Όπως πάνε οι τούρκοι, σε λίγο δεν θα υπάρχει κόκκινο χρώμα στο χάρτη... Juan |
“Η τουρκική επιθετικότητα ξεχειλίζει στη Λιβύη μετά την υποστήριξη της κυβερνήσεως της Τρίπολης ενάντια στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης του Χαφτάρ που υποστηρίζονται από βασικές περιφερειακές δυνάμεις”, αναφέρει ο Στίβεν Κουκ, ανώτερος συνεργάτης του συμβουλίου εξωτερικών σχέσεων στη Νέα Υόρκη.
Την περασμένη εβδομάδα, η Αίγυπτος απείλησε μια στρατιωτική επέμβαση πέρα από τα σύνορά της και η Ρωσία έστειλε προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη της για να ενισχύσει τη δύναμη πυρός του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ.
Πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι θα έχουμε μια “έκρηξη” των περιφερειακών εντάσεων όχι μόνο στη Λιβύη αλλά και στη Μεσόγειο αφού οι δυνάμεις της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA), που υποστηρίζονται από τουρκική στρατιωτική τεχνογνωσία, από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και χιλιάδες μαχητές από τη Συρία, ετοιμάζουν επίθεση στη Σύρτη, η οποία ελέγχει τους κύριους ορυκτούς πόρους της χώρας, χωρίς διεθνή συγκατάθεση.
Πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι θα έχουμε μια “έκρηξη” των περιφερειακών εντάσεων όχι μόνο στη Λιβύη αλλά και στη Μεσόγειο αφού οι δυνάμεις της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA), που υποστηρίζονται από τουρκική στρατιωτική τεχνογνωσία, από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και χιλιάδες μαχητές από τη Συρία, ετοιμάζουν επίθεση στη Σύρτη, η οποία ελέγχει τους κύριους ορυκτούς πόρους της χώρας, χωρίς διεθνή συγκατάθεση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με επικεφαλής τη Γαλλία, ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, την οποία GNA και Τουρκία έχουν απορρίψει έως ότου η Σύρτη πέσει στα χέρια τους.
«Φαίνεται με σαφήνεια ότι η τουρκική κυβέρνηση, έχοντας επιτύχει τον δηλωμένο στόχο της σταθεροποίησης της σύγκρουσης στη Λιβύη η οποία την έκανε πιο ώριμη για διαπραγματεύσεις, αντέδρασε υπερβολικά", τόνισε ο Κούκ.
Η Τουρκία, βοηθούμενη από τον περιφερειακό σύμμαχο της το Κατάρ, επιδιώκει να ενισχύσει τον ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Το πιο σοβαρό όμως είναι η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων σε Λιβύη, βόρεια Συρία, βόρειο Ιράκ, η εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Κύπρο, τα οποία έχουν προκαλέσει την οργή σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες.
“Η παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη ήταν πάντα μέρος μιας ευρύτερης και εξαιρετικά φιλόδοξης στρατηγικής”, δήλωσε ο Howard Eissenstat, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο St. Lawrence και συγγραφέας βιβλίων, όπως η "Δημιουργίας της Τουρκικής Ταυτότητας", που αφήνει να υπονοηθούν πολλά ακόμα και για τη σημερινή Τουρκία και την καταγωγή των πολιτών της.
“Πρόκειται για αγώνα για την Εθνικιστική Ιδεολογία μετά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, χρησιμοποιεί την ιδεολογία αυτή ως ένα μέσο για την αποκατάσταση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης”, γράφει ο ίδιος.
Δυτικά κέντρα πολιτικής και δεξαμενές σκέψης, γνωρίζουν πολύ καλά το μωσαϊκό της σημερινής τουρκικής κοινωνίας, όπως γνώριζαν τι συνέβαινε σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ και Συρία παλαιότερα.
Η Τουρκία δεν είναι ένα αμιγές κράτος και υπάρχουν πολλές αντιθέσεις στην προέλευση των Τούρκων, τους οποίους για παράδειγμα οι Αζέροι “αδελφοί” τους θεωρούν “μπασταρδεμένους” εθνολογικά.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το υπερφίαλο σχέδιο του Ερντογάν για την επίτευξη του γνωστού τουρκικού εθνικού όρκου με την κατάληψη εδαφών και τη δημιουργία βάσεων, θα συντομεύσουν την πτώση και τελικά θα επιφέρουν την διάλυση της Τουρκίας, που σηκώνει με αυθάδεια το ανάστημα της στην μεταπολεμική (1945 και μετά) τάξη πραγμάτων που δεσμεύει ακόμα το παγκόσμιο σύστημα.
Η επισήμανση του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, ότι η Τουρκία παίζει ένα πολύ «επικίνδυνο παιχνίδι» στη Λιβύη, αγνοώντας τις δεσμεύσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια συνομιλιών στο Βερολίνο έχει “διπλή ανάγνωση”.
"Δεν θα ανεχτούμε τον ρόλο που παίζει η Τουρκία στη Λιβύη", δήλωσε ο Μακρόν εκπροσωπώντας κατά κάποιο τρόπο την απούσα ΕΕ, αλλά την παρούσα Γαλλία που ρυθμίζει καταστάσεις μετά το 1945 βάσει συνθηκών.
Η Τουρκία κινείται ακόμα με χρήμα του Κατάρ, αλλά νομίζουμε τελικά ότι πλησιάζει η ώρα να υλοποιηθεί αυτό που ανέφερε πριν μερικούς μήνες ένα από τα πιο σημαντικά ινστιτούτα στον κόσμο, το RAND, για το εσωτερικό της Τουρκίας και τις επερχόμενες εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί από κέντρα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Το πως θα γίνουν όλα αυτά αφορά τους ειδικούς που καθοδηγούν την παγκόσμια σκηνή εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Η ουσία είναι ότι η Άγκυρα θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεων της ότι και να λένε κάποιοι τώρα.