ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ:
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Η κίνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην αποδέχεται να επιβληθούν κυρώσεις μόνο εναντίον της Λευκορωσίας, έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της ενωμένης Ευρώπης, η οποία απαιτεί να τιμωρηθεί ο άθλιος Αλεξάντερ Λουκασένκο και όχι ο πανάθλιος Ταγίπ Ερντογάν.
Επίσης, η ίδια ενωμένη Ευρώπη απαίτησε να αποχωρήσουν οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις από την περιοχή του Καστελόριζου αλλά όχι από την κυπριακή ΑΟΖ. Απαράδεκτες και ελεεινές αποφάσεις, χωρίς καμία αμφιβολία…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα οργανισμό νεοφιλελεύθερων συμφεροντολόγων, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και εθνικιστές της κακιάς ώρας, που συντάσσονται με τον Ερντογάν.
Επειδή έχουν κρατικά συμφέροντα με τους Τούρκους, αρνούνται να τους τιμωρήσουν για τις άνευ προηγουμένου απειλές εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Όμως, από την άλλη πλευρά, θέλουν να επιβάλουν κυρώσεις στη Λευκορωσία για πολιτικούς μόνο λόγους. Σιγά που νοιάζονται για τους πολίτες της χώρας.
- Για να είμαστε ξεκάθαροι: Πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στη Λευκορωσία. Πρόκειται για μία χώρα απέραντη φυλακή, που διοικείται από ένα στυγνό δικτάτορα, ο οποίος κέρδισε τις πρόσφατες εκλογές με νοθεία. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί συμφωνούν επ’ αυτού.
- Διαφωνούν μόνο οι αυταρχικοί ηγέτες όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο τελευταίος είναι και φίλος του δικτάτορα Λουκασένκο και φίλος της κ. Μέρκελ. Να μην το ξεχνάμε διότι έχει τη σημασία του.
Άρα, όσοι πιστεύουν στη Δημοκρατία αισθάνονται ότι οι κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας είναι απαραίτητες. Το ίδιο τονίζουν σε κάθε ευκαιρία σε όλους τους συνομιλητές τους ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης. Η Λευκωσία δεν είναι εναντίον των κυρώσεων στη Λευκορωσία. ΟΧΙ. Είναι υπέρ των κυρώσεων. Αυτό που λέει είναι ότι πρέπει η Ε.Ε. να τιμωρήσει και την Τουρκία. Και τον Λουκασένκο, και τον Ερντογάν. Καθαρές κουβέντες.
Όλα τα παραπάνω τα κρύβουν η Γερμανική Καγκελαρία, οι δημοσιογράφοι που ανέλαβαν να κατηγορήσουν την Κύπρο, αλλά και οι γελοίες γραφίδες της Αθηναϊκής Ελίτ, που επιτέθηκαν με τον χειρότερο τρόπο εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και δεν ντράπηκαν, και δεν σκέφθηκαν ότι πρόκειται για ένα διχοτομημένο νησί που απειλείται καθημερινά από την κατοχική δύναμη Τουρκία. Τάχθηκαν με τους φιλότουρκους Ευρωπαίους, που κλείνουν τα μάτια στις απειλές εναντίον των χωρών-μελών τους.
Ποια είναι η διαφορά της Τουρκίας από τη Λευκορωσία στο πολιτικό επίπεδο. Και οι δύο είναι χώρες-φυλακές, και οι δύο διοικούνται από αυταρχικούς και επικίνδυνους ηγέτες.
- Η βασική διαφορά είναι αυτή: Η Λευκορωσία ούτε απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο, ούτε κατέχει το 40% της Κύπρου. Αυτές τις παρανομίες και αλητείες κάνει μόνο η Τουρκία, την οποία προστατεύει η Άγγελα Μέρκελ με τρόπο αισχρό και αντιδημοκρατικό. Η Καγκελάριος της Γερμανίας έπαιξε ένα φρικτό και απαίσιο ρόλο. Και έκανε και κάτι άλλο: Έστρεψε την Ελλάδα εναντίον της Κύπρου.
Εύχομαι και ελπίζω να αντέξει η Κυπριακή Δημοκρατία τις πιέσεις και τους εκβιασμούς. Το 2020 δεν είναι 2013 όταν οι εταίροι μας οι Ευρωπαίοι έθεσαν το νησί κάτω από τα Μνημόνιά τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει απόφαση για τις κυρώσεις και να τις επιβάλει στην περίπτωση που η Τουρκία επανέλθει με τα πολεμικά της, τα ερευνητικά της και τα γεωτρύπανά της στο Καστελόριζο και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η πραγματική αποκλιμάκωση έπρεπε να αφορά και την Κύπρο. Πρέπει να αποχωρήσει η Τουρκία άμεσα και από την κυπριακή ΑΟΖ. Ήταν μεγάλο λάθος της Αθήνας, ότι δεν συμπεριέλαβε στην αποκλιμάκωση και την κυπριακή ΑΟΖ. Και θα το βρει μπροστά της.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά οι πολιτικές των τελευταίων ημερών δεν ομοιάζουν καθόλου με τη θαρραλέα στάση του Πρωθυπουργού στον Έβρο και το Αιγαίο.
Τι συνέβη ξαφνικά; Εκεί που λέγαμε για την ισχύ των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, συνειδητοποιήσαμε κάτι άλλο; Ή η απειλή προήλθε από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες; Διότι οι Αμερικανοί, όπως αντιλαμβάνομαι, το τελευταίο διάστημα, ούτε πιέζουν, ούτε εκβιάζουν. Αντίθετα θα έλεγα…
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Για πάρα πολλούς λόγους, υποστηρίζουμε το διάλογο, διότι δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή. Και την ειρήνη, τη μόνιμη ειρήνη. Αντίθετα, η Τουρκία θέλει τον πόλεμο, και φοβάμαι ότι στο τέλος δεν θα τον αποφύγουμε. Σε ένα διάλογο με την Τουρκία, η Ελλάδα δεν μπορεί να δώσει μέρος της κυριαρχίας της. Δεν γίνεται. Το «να δώσουμε κάτι για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο» δεν ισχύει, όσο και να κτυπιέται η Αθηναϊκή Ελίτ.
https://hellasjournal.com/
