 |
| Όνειρα... Juan |
Ως μία μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα πρέπει να προσεγγιστεί η εξαγωγική έκδοση του μαχητικού πέμπτης γενιάς stealth Sukhoi Su-57, είναι πλέον διαθέσιμη!
Με μία Αεροπορία στην οποία η παλαιότητα του 80% των μαχητικών της είναι πλέον κάτι παραπάνω από εμφανής το Su-57 θα αποτελούσε μια επιλογή που όχι απλώς θα εκτόξευε την ίδια την ΠΑ, αλλά και την χώρα η οποία με κόστος αντίστοιχο με την απόκτηση και την επιχειρησιακή εκμετάλλευση των 12 μεταχειρισμένων μαχητικών Rafale τέταρτης γενιάς (περί τα 1,5 δισ. ευρώ) θα μπορούσε να αποκτήσει μια πλήρη Μοίρα (20 αεροσκάφη) Su-57 με τον οπλισμό της και την υποστήριξή της.
Πηγές της ρωσικής ROSTEC που μίλησαν στο defencenet.gr πριν την έναρξη της ετήσιας έκθεσης αμυντικού υλικού Army-2020, προσδιόρισαν την τιμή ανά μονάδα στα 65 εκατ. δολάρια συν 30 εκατ. δολ. ανά αεροσκάφος για όπλα και υποδομές, δηλαδή κάπου 85 εκατ. ευρώ ανά αεροσκάφος, όσα χρεώνει η Lockheed Martin στην Βουλγαρία να μαχητικά F-16 Block 70 και πολύ μακριά από τα 3 δισ. δολ. με παράδοση που χάνεται κάπου στο 2030-2031 του F-35.
Το σημαντικότερο είναι ότι το μαχητικό θα έχει χρόνο παράδοσης από την ημέρα υπογραφής των συμβολαίων τους 24 μήνες! Δηλαδή 12 μήνες ενωρίτερα από την παράδοση του οποιουδήποτε αμερικανικού μαχητικού.
Οι άνθρωποι της ROSTEC, ανέφεραν ότι «Οι δυνατότητες του μαχητικού που θα εξαχθεί με εξαίρεση του IFF, και ορισμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου θα είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που θα υπηρετήσει στην ρωσική Αεροπορία. Και σε ότι αφορά τα όπλα, ισχύει το ίδιο. Δεν υπάρχει περιορισμός εξαγωγής σε χώρα του ΝΑΤΟ και αυτό φάνηκε και στην περίπτωση των S-400 που παρέλαβε η Τουρκία».
Ολα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχε ελληνική κυβέρνηση σκεπτόμενη ελληνοκεντρικά, όπως η κυβέρνηση Καραμανλή που είχε προχωρήσει σε αποφάσεις προμήθειας των έξι γαλλικών φρεγατών FREMM, που σήμερα θα είχαν προσδώσει απόλυτη κυριαρχία στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (βάσει του χρονοδιαγράμματος παραδόσεων η τελευταία από τις 6 θα είχε παραδοθεί εφέτος!) και των 420 ρωσικών TOMA ΒΜP-3ΗEL που θα δώσει απόλυτη κυριαρχία στο μέτωπο του Έβρου και μεγάλες δυνατότητες στις αντιαποβατικές δυνάμεις των νησιών.
Υπάρχει τέτοια κυβέρνηση; Σίγουρα η εκχώρηση δημοσιονομικής κυριαρχίας με τα Μνημόνια το 2010 και η μεταφορά του κέντρου αποφάσεων στο Βερολίνο, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους κινήσεις εξασφάλισης της εθνικής κυριαρχίας.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ίδιο καθεστώς θα συνεχίσει να υφίσταται και τα επόμενα χρόνια, ειδικά αν υπάρξει στρατιωτική κίνηση από την πλευρά της Άγκυρας που θα καταπατά κάτι περισσότερο από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως συμβαίνει τώρα, χωρίς να αντιδρά, προφσνώς λόγω στρατιωτικής αδυναμία η Ελλάδα.
Άλλωστε η δορυφορική φωτογραφία των επτά τουρκικών πολεμικών πλοίων γύρω από το Oruc Reis που παραβίαζε ωμά την εθνική κυριαρχία, όπως ομολόγησε και ο πρώην ΣΕΑ Α.Διακόπουλος, με μόνο ένα ελληνικό πολεμικό να έχει «σκριναριστεί» από τα τουρκικά και απλά να παρακολουθεί κάπου 20 μίλια μακριά από το ερευνητικό χωρίς καμία περαιτέρω αντίδραση, κανονικά θα έπρεπε να στοιχειώσει τον ύπνο των Ελλήνων υπευθύνων.
Το ότι δεν συμβαίνει τώρα, δεν σημαίνει ότι θα εξακολουθήσει να μην συμβαίνει και στο μέλλον. Η απόκτηση μαχητικών Su-57 δεν είναι όνειρο, πλέον και θα αποτελέσει την κατάλληλη απάντηση στους τουρκικού S-400. Ή και ανάσχεση στην ίδια την απόκτηση του μαχητικού από τη Τουρκία κάτι που θα αποτελούσε ολέθρια εξέλιξη στο ισοζύγιο ισχύος των δύο χωρών, σε βάρος φυσικά της Ελλάδας.
Το 1999 το Su-27 ήταν υποψήφιο στο τότε πρόγραμμα της Πολεμικής Αεροπορίας και είχε γίνει και σχετική επίδειξη στην Τανάγρα και κοινές ασκήσεις με τα Mirage 2000, όπου βέβαια καταδείχθηκε η έκταση της ανωτερότητας του ρωσικού μαχητικού.
Αν είχε επιλεγεί το Su-27 στην αναβαθμισμένη έκδοσή του, αντί των F-16 Block 50/52, έχει κανείς κάποια αμφιβολία για το πώς θα εξελισσόταν μια ελληνοτουρκική αναμέτρηση;
Δείτε το σχετικό βίντεο:
ΟΙ δυνατότητες του μαχητικού είναι πραγματικά «εξωτικές» και μπορούν να συγκριθούν μόνο με την αναβαθμισμένη έκδοση του αμερικανικού F-22 σε κάποια επιχειρησιακά πεδία, αλλά και πάλι όχι σε όλα:
Τα Su-57 πραγματοποίησαν τις πρώτες αποστολές τους στη Συρία το 2018. Βρίσκονται ήδη στο στάδιο της μαζικής παραγωγής και η ρωσική Αεροπορία έχει προγραμματίσει να λάβει 76 ολοκαίνουργια αεροσκάφη μέχρι το 2028.
Το αεροπλάνο μπορεί να εντοπίσει στόχους σε έδαφος και αέρα από 400 χιλιόμετρα (248 μίλια) μακριά, ενώ ερευνά και εγκλωβίζει και 62 στόχους ταυτόχρονα.
