Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Ουκρανίας Ρούσλαν Κοτσάκ δήλωσε ότι ο Ουκρανικός Στρατός θα χρησιμοποιήσει τα αμερικανικά αντιαρματικά Javelins και τα τουρκικά UAV Bayraktar TB2 εναντίον Ρώσων αυτονομιστών στη Ντονμπάς, εν μέσω τεράστιας κινητικότητας του ρωσικού στρατού στην περιοχή. Σύμφωνα με τον Ruslan Komchak, μια στρατιωτική ταξιαρχία εκπαιδεύεται στη χρήση του εν λόγω εξοπλισμού.
Η αμυντική συνεργασία Ουκρανίας-Τουρκίας έχει εξοργίσει το Κρεμλίνο, καθώς η υποβάθμιση των ρωσικών συμφερόντων από την Άγκυρα αποτελεί χαρακτηριστικό όλων των πρόσφατων τουρκικών επιχειρήσεων/παρεμβάσεων σε ξένες χώρες.
Η οποιαδήποτε ανάφλεξη στην Ουκρανία ωστόσο θα αποτελέσει την οριστική στροφή της Άγκυρας προς τη Δύση και το κύκνειο άσμα του Ερντογάν, καθώς η Ρωσία δεν πρόκειται να ανεχθεί την παρουσία της Δύσης στα σύνορά της, με αποτέλεσμα η ρωσική αντίδραση να είναι άμεση και συντριπτική.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία φέρεται να έχει αναπτύξει περίπου 87.000 στα σύνορα με την Ουκρανία. Αυτό ανακοινώθηκε από τον επικεφαλής της Κύριας Διεύθυνσης Διεθνούς Συνεργασίας και Επαλήθευσης των Ένοπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Υπολοχαγός Leonid Holopatiuk κατά τη διάρκεια μιας διαδικτυακής συνάντησης του Φόρουμ Συνεργασίας για την Ασφάλεια του ΟΑΣΕ, αναφέρει το Ukrinform.
Συνολικά, ο αριθμός των χερσαίων δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας που αναπτύσσονται κατά μήκος των συνόρων της Ουκρανίας είναι περίπου 87.000 στρατιώτες, έως 1.100 τεθωρακισμένα, έως 2.600 θωρακισμένα άρματα μάχης, έως 1.100 συστήματα πυροβολικού, έως και 360 πυραυλικά πυραυλικά συστήματα και 18 τακτικά συστήματα βαλλιστικών πυραύλων", ανέφερε ο Holopatiuk στους εκπροσώπους του ΟΑΣΕ.
Ο Ουκρανός στρατηγός σημείωσε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία συνέχισε να αυξάνει τον αριθμό των στρατευμάτων της κατά μήκος των κρατικών συνόρων της Ουκρανίας.
Αναφέρθηκε επίσης ότι τρεις ομάδες ειδικών επιχειρήσεων, οι οποίες είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν αιφνιδιαστικές επιθετικές επιχειρήσεις στο έδαφος της Ουκρανίας έχουν ήδη αναπτυχθεί κοντά στα σύνορα.
Τα τελευταία χρόνια, ο πόλεμος μεταξύ της Ουκρανίας και της αυτόνομης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λούγκανσκ έχει μετατραπεί σε μια τεταμένη ρουτίνα βίαιου πολέμου στα χαρακώματα, με καθημερινή κλιμάκωση λόγω των επιθέσεων ελεύθερων σκοπευτών, συγκρούσεων μεταξύ περιπολιών, επιδρομές μικρής κλίμακας, και ενέδρες με χρήση αντιαρματικών πυραύλων.
Το τελευταίο διάστημα οι πρώτες γραμμές των δύο πολευρώ παρέμειναν σχεδόν αμετάβλητες, καθώς δεν έχει πραγματοποιηθεί κάποια στρατιωτική επιχείρηση μεγάλου βεληνεκούς. Ταυτόχρονα, και οι δύο πλευρές ετοιμάζονται για έναν νέο πόλεμο υψηλής έντασης, αυτή τη φορά με άμεση τουρκική παρέμβαση και με τις ρωσικές δυνάμεις σε ετοιμότητα στα ουκρανικά σύνορα.
Ενώ οι πιο ετοιμοπόλεμες δυνάμεις δεν συμμετέχουν στις εξαντληντικές σωματικά, ηθικά και ψυχολογικά αψιμαχίες που λαμβάνουν χώρα επί του παρόντος, μπορούν να διατηρήσουν την κατάσταση ετοιμότητάς τους για ένα συγκεκριμένο διάστημα πριν χάσουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Παραδόξως, αυτή η κατάσταση δίνει ένα πλεονέκτημα στην επιθετική πλευρά σε μια πιθανή ανάφλεξη, διότι οι προετοιμασίες για την τελική επιχείρηση και η σχετική εκπαίδευση θα πυροδοτούσαν στα στρατεύματα με την ελπίδα ότι, μετά την επόμενη μεγάλη προώθηση, ο πόλεμος θα τελειώσει. Ταυτόχρονα, και οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι μια τέτοια επίθεση θα ήταν μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη, επειδή σε περίπτωση αποτυχίας, οι πιο αποτελεσματικές μονάδες της επιτιθέμενης πλευράς θα έχουν διασπαστεί και θα καταστήσει το στρατό ευάλωτο σε μια αντεπίθεση στην οποία δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί .
Επομένως, η πιθανότητα μιας νέας γενικευμένης σύρραξης μεταξύ των Ρώσων αυτονομιστών και του ουκρανικού στρατού εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από το ποιος πραγματικά λαμβάνει την απόφαση. Ενώ οι τοπικοί ηγέτες μπορεί να είναι αρκετά προσεκτικοί, οι ξένοι σε απομακρυσμένες πρωτεύουσες μπορεί να έχουν διαφορετικές σκέψεις.
Ενώ μια ουκρανική επίθεση είναι σχετικά απίθανη εντός του 2020, η πιθανότητά της αυξάνεται σημαντικά το 2021, ιδιαίτερα σε περίπτωση νίκης του Μπάιντεν. Η σύγκρουση στην Ουκρανία διήρκεσε τόσο πολύ κυρίως επειδή οι σημερινοί υποστηρικτές της Ουκρανίας στη Δύση δεν ενδιαφέρονται να την τερματίσουν, ανεξάρτητα από το ποια είναι η βούληση του ουκρανικού λαού. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί αν η προεδρία των ΗΠΑ αναληφθεί από κάποιον με εδραιωμένη εχθρότητα απέναντι στη Ρωσία, ο οποίος πιστεύει ότι οι στόχοι του θα εξυπηρετηθούν καλύτερα από ακόμα μια αιματηρή εκστρατεία στο Ντονμπάς.
Σε κάθε περίπτωση, ο παράγοντας "Τουρκία" θα παίξει καθοριστικό ρόλο, καθώς σε ένα νέο πόλεμο στην Ουκρανία, η Άγκυρα θα αναγκαστεί να λάβει θέση υπέρ της Δύσης, λόγω της αμυντικής συνεργασίας με το Κίεβο, επισημοποιώντας έτσι τον τερματισμό της ρωσοτουρκικής λυκοφιλίας.
