να απομακρυνθεί από την περιοχή της επίθεσης και εκτός της ακτίνας εντοπισμού των ηχοβολιστικών συστημάτων των σκαφών επιφανείας ή των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων του αντιπάλου.
Οι σωλήνες εκτόξευσης δολωμάτων και παρεμβολέων (στα οποία μπορεί να τοποθετηθεί και μονάδα ηχητικού εντοπισμού, προκειμένου να επανασυλλεγούν και να επαναχρησιμοποιηθούν) συνήθως τοποθετούνται στις δύο πλευρές του σκάφους (ανά 12) και επαρκούν για την αντιμετώπιση επιθέσεων έξι συνολικά τορπιλών. Οι βάσεις τους όμως μπορούν, ανάλογα με τον διαθέσιμο χώρο να εξοπλιστούν με περισσότερους σωλήνες, για την αντιμετώπιση μεγαλύτερου αριθμού επιθέσεων.
Το σύστημα C303/S είναι όμοιο με το CIRCΕ που αναπτύχθηκε από την WASS σε συνεργασία με τη HDW για τα υποβρύχια Type 214 και Type 212, όπως και με το C310 που εξοπλίζει μονάδες επιφανείας. Μέχρι σήμερα η Leonardo έχει υπογράψει συμβάσεις εγκατάστασης του συστήματος σε υποβρύχια Type 209/212/214, Scorpene και κλάσης KILO.
Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη σχετικά με το αξιόμαχο των ελληνικών υποβρυχίων από τη στιγμή που αυξάνει την επιβιωσιμότητά τους στις σύγχρονες ναυτικές επιχειρήσεις. Το ερώτημα που φυσικά προκύπτει, είναι το για ποιους λόγους ένα τόσο σημαντικό και ταυτόχρονα χαμηλού κόστους πρόγραμμα καθυστέρησε τόσα χρόνια να φτάσει στη φάση της υλοποίησης.
Για να δώσουμε μία εικόνα του τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου και το πώς αντιμετωπίζεται η επιβιωσιμότητα του στόλου των υποβρυχίων και των σκαφών επιφανείας του Τουρκικού Ναυτικού, υπενθυμίζουμε ότι η ASELSAN έχει εδώ και καιρό ολοκληρώσει την ανάπτυξη δύο συστημάτων αντιμέτρων (soft kill) τορπιλών.
Του Zargana που προορίζεται για τον εξοπλισμό υποβρυχίων και του Hizir που σχεδιάστηκε για σκάφη επιφανείας. Επιπρόσθετα δε υπό ανάπτυξη βρίσκεται και το σύστημα καταστροφής τορπιλών (hard kill) TORK.
