Τα πράγματα στην περιοχή του Καστελόριζου κυριαρχούνται από μία επικίνδυνη στασιμότητα. Από το τηλεφωνήματα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ μέχρι σήμερα, δεν έχουμε παρατηρήσει καμία κινητικότητα. Ούτε στο «βαθύ» παρασκήνιο.
Τα πράγματα στην περιοχή του Καστελόριζου κυριαρχούνται από μία επικίνδυνη στασιμότητα. Από το τηλεφωνήματα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ μέχρι σήμερα, δεν έχουμε παρατηρήσει καμία κινητικότητα. Ούτε στο «βαθύ» παρασκήνιο.
Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι πότε θα αρχίσουν, και αν αρχίσουν, ξανά οι προσπάθειες των ξένων για να αποτρέψουν τον Ταγίπ Ερντογάν να οδηγήσει σε σύγκρουση δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ.
Όπως υποστηρίζουν διεθνείς αναλυτές, σε αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να αναμειχθεί ακόμα μία χώρα-μέλος της Συμμαχίας. Ομιλούν προφανώς για τη Γαλλία, η οποία έχει λάβει τις αποφάσεις της.
Πρωτόγνωρα πράγματα, εξαιρετικά κρίσιμα και επικίνδυνα. Θα έλεγα ότι δικαιώνονται όσοι έλεγαν στους Αμερικανούς ότι ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει το παιγνίδι της Ρωσίας. Διότι τα προβλήματα που δημιουργεί ο πρόεδρος της Τουρκίας, εξυπηρετούν μόνο τα σχέδια του Βλαντιμίρ Πούτιν και ας λέει η Μόσχα ότι δεν αναμειγνύεται στις υποθέσεις του ΝΑΤΟ.
- Άλλωστε αφού δείχνει αυτές τις διαλυτικές τάσεις ο Ερντογάν σε ότι αφορά το ΝΑΤΟ γιατί να ασχοληθεί η Ρωσία. Η δουλειά της γίνεται χωρίς να κουνήσει το μικρό της δακτυλάκι…
Το θέμα έφτασε στο σημείο αυτό: Είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να τιναχθεί στον αέρα η νότια πτέρυγα, και όχι μόνο, της Δυτικής Συμμαχίας.
Τι αναμένουμε; Και τι στην πραγματικότητα συμβαίνει;
Εκκρεμεί η επικοινωνία της κ. Άγγελας Μέρκελ με τον πρόεδρο της Τουρκίας. Και έχω μία απορία πραγματικά γιατί καθυστερεί αυτή η επικοινωνία, αφού απέδειξε η Γερμανίδα Καγκελάριος ότι μπορεί -έστω και με δυσκολία- να πείσει τον Ερντογάν και να κρατήσει το χαλινάρι του αλόγου, κατά την έκφραση διπλωματικής πηγής. Αυτό είναι ένα κανάλι με τον Ερντογάν.
Το δεύτερο είναι αυτό του ΝΑΤΟ, το οποίο δεν αναμένεται να έχει κάποια επιτυχία, επειδή η Συμμαχία λειτουργεί στη βάση της συναίνεσης. Δεν παίρνει θέση για τίποτα αν δεν συμφωνήσουν όλα τα κράτη-μέλη. Το ερώτημα είναι τι θα πράξει η ηγεσία του ΝΑΤΟ αν δύο χώρες-μέλη της συγκρουστούν. Θα καθίσει προφανώς να τους βλέπει από τις Βρυξέλλες…
Το τρίτο κανάλι είναι ο πρόεδρος της Αμερικής, ο οποίος έκανε δύο τηλεφωνήματα στον πρωθυπουργό της Ελλάδας και ένα στον πρόεδρο της Τουρκίας. Το δεύτερο τηλεφώνημα δεν έχει ανακοινωθεί από το Λευκό Οίκο, αλλά δεν έχει σημασία διότι δημοσιοποιήθηκε από το Μαξίμου. Επειδή, όμως, δεν υπάρχει ανακοίνωση, δεν γνωρίζουμε και το ακριβές περιεχόμενο της δεύτερης συνομιλίας του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ.
- Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της Αμερικής θα συνεχίσει την προσπάθεια που ξεκίνησε, στόχος της οποίας είναι η αποκλιμάκωση και ο διάλογος. Μακάρι, διότι η μοναδική ελπίδα για αποκλιμάκωση είναι η πραγματική παρέμβαση της Ουάσιγκτον, Όχι με νουθεσίες και παρακάλια. Έχει τον τρόπο ο εκάστοτε Αμερικανός Πλανητάρχης.
Θυμίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης αποδέχθηκε την παρέμβαση του Αμερικανού Προέδρου, υπό τον όρο ότι η Τουρκία θα αποσύρει τις δυνάμεις της και το Oruc Reis από την περιοχή του Καστελόριζου.
Θυμίζω επίσης ότι -σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες- ο Ερντογάν απέρριψε την αμερικανική εισήγηση για απόσυρση των πολεμικών πλοίων του, και φέρεται να είπε ναι στο διάλογο χωρίς την απόσυρση των δυνάμεων. Άρα, με βάση τις πληροφορίες, βρισκόμαστε ενώπιον αδιεξόδου.
Το βασικό ερώτημα είναι πότε θα αποφασίσουν η κ. Μέρκελ και ο κ. Τραμπ να ξανατηλεφωνήσουν στον Ερντογάν. Εκτός αν προσπάθησαν και ο ισλαμιστής πρόεδρος κάνει τον σκληρό. Είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε.
Σημασία έχει, ότι οι στόλοι βρίσκονται απέναντι ο ένας στον άλλο, οι Ένοπλες Δυνάμεις των δύο χωρών είναι σε συναγερμό και απλά ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει το λάθος. Διότι θα είναι πια αργά. Όταν χαθούν ανθρώπινες ζωές το μίσος αυξάνεται στο ζενίθ, και άντε μετά ο κ. Τραμπ και η κ. Μέρκελ να μαζέψουν τον Ταγίπ Ερντογάν. Βεβαίως η Ελλάδα απέδειξε και στον Έβρο, και στο Αιγαίο, ότι πια δεν παίζει…
