ΤΟΥΡΚΙΑ –ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

  

Όλοι οι ‘‘φίλοι μας’’ προτρέπουν την Ελλάδα για διάλογο με την Τουρκία για επίλυση των θεμάτων (διαφορών) με ειρηνικό τρόπο. 

 Η ελληνική κυβέρνηση αποτεινόμενη στην τουρκική κυβέρνηση την καλεί να γίνει διάλογος για κάθε ένα θέμα (διαφορά) χωριστά (ή το πολύ για δύο τρία συναφή θέματα) και, όταν φθάσουν σε κάποιο σημείο που να γίνει δυνατόν να προσδιοριστούν νομικά οι διαφορετικές θέσεις και προτάσεις του κάθε ενός μέρους (μετά από τις πιθανές υποχωρήσεις του κάθε μέρους),

τότε να αποταθούν στο Διεθνές Δικαστήριο  της Χάγης με ένα συνυποσχετικό που να καταγράφει σαφώς τα θέματα για τα οποία γίνεται η προσφυγή στο Δικαστήριο και να είναι καταγεγραμμένες πάλι σαφώς οι θέσεις και προτάσεις της κάθε χώρας.

Και όταν το Διεθνές Δικαστήριο  της Χάγης αποφασίσει για το εισαχθέν θέμα (ή για τα δύο τρία συναφή θέματα που συναρτήθηκαν), τότε να προχωρήσει ο διάλογος για επόμενο θέμα. 

Υπενθυμίζονται όμως τα εξής :

1)    Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει την Διεθνή Σύμβαση για την Θάλασσα και δεν δέχεται τις διατάξεις της, ενώ η Ελλάδα την έχει υπογράψει και δέχεται όλες τις διατάξεις της.

2)    Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σαν νομικό όργανο που καθορίζει οδηγίες υποχρεωτικές για τους αντιδίκους. Το αναγνωρίζει σαν υψηλής στάθμης νομικό συμβουλευτικό όργανο. Ενώ η Ελλάδα είναι πρόθυμη να δεχθεί και να εφαρμόσει τις όποιες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σαν υποχρεωτικές.

3)    Πώς θα αποταθούν και με ποιο συνυποσχετικό (που είναι απαραίτητο για να αποταθούν), αφού η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σαν υποχρεωτικές ?

4)    Αν οι όποιες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης δεν  αρέσουν στην Τουρκία, απλά θα αποχωρήσει και θα γκρινιάζει ότι την αδικούν.

5)    Πέραν τούτων ακόμη και κατά την διάρκεια της εκδίκασης του ενός (ή των δυο τριών συναφών θεμάτων) στο Δικαστήριο, θα επεμβαίνει η Τουρκία με νομικά τεχνάσματα και ενστάσεις και θα απαιτεί από το δικαστήριο να συνδικαστούν και άλλα θέματα τα οποία αυτή μόνη (παρά την ύπαρξη του συνυποσχετικού) θεωρεί συναφή και απαραίτητο να συνδικασθούν. Και θα διακόπτονται οι εργασίες του Δικαστηρίου και θα έχουμε συνεχώς αναβολές και καθυστερήσεις και δεν θα τελειώνουμε ποτέ.

 

Η τουρκική κυβέρνηση αποτεινόμενη στην ελληνική κυβέρνηση  επιμένει να γίνει διάλογος για ΟΛΑ τα θέματα (διαφορές) που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών.

 

Υπενθυμίζονται όμως τα εξής :

1)    Τα θέματα (διαφορές) που παρουσιάζει η Τουρκία είναι πολλά και άσχετα μεταξύ τους για να συζητηθούν στον ίδιο διάλογο. Ο διάλογος δεν θα τελειώνει ποτέ λόγω των πολλών και άσχετων μεταξύ τους θεμάτων.

2)    Τα θέματα (διαφορές) που παρουσιάζει η Τουρκία είναι ατελείωτα στον αριθμό και αυτό είναι στην διπλωματική τακτική της. Συνεχώς ανακαλύπτει ή εφευρίσκει καινούργια θέματα (διαφορές) ή δημιουργεί καινούργια με προβοκάτσιες, με αυθαιρεσίες, με θρασείες απαιτήσεις, με επιθέσεις, με προκλητικές ενέργειες.

3)    Την διπλωματική αυτή τακτική της Τουρκίας την βλέπουμε καθαρά στην Κύπρο που εφαρμόζει την μέθοδο της κωλυσιεργίας και της χρονικής αναβολής-καθυστέρησης  λύσης για 46 τόσα χρόνια. Κάθε φορά που γίνεται ετοιμασία για συζήτηση κάποιων 18 (ας πούμε προς χάριν της κουβέντας) θεμάτων η Τουρκία εμφανίζεται εντελώς απροειδοποίητα την τελευταία στιγμή με ένα  καινούργιο 19^ο  θέμα,  δηλώνοντας ότι το θεωρεί πολύ σπουδαίο και πρέπει να συζητηθεί πρώτο. Οι ελληνική πλευρά προφανώς είναι απροετοίμαστη για αυτό το επί πλέον θέμα και προφανώς ο διάλογος διακόπτεται και η Τουρκία βροντοφωνάζει σε όλη την Γη ότι τον διάλογο τον διέκοψε η Ελληνική πλευρά (και δυστυχώς κάποιοι ‘‘φίλοι μας’’ την πιστεύουν).

4)    Η Τουρκία φωνάζει ότι η Συνθήκη της Λωζάννης και οι άλλες  συνθήκες με τις οποίες καθορίστηκαν τα όρια της κυριότητας του σημερινού τουρκικού κράτους μέσα στον 20^ό αιώνα, την αδίκησαν και κλείνοντας σε τρία χρόνια την εκατονταετία από την υπογραφή της Συνθήκης ης Λωζάννης θα ζητήσει να γίνει αναθεώρηση. Έτσι έχει και θέματα (διαφορές) που άπτονται της Συνθήκης της Λωζάννης και των άλλων συνθηκών και ουσιαστικά δεν είναι έτοιμη να παρουσιάσει όλα τα θέματα (διαφορές) που την ενδιαφέρουν. Θα γεννήσει καινούργια θέματα σε τρία χρόνια. Κάποια από τα θέματα που ετοιμάζεται να δημιουργήσει και να παρουσιάσει φαίνονται στον επισυναπτόμενο κατάλογο (ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΣ).

5)    Η Τουρκία πιστεύει ότι ως η μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα της Ανατολικής Μεσογείου και ως έχουσα την μεγαλύτερη σε μήκος ακτογραμμή από όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, δικαιούται να έχει μεγαλύτερο ποσοστό υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ από όλες τις άλλες χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτό δεν θα το απεμπολήσει με τις όποιες ρυθμίσεις γίνουν με βάση τις όποιες αποφάσεις της  Διεθνούς Σύμβασης για την Θάλασσα, την οποία δεν έχει υπογράψει και δεν δέχεται τις διατάξεις της και δεν θα το αφήσει στις όποιες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, τις οποίες αποφάσεις δεν αναγνωρίζει σαν υποχρεωτικές. 

Δεν μπορεί να δεχθεί και να ανεχθεί ότι τα σκόρπια ελληνικά νησάκια του Αιγαίου της κλείνουν τον δρόμο για να έχει δική της την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ του μισού Αιγαίου.

Δεν μπορεί να δεχθεί και να ανεχθεί ότι κάποια άλλα ‘‘νησάκια’’ (Κύπρος, Κάρπαθος, Ρόδος, Κρήτη ή και το Καστελλόριζο), αν εφαρμοσθεί για αυτά το όριο των 200 ναυτικών μιλίων για την ΑΟΖ (όπως καθορίζεται στην Διεθνή Σύμβαση για την Θάλασσα), τότε η Τουρκία θα περιορισθεί στις ακτές της και θα είναι φτωχός συγγενής στην μοιρασιά της θάλασσας της Ανατολικής Μεσογείου, με λιγότερη θάλασσα από την Αίγυπτο, την Λιβύη, την Ελλάδα, το Ισραήλ. Ποιος ? Αυτός που έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή από όλους τους άλλους!  

Και λέει επίσημα και φωναχτά ότι η Τουρκία ποτέ δεν θα αφήσει να γίνουν όλα αυτά που την αδικούν και την στριμώχνουν στην γωνία. Αφήνει να εννοηθεί ότι θα αντιδράσει ακόμη και με πόλεμο. Και μόνον η Γαλλία και η Αυστρία δείχνουν να καταλαβαίνουν πού το πάει η Τουρκία. Και η Γαλλία ετοιμάζει τα όπλα της και βοηθάει και την Ελλάδα στην δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται με αυτόν τον επιθετικό και άπληστο γείτονα. 

Και η υπόλοιποι ευρωπαίοι στην  ΕΕ και η πρόεδρος  Μέρκελ είναι απλοί θεατές ή κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και μιλάνε και λένε στην Ελλάδα ‘‘κοιτάχτε να τα βρείτε μεταξύ σας’’.

Και δεν έχουν την διορατικότητα να δουν ότι μετά την Ελλάδα θα έλθει η σειρά τους. Σε πενήντα ? Σε εκατό ? Σε διακόσια χρόνια ?

6)    Η τουρκοϊσλαμική Τουρκία φιλοδοξεί να γίνει μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο (μετά την σταδιακή αποχώρηση των ΗΠΑ), ένα νέο Ιράν μέσα στον μουσουλμανικό κόσμο και να ξεπεράσει το Ιράν σε δύναμη (ήδη αρχίζει να σκέφτεται και για πυρηνικές βόμβες).  Το Ιράν θα ηγείται των Σιιτών μουσουλμάνων και η Τουρκία θα ηγείται των Σουνιτών μουσουλμάνων, που είναι και πολύ περισσότεροι στον Κόσμο (85% Σουνίτες, 15% Σιίτες στο 1,8 δισεκατομμύρια των μουσουλμάνων παγκοσμίως, 25% του παγκόσμιου πληθυσμού). Έτσι η Τουρκία θα είναι ο μπροστάρης των μουσουλμάνων.

7)   Και με μπροστάρη την μουσουλμανική Τουρκία έχουν βάλει οι μουσουλμάνοι στο στόχαστρο την Ευρώπη και συγκεκριμένα τις χώρες της ΕΕ και στέλνουν μουσουλμάνους μετανάστες ακατάπαυστα από το μουσουλμανικό τόξο που ημικυκλοτερώς την περιβάλλει.

Αυτή τη στιγμή διεξάγεται στην Ευρώπη ένας μεταμοντέρνος ασύμμετρος πόλεμος, ένας υβριδικός πόλεμος,  που δεν αντιμετωπίζεται με ευχές και με κουλτουριάρικες θεωρίες. Και πρέπει να ευγνωμονούμε τους τζιχαντιστές που βιάζονται να δείξουν τις προθέσεις τους, διότι ξύπνησαν τα αντανακλαστικά μιας Ευρώπης άμαθης εδώ και αιώνες σε θρησκευτικούς πολέμους. Αν δεν το έκαναν αυτό οι τζιχαντιστές τώρα, η Ευρώπη θα μετατρεπόταν σε Ισλαμικό Χαλιφάτο χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, δημοκρατικά, μόλις οι μουσουλμάνοι που πολλαπλασιάζονται εκθετικά αποκτούσαν πληθυσμιακή υπεροχή ή μόλις με τη συνεργασία μη συντηρητικής (ας πούμε μη αντιδεξιάς) παράταξης  κατακτούσαν την εξουσία.

Φυσικά υπάρχουν και μετριοπαθείς, εξευρωπαϊσμένοι μουσουλμάνοι. Αλλά δεν δίνουν αυτοί το στίγμα. Αντίθετα, κινδυνεύουν και οι ίδιοι από τους φανατικούς που τους θεωρούν άπιστους και μπορεί να βρεθούν σφαγμένοι όπως εκείνος ο μπακάλης στη Σκωτία που τόλμησε να ευχηθεί στους Χριστιανούς πελάτες του χρόνια πολλά.

Η Ευρώπη θεώρησε ότι θα αφομοίωνε το Ισλάμ, θα το εκκοσμίκευε. Αλλά την πάτησε. Οι νέες γενιές μουσουλμάνων αποδεικνύονται πολύ πιο φανατικοί από τους γονείς τους. Το ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας ή οι εκτελεστές αθώων είναι μορφωμένοι ευκατάστατοι μουσουλμάνοι δεύτερης γενιάς αποδεικνύει επίσης ότι το υπόβαθρο αυτών των εγκλημάτων δεν είναι κοινωνικό, όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι διανοούμενοι κουλτουριάρηδες.. Είναι ιδεολογικό-θρησκευτικό.

Τη μουσουλμανική διείσδυση υποβοηθά η νέα μορφή προληπτικής λογοκρισίας που ονομάζεται πολιτική ορθότητα και διακονείται από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και από τις πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ, όργανα σκοτεινών κύκλων, που όμως είναι φως φανάρι τι επιδιώκουν.  Η πολιτική ορθότητα σε μηνύει αν έχεις διαφορετική άποψη από την επικρατούσα και σε καταγγέλλει και ως φασίστα αν τολμήσεις να την αμφισβητήσεις!

 

 

 ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΦΟΡΕΣ          -      ΔΙΑΦΟΡΕΣ     -      ΔΙΑΦΟΡΕΣ

 

Οι διεκδικήσεις και οι διαφορές Τουρκίας-Ελλάδας συγκεντρώνονται στον χώρο του Αιγαίου και στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, σε Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας (έδαφος, γη), σε Περιοχές Μη Ξηρής Επιφάνειας (θάλασσα) καθώς και στον Εναέριο Χώρο.

 

----------------------------

Α) Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας

 

ΛΕΣΒΟΣ – ΧΙΟΣ

 

152 ΝΗΣΙΑ (και βραχονησίδες) ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

 

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ (και οι βραχονησίδες τους)

 

ΚΡΗΤΗ

 

14 ΜΙΚΡΟΝΗΣΟΙ (και βραχονησίδες) ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

 

-------------------------------

Β) Περιοχές Μη Ξηρής Επιφάνειας

 

1)      Υφαλοκρηπίδα Περιοχής Αιγαίου (ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα, υφαλοκρηπίδα νησιών, υφαλοκρηπίδα βραχονησίδων)

2)      ΑΟΖ Περιοχής Αιγαίου (ΑΟΖ ηπειρωτικής γης, ΑΟΖ νησιών, ΑΟΖ βραχονησίδων)

3)      Υφαλοκρηπίδα Περιοχής Ανατολικής Μεσογείου (ηπειρωτική υφαλοκρηπίδας, υφαλοκρηπίδα νησιών, υφαλοκρηπίδα βραχονησίδων)

4)      ΑΟΖ Περιοχής Ανατολικής Μεσογείου (ηπειρωτική ΑΟΖ, ΑΟΖ νησιών, ΑΟΖ βραχονησίδων)

5)      Εύρος Χωρικών Υδάτων (εύρος χωρικών υδάτων ηπειρωτικής γης, εύρος χωρικών υδάτων νησιών, εύρος χωρικών υδάτων βραχονησίδων)  

 

----------------------------------

3) Εναέριος Χώρος

 

1)      Εύρος Εναέριου Χώρου (εύρος εναέριου χώρου ηπειρωτικής γης, εύρος εναέριου χώρου νησιών)

2)    Περιοχή Πληροφοριών Πτήσεων (Flight Information Region – FIR)

 

==========================================

 

ΔΙΑΦΟΡΕΣ

 

Το τουρκικό κράτος θεωρεί ότι υπάρχει μια σειρά διαφορών.  Θεωρεί ότι για τα θέματα των διαφορών δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο ίδιος κανόνας σε όλα τα σημεία και σε όλες τις περιοχές, στην ηπειρωτική γη και στα νησιά. Αν εφαρμοσθεί τυφλά ο ίδιος κανόνας παντού (π.χ τα 12 ναυτικά μίλια χωρικών υδάτων τόσο σε ηπειρωτικές ακτές όσο και σε νησιά)  δημιουργούνται αδικίες επιζήμιες για την Τουρκία. Οι διαφορές συνοψίζονται περιληπτικά στα ακόλουθα :

 

1)   Το εύρος του εναέριου χώρου

2)   Ο τρόπος που διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος το FIR

3)   Η πρόθεση του ελληνικού κράτους να επεκτείνει το εύρος των χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια στην ηπειρωτική γη

4)   Η πρόθεση του ελληνικού κράτους να επεκτείνει το εύρος των χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια στα νησιά

5)   Η οριοθέτηση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας

6)   Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας νησιών

7)   Η οριοθέτηση της ηπειρωτικής ΑΟΖ

8)   Η οριοθέτηση της ΑΟΖ νησιών

 

=============================================

 

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

 

Το τουρκικό κράτος θεωρεί ότι για πολλές Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας δεν είναι ρητά και καθαρά γραμμένη η ελληνική κυριότητα στις διεθνείς συμβάσεις. Η de facto κυριότητα από το ελληνικό κράτος στηρίχτηκε σε νομικίστικο understanding, σαν ένα είδος ad hoc  αυθαίρετης ερμηνείας της διεθνούς σύμβασης. Αυτές οι Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που διαλύθηκε. Το τουρκικό κράτος θεωρεί ότι αυτές οι  Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας ανήκουν de jure στην Τουρκία, ως κράτους διαδόχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως κράτους που είναι το βασικό υπόλειμμα εδάφους της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δικαιούται την κυριότητα όλων των περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν μεταβιβάστηκαν ρητά και ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ σε άλλες κρατικές οντότητες.  

 

Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις

-         152 ΝΗΣΙΩΝ (και βραχονησίδων) ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

-         14 ΜΙΚΡΟΝΗΣΩΝ (και βραχονησίδων) ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (Γαύδος κλπ.)

-         Βραχονησίδων των Δωδεκανήσων

 

Πέραν τούτων οι νομικές υπηρεσίες του τουρκικού κράτους διατείνονται ότι  βρίσκουν πως για κάποιες Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας δεν είναι ρητά και σωστά μεταβιβασμένη η κυριότητα στο ελληνικό κράτος και υπάρχουν νομικά κενά και ότι η ελληνική κυριότητα είναι de facto και όχι de jure, πράγμα που σημαίνει ότι ανήκουν οι περιοχές αυτές στην Τουρκία, ως κράτους διαδόχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως κράτους που είναι το βασικό υπόλειμμα εδάφους της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δικαιούται την κυριότητα όλων των περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν μεταβιβάστηκαν με σαφείς διεθνείς συμβάσεις στο ελληνικό κράτος.

 

Τέτοιες Περιοχές Ξηρής Επιφάνειας, κατά τους νομικούς ισχυρισμούς του τουρκικού κράτους, είναι :

-         ΝΗΣΟΣ ΛΕΣΒΟΣ

-         ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ

-         ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

-         ΚΡΗΤΗ

 

Ειδικά για την Κρήτη διατείνονται ότι μπορεί νομικά να θεωρηθεί ότι  έχει μεταβιβαστεί στην ελληνική κυριότητα μόνον το ένα τέταρτο της μεγαλονήσου (ας πούμε η επαρχία των Χανίων). Για την υπόλοιπη Κρήτη δεν έχει νομικά γραφτεί στα έγγραφα της μοιρασιάς των κατακτημένων οθωμανικών εδαφών από τους τέσσερις συμμάχους αντιοθωμανούς νικητές των βαλκανικών πολέμων (Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία) ότι ολόκληρη η Κρήτη κατά κυριότητα δίδεται στο ελληνικό κράτος, δηλαδή ‘‘άφησαν’’ την Κρήτη, δεν ενδιαφέρθηκαν για την Κρήτη, χωρίς να σημειώσουν ότι αφαιρείται από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και σες ποιον δίδεται η κυριότητα.  Ως εκ τούτου η Τουρκία σκέφτεται να ισχυρισθεί, κατά ισχνό νομικό επιχείρημα, ότι δεν μεταβιβάστηκε η Κρήτη και επομένως ανήκει στην Τουρκία, ως κράτους διαδόχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως κράτους που είναι το βασικό υπόλειμμα εδάφους της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δικαιούται την κυριότητα όλων των περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν μεταβιβάστηκαν ρητά και με σαφείς διεθνείς συμβάσεις στο ελληνικό κράτος.

 

 

 

 

=================================================

 

ΘΡΑΚΗ

 

Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι οι πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης, που κατά την Συνθήκη της Λωζάννης καταγράφτηκαν σαν μουσουλμανικού θρησκεύματος, είναι τουρκικής καταγωγής ή τουρκικού αυτοπροσδιορισμού από τους ίδιους.

Το Τουρκικό Κράτος ισχυρίζεται ότι η μειονότητα αυτή καταπιέζεται, είναι περιθωριοποιημένη και δεν έχει όλα τα δικαιώματα και όλες τις κοινωνικές και οικονομικές ευκαιρίες και δυνατότητες που έχουν οι λοιποί κάτοικοι του ελληνικού Κράτους.

 

Antonis Antonas