Ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο… πέταξε λευκή πετσέτα. Η αλήθεια είναι πως αν μαζεύαμε όλες τις λευκές πετσέτες που ό ίδιος έχει πετάξει επί πέντε χρόνια, θα φτιάχναμε ολόκληρη… προίκα. Αλλά τότε οι σημερινοί τουρκοφάγοι δεν ψείριζαν την μαϊμού στα ευρωπαϊκά κείμενα…
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, είναι ο ίδιος άνθρωπος που όχι μόνο ανακάλυψε όψιμα τα εθνικά μας θέματα, αλλά και αυτός που εκπαίδευσε τους Ευρωπαίους να κανακεύουν την Τουρκία για να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό κύμα που ο ίδιος προκάλεσε.
Εκείνοι, οι Ευρωπαίοι, κυρίως η Γερμανία, δεν ήθελαν και πολύ για να θυμηθούν – σχεδόν με αταβιστικό τρόπο – τα παλιά: Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τον δεύτερο και από την εισβολή στην Κύπρο ως την είσοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ και ως τον πόλεμο στη Συρία και την μεγάλη προσφυγική κρίση, η Δύση χαϊδολογάει την Τουρκία.
Και εκείνος, ο κ. Τσίπρας, είναι αρχηγός ενός κόμματος που τα εθνικά θέματα τα αποκαλούσε «λεγόμενα εθνικά θέματα». Ασχολούνται με αυτά μόνο όταν θέλουν να κάνουν αντιπολίτευση ή όταν βρέθηκαν στην εξουσία και έφθασε ο κόμπος στο χτένι.
Αυτές τις μέρες, παρακολουθήσαμε διάφορους, από την πολιτική και την δημοσιογραφία, να καραδοκούν σαν τις ύαινες. Με την ελπίδα να χάσει ο Μητσοτάκης τη μάχη των Βρυξελλών για να αρχίσουν να εκτοξεύουν τις καταγγελίες και τις ειρωνείες τους.
Είναι οι ίδιοι που έκαναν ότι δεν έβλεπαν την αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που χειροκροτούσαν τον Τσίπρα για τις δήθεν μάχες για τα μνημόνια και το χρέος και για την δήθεν διαπραγμάτευση των 17 ωρών που οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο.
Ποτέ τους δεν είπαν «για σταθείτε, βρε παιδιά, οι Τούρκοι απειλούν και αλωνίζουν και εμείς απασχολούμε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με έναν από τα πριν χαμένο πόλεμο;»
Δεν θυμάμαι να ψείρισαν ποτέ όλα όσα έλεγε και δεχόταν ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες, ποτέ δεν έψαξαν τόσο πολύ ανάμεσα στις γραμμές των ευρωπαϊκών κειμένων. Ο Τσίπρας ήταν ο ήρωας που μαχόταν. Και μετά ήταν ο ηρωικώς πεσών, ένα αθώο θύμα της αυταπάτης του.
Σήμερα, εξακολουθούν να μας τον παρουσιάζουν ως τον… μεγάλο τιμονιέρη, που πήγαινε στην Ευρώπη και κάθονταν όλοι σούζα. Και που πετύχαινε καλύτερες διατυπώσεις από τον Μητσοτάκη. Και κατηγορούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι εγκατέλειψε τις κυρώσεις.
Λοιπόν, για να τελειώνουμε:
Η αλήθεια για τις κυρώσεις
-Στις 15 Ιουλίου 2019, επί Μητσοτάκη δηλαδή, οι 28 υπουργοί των Εξωτερικών ενέκριναν μέτρα κατά της Τουρκίας. Στις 14 Οκτωβρίου 2019 τα μέτρα εγκρίθηκαν από τους υπουργούς των Εξωτερικών. Στις 17 και 18 Οκτωβρίου 2019 επικυρώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Στις 11 Νοεμβρίου 2019 οι υπουργοί Εξωτερικών έδωσαν κατάλογο συγκεκριμένων τριών μέτρων. Στις 27 Φεβρουαρίου 2020, τα μέτρα επιβλήθηκαν σε δύο υψηλόβαθμα στελέχη της τουρκικής κρατικής εταιρίας ΤΡΑΟ.
Πρώτη ανακοίνωση το 2013, αλλά εναντίον Σαμαρά!
-Όσο και αν ψάξετε δεν θα βρείτε ούτε μια ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ από τον Αύγουστο του 2011, όταν η Κύπρος αποφάσισε να εκμεταλλευθεί τους φυσικούς της πόρους, ως τον Φεβρουάριο του 2013, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά αποφάσισε να προχωρήσει σε ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ. Η πρώτη ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας ανάγεται στις 22 Φεβρουαρίου 2013. Και αυτή για να καταγγείλει Σαμαρά – Βενιζέλο ότι… άργησαν!
-Επί κυβέρνησης Σαμαρά, όποτε εκείνος έδινε μια ακόμη μάχη σε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να καταδικαστεί η τουρκική επιθετικότητα – γνωστή η σύγκρουση τον Οκτώβριο του 2014, με τον Κάμερον, που επέμενε για ένα πιο «ήπιο» κείμενο για την Τουρκία – ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδε ανακοινώσεις περί υποταγής στους δανειστές και στα μνημόνια. Λέξη για τα εθνικά θέματα και την Τουρκία.
Δυο χρόνια «ηρωισμοί» για τα μνημόνια και μάχες υπέρ Τουρκίας
-Όταν βρέθηκαν στην εξουσία, επί δύο ολόκληρα χρόνια, το 2015 και το 2016, απασχολούσαν τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια με τις δήθεν μάχες για το χρέος, το γελοίο δημοψήφισμα, τις «διαπραγματεύσεις» και τους καυγάδες με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους.
-Την ίδια ώρα είχαν οι ίδιοι προκαλέσει ένα απίστευτο προσφυγικό ρεύμα, είχαν οι ίδιοι δώσει στον Ερντογάν το εργαλείο του εκβιασμού, είχαν αποδεχθεί πως η Τουρκία είναι θύμα του πολέμου στη Συρία – όπου η Τουρκία βρέθηκε εκεί να πολεμά από την πρώτη στιγμή «παράγοντας» πρόσφυγες – και έδιναν μάχη στην Ευρώπη για να δοθούν κι’ άλλα χρήματα στην Τουρκία, να απελευθερωθούν οι βίζες, να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, προκειμένου η Άγκυρα να «ελέγξει» τις ροές.
-Δέχθηκαν, τον Μάρτιο του 2016, την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας για το μεταναστευτικό, η οποία εγκλώβιζε τον κόσμο στα νησιά και δεν επέτρεπε την επιστροφή τους αν μεταφέρονταν στην ενδοχώρα. Σε 23 Ευρωπαϊκά Συμβούλια για την μεταναστευτική κρίση έλαβε μέρος ο Τσίπρας και κάθε φορά επέστρεφε με μια χειρότερη λύση. Έφθασε στο σημείο, τον Ιούνιο του 2019, να συμφωνήσει με την Μέρκελ να… μας επιστρέφει πρόσφυγες από τη Γερμανία!
-Και όταν τα υπέγραψαν όλα και ησύχασαν, τότε θυμήθηκαν ότι η Τουρκία συνεχίζει την παράνομη δράση της και εκβιάζει με τους μετανάστες. Αλλά και τότε ζητούσαν ψυχραιμία και στήριξη της Τουρκίας, αποφεύγοντας να καταγγείλουν επεισόδια (Οκτώβριος 2018) ακόμη και διαρκούσης Συνόδου Κορυφής.
Με λίγα λόγια, οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ εκπαίδευσαν τους Ευρωπαίους να κανακεύουν τον Ερντογάν και τώρα γυρεύουν και τα ρέστα.
Η τεκμηρίωση
Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να σταματήσει εδώ, αλλά επειδή υπάρχουν άπιστοι Θωμάδες, ιδού και η τεκμηρίωση:
Απόντες από το 2011 ως το 2013
-Οι απειλές και οι έκνομες ενέργειες της Τουρκίας κατά της Κύπρου και στην Ανατολική Μεσόγειο ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2011, όταν η μεγαλόνησος αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους: Πίρι Ρέις στην Ανατολική Μεσόγειο, απειλές, μεγάλες τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις στην περιοχή, εντός του FIR Λευκωσίας σε ζώνη ανάμεσα στο Ακρωτήρι Λεμεσού και την πλατφόρμα της Νoble Energy, κρουαζιέρα στο Αιγαίο της φρεγάτας Κεμάλ Ρέις, συμφωνία της Άγκυρας με την Shell για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στα τουρκικά εδάφη και στη Μεσόγειο και τελικά, στις 25 Απριλίου 2012 έναρξη των παράνομων γεωτρήσεων στην κατεχόμενη Σύγκραση στην πηγή «Turkyurdu 1» («Τουρκική Πατρίδα 1»). Και την επομένη, 26 Απριλίου 2012, η δημοσίευση των αποφάσεων περί χορήγησης αδειών εκτέλεσης πετρελαϊκών εργασιών, μεταξύ των οποίων και σε περιοχές νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου, δηλαδή στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Όπως είπαμε, όλο αυτό το διάστημα, στον ΣΥΡΙΖΑ τα ψαράκια τίποτε. Πρωτομπήκαν στο κάδρο τον Φεβρουάριο του 2013 για να κάνουν αντιπολίτευση στην τότε κυβέρνηση. Και μετά συνέχισαν το βιολί τους – θα διώξουμε την τρόικα με τις κλωτσιές, θα σχίσουμε τα μνημόνια και θα είναι ντάλα μεσημέρι, γερμανοτσολιάδες, Τσολάκογλου και τα λοιπά.
Πλήρης αδιαφορία για τις παράνομες τουρκικές navtex, το Barbaros, τις προκλήσεις και τις απειλές που και τότε αντιμετώπιζαν Ελλάδα και Κύπρος. Κι’ όταν ο Σαμαράς ξεκίνησε τις τριμερείς και τις συμβάσεις για τους υδρογονάνθρακες, οι συριζαίοι λύσσαγαν με τον «αιμοσταγή Σίσι» (τους άρεσαν φαίνεται οι φίλοι των Τούρκων Αδελφοί Μουσουλμάνοι του Μόρσι) και φώναζαν «καμιά σταγόνα αίμα για το πετρέλαιο».
Αθώωσαν την Τουρκία για το μεταναστευτικό
-Όταν βρέθηκαν στην εξουσία και έφεραν στην Ελλάδα 1,5 εκ. πρόσφυγες και μετανάστες που τους διοχέτευσαν στην Ευρώπη, έσπευσαν να αθωώσουν την Τουρκία.
«Το πρόβλημα οφείλεται στον πόλεμο, τους βομβαρδισμούς, την τρομοκρατία και τις επεμβάσεις στη Συρία. Αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που δεν είναι ούτε ελληνικό, ούτε τουρκικό. Η Τουρκία φιλοξενεί περίπου 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, ενώ περίπου 650 χιλιάδες πρόσφυγες έχουν περάσει στην Ελλάδα. Χρειαζόμαστε περισσότερα βήματα συντονισμού και συνεργασίας για να χτυπήσουμε το δίκτυο των διακινητών», έλεγε ο κ. Τσίπρας στις 18 Νοεμβρίου 2015, κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία και την συνάντησή του με τον ομόλογό του Νταβούτογλου.
Εδώ τελείωσαν όλα! Εδώ βρίσκεται η πηγή του κακού! Αυτή την άποψη υποστήριζε ο κ. Τσίπρας και ενώπιον των Ευρωπαίων, οι οποίοι – αν και γνώριζαν πως η Τουρκία πολεμούσε στην Τουρκία και ήταν παραγωγός προσφυγιάς – άλλο που δεν ήθελαν!
Αντί να στηρίζουμε την Κύπρο, μας στήριζε αυτή!
-Τα δύο πρώτα χρόνια, 2015 και 2016, ο Τσίπρας, όπως είπαμε, απασχολούσε τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια με τους δήθεν ηρωισμούς για τα μνημόνια και το χρέος.
Η τουρκική επιθετικότητα συνεχιζόταν, αλλά εδώ μας απασχολούσαν οι πρώτες συναντήσεις Τσίπρα – Μέρκελ (Φεβρουάριος και Μάρτιος 2015), η στρεβλή αντιμετώπιση της Τουρκίας στο μεταναστευτικό, το γελοίο δημοψήφισμα, ο κίνδυνος για έξοδο από το ευρώ. Φτάσαμε στο σημείο, μέχρι και η Κύπρος, αν και οι τουρκικές παρανομίες συνεχίζονταν, να ασχολείται με τη… στήριξη της Ελλάδας!
Στη Σύνοδο Κορυφής του Σεπτεμβρίου 2015 άρχισε το κανάκεμα της Τουρκίας για να σταματήσουν οι ροές προς την Ελλάδα – χρήμα, προγραμματισμός συνάντησης με τον Ερντογάν για τις 5 Οκτωβρίου και άλλα φληναφήματα. «Θετικό βήμα», είχε σχολιάσει ο κ. Τσίπρας…
Τα ίδια και τον Οκτώβριο του 2015, στη Σύνοδο της Σόφιας, όταν κάθονταν και άκουγαν την Τουρκία να εκβιάζει και να απαιτεί 3 δις ευρώ, βίζες για τους πολίτες της και άνοιγμα νέων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Αλλά για τον κ. Τσίπρα, όπως τα είχε κάνει, δεν υπήρχε τότε άλλο θέμα. Συμφωνούσε μια χαρά και άλλο ζήτημα δεν έθετε.
Και τον Νοέμβριο του 2015, μια χαρά έλαβε μέρος ο κ. Τσίπρας και στην Σύνοδο στη Μάλτα, με θέμα τη… συνεργασία με τρίτες χώρες «όπως η Τουρκία» και στη Σύνοδο ΕΕ – Τουρκίας, στις Βρυξέλλες, όταν, στις 29 Νοεμβρίου, δήλωνε πως «η Ελλάδα προσβλέπει στην ενδυνάμωση των σχέσεων με την Τουρκία εντός του παρόντος διαπραγματευτικού πλαισίου. Ο διάλογος με την Τουρκία πρέπει να προχωρήσει»!
Μεγάλη ικανοποίηση για τα υπέρ Τουρκίας μέτρα
Μάλιστα, είχε αναφερθεί στις «εποικοδομητικές διαβουλεύσεις» που είχε την προηγούμενη εβδομάδα στην Τουρκία, με τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου και τον πρόεδρο Ερντογάν. «Είμαι πεπεισμένος πως πρέπει να γίνουν σημαντικά βήματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας αλλά παράλληλα να διασφαλίσουμε ότι η Τουρκία θα κάνει ό,τι μπορεί για να ανασχέσει τη ροή των προσφύγων», είχε πει τότε ο κ. Τσίπρας. Και οι κυβερνητικές πηγές μας έλεγαν τότε πως υπήρχε μεγάλη ικανοποίηση για το Κείμενο των Συμπερασμάτων, που περιλάμβανε ώθηση στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας και σύνδεση της απελευθέρωσης της βίζας με τη συμφωνία επανεισδοχής μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας.
Βλέπετε καμιά σύνδεση με το εθνικό θέμα; Αντίθετα, περίσσεψαν τα καρότα στην Τουρκία με τον Νταβούτογλου να θριαμβολογεί για την αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας.
Το ίδιο βιολί συνεχίστηκε και στις Συνόδους Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2016 – μεταναστευτικό και ξανά μεταναστευτικό και ξανά μανά κανάκεμα της Τουρκίας. Την ίδια ώρα, με εντολή της ΕΕ, μας έκλειναν τα βόρεια σύνορα.
Τον Μάρτιο του 2016 η Κύπρος έχασε την υπομονή της και ζήτησε να μην ανοίξουν τα πέντε κεφάλαια για την Τουρκία, αν αυτή δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Η Ελλάδα καμιά σχέση. Κυβερνητικές πηγές μας ενημέρωναν ότι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η ελληνική πλευρά πίεζε για απόφαση που θα περιλάμβανε την επιστροφή προσφύγων και μεταναστών από την Ελλάδα στην Τουρκία, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνεται απευθείας μετεγκατάστασή τους στις χώρες της ΕΕ.
Έβρισκαν «δελεαστικές» τις προτάσεις της Τουρκίας!
Μάλιστα, ο Τσίπρας έβρισκε τότε τις προτάσεις της Τουρκίας… δελεαστικές! Είπε στις δηλώσεις του της 8ης Μαρτίου 2016:
«Σήμερα, η συζήτηση εστιάστηκε στο πώς θα βρούμε μια ουσιαστική λύση στον περιορισμό των ροών από την Τουρκία, σε συνεργασία με την Τουρκία. Η Τουρκία είναι αλήθεια ότι ήρθε με δελεαστικές προτάσεις στη Σύνοδο, αιφνιδιάζοντας πολλούς. Υπήρξε μια πρώτη συμφωνία στις χθεσινοβραδινές συζητήσεις που διεξήχθησαν στο περιθώριο και λίγο πριν την επίσημη Σύνοδο. Οι προτάσεις αυτές βεβαίως έθεταν ως όρο κάποια ανταλλάγματα που δεν ήταν δυνατό να αποφασιστούν σήμερα, διότι δεν είχαν την ετοιμότητα όλα τα κράτη-μέλη, αλλά και γιατί κάποια από αυτά ίσως ήταν και υπερβολικά και έπρεπε να ξανατεθούν σε έναν ουσιαστικό διάλογο».
Καταλάβατε; Έτσι φτάσαμε στην Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, της οποίας τις συνέπειες ζούμε σήμερα. Τότε, ο κ. Νταβούτογλου είχε παραστεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά δεν άκουσα κανέναν να το θυμίζει σήμερα. Σωστά, διότι τότε είχε θεωρηθεί φυσιολογικό!
Από την πλευρά της, η Κύπρος, επέμενε ότι η Τουρκία έπρεπε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και πως η επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έπρεπε να συνδέεται καθ’ οιονδήποτε τρόπον με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Ακολούθησε η απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016, οπότε πήγαν όλα περίπατο, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι τον Οκτώβριο του 2016, η ΕΕ, δηλαδή και ο κ. Τσίπρας, παρέτεινε τις κυρώσεις σε βάρος του προέδρου του κοινοβουλίου της Λιβύης Αγκίλα Σάλεχ, δηλαδή του κοινοβουλίου που αρνείται να κυρώσει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Κυρώσεις οι οποίες ήρθησαν στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – αλλά ούτε αυτό αναφέρεται πουθενά!
Τα ίδια φληναφήματα και τον Δεκέμβριο του 2016, οπότε ανανεώθηκαν και οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας για την Ουκρανία, για τις οποίες τόσο μεγάλη φασαρία είχαν κάνει Τσίπρας και Καμμένος επί Σαμαροβενιζέλων! Σ’ εκείνη την Σύνοδο έγινε για πρώτη φορά συζήτηση για το Κυπριακό – αν και ο καημός του κ. Τσίπρα ήταν κυρίως η ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Κόλαση το 2017, αλλά είχαν… όραμα!
-Φτάσαμε έτσι στο 2017. Τότε θυμήθηκε – κάπως – ο Τσίπρας τις τουρκικές παρανομίες. Στις 29 Ιανουαρίου τουρκική πυραυλάκατος είχε βρεθεί στα Ίμια, στις 17 Φεβρουαρίου παράκτιο περιπολικό του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού εκτελούσε πυρά στα ελληνικά χωρικά ύδατα στο Φαρμακονήσι και είχε εκδοθεί navtex που περιλάμβανε τμήμα των ελληνικών χωρικών υδάτων. Στις 24 Φεβρουαρίου είχε εκδοθεί παράνομη τουρκική navtex με αναφορές σε Λήμνο, Σαμοθράκη και Θεσσαλονίκη, ενώ είχε βγει βόλτα το «Τσεσμέ». Στις 25 Απριλίου είχαμε 71 παραβιάσεις και στις 13 Μαΐου…141 – το 2017 είχαμε ρεκόρ παραβάσεων και παραβιάσεων – στις 19 Απριλίου οι Τούρκοι πέταξαν πάνω από την Κίνναρο, στις 15 Μαΐου δύο τουρκικές πυραυλάκατοι έφθασαν στο Αγαθονήσι και έμειναν εκεί επί είκοσι λεπτά. Και πάει λέγοντας. Τα επεισόδια ήταν καθημερινά.
Αλλά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ιουνίου 2017 ο Τσίπρας μιλούσε για «ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο», για το «κατά πόσον τα πολιτικά εργαλεία, που έχει στη διάθεσή της η ΕΕ για να ασκήσει πίεση προς τις τρίτες χώρες, θα συνοδεύονται και από την αποτελεσματικότερη δυνατή χρήση διπλωματικών εργαλείων για την επίλυση των διαφορών και την ενίσχυση της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες, όπου αυτό είναι δυνατόν».
Ακριβώς έτσι!
Όπως επίσης είπε, «είχα την ευκαιρία να τονίσω ότι πρόκειται για ένα κατεξοχήν ευρωπαϊκό ζήτημα. Ίσως το πιο κρίσιμο διακύβευμα για την αναβάθμιση του διεθνούς και περιφερειακού ρόλου της ΕΕ αποτελεί σήμερα η προοπτική εξεύρεσης μιας δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού. Ταυτόχρονα, βεβαίως και η εξασφάλιση του σεβασμού των σχέσεων καλής γειτονίας στο Αιγαίο, όπου δυστυχώς – κι αυτό είχα τη δυνατότητα να το τονίσω – το τελευταίο διάστημα, παρά το γεγονός ότι από την ελληνική πλευρά είναι απολύτως προφανές ότι γίνονται βήματα προσέγγισης του διαλόγου και της καλής γειτονίας, από την πλευρά των γειτόνων μας έχουμε δυστυχώς μια ένταση. Είχαμε τους προηγούμενους μήνες μια ένταση της αεροναυτικής δραστηριότητας και της παραβατικότητας στο Αιγαίο. Υπογράμμισα ότι στο πλαίσιο αυτό, μπορούμε να δώσουμε μια νέα ώθηση στις ευρωτουρκικές σχέσεις και να εργαστούμε για μια πραγματικά στρατηγική συνεργασία στη βάση της ενταξιακής πορείας της γείτονος, στο βαθμό που και από την άλλη μεριά θα δούμε τη διάθεση για βήματα ουσιαστικά, βήματα καλής γειτονίας, αλληλοσεβασμού και κυρίως σεβασμού των διεθνών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου. Με αυτό το όραμα πιστεύω ότι η ΕΕ σε συνεργασία με τον ΟΗΕ μπορούν να έχουν ένα καθοριστικό ρόλο στις εν εξελίξει συνομιλίες, στην πορεία δηλαδή για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό».
Ακριβώς με αυτό το «όραμα»! Και παράλληλα, ως προς το μεταναστευτικό, επαναβεβαίωνε, μαζί με όλους, τη στήριξη στη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Ένα μήνα μετά, τον Ιούλιο του 2017, η Άγκυρα έστειλε δύο πλοία και ένα υποβρύχιο του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού για να παρακολουθήσουν τη δραστηριότητα του γαλλικού πλωτού γεωτρύπανου στα ανοικτά της Κύπρου, στην ανατολική Μεσόγειο.
Επέμενε στην στήριξη της Τουρκίας
Σημειώστε ότι και τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2017 με το μεταναστευτικό ασχολήθηκε ο Τσίπρας. Τον Οκτώβριο μάλιστα, για τη στάση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία έλεγε πως πρέπει να είναι «ψύχραιμη, αλλά και αυστηρή». Είπε επί λέξει: «Είναι φανερό πως υπάρχουν αποκλίσεις από τα προαπαιτούμενα για να προχωρήσει η σύγκλιση. Υπάρχουν παραβιάσεις στο Αιγαίο πολύ σημαντικές καθημερινά, τις οποίες επισήμανα. Αδυναμία επίλυσης του Κυπριακού, αλλά και απομάκρυνση από το πνεύμα της Κοπεγχάγης. Συνεπώς το μήνυμα πρέπει να είναι αυστηρό όσο και ψύχραιμο. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε στη μεγάλη σημασία διατήρησης της ενταξιακής προοπτικής και της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Ταυτόχρονα δίνουμε ιδιαίτερο βάρος στη συνεργασία με την Τουρκία για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, ενός παγκόσμιου προβλήματος στο οποίο η Τουρκία έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο».
Δηλαδή, τον Οκτώβριο του 2017, ο κ. Τσίπρας ζητούσε ψυχραιμία, αυστηρότητα και συνέχιση της ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας!
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2017, αμέσως μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, όπου ο Τούρκος Πρόεδρος είχε ευθέως αμφισβητήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης, ο κ. Τσίπρας είπε διάφορες γενικότητες, ζητώντας στήριξη ώστε η Τουρκία, τους επόμενους μήνες, να σταματήσει την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου στο Αιγαίο με συνεχείς παραβιάσεις και εμπλοκές.
Αλήθεια, οι κύριοι που σήμερα ρωτούν και ξαναρωτούν αν παραβιάστηκαν κυριαρχικά δικαιώματα με το Ορούτς Ρέις, γιατί δεν το έκαναν με τόση θέρμη τότε; Και μάλιστα αφού ο ίδιος ο Τσίπρας το είχε παραδεχθεί;
Τότε (Δεκέμβριος 2017), ο κ. Τσίπρας ενημέρωσε τους ομολόγους του ότι οι εξελίξεις στο μεταναστευτικό ήταν ένας από τους βασικούς λόγους της πρόσκλησης προς τον Τούρκο πρόεδρο να επισκεφθεί την Αθήνα, ενώ τους ενημέρωσε και για ένα σωρό «θετικά» - επανέναρξη των συνομιλιών για την υφαλοκρηπίδα και Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, υπό την υψηλή εποπτεία του Έλληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, συμφωνία σε μέτρα για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, καθώς και, όπως τους είπε, ο… πρόεδρος Ερντογάν τόνισε δημόσια ότι επιδιώκει την δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού και ότι οι συνομιλίες πρέπει να συνεχιστούν.
Δηλαδή, τους καθησύχαζε και άφηνε να εννοηθεί ότι έχει τον έλεγχο με τον Ερντογάν!
Φτάσαμε έτσι στο 2018…
Και μετά ξύπνησε, αλλά το… 2018!
Στις 21 Φεβρουαρίου 2018 η Τουρκία είχε εκδώσει νέα παράνομη navtex στην κυπριακή ΑΟΖ. Στις 12 Φεβρουαρίου, στα Ίμια, είχαμε τον εμβολισμό πλοίου του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό. Τότε ο μεν κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος μας έλεγε πως «δεν χρειάζεται να ρίχνουμε περισσότερο λάδι στη φωτιά», ο δε τότε υπουργός των Εξωτερικών κ. Κοτζιάς ότι η Τουρκία «έφτασε στην κόκκινη γραμμή και την προσπέρασε», αλλά «δεν θα το ξανακάνει»! Και όλοι μαζί πως θα ζητούσαν αποζημίωση για την βλάβη – την οποία, βέβαια, δεν ζήτησαν ποτέ!
Στις 13 Φεβρουαρίου, την άσκηση «Αστραπή» του Πολεμικού μας Ναυτικού παρακολούθησε – «διακριτικά» όπως μας είχαν πει οι σημερινοί τουρκοφάγοι – η φρεγάτα Barbaros, την οποία παρακολουθούσε – επίσης διακριτικά – το δικό μας «Θεμιστοκλής» και μετά η τουρκική φρεγάτα έπλευσε στο ακρωτήριο Καφηρέας και αναχώρησε πλέοντας ανοιχτά της Κέας και νοτιοδυτικά της Μήλου.
Τότε ξύπνησε – κάπως – ο κ. Τσίπρας. Στις 24 Φεβρουαρίου 2018, μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής, στη συνέντευξη Τύπου, ο κ. Τσίπρας είπε:
«Τόνισα ότι ως Ευρωπαϊκή Ένωση έφτασε η ώρα να στείλουμε ένα πολύ σαφές μήνυμα προς την Τουρκία. Οι ευρωτουρκικές σχέσεις δεν μπορούν να προχωρήσουν με συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών μελών της ΕΕ. Και αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά τα κράτη μέλη, αφορά την ΕΕ στο σύνολό της. Η Τουρκία οφείλει να σέβεται το διεθνές δίκαιο τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μόνο υπ’ αυτές τις προϋποθέσεις, μπορούμε να οικοδομήσουμε μια οποιαδήποτε θετική ατζέντα ξανά στο μέλλον στους πολλούς αυτούς τομείς που μπορούμε να συνεργαζόμαστε. Τόνισα ότι η θέση αυτή για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών, οφείλει να είναι μια κόκκινη γραμμή για την ΕΕ. Αλλιώς δεν μπορούμε να μιλάμε για αναβάθμιση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Άμυνας ή του διεθνούς ρόλου της ΕΕ.
Θέλω να τονίσω ότι η στήριξη που λάβαμε ήταν ουσιαστική. Η στήριξη που λάβαμε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κι εγώ, ήταν ουσιαστική. Και στο πλαίσιο αυτό όπως ήδη ίσως γνωρίζετε, προέβη σε σχετική δήλωση ο πρόεδρος Τουσκ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου αμέσως μετά το πέρας της Συνόδου».
Δηλαδή αυτοί που σήμερα ψειρίζουν την μαϊμού, τότε είχαν αρκεστεί σε μια δήλωση στο πλαίσιο μιας συνέντευξης. Είναι οι ίδιοι που ρωτάνε αν τώρα παραβιάστηκαν κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ τότε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει για παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων, χωρίς αυτοί να σηκώσουν τον κόσμο στο ποδάρι.
Αλλά ακόμη έβλεπαν μια απλή «ποιοτική αλλαγή»
Και όταν φθάσαμε στη Σύνοδο του Μαρτίου 2018, ο κ. Τσίπρας είχε απλά σημειώσει μια «ποιοτική αλλαγή στη συμπεριφορά της Τουρκίας», προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια να υπάρξει η καλύτερη δυνατή συνεργασία με την Τουρκία στην αντιμετώπιση σημαντικών περιφερειακών προκλήσεων, όπως η μεταναστευτική κρίση, και ότι θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και νηφαλιότητα οποιαδήποτε δυσκολία, όπως οφείλει να κάνει μια ευρωπαϊκή χώρα που επιδιώκει την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή της». Αυτά ενώ από τις 2 Μαρτίου συνεχιζόταν η κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Έτσι, στις 22 Μαρτίου 2018, είχαμε την πρώτη καταδίκη στην ΕΕ: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδικάζει αυστηρά τη συνέχιση των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο πέλαγος και υπογραμμίζει την πλήρη αλληλεγγύη του με την Κύπρο και την Ελλάδα».
Μάλιστα! Τους καταδίκασαν! Και αντί σήμερα οι διάφοροι να λένε πως έκτοτε συνεχίστηκε η ίδια κατάσταση, ψειρίζουν πάλι την μαϊμού για το αν αναφέρεται το Αιγαίο ή όχι. Λες και δεν περιλαμβάνεται έτσι κι’ αλλιώς το Αιγαίο! Καινούργια μαθήματα γεωγραφίας!
Το δώρο Τσίπρα στη Μέρκελ
Στις 29 Ιουνίου 2018, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έγραψε τίτλους τέλους στην υποχρεωτική μετεγκατατάσταση μεταναστών και αποφασίστηκε ότι στο εξής θα γίνεται σε εθελοντική βάση, ο κ. Τσίπρας έκανε και ένα δώρο στην κ. Μέρκελ που πάσχιζε να σχηματίσει κυβέρνηση στη Γερμανία: Μια συμφωνία – κόλαφο, που προέβλεπε ότι «η Γερμανία θα μπορεί να επιστρέψει εφεξής στην Ελλάδα, κάθε ενήλικο υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος θα εντοπίζεται σε έλεγχο στα γερμανο-αυστριακά σύνορα, εφόσον αυτός έχει αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα από τις 1.7.2017 και μετά».
«Δεν είναι σημαντικό αν υπάρξουν κάποιες επιστροφές από τη Γερμανία αν αυτό θα βοηθήσει να δώσει ένα μήνυμα στους λαθρεμπόρους ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει τις ροές παράνομης μετανάστευσης. Οποιαδήποτε συμφωνία με τη Γερμανία δεν θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην Ελλάδα, δεδομένου ότι μόνο 50-100 αιτούντες άσυλο περνούν κάθε μήνα τα βόρεια σύνορα της χώρας. Για μας δεν είναι το πρόβλημα», έλεγε ο κ. Τσίπρας στους Financial Times την προηγουμένη…
Και μετά μας ανακοίνωσε ότι:
«Σήμερα και χτες είχαμε μια δύσκολη Σύνοδο Κορυφής, πολύ δύσκολη. Ακριβώς γιατί κατά την άποψή μου, και θα το πω χωρίς περιστροφές, γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ειλικρινώς ότι δεν ισχύει αυτό που λέμε και καταγράφεται σε όλες τις αποφάσεις μας, ότι δηλαδή λειτουργούμε και αποφασίζουμε σύμφωνα με τις κοινές αρχές και τις κοινές αξίες που μοιραζόμαστε οι 28».
Αλλά ούτε τότε οι διάφοροι τουρκοφάγοι τον κατήγγειλαν για αποτυχία…
Κρίση διαρκούσης της Συνόδου, αλλά δεν ήθελε να δώσει διαστάσεις…
Ούτε ξαφνιάστηκαν όταν, μετά από αυτήν την καταδίκη του Μαρτίου, στις 16 Οκτωβρίου 2018, οι Τούρκοι εξέδωσαν νέα παράνομη navtex (για το ερευνητικό Barbaros, το οποίο στις 18 Οκτωβρίου εισέβαλε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα).
Ήταν τότε που έγινε ό,τι και τώρα, δηλαδή το τουρκικό πλοίο παρεμποδίστηκε, αλλά – να μην τα ξαναλέμε και μαλλιάζει η γλώσσα μας – ενώ τότε μας μας έλεγαν πως «ουδέν επεισόδιο έλαβε χώρα στη Μεσόγειο» και όλα αυτά είναι τουρκική προπαγάνδα – τώρα μας λένε πως έκοψαν τα καλώδια του Barbaros!
Μάλιστα, το επεισόδιο συνέβη διαρκούσης της Συνόδου Κορυφής και στις 19 Οκτωβρίου, ακριβώς την επομένη δηλαδή, στη συνέντευξη Τύπου, ο κ. Τσίπρας έλεγε πως «δεν θέλω να δώσω μεγαλύτερες διαστάσεις στο θέμα από αυτές που πραγματικά έχει».
Δηλαδή, την ημέρα ακριβώς που ο κ. Τσίπρας βρισκόταν με τους Ευρωπαίους ηγέτες, το Barbaros παραβίαζε κυριαρχικά μας δικαιώματα και εκείνος – όπως προκύπτει από όλα τα στοιχεία – δεν τους είπε «μια στιγμή, βρε παιδιά, τον Μάρτιο εκδώσατε ανακοίνωση για την Τουρκία και αυτοί σήμερα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μας έχουν στείλει το Barbaros»! Στην αρχική του τοποθέτηση, στις 19 Οκτωβρίου, επομένη του επεισοδίου, ο κ. Τσίπρας δεν είπε λέξη για την Τουρκία και το έκανε στο τέλος, απαντώντας σε ερώτηση. Ως εξής:
«Κοιτάξτε, η Ελλάδα έχει και θα έχει αταλάντευτα μια εξωτερική πολιτική που θα βάζει σε προτεραιότητα την προστασία των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Αυτό έγινε και στην προκειμένη περίπτωση, όπου προβήκαμε σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες, σε διπλωματικό και αμυντικό επίπεδο. Δεν θέλω να δώσω μεγαλύτερες διαστάσεις στο θέμα από αυτές που πραγματικά έχει. Αυτό που θέλω να πω όμως, μιας και με ρωτήσατε για την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις κατ’ επέκταση, είναι ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι κομμάτι και των ευρωτουρκικών σχέσεων. Στο περιθώριο της Συνόδου, είχαμε την ευκαιρία, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με άλλους ηγέτες για την προοπτική των ευρωτουρκικών σχέσεων, ιδιαίτερα με τη Γερμανίδα Καγκελάριο και τον Γάλλο Πρόεδρο, οι οποίοι και με ενημέρωσαν ότι σκοπεύουν να επισκεφθούν την Κωνσταντινούπολη, την Τουρκία, μέχρι το τέλος του έτους προκειμένου να συζητήσουν κυρίως το Συριακό με τον Τούρκο Πρόεδρο, αλλά και με τη Ρωσία. Γνωρίζετε, ότι το μήνυμα που έχει εκπέμψει η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην Τουρκία, ήταν απολύτως σαφές, για πρώτη φορά τόσο απολύτως κρυστάλλινο, κατά τη διάρκεια της Συνόδου του Μαρτίου. Η Τουρκία οφείλει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και δεν θα επιτρέψουμε, μέσω της καλλιέργειας έντασης, να δημιουργηθούν τετελεσμένα. Από εκεί και πέρα, γνωρίζετε, σε ό,τι με αφορά, τρεισήμισι χρόνια τώρα, θα έλεγα ότι είμαι πρωτεργάτης της προσπάθειας να υπάρξουν γέφυρες, να υπάρξει διάλογος, να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας. Ο διάλογος είναι ακόμα πιο σημαντικός και απαραίτητος ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο. Στηρίζουμε την επανέναρξη των συνομιλιών για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό και βεβαίως θέλω να υπογραμμίσω για άλλη μία φορά ότι η εξωτερική μας πολιτική είναι αταλάντευτα πολιτική υπεράσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων χωρίς, όμως, να παρασύρεται σε ανέξοδες εθνικιστικές κορώνες που μπορούν να μας παρασύρουν σε έναν δρόμο ολισθηρό, να υπονομεύσουν τον αναγκαίο διάλογο που πρέπει να έχουμε με τη γείτονα χώρα, γιατί, επαναλαμβάνω, η στρατηγική της Ελλάδας είναι, να είναι και να δυναμώνει διαρκώς τον ρόλο της ως πυλώνας ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή».
Δηλαδή, το θέμα το είχε θέσει στο περιθώριο της Συνόδου και είχε αρκεστεί να επαναλάβει τον Οκτώβριο αυτά που είχαν ειπωθεί τον… Μάρτιο!
Αλλά δεν άκουσα τότε κανέναν από τους σημερινούς τουρκοφάγους να το κάνει θέμα!
Αντίθετα, τότε, τον Οκτώβριο του 2018, ενώ ο κ. Τσίπρας στην παρέμβασή του είχε ζητήσει να μην κάνει πίσω η Ευρώπη στις ειλημμένες αποφάσεις της για το μεταναστευτικό-προσφυγικό, η Σύνοδος είχε καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία, καθώς οι «28» δεν είχαν καταφέρει να καταλήξουν σε μια κοινή απόφαση, αλλά μόνο σε γενικόλογα συμπεράσματα.
Πλην όμως ούτε τότε άκουσα τους γνωστούς τουρκοφάγους να ψέγουν τον Τσίπρα γιατί δεν έθεσε το επεισόδιο με το Barbaros, ούτε κατήγγειλαν ότι γύρισε με άδεια χέρια – και τον Οκτώβριο και τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο του 2018.
Τώρα καταγγέλλουν όλοι μαζί πως ο Μητσοτάκης επέστρεψε με άδεια χέρια, πέταξε λευκή πετσέτα και πέτυχε κείμενο που βρίσκεται «πολύ πίσω από τα Συμπεράσματα Ιουνίου 2019».
Απλή πρόσκληση οι «κυρώσεις»
Φτάσαμε έτσι στο «πετράδι του στέμματος» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στις περίφημες δήθεν κυρώσεις, που δήθεν πέτυχε ο κ. Τσίπρας, ενώ αυτές επιβλήθηκαν για την Κύπρο και ενώ στην ουσία δεν ήταν κυρώσεις, αλλά μια… πρόσκληση.
Το κείμενο της 21ης Ιουνίου 2019 για τις «κυρώσεις», από το οποίο τάχα βρεθήκαμε σήμερα, όπως λένε, «πολύ πίσω» - άρα ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει και τον Αναστασιάδη που δηλώνει ικανοποιημένος, αφού οι δήθεν κυρώσεις αφορούσαν αποκλειστικά την Κύπρο – είχε ως εξής:
«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθυμίζει και επιβεβαιώνει τα προηγούμενα συμπεράσματα του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 2018, που καταδικάζουν έντονα τις συνεχιζόμενες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις τρέχουσες παράνομες εξορυκτικές δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και εκφράζει την λύπη του για το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει ακόμη απαντήσει στις επανειλημμένες εκκλήσεις της ΕΕ να σταματήσει αυτές τις δραστηριότητες. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει τις σοβαρές άμεσες αρνητικές επιπτώσεις που έχουν αυτές οι παράνομες ενέργειες σε ολόκληρο το εύρος των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και να απέχει από τέτοιου είδους ενέργειες. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επικυρώνει την πρόσκληση προς την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να υποβάλουν χωρίς καθυστέρηση επιλογές για κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των στοχευμένων μέτρων. Η ΕΕ θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις και είναι έτοιμη να ανταποκριθεί κατάλληλα και με πλήρη αλληλεγγύη προς την Κύπρο. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί το ζήτημα και θα επανέλθει αναλόγως».
Ερώτημα προς τουρκοφάγους: Πού ακριβώς αναφέρεται η λέξη «κυρώσεις»;
Αντίθετα, το τελευταίο κείμενο, το οποίο ψειρίζουν από το πρωί ως το βράδυ, παραπέμπει σε άρθρα που αναφέρονται ρητά σε κυρώσεις.
Δεν είναι λίγο να είσαι ψεύτης!
Θυμίζω πως τότε, τον Ιούνιο του 2019, οι Ευρωπαίοι είχαν μεγάλα προβλήματα. Δεν συμφωνούσαν επί του προϋπολογισμού 2021-2027, ούτε και επί των προσώπων που θα καταλάμβαναν τα κορυφαία ευρωπαϊκά αξιώματα. Για να βρεθεί ένας κοινός τόπος, μοίραζαν… παραγράφους πότε στη μία χώρα και πότε στην άλλη.
Και μετά ξανασυνεδρίασε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 2 Ιουλίου 2019, οπότε επιτεύχθηκε συμφωνία για Φον Ντερ Λάιεν, Σαρλ Μισέλ, Μπορέλ και Λαγκάρντ στην ΕΚΤ.
Αυτά για τα ψέματα που ακούγονται τις τελευταίες μέρες και για την… προίκα από λευκές πετσέτες που μας άφησε ο κ. Τσίπρας.
Αλλά, όπως έγραψε ο Νόρμαν Μέιλερ:
«Δεν είναι λίγο να είσαι απολύτως ψεύτης. Αν δεν λες ποτέ την αλήθεια, εν δυνάμει, είσαι εξίσου ασφαλής με τον τίμιο άνθρωπο που δεν τολμάει ποτέ να πει ψέματα. Όταν σε πληροφορούν πως σήμερα ορκίζεσαι για το ακριβώς αντίθετο απ' αυτό που ομολόγησες χθες, απαντάς: «Εγώ δεν το είπα ποτέ αυτό». Κι' αν μάλιστα έχουν καταγραφεί τα λεγόμενά σου, δηλώνεις ότι πρόκειται για χονδροειδή παρανόηση»…
