Bruno Arcidiacono
Οι προθέσεις των Συμμάχων για τους δορυφόρους της Γερμανίας μετά το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου
Kατά τα έτη 1943 και 1944, έπειτα από τρία χρόνια κυριαρχίας στην Ευρώπη από τη Μάγχη έως τον Βόλγα, η αναδίπλωση του γερμανικού στρατού άνοιξε διάπλατα στους Συμμάχους τα σύνορα δυο κατηγοριών εδαφών:
1) των κρατών εκείνων που συντάχθηκαν με την πολεμική προσπάθεια των Συμμάχων και κατ’ επέκταση απελευθερώθηκαν με ολόκληρη τη σημασία του όρου το 1944 και
2) των κρατών-μελών του Άξονα και των δορυφόρων τους.
Στη δεύτερη περίπτωση τα Συμμαχικά στρατεύματα έγιναν δεκτά, από πολλούς αν όχι από όλους στους κόλπους των αμάχων, ως απελευθερωτές. Ωστόσο, από νομικής όσο και πολιτικής απόψεως, επρόκειτο για χώρες ευρισκόμενες υπό καθεστώς κατοχής.¹
Είναι γεγονός πως, σε μια προσπάθεια να περιορίσουν τις σε βάρος τους συνέπειες της μετάλλαξης από αντίπαλο σε συμπολεμιστή, έσπευσαν η μια μετά την άλλη να κηρύξουν τον πόλεμο εναντίον του πρώην συμμάχου τους, της Γερμανίας, αμέσως έπειτα από τη συνθηκολόγησή τους.
Η Βουλγαρία μάλιστα κατάφερε να βρεθεί για λίγες ώρες σε εμπόλεμη κατάσταση και με τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα.² Παρά ταύτα, όλες τους υποτάχθηκαν στις διατάξεις των συνθηκολογήσεων βλέποντας την κυριαρχία τους καθώς και τις διακρατικές τους σχέσεις να περικόπτονται αισθητά.
Τα δε Συμμαχικά στρατεύματα, τα οποία στάθμευαν στο έδαφός τους, διατήρησαν όλα τα πλεονεκτήματα που αναλογούν σε δυνάμεις κατοχής.
H συνέχεια ΕΔΩ
