Η ποιοτική διαφοροποίηση των τελευταίων ημερών στον δημόσιο διάλογο για την Τουρκία, καθώς διαπιστώνεται ότι ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται την πραγματική φύση της τουρκικής απειλής και την ανάγκη απόφασης αντιμετώπισής της με όλα τα μέσα, έφερε στο μυαλό μας την προ δεκαημέρου σχεδόν σαφέστατη τοποθέτηση ενός φίλου, προερχόμενου από τον χώρο της “αμυντικής δημοσιογραφίας” και σήμερα καθηγητή της Σχολής Ευελπίδων, τον Δρ. Κώστα Γρίβα…
Χωρίς να υπολογίζει αυτό που ενδεχομένως όλοι οι υπόλοιποι θα υπολογίζαμε, το όποιο προσωπικό κόστος, προχώρησε σε μια “διάγνωση” της κατάστασης η οποία “ξεβολεύει” πολλούς. Αντιλήφθηκε ότι δεν υπάρχει περιθώριο οποιασδήποτε ολιγωρίας ή προσωπικής ατζέντας και αποφάσισε να συνοψίσει την κατάσταση με τον τρόπο που πραγματικά τον αντιλαμβάνεται, μιλώντας στην εξαιρετική εκπομπή “Αντιθέσεις” του ΚΡΗΤΗ TV και του -επίσης φίλου του DP- δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη, η οποία προβάλλεται κάθε Παρασκευή στις 9.45 μ.μ.
Τι είπε όμως ο Γρίβας που μας έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση; Αρχικά να αναφερθεί ότι μέρη των αναλύσεών του που περιγράφει τη γεωπολιτική στόχευση της Τουρκίας, έχουν φροντίσει οι Τούρκοι να τα μεταφράσουν και να τα προσφέρουν στο διαδίκτυο για κάθε ενδιαφερόμενο.
Προφανώς με επιλεκτικό τρόπο. Μεταφράζουν μόνον αυτά που περιγράφουν την μεγαλοϊδεατική προσέγγιση του τουρκικού καθεστώτος, διότι αυτό τους εξυπηρετεί να πράξουν για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους και αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και δίκαιοι, δεν μπορεί κανείς να τους ψέξει γι’ αυτό. Ας δούμε όμως περιληπτικά τι ανέφερε ο Δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας στην επίμαχη εκπομπή, προτού παραθέσουμε το βίντεο στο τέλος.
Αξίζει κανείς να παρατηρήσει ότι άπαντες οι συμμετέχοντες άκουγαν σιωπηλοί την τοποθέτηση και δεν υπήρξε παρέμβαση από οποιονδήποτε. Αν και αυτό είναι σε γενικές γραμμές το κλίμα της εκπομπής πάντα, με αποτέλεσμα οι τηλεθεατές να μπορούν να αντιλαμβάνονται τι υποστηρίζουν οι συμμετέχοντες και να μην επικρατεί… χάβρα, ως είθισται στην Ελλάδα.
Η Τουρκία έχει αντιληφθεί εγκαίρως τις σεισμικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή, “η σκακιέρα αλλάζει”, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Γρίβας και επιδιώκει ενεργά να επιβάλλει την παρουσία της στην περιοχή.
Στην προσπάθειά της αυτή χειραγώγησε το “πρόθυμο” ΝΑΤΟ, επιχειρηματολογώντας ότι “αν μας χάσετε εσείς θα έχετε μεγαλύτερο πρόβλημα”, ενώ δεν ασχολείται στο επίπεδο αυτό με την ΕΕ. Υπενθύμισε δε τη ρήση Ευρωπαίου κυβερνητικού αξιωματούχου που είχε αποκαλέσει την Ένωση “οικονομικό γίγαντα, πολιτικό νάνο και στρατιωτικό σκουλήκι“…
Ο καθηγητής Γρίβας εξήγησε ότι οι Τούρκοι το μόνο που φοβούνται είναι τον Ελληνισμό, την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό εξηγείται με όρους γεωγραφίας και η τόσο ακραία πολιτική που ασκεί, η σφοδρότητα με την οποία επιτίθεται στον Ελληνισμό, εξηγείται από τη σοβαρότητα του προβλήματος που της δημιουργεί…
Στην ουσία, με την πολιτική της η Τουρκία υποστηρίζει απευθυνόμενη προς τον Ελληνισμό, “κακώς υπάρχετε, τα νησιά θα τα θεωρήσουμε ως μη υπάρχοντα, όπου υπάρχει νησί θα θεωρήσουμε ότι υπάρχει νερό, θα μοιράσουμε το Αιγαίο στη μέση και αν δεν το δεχθείτε θα έχετε συνέπειες”!
Ο Γρίβας βέβαια προχώρησε λέγοντας ότι πρόκειται για μια σοβαρή μεν και πραγματική απειλή, αλλά που είναι στα μέτρα μας. Όπως ανέφερε, “μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με επιτυχία“, είτε μέσω αξιόπιστης αποτροπής, είτε εάν η κατάσταση εκτραπεί και οδηγηθούμε σε στρατιωτική σύρραξη.
Στο σημείο αυτό ακολούθησε η “πολιτική βόμβα” που δύσκολα θα περίμενε κανείς από καθηγητή σε στρατιωτική σχολή, καθώς είμαστε μαθημένοι σε μια “εκφραστική ορθοδοξία” που καθένας προσπαθεί με μισόλογα να πει αυτό που πιστεύει.
Φροντίζουν όλοι, ώστε οι διατυπώσεις να μη διαταράξουν ευαίσθητες ισορροπίες, διότι το προσωπικό κόστος που μπορεί να καταβάλει κάποιος είναι πολύ σοβαρό. Δε χρειάζεται να επεκταθούμε. Όλοι γνωρίζουμε πως δουλεύει το “μαγαζί” που λέγεται Ελλάδα, επί δεκαετίες…
“Στο ελληνικό σύστημα εξουσίας υπάρχει σαφέστατη και οριοθετημένη πέμπτη φάλαγγα”, είπε ο Γρίβας, η οποία εκφράζει θέσεις, οι οποίες επί της ουσίας αναπαράγουν και προωθούν την τουρκική επιχειρηματολογία! Πόσο αληθινό…
“Δεν μπορούμε να λέμε ότι δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο [εμείς στην Ελλάδα και να το παρακάμπτουμε] επειδή η Τουρκία διαφωνεί” με προβλέψεις του που δεν τη βολεύουν και “ένα μέρος στην Ελλάδα παλεύει υπέρ των τουρκικών θέσεων και αυτών άλλων δρώντων”!
Προχώρησε δε σε μια εξαιρετικά αληθινή αναφορά, που δεν τολμούν πολλοί να ξεστομίσουν, υπό τον φόβο να θεωρηθούν… μοναχοφάηδες: “Από γεωπολιτικής και διεθνοπολιτικής άποψης, το Αιγαίο βάσει του Διεθνούς Δικαίου είναι ελληνικό“…
Αν η Τουρκία δεχόταν την ύπαρξη των ελληνικών νησιών και δεν επιχειρούσε να τα εξαφανίσει διά της μεθόδου της άρνησης του δικαιώματός τους σε θαλάσσιες ζώνες, πλην του μίνιμουμ των χωρικών υδάτων, δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνονται με τον πλέον σαφή τρόπο από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, “θα μπορούσαμε να συζητήσουμε με τη γειτονική μας χώρα λεπτομέρειες”.
Και συνέχισε: “Η Τουρκία θέλει να κυριαρχήσει και περιφρονεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, επειδή βρίσκει και τα κάνει… και το μόνο που φοβάται το σύστημα του Ελληνισμού… που έχει όμως μέσα του ένα τμήμα που παλεύει για τα τουρκικά συμφέροντα“.
Αναφερόμενος στην κρίση των Ιμίων και τη Συμφωνία της Μαδρίτης, χαρακτήρισε τα δυο ιστορικά -πλέον- γεγονότα ως “ρήγμα στην εθνική κυριαρχία” και “απαρχή ενός αποδομητικού φαινομένου που συνεχίζεται και σήμερα”.
Με την αφορμή, να υπενθυμίσουμε ότι η Συμφωνία της Μαδρίτης έχει έρθει ξανά στην επικαιρότητα μέσω του ερευνητικού βιβλίου των Ιγνατίου – Μελέτη, το οποίο στηριζόμενο σε επισήμως αποχαρακτηρισμένα μετά από δικαστικούς αγώνες αμερικανικά έγγραφα… κατέληξε σε συγκεκριμένα διόλου κολακευτικά για τους εμπλεκόμενους συμπεράσματα.
Η κατάληξη της παρέμβασης του Δρ. Κώστα Γρίβα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή: “Δεν μπορούμε να δρούμε με τη λογική του αγοράζουμε χρόνο, δηλαδή ότι προσπαθούμε -ξανά- να αποδράσουμε από την Ιστορία“, επί της ουσίας δείχνοντας ότι δεν αντιλαμβανόμαστε επαρκώς “την ολοκληρωτική επίθεση που έχει εξαπολύσει εναντίον μας η Τουρκία”!
Επιτέλους, θα “πρέπει να αποφασίσουμε να το αντιμετωπίσουμε, παρότι υπάρχει το ρίσκο της στρατιωτικής αναμέτρησης, κάτι το οποίο αυτό προκαλεί αλλεργικό σοκ στο σύστημα εξουσίας… όμως έχουμε μια χώρα και πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε“.
Τι άλλο να πει κανείς; Ας προβληματιστούμε όλοι επί της ουσίας όσων αναφέρονται και ας αφήσουμε μια φορά τις θεωρίες και το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα που τόσο μας αρέσει ως πρακτική, στην άκρη.
