Στο ίδιο ζήτημα, την παραμονή δηλαδή των παλιών Mirage 2000EG σε υπηρεσία, έχουμε αναφερθεί ξανά με αφορμή τις δηλώσεις του Στρατηγού Κωσταράκου. Μία πρόσφατη εξέλιξη που αλιεύσαμε από τον διεθνή Τύπο, έρχεται να δικαιολογήσει τη θέση στην οποία εμμένει ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και εν συνεχεία πρόεδρος της Στρατιωικής Επιτροπής της ΕΕ, στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, και φυσικά τον δικαιώνει… Ο λόγος είναι η παραμονή των παλιών Mirage 2000EG/BG σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία. Η εξέλιξη που αιτιολογεί την ορθότητα της επιμονής του, είναι η επαναπιστοποίηση του γερμανοσουηδικού όπλου οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος, Taurus 350 στα ισπανικά EF-18 Hornet.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Το σύνολο των ισπανικών Hornet εκσυγχρονίστηκε στο επίπεδο F/A-18C/D, αποκτώντας νέους υπολογιστές αποστολής και διαχείρισης/άφεσης οπλισμού, ψηφιακή αρτηρία δεδομένων, νέες καλωδιώσεις, αναβαθμίσεις λογισμικού καθώς και της δυνατότητας αξιοποίησης του ατρακτιδίου FLIR τύπου AN/AAS-38B NITE Hawk. Ικανότητα βολής πυραύλων AIM-120 AMRAAM αποκτήθηκε επίσης μέσω του εκσυγχρονισμού των ισπανικών Hornet.
Με μία πρώτη ματιά φαίνεται ότι οι Ισπανοί επένδυσαν σημαντικά κονδύλια στο στόλο των EF-18A/B. Ο αριθμός τους ήταν μεγάλος, κάτι που φυσικά διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην αναβάθμιση και αξιοποίησή τους σε όλους τους ρόλους, όλα αυτά τα χρόνια. Όπως και το κόστος βέβαια. Μεταξύ άλλων πριν από 12 χρόνια απέκτησαν και δυνατότητα στρατηγικής κρούσης, μέσω της πιστοποίησης του ακτίνας μεγαλύτερης των 500 χιλιομέτρων ALCM (Air Launched Cruise Missile), Taurus 350.
Δύο όπλα μπορούν να μεταφερθούν ανά αεροσκάφος. Σύμφωνα με το Aviationist, τρία ισπανικά EF-18 χρησιμοποιήθηκαν για τη διενέργεια εργασιών επαναπιστοποίησης του όπλου, λόγω σειράς αναβαθμίσεων που έχουν ενσωματωθεί σε αυτό από την Taurus Systems GmbH (κοινοπραξία MBDA Germany και SAAB Dynamics).
To Taurus 350, αναβαθμίζεται στο πλαίσιο ενός προγράμματος που υπογράφηκε το 2018 περιλαμβάνοντας την ενσωμάτωση νέου λογισμικού, νέου υπολογιστή επεξεργασίας εικόνας (IPC – Image Processing Computer), νέου λογισμικού και αλγόριθμων ναυτιλίας, καθώς και νέου μεγαλύτερης αντοχής σε παρεμβολές δέκτη και κεραίας GPS.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι Ισπανοί δεν επέλεξαν εξαρχής την ενσωμάτωση του Τaurus 350 στο Eurofighter – Typhoon. Εντός του 2020 η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε την σε πρώτη φάση απόσυρση των F/A-18A/B που αποκτήθηκαν από το USN και υπηρετούν στα Κανάρια νησιά. Αν και τα μαχητικά αυτά είχαν εκσυγχρονιστεί στο επίπεδο Α+/Β+, ουσιαστικά δηλαδή σε – C/D, πλέον δείχνουν την ηλικία τους και πρόκειται να αντικατασταθούν από 20 Typhoon διαμόρφωσης Tranche 3.
To σχετικό συμβόλαιο πρόκειται να υπογραφεί εντός του 2021, ενώ οι Ισπανοί αναβαθμίζουν τελικά στο επίπεδο των διαμορφώσεων Tranche 2/3, τα 15 από τα 17 Typhoon Tranche 1 που είχαν παραλάβει στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και για μεγάλο χρονικό διάστημα επιχείρησαν να πουλήσουν σε άλλες αεροπορικές δυνάμεις.
Η ελληνική αντιμετώπιση των πραγμάτων…
Ας δούμε τώρα σε τι ακριβώς μας αφορούν εμάς όλα αυτά. Ασφαλώς το επίπεδο του εξοπλισμού αποστολής και ηλεκτρονικών των ισπανικών EF-18AM/BM, όπως μετονομάστηκαν μετά την ενσωμάτωση συστημάτων στοχοποίησης επί κάσκας (HMD-Helmet Mounted Displays) τύπου Scorpion της Thales, καθώς και του συστήματος ζεύξης εικόνας για σκοπούς στοχοποίησης εδάφους ROVER, είναι ανώτερο των Mirage 2000EG και F-16C/D Block 30.
Από την άλλη πλευρά η ηλικία των δύο αυτών τύπων δεν επιτρέπει πλέον μία δαπανηρή επένδυση εκσυγχρονισμού τους. Βέβαια τα Block 30 (μιλάμε για 32 μονάδες…) θα μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν μαζί με τα Block 50, δεν υπάρχουν ενδείξεις για το ότι η Πολεμική Αεροπορία, ή η ελληνική πλευρά γενικότερα, είναι διατεθειμένες για κάτι τέτοιο. Και αυτό όμως ΔΕΝ σημαίνει ότι τα μαχητικά αυτά αδυνατούν να προσφέρουν επιχειρησιακά.
Επειδή όλα είναι σχετικά, να επισημανθεί ότι το παράδειγμα της Ισπανίας, αφορά μια χώρα που δεν αντιμετωπίζει κάποια απειλή… τύπου Τουρκίας. Αξιοποιεί δε τα εξοπλιστικά προγράμματα, κυρίως ως βραχίονα στήριξης και ενίσχυσης του διεθνούς γοήτρου της χώρας αφενός και αναπτυξιακό μοχλό της αμυντικής της βιομηχανίας και πολλών άλλων χωρών αφετέρου.
Αυτό το παράδειγμα λοιπόν, το ισπανικό, είναι αποκαλυπτικό της ελληνικής νοοτροπίας, που είναι η γενεσιουργός αιτία επαναλαμβανόμενων λαθών και της συνεπακόλουθης, μνημειώδους και απολύτως αδικαιολόγητης αδράνειας.
Κατ’ αντιστοιχία, η Ελλάδα θα μπορούσε την περασμένη δεκαετία των μνημονίων να πιστοποιήσει το SCALP-EG, όπως και τον αέρος – αέρος MICA IR στα Mirage 2000EG. Θα μπορούσε παράλληλα να μην αφήσει να λήξουν οι αερομεταφερόμενοι αντιπλοϊκοί AM-39 Exocet, όπως θα μπορούσε και να πιστοποιήσει ένα σύστημα στοχοποίησης επί κάσκας όπως το Scorpion και στα Mirage 2000-5Mk.2 και φυσικά σύστημα λήψης – μετάδοσης δεδομένων (data link) Link 16.
Τέλος, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε επισημάνει, η Ελλάδα θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποκτήσει και να πιστοποιήσει τις κατευθυνόμενες βόμβες της οικογένειας SPICE, τόσο στα παλιά Mirage 2000EG, όσο και στα F-16C/D Block 30. Μέσω του SPICE 1000 θα είχε στη διάθεσή της η Πολεμική Αεροπορία μία σοβαρή εναλλακτική των AM-39 Exocet, σε ρόλο ναυτικής κρούσης και δεν θα ήταν υποχρεωμένη να διατηρεί μαχητικά σε ετοιμότητα για να προσβάλουν τα τουρκικά πλοία με AGM-65 Maverick!
Η ελληνική πλευρά επέλεξε να μην κάνει τίποτα από όλα τα παραπάνω, αγνοώντας όχι μόνο το παράδειγμα των Ισπανών, αλλά την ίδια τη διεθνή πρακτική. Η οποία λέει ότι οποιοδήποτε μαχητικό που αφήνεται να απαξιωθεί, δεν είναι μόνο μία πλατφόρμα που χάνει το αξιόμαχό της, παύει δηλαδή να είναι αποτελεσματική. Είναι και μία επένδυση δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία πάει χαμένη… Πετιέται δηλαδή στον κάλαθο των αχρήστων από τη στιγμή που τύποις παραμένει σε υπηρεσία, χωρίς να προσφέρει παρά ελάχιστα στην ουσία.
Κατά συνέπεια, αυτό που μας λείπει διαχρονικά είναι η ουσία. Ασφαλώς βέβαια στη νοοτροπία θα πρέπει να προσθέσουμε και τη σωρευμένη ανοησία και ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας, το οποίο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα ΠΟΤΕ δεν είχε ως ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ την εθνική άμυνα. Ήταν πεπεισμένο ότι το πρόβλημα θα μας το λύσουν όλοι οι υπόλοιποι που θα παρέμβουν…
Κατά πάσα πιθανότητα αυτό θέλει να πει ο στρατηγός Κωσταράκος. Εκεί θέλει να καταλήξει μέσω της επιμονής του για τη διατήρηση των παλιών Mirage 2000 σε υπηρεσία. Η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα πριν από 20 χρόνια, ή και πριν από 15 ακόμα, να ενισχύσει και να ομογενοποιήσει τον στόλο των Mirage 2000, εκσυγχρονίζοντας το σύνολο των -EG στο επίπεδο – 5Mk.2 και αγοράζοντας πρόσθετα αεροσκάφη. Δεν το έπραξε, επέλεξε την οδό των “πολιτικών επιλογών”, και εδώ και πολλά χρόνια πληρώνει το τίμημα…
Κατά τον ίδιο τρόπο καθυστέρησε μία ολόκληρη δεκαετία να δώσει λύση στο ζήτημα της ομογενοποίησης του στόλου των F-16C/D Βlock 30 και Block 50. Μπορεί έστω και τώρα να το πράξει, έστω και εν μέρει, παράλληλα με μία στοχευμένη προμήθεια νέων όπλων.
