Το «μαγαζί», ο «ατζέντης», ο «Ρασπούτιν» και η «μουτζαχεντίν»

Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος

Οι αντιδράσεις του «alter ego» του Τσίπρα, Νίκου Παππά και του «ενεργούμενου» του Παπαγγελόπουλου, Ελένης Τουλουπάκη, στις αποκαλύψεις του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, αποδεικνύουν, κατά τον πλέον σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, τις πραγματικές διαστάσεις της συμμετοχής τους στον παρακρατικό μηχανισμό, που είχε στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσει τον έλεγχο της εξουσίας, όπως τον ονειρεύτηκε η τότε πρωθυπουργική σύντροφος…

Με γλώσσα καταγωγίων και χαμαιτυπείων συνομιλεί ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός του Τσίπρα με τον επιχειρηματία… Με μια αργκό, που συνηθίζουν οι κάθε λογής παράνομοι βαρύμαγκες, οι μπράβοι, οι μαχαιροβγάλτες και οι νταβατζήδες… Ο μυστηριώδης συνομιλητής του Μαδούρο, ο παράξενος «ταξιδιώτης» περίεργων και αδιευκρίνιστων «αποστολών», η «σκιά» του Τσίπρα και ο «προστάτης» της …αριστερής αρετής του, μεταξύ των «συνθηματικών» όρων που χρησιμοποιεί, στην απείρου γλαφυρότητας και λυρισμού συνομιλία του με τον επιχειρηματία Μιωνή, αποκαλεί το Μαξίμου «μαγαζί»!     

Και είναι απόλυτα ακριβής στην «αλανιάρικη» διατύπωσή του ο γνωστός ως δεξί χέρι του Τσίπρα! Γι’ αυτούς άλλωστε ο πατήρ Παππάς εμπνεύστηκε το ποιητικό του αριστούργημα με τίτλο «δρακογενιά»!… Ως «μαγαζί της» το αισθάνονταν το Μαξίμου η δρακογενιά… Μαγαζί για «δουλειές», «διευκολύνσεις», «στησίματα» και «τακτοποιήσεις» κάθε είδους…. Από τα πετρέλαια της Βενεζουέλας μέχρι το «τσεκάρισμα» της Τουλουπάκη… 

Ναι, δεν κάνετε λάθος! Για την Εισαγγελέα Διαφθοράς ομιλεί ο «κολλητός» του Τσίπρα, όταν αποφαίνεται: «Δεν γίνεται, πρέπει να γίνει δυναμική παρέμβαση. Τώρα εγώ, θα του ζητήσω να φέρει την ίδια την Τουλουπάκη για να τσεκάρω τι τους λέει… γιατί κάπου χάνεται». Και ακόμη: «Εγώ σου είπα τι θα κάνω. Θα ζητήσω από τον Παπαγγελόπουλο να μου φέρει την ίδια την τύπισσα και θα της πω ανοιχτά περί τίνος πρόκειται. Θα της πω «κορίτσι μου, έχεις καταλάβει τι πας να κάνεις»… Αν είχε ίχνος αυτοσεβασμού και ντροπής η Τουλουπάκη θα είχε, ήδη, κάνει χαρακίρι στην πλατεία Συντάγματος και μόνον στο άκουσμα αυτών των φράσεων… Αν είναι δυνατόν! Η Εισαγγελέας Διαφθοράς φέρεται ως ένα διεφθαρμένο «ενεργούμενο», ένα «τσιράκι», μια «ορντίναντσα», ένα «κορίτσι», μια «τύπισσα» τέλος πάντων, που, επειδή «κάπου χάνεται», επίκειται το «τσεκάρισμά» της από τον «νονό» του μαγαζιού!…

Ποιά ήταν η αντίδραση της Τουλουπάκη, της κατά τον Μιωνή ««μουτζαχεντίν του Παπαγγελόπουλου», μετά από αυτό το «ξεφώνημα»; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Κάνει λόγο, γενικώς και αορίστως, για «άκρως δυσφημιστικές δηλώσεις του κ. Μιωνή», για «αυθαίρετους συνειρμούς», για «άνευ προηγουμένου προσπάθεια ποινικοποίησης νόμιμων δικονομικών ενεργειών» και καταλήγει με την εξωφρενική, υπό την «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» διαβεβαίωση: «Θα παραμείνουμε αληθινοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης ως το τέλος»!  Η άσπιλη «λειτουργός» αισθάνεται να την δυσφημεί ο Μιωνή, αλλά όχι ο Παππάς! Ίσως σκέπτεται σωστά: Τον Μιωνή μπορείς να τον έχεις του χεριού σου… Τον Παππά δεν τον αγγίζεις, διότι κάποτε κράτησε τα κλειδιά του «μαγαζιού» και, ίσως διαθέτει «αντικλείδια»!… 

Γι’ αυτό, άλλωστε, καμώνεται τον «αγανακτισμένο» και δεν καταλαβαίνει   πόσο γελοίος γίνεται όταν ομιλεί για «παραποίηση των συνομιλιών» του, όταν ο ίδιος, στο παρελθόν, έχει αποδείξει πόσο του αρέσει να κινείται στο σκοτάδι και στο μυστήριο… 

Είναι γεγονός ότι το «alter ego» γνωρίζει να λειτουργεί σωστά, εχέμυθα και προστατευτικά! Απολαύστε διάλογο και μάλιστα στην …ελληνοαγγλική, όπως ταιριάζει σε σύγχρονους managers: 

ΠΑΠΠΑΣ: Απλά μην ανοίγεις τώρα… ο Παπαγγελόπουλος, εντάξει…

ΜΙΩΝΗ: Τι; Πώς τον διαβάζεις;

ΠΑΠΠΑΣ: Έχει τη δική του ατζέντα, και αυτό το σημείο το δικό σου… Μαθαίνω για ποιον είναι, αλλά το σημείο το δικό σου είναι που γίνεται το conflict… Ότι με τη δική του ατζέντα του μαγαζιού. Εγώ δεν είμαι αφελής. Ξέρω και καταλαβαίνω ότι σε αυτό το επίπεδο της πολιτικής [ακατάληπτο] Καμία αντίρρηση! Ξέρω, καταλαβαίνω, οσμίζομαι, μαθαίνω, ότι κάποιοι βγάζουνε λεφτά. Λεφτά!

ΜΙΩΝΗ: Βγάζουν λεφτά;

ΠΑΠΠΑΣ: Πολλά λεφτά, δε μιλάμε τώρα για… βγάζουνε λεφτά! 

ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι. Το έχω ακούσει κι εγώ αυτό.

ΠΑΠΠΑΣ: Μπράβο. Και αυτό μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το είδαμε. Το no go είναι όταν η ατζέντα τους κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Εκεί δεν είναι… Δεν υπάρχει δηλαδή έτερο… Μεγάλε, εάν κρίνουμε ότι το μαγαζί το βοηθάς, μπορείς να είσαι εδώ και να κάνεις και το outsourcing το δικό σου ας πούμε. Κατάλαβες;

ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι καταλαβαίνω… Real politic λέγεται αυτό.

ΠΑΠΠΑΣ: Ναι, αλλά το να έρθεις και να βάλεις στο μαγαζί μας ατζέντα που δεν έχουμε επιλέξει, η οποία μας δημιουργεί και δυσκολίες, ε, όχι ρε! Κάτσε ρε!

Το θέμα λοιπόν ήταν να καταλαβαίνει ο Ρασπούτιν ότι η δική του «ατζέντα» οφείλει να εντάσσεται και να υπακούει στην μεγάλη «ατζέντα», την «ατζέντα» του «μαγαζιού» και  σ’ αυτόν που «βάζει την ατζέντα»! Προφανώς τον μεγάλο «ατζέντη»! Ο «Ρασπούτιν» είχε, συνεπώς, το ελεύθερο να κινεί τα νήματα των «δικών» του, αλλά μέσα στο πλαίσιο της «ατζέντας», που καθόριζε και επέβλεπε ο ιθύνων νους του «μαγαζιού»! Μπορεί αυτός να ήταν άλλος από τον Τσίπρα; Ο Παππάς δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία γι’ αυτό… Όταν λέει ότι «κάποιοι βγάζουν λεφτά»  δεν μπορεί να εννοεί τους θυρωρούς, τους μαγείρους και τις καθαρίστριες του «μαγαζιού»… Αφού βγάζει απ’ έξω τον εαυτό του, είναι αδιανόητο να σκεφθεί κανείς ότι ο «ατζέντης» ήταν κάποιος άλλος από τον Τσίπρα, που ασφαλώς, ως «ατζέντης», έστω και αγράμματος, δεν μπορεί παρά να γνωρίζει κάτι σχετικό με τους «κάποιους (που) βγάζουν λεφτά». Πως αλλιώς ο βαθυνούστατος συνταγματολόγος Αλιβιζάτος θα έβγαζε το συμπέρασμα ότι «ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα»;        

 Από την άλλη πλευρά, ο δυστυχής Παπαγγελόπουλος, που συνεχώς απειλεί με συνταρακτικές αποκαλύψεις, που, ποτέ δεν έρχονται και όταν έρχονται αφορούν στα δικά του «καμώματα», θα πρέπει να εξηγήσει γιατί το “alter ego” του «ατζέντη»  ισχυρίζεται ότι η Εισαγγελέας Διαφθοράς θεωρείται περίπου κάτι σαν το «σκυλάκι» του Ρασπούτιν… Και με ποιο δικαίωμα ένας φαντασιόπληκτος συνομιλητής του Μαδούρο και διάφορων άλλων, τουλάχιστον περίεργων, τύπων, μοιάζει να θεωρεί ολόκληρο πρώην  Εισαγγελέα και Διοικητή της ΕΥΠ ως υποχείριό του, ώστε να  αποκαλύπτει τις άγαρμπες κινήσεις του σ’ έναν «μαλάκα» (έτσι τον αποκαλεί ο Παππάς!) επιχειρηματία, έστω και με «αριστερές ρίζες», όπως σεμνύνεται να του θυμίζει ότι είναι ο Μιωνή, βέβαιος για την αγωνιστική ανατριχίλα που του προκαλεί;

Δύσκολα ερωτήματα, τα οποία γίνονται ακόμη πιο δύσκολα για εκείνους που νόμισαν ότι μπορούν να σπιλώσουν ή ακόμη και να εξοντώσουν πολιτικά, τους μη αρεστούς, ενοχλητικούς τους αντιπάλους, με μεθοδεύσεις του υποκόσμου… Μεθοδεύσεις που σοφίστηκαν εκφυλισμένα μυαλά, ξελιγωμένα από την σαγήνη της αριστερής τους εξουσίας, αποχαλινωμένα από την έπαρση και την αλαζονεία που γέννησε στην αρρωστημένη ψυχή τους η ανέλπιστη εμπιστοσύνη της λαϊκής ψήφου… Και δίπλα σ’ αυτούς, πειθήνιοι και υπάκουοι λειτουργοί της «Δικαιοσύνης», πρόθυμοι να σκύψουν, να υποκύψουν και να ενσκήψουν σε πράξεις και ενέργειες, τις οποίες  μόνον εξαχρειωμένες συνειδήσεις θα μπορούσαν να τις εκτελέσουν, χωρίς αίσθηση ντροπής και συναίσθηση της διαπραττόμενης ατιμίας;

Η Τουλουπάκη, όπως αποκαλύφθηκε πριν από μερικές ημέρες (http://lastpoint.gr/dikaiosi-samara-dia-stomatos-touloupaki/), χωρίς να υπάρξει σχετική διάψευση, στο απολογητικό υπόμνημά της, που υπέβαλε στον Άρειο Πάγο, στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται σε βάρος της, φέρεται να υποστηρίζει ότι «Για τον Αντώνη Σαμαρά κατατέθηκαν από τους προστατευόμενους μάρτυρες πραγματικά περιστατικά, η αξιοπιστία των οποίων ουδόλως αναιρέθηκε. Μάλιστα, αμφότεροι οι μάρτυρες προσκόμισαν αποδεικτικά στοιχεία η αξιοπιστία των οποίων όμως ενδυναμώθηκε από την ύπαρξη συναφών στοιχείων που βρέθηκαν στα αρχεία της Novartis . Το γεγονός δε ότι οι υποθέσεις αυτών τέθηκαν τελικά στο αρχείο οφείλεται στο ότι από την έρευνα δεν προέκυψαν οι απαιτούμενες από το νόμο ενδείξεις περί του ότι οι ανώτερων έλαβαν χρηματικά ανταλλάγματα προκειμένου να προβούν σε συγκεκριμένες χαριστικές για την εταιρεία πράξεις». 

Αμετανόητη, αδιόρθωτη, απίστευτα εμμονική! Τι μας λέγει εδώ η «μουτζαχεντίν» Εισαγγελέας Διαφοράς; Ότι, ενώ ουδόλως αναιρέθηκαν τα «αξιόπιστα πειστήρια» σε βάρος του Αντώνη Σαμαρά, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο (από την ίδια!!!)  διότι από την έρευνα δεν προέκυψαν οι απαιτούμενες από το νόμο ενδείξεις! Νομικός γρίφος, χοντροκομμένη ανοησία ή πλήρης απόγνωση εν όψει των «πλησιαζόντων γεγονότων»; Αφού τα πειστήρια ήταν «αξιόπιστα» και «ενδυναμωμένα» γιατί χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια, όχι για να πάει η υπόθεση στο Δικαστήριο, όπως φιλοδοξούσαν ο Τσίπρας και η παρέα του, αλλά στο αρχείο, αφού προηγουμένως ο Αντώνης Σαμαράς, όπως και τα λοιπά πολιτικά πρόσωπα, λοιδορήθηκαν και σπιλώθηκαν, όπως ΜΟΝΟΝ η αριστερά γνωρίζει να κατασυκοφαντεί και να «δολοφονεί», έστω και χωρίς κονσερβοκούτι;  

Μα διότι, απλούστατα, το «μαγαζί», οι «ατζέντηδες» ο «Ρασπούτιν» και η «μουτζαχεντίν τύπισσα» ήθελαν και «συναντήθηκαν» για να κάνουν πράξη το συναρπαστικό και ερεθιστικό όραμα της (τότε) πρωθυπουργικής συντρόφου! Την κατάκτηση της απόλυτης εξουσίας. Σαμαράς, Μαρέβα, Άδωνις, Βενιζέλος, Λοβέρδος, Παπασταύρου κλπ. όφειλαν να υποστούν  τις επινοήσεις οι οποίες θα επέτρεπαν στον «μαγαζάτορα», να προσφέρει, στην αχόρταγη συμβία του, το «δώρο» που χρειαζόταν, ίσως για να τιμήσουν μαζί τους «αγώνες» των αλήστου μνήμης «συντρόφων» τους….