 |
| Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε το δικτάτορα Ερντογάν (με τ' όνομα!) γιατί με αυτά που έκανε, εξαγρίωσε τους Έλληνες οι οποίοι (με εξαίρεση ορισμένων ελαχίστων εθνικά αποσυντονισμένων) είναι ψυχολογικά πανέτοιμοι να δώσουν ένα καλό μάθημα στα μπουλούκια των τούρκων, επιδόξων εισβολέων. ΑΛΕΞ |
Σχεδόν δυο γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν με τη διαβεβαίωση κάποιων πολιτικών μας ότι “πόλεμος με την Τουρκία δεν γίνεται”. Επιτεύχθηκε η διαβεβαίωση με υποχωρήσεις που δεν ξεχνιούνται εύκολα και οι οποίες αν δεν είχαν γίνει δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είχαμε οδηγηθεί σε ολοκληρωτική πολεμική σύγκρουση.
Τώρα βρισκόμαστε ξανά αντιμέτωποι με μία σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση. Ίσως τη σοβαρότερη από το 1974 και μετά…
Οι πολίτες παρακολουθούν τις εξελίξεις παράλληλα με τις καθημερινές αγωνίες και δυσκολίες που έχουν να διαχειριστούν. Μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης, κλήθηκαν να διαχειριστούν την πρώτη σοβαρή υγειονομική κρίση που έπληξε τη χώρα και βρίσκονται αντιμέτωποι με μία ακόμη δραματική κρίση στην οικονομία. Ωστόσο καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά ενδέχεται να κάνει όλα αυτά να περάσουν σε δεύτερη μοίρα.
Ωστόσο η παρατεταμένη ειρηνική περίοδος και οι “διαβεβαιώσεις” ότι τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί με την Τουρκία, κρατούν ζωντανή την ελπίδα ότι θα αποφευχθούν τα χειρότερα. Επίσης για πολλά χρόνια μας έκαναν να πιστέψουμε ότι η “ευρωπαϊκή μας οικογένεια” μας διασφαλίζει…
Κάποιος θα πρέπει να προετοιμάσει τους πολίτες και να τους εξηγήσει ότι αυτή τη φορά μπορεί να χρειαστεί να τα ζήσουμε, γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Φαίνεται ότι φθάνουμε προς το τέλος μιας μακράς χρονικής περιόδου που ξεκίνησε το 1974. Κάποιοι τοποθετούν τη χρονική αφετηρία νωρίτερα. Όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία με επιμονή , μεθοδικά και χωρίς να επηρεάζεται από την εσωτερική της κατάσταση “έχτισε” το αυθαίρετο οικοδόμημα των παράνομων διεκδικήσεων της και με τη πάροδο του χρόνου νομιμοποίησε το αυθαίρετο με την ανοχή Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Οι πολίτες δεν πρέπει να ανησυχήσουν, αλλά πρέπει να προετοιμαστούν. Για όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμη και τώρα ο πόλεμος δεν είναι το πιθανότερο σενάριο. Το “θερμό επεισόδιο”, η ένταση ακόμη και με “στρατιωτικά τζατζαρίσματα”, η απειλή πολέμου είναι πολύ πιθανότερα. Στόχος της Τουρκίας είναι να μας οδηγήσει υπό δυσμενείς συνθήκες σ΄ ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης με τον φόβο του πολέμου. Δεν είναι πρώτη της επιλογή ο πόλεμος…
Δυστυχώς μαζί με τις “διαβεβαιώσεις” ότι “τίποτα δεν θα γίνει με την Τουρκία”, είχαμε και το επικίνδυνο όπως αποδείχτηκε ερώτημα “και τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο”; Χθες βράδυ ακούστηκε ξανά, για πρώτη φορά νομίζουμε σ΄ αυτή την ελληνοτουρκική κρίση. Μετά από την τοποθέτηση του ΥΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολάκη στην εκπομπή “10” της ΕΡΤ, με την οποία πρότεινε να εξεταστεί η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, δημοσιογράφος ρώτησε “και τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο”; Το ερώτημα αγνοήθηκε ορθώς από το πάνελ. Επειδή θα τεθεί κι από άλλους όσο η κατάσταση θα δυσκολεύει καλό είναι να ΄χει την ίδια αντιμετώπιση και από τους πολίτες οι οποίοι σαφώς και ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ πόλεμο. Αλλά δεν θέλουν και να…παραδοθούν.
Γι΄ αυτό οι πολίτες θα πρέπει να ενημερωθούν και να προετοιμαστούν για όσα πιθανόν έρχονται και δεν θα ΄ναι εύκολα.
https://www.militaire.gr/
