ΗΤουρκία ξεκίνησε μια πορεία σύγκρουσης με την Αίγυπτο, την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον SETH J. FRANTZMAN της ισραηλινής εφημερίδας Jerusalem Post, η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας και προσωπικά ο Ερντογάν, δημιουργεί μια κρίση κάθε μήνα με διαφορετικές χώρες, ως έναν τρόπο για την άνοδο του εθνικισμού και του θρησκευτικού εξτρεμισμού, με σκοπό να αποσπά την προσοχή του κόσμου από την κακομεταχείριση της οικονομίας.
Τον περασμένο Νοέμβριο, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία με την “καταδικασμένη” κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη και διεκδίκησε μια τεράστια περιοχή της Μεσογείου.
Η Τουρκία βάσει αυτής συμφωνίας ξεκίνησε μια πορεία σύγκρουσης με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Ευρώπη βασιζόμενη σε αυτούς τους νέους ισχυρισμούς της.
Πώς λειτουργεί αυτή η στρατηγική με την ονομασία «κρίση του μήνα» για την Άγκυρα. Κάθε μήνα η τουρκική ηγεσία επιλέγει είτε μια νέα εισβολή στο Ιράκ, είτε στη Συρία, ή υλοποιεί κινήσεις εναντίον της Ελλάδας, της Αιγύπτου ή της Κύπρου, για να ανακατεύει τα πράγματα.
Για παράδειγμα, στις 15 Ιουνίου η Άγκυρα ξεκίνησε την Επιχείρηση Claw-Eagle, βομβαρδίζοντας χωριά σε όλο το βόρειο Ιράκ ισχυριζόμενη ότι «εξουδετερώνει μαχητές του ΡΚΚ».
Δεν υπάρχουν όμως στοιχεία ότι το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) είχε πραγματοποιήσει πρόσφατες επιθέσεις στην περιοχή.
Η Τουρκία παρόλα αυτά απλώς ξεκίνησε να βομβαρδίζει με F-16 και drone στο Ιράκ, γιατί έπρεπε να δράσει ο τουρκικός στρατός αυτό το μήνα.
Από τότε που έγινε στην χώρα το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, η Άγκυρα χρησιμοποιεί τον στρατό όσο το δυνατόν περισσότερο για να τον έχει απασχολημένο.
Για παράδειγμα, εισέβαλε στη Συρία με την Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη το 2016 και το 2017. Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2018 εισέβαλε στην ειρηνική πόλη της Αφρίν στη βόρεια Συρία, αναγκάζοντας 160.000 Κούρδους να φύγουν από τς εστίες τους.
Το Αφρίν τώρα αποτελεί κέντρο εμπορίας ανθρώπων ενώ υλοποιείται γενοκτονία στις μειονότητες που αναγκάζονται να αποχωρήσουν από τους αντάρτες που υποστηρίζονται από τους Τούρκους.
Μετά το 2018, η Τουρκία ξεκίνησε την εισβολή στο Tel Abyad της βόρειας Συρίας.
Στη συνέχεια η Άγκυρα υπέγραψε τη συμφωνία με την κυβέρνηση της Τρίπολης και ξεκίνησε να στέλνει μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και στρατιώτες στη Λιβύη τον Δεκέμβριο του 2019.
Τον Απρίλιο βοήθησε την Τρίπολη να ανακαταλάβει πολλά εδάφη και τότε η Αίγυπτος έπρεπε να την απειλήσει για την πόλη της Σύρτης για να σταματήσει.
Τον Ιούνιο η τουρκική κυβέρνηση μετέτρεψε το ιστορικό μουσείο της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι θα «απελευθερώσει το Τέμενος Αλ Άκσα» στην Ιερουσαλήμ, υπονοώντας μια νέα κρίση με το Ισραήλ.
Πριν όμως στοχεύσει το Ισραήλ, η Τουρκία προσπάθησε να προωθήσει τους αβάσιμους ισχυρισμούς της στη Μεσόγειο. Αυτό έχει ήδη προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων, κάνοντας την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ και τη Γαλλία να ενωθούν για να καταδικάσουν την επίθεση της Τουρκίας.
Στη συνέχεια, Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν συμφωνία με την οποία γίνεται μερική οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στις 6 Αυγούστου. Αυτή η συμφωνία ακυρώνει την συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας για την ΑΟΖ.
Έρχεται μετά το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα να υπογράψουν μια συμφωνία τον Ιανουάριο για το αγωγό στην Α.Μεσόγειο τον Ιούλιο.
Η Τουρκία τότε στέλνει τα πολεμικά πλοία στη θάλασσα για να αμφισβητήσει αυτές τις συμφωνίες.
Η Άγκυρα έστειλε το πλοίο Oruc Reis για να πραγματοποιήσει «δραστηριότητα έρευνας» στη Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου και Κρήτης.
Η Τουρκία λέει ότι θα «υπερασπιστεί τα δικαιώματα» της ίδιας και της Βόρειας Κύπρου, μιας μη αναγνωρισμένης χώρας που η Τουρκία εμπλέκεται στις αξιώσεις της στη θάλασσα.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες φοβούνται την Τουρκία, την “πληρώνουν” δισεκατομμύρια ευρώ για να αποτρέψουν την είσοδο προσφύγων από την ΕΕ από το 2015, ωστόσο, επέκριναν τις ενέργειες της Άγκυρας στη Μεσόγειο.
Η Τουρκία έστειλε το Oruc Reis, ένα μεγάλο σεισμικό ερευνητικό σκάφος για τη διεξαγωγή «έρευνας» στη ελληνική ΑΟΖ. Αυτή είναι μια ερευνητική αποστολή με πολλές στρατιωτικές πτυχές πίσω από αυτήν.
Η Αθήνα είναι ανήσυχη, διότι δηλώνει ότι δεν θα αποδεχτεί την «πρακτική προσέγγιση του ΝΑΤΟ» και θέλει περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες να κάνουν κάτι για να σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, παρά τις πολλές φιλοτουρκικές φωνές, ανησυχεί σφόδρα για την Τουρκία.
Υπάρχει ήδη μεγάλη συσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων κοντά σε ελληνικά νησιά και στα ανοικτά των ακτών της Τουρκίας.
Η Αίγυπτος διεξάγει επίσης ναυτική άσκηση και η Τουρκία δηλώνει ότι διαθέτει νέους πυραύλους τύπου Κρουζ στα πολεμικά πλοία της.
Αυτά συμβαίνουν καθώς το νόμισμα της Τουρκίας συνεχίζει μια καταστροφική πτώση και εγείρονται ερωτήματα σχετικά με τον χειρισμό της πανδημίας του κορονοϊού.
Οι ιστορίες της δήθεν τουρκικής έρευνας για γεώτρηση, όπου ένα ερευνητικό πλοίο αποστέλλεται με πολεμική ναυτική συνοδεία, μπορεί να είναι περισσότερο ένα ύποπτο κόλπο για να αποσπά την προσοχή από την οικονομική κρίση, παρά οτιδήποτε άλλο τελικά.
