Με μία ενδιαφέρουσα απόφασή του το Πρωτοδικείο Πατρών υποχρεώνει εταιρεία κινητής τηλεφωνίας να καταβάλει σε συνδρομητή της αποζημίωση για ηθική βλάβη, λόγω των παράνομων χρεώσεων στο λογαριασμό του από SMS που έλαβε από πενταψήφιο νούμερο.Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, ο ενάγων – συνδρομητής της εναγόμενης εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, έλαβε το 2016 SMS από Υπηρεσία Πολυμεσικής Πληροφόρησης (ΥΠΠ), τα οποία χρεώνονται κατά την λήψη τους.
Η εν λόγω εταιρεία απέστειλε σειρά SMS, στα οποία δεν υπήρχε η επωνυμία της ως αποστολέα, δημιουργώντας έτσι σύγχυση στον ενάγοντα για το ποιος είναι ο αποστολέας.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, οι υπηρεσίες της εταιρίας ΥΠΠ προσφέρονταν μέσω των τηλεφωνικών συνδέσεων της εναγομένης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας και χρεώνονταν μέσω των μηνιαίων λογαριασμών που η τελευταία στέλνει στους συνδρομητές της.
Το ποσό δε αυτό της επιπλέον χρέωσης από τις ΥΠΠ κατανέμεται ως έσοδο μεταξύ των δύο αυτών εταιρειών, οι οποίες έχουν συνάψει μεταξύ τους σχετική σύμβαση, κατά τα ποσοστά που έχουν συμφωνήσει.
Το αποτέλεσμα ήταν ο ενάγων συνδρομητής, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια και χωρίς να καταρτίσει οιαδήποτε σύμβαση με την εταιρεία ΥΠΠ, να χρεωθεί παράνομα ποσά στους λογαριασμούς του.
Μεταξύ άλλων, στην απόφαση αναφέρεται ότι η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας δεν έλαβε, όπως είχε υποχρέωση με βάση και την καλή πίστη καθώς και τους συναλλακτικούς κανόνες που προκύπτουν από τις συμβάσεις κινητής τηλεφωνίας που συνάπτει με ιδιώτες πελάτες της, επαρκή μέτρα προστασίας του συνδρομητή της ως μέσου καταναλωτή, από την ακούσια χρέωση των λογαριασμών του με μηνύματα και υπηρεσίες ΥΠΠ για τις οποίες δεν είχε εν γνώσει του συμφωνήσει, ούτε είχε προβεί σε οιαδήποτε θετική ενέργεια για να τα λάβει.
Μέσω της διαδικασίας αυτής, ο συνδρομητής χρεώθηκε εν αγνοία του με ποσά, από τα οποία κέρδισε τόσο η ίδια η εταιρεία ΥΠΠ όσο και η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, ο ενάγων ζημιώθηκε οικονομικά, ενώ δοκίμασε ταλαιπωρία και στεναχώρια και ως εκ τούτου υπέστη ηθική βλάβη.Το δικαστήριο έκρινε πως δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων συνέβαλλε στην πρόκληση της ζημιάς που υπέστη από δικό του πταίσμα, καθώς αποδείχθηκε ότι ενήργησε ως μέσος καταναλωτής που διαθέτει τη μέση τεχνική αντίληψη χειρισμού του κινητού του τηλεφώνου και των μηνυμάτων που λαμβάνει.
Παράλληλα, λόγω των μικρών ποσών που χρεωνόταν παράνομα κάθε μήνα δεν μπορούσε να αντιληφθεί άμεσα αφενός την εκκίνηση της παράνομης χρέωσής του, αφετέρου την έκτασή της.
Ως εκ τούτου, η ένσταση συνυπαιτιότητας που προέβαλε η εναγομένη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας ως προς τη επίδικη χρέωσή του (άρθρο 300 ΑΚ) είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο ενάγων δικαιούται χρηματική ικανοποίηση, η οποία με βάση τις συνθήκες που τελέστηκε η αδικοπραξία, του πταίσματος της εταιρείας, της ζημιάς, αλλά και της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των διαδίκων, πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 4.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση και των στοιχείων του άρθρου 932 ΑΚ.
Ωστόσο αποδείχθηκε ότι ο ενάγων σύνηψε με την – αρχικά πρώτη εναγόμενη – εταιρεία ΥΠΠ εξώδικο συμβιβασμό, βάσει του οποίου έλαβε από αυτήν για αποζημίωση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 3.000 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε πως με το ποσό αυτό εξοφλήθηκε η θετική του ζημιά και μέρος της αξίωσής του για τη χρηματική του ικανοποίηση, περιορίζοντας τις απαιτήσεις του, εν συνεχεία δε παραιτήθηκε από το δικόγραφο και το δικαίωμα της αγωγής του ως προς την εταιρεία αυτή.
Ενόψει τούτου, εφόσον η δεύτερη εναγομένη (εταιρεία τηλεφωνίας) ενάγεται ως εις ολόκληρον οφειλέτιδα του ενάγοντος, η παραπάνω καταβολή επέφερε ισόποση εξόφληση της επίδικης απαίτησης εναντίον της.
Επομένως, το δικαστήριο έκρινε πως από το ποσό των 4.081 ευρώ, θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 3.000 ευρώ και να επιδικαστεί στον ενάγοντα τελικά το ποσό των (4.081-3.000) 1.081 ευρώ το οποίο αφορά τη χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Πηγή: lawpost.gr
https://www.defence-point.gr/
