23.6.20

Αραβικός συνασπισμός απέναντι στην Τουρκία: Επιχειρήσεις προσάρτησης εδαφών σε Λιβύη, Συρία, Ιράκ

Πέρασαν περίπου 100 χρόνια (1920) από τη γενική συσπείρωση των Αράβων κατά των Τούρκων Οθωμανών υπό έναν σημαντικό Άγγλο αξιωματικό που πήρε το προσωνύμιο “Λώρενς της Αραβίας”.
Σήμερα εν έτει 2020, και πάλι οι Άραβες συσπειρώνονται ανεξαρτήτου χώρας πνέοντας μένεα κατά του νέου Σουλτάνου Ερντογάν και των μοχθηρών σχεδίων του για επέκταση του τουρκικού κράτους σε άλλες χώρες.  
 Την ίδια στιγμή υπάρχει μεγάλος θυμός στον αραβικό κόσμο για την ξεδιάντροπη εισβολή των δυνάμεων του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
 Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι στοχεύει δήθεν μόνο σε μαχητές του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) με την Επιχείρηση Claw-Eagle,την πρώτη επίσημη πλήρη στρατιωτική επιχείρηση στο ιρακινό έδαφος, μόνο που η Άγκυρα στοχεύει σε προσάρτηση ιρακινών εδαφών βάσει του γνωστού σχεδίου.
 Οι τουρκικές δυνάμεις επιτέθηκαν στο Sinjar, στα Όρη Qandil, Karajak, Zap και Hakurk με εναέριες και χερσαίες επιχειρήσεις συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών F-16, συστημάτων πυραύλων εδάφους-εδάφους, βαρύ πυροβολικού και ειδικών δυνάμεων. Η Βαγδάτη καταδίκασε την εισβολή και ο Τούρκος πρέσβης στο Ιράκ κλήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών δύο φορές μέσα σε δύο ημέρες για να εξηγήσει τη συμπεριφορά της χώρας του. Στον Τούρκο απεσταλμένο δόθηκε νότα διαμαρτυρίας, στην οποία το Ιράκ κατηγόρησε την Τουρκία για «παραβιάσεις της ιρακινής εθνικής κυριαρχίας, βομβαρδισμό και επίθεση στόχων εντός των διεθνών συνόρων».

 "Καταπέλτης" κατά Άγκυρας τα ΗΑΕ Τα ΗΑΕ 

επέκριναν επίσης με σφοδρότητα την τουρκική επίθεση, ενώ και η Σαουδική Αραβία καταδίκασε την τουρκική και ιρανική επίθεση στο ιρακινό έδαφος, προσφέροντας την υποστήριξή της στη Βαγδάτη με μέτρα για τη διατήρηση της κυριαρχίας, της ασφάλειας και της σταθερότητάς της. “Η κριτική αυτή αντανακλά στην αυξανόμενη υποψία των Αράβων για τις ευρύτερες περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας”, ανέφερε ο αναλυτής Μπιλ Παρκ στην Arab News.

 «Η αραβική αντίδραση πρέπει να εξεταστεί σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, σύμφωνα με την στάση της Τουρκίας προς την Μουσουλμανική Αδελφότητα, την απροθυμία της να αντιμετωπίσει το Ιράν, η ανάμειξή της στη Συρία, η στρατιωτική της σχέση με το Κατάρ και Σομαλία, η στάση της στη Λιβύη και η προσέγγισή της στην εξερεύνηση της ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε ο Park ερευνητής στο King's College του Λονδίνου. «Αυτή η εισβολή θα τροφοδοτήσει μόνο υποψίες. 
Η Τουρκία δεν είναι πλέον φιλική χώρα στον αραβικό κόσμο”, τονίζει ο ίδιος.
 Ο Seth J. Frantzman, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Αναφορών και Ανάλυσης της Μέσης Ανατολής δήλωσε ότι οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κάθε μήνα αποτελούν μέρος μιας αναδυόμενης τάσης που συνδυάζει τη δημαγωγία στο εσωτερικό και εισβολές στο εξωτερικό. «Χρησιμοποιώντας δυσανάλογη βία και παράνομες επιχειρήσεις, παραβιάζοντας την κυριαρχία του Ιράκ, η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι καταπολεμά τους «τρομοκράτες» γενικώς και αορίστως, χωρίς καμία απόδειξη ότι υπήρξαν πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τουρκία ή οποιαδήποτε απειλή από περιοχές που πλήττονται από τη φτώχεια όπως το Σιντζάρ.

 Οι Ιρακινοί φαίνεται να πληρώνουν το τίμημα ότι είναι ανυπεράσπιστοι στρατιωτικά εναντίον μιας εθνικιστικής κυβέρνησης στην Τουρκία που έχει εμμονή με τη χρήση του στρατού της, για να κάνει τα πάντα και ποτέ δεν φαίνεται να επιδιώκει την ειρήνη ή τη συνύπαρξη», καταλήγει ο ίδιος. Εδώ ευρίσκεται και η ουσία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που αφορά την αποκλειστική χρήση στρατιωτικών δυνάμεων για να επιβληθούν τα τουρκικά συμφέροντα. Στρατιωτική δράση από ΑίγυπτοΜέχρι τώρα στην πράξη καμία χώρα ουσιαστικά (Αραβική ή της ΕΕ) δεν έχει προβεί σε “στρατιωτική δράση” οποιουδήποτε τύπου ακόμα και για πρόληψη κατά των τουρκικών συμφερόντων. Καμία χώρα δεν έστειλε προς το παρόν δυνάμεις στο Βόρειο Ιράκ για παράδειγμα για να τις δουν οι Τούρκοι και να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να προελάσουν παρακάτω. Μόνο χθες ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αλ Σίσι “ζυγίζοντας” τις δηλώσεις ως πρώην ανώτατος αξιωματικός έθεσε σε κίνηση μια ισχυρότατη αιγυπτιακή δύναμη που θα προελάσει προς τη Σύρτη, δείχνοντας αποφασισμένος να το κάνει ότι και να γίνει. Μόνο αυτήν τη “γλώσσα” κατανοούν οι Τούρκοι που θέλουν να επιβάλουν το βάρβαρο και αναχρονιστικό σύστημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε Β.Αφρική, Μ.Ανατολή και Βαλκάνια. Αυτό κανένας μεγάλος ηγέτης δεν πρέπει να το λησμονά ποτέ για τους νεο-Οθωμανούς.

https://www.pentapostagma.gr/