Αφού τα κατάφερε να εκνευρίσει τη Μόσχα και τον ρωσικό τύπο κάνοντας χρήση του φασιστικού χαιρετισμού των Ουκρανών γκαουλάιντερ κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την κραυγή Slava Ukraina (δόξα στην Ουκρανία) των Ουκρανών ναζί, τελικά ο Ταγίπ Ερντογάν αναγκάστηκε από την πολιτική πραγματικότητα να ανακρούσει πρύμναν.
Κατά τη διάρκεια διαλόγου που είχε με δημοσιογράφους εντός του αεροσκάφους που τον μετέφερε από την Ουκρανία στην Τουρκία ο Ερντογάν δήλωσε απερίφραστα: «Σε αυτή τη φάση δεν είναι απαραίτητο να συγκρουστούμε με την Ρωσία ούτε να βρεθούμε σε ανταγωνισμό».
Είναι προφανές πως αυτός και οι σύμβουλοί του κατάλαβαν πως μια ρήξη με την Ρωσία σε αυτή τη φάση θα εξέθετε ανεπανόρθωτα τις τουρκικές στρατιωτικές κινήσεις στη Συρία, τη Λιβύη και την Αν. Μεσόγειο.
«Είναι πολλά τα λεφτά στην ενέργεια και τους εξοπλισμούς» επισήμαιναν το απόγευμα της Τρίτης δυτικοί διπλωματικοί παράγοντες στην Άγκυρα, σχολιάζοντας τη στάση του προέδρου της Τουρκίας.
Δεν θα μπορούσε όμως ο Ταγίπ Ερντογάν να μην χρησιμοποιήσει κάποιον άλλο στόχο για να κρατήσει τα προσχήματα. Έτσι τα πυρά του συγκέντρωσε ο πρόεδρος Άσαντ της Συρίας ο οποίος εισέπραξε τις ξεκάθαρες απειλές του Ταγίπ Ερντογάν. «Θα υπάρξουν συνέπειες για το καθεστώς της Δαμασκού» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Τουρκίας ο οποίος σα να μην ήθελε να παραμείνει και πολύ στο συριακό ζήτημα, ασχολήθηκε με τη Λιβύη. «Παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις. Σήμερα Τρίτη πραγματοποιήθηκε και η κοινή συνάντηση των στρατιωτικών επιτροπών μας. Θα συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την πολιτική λύση στηρίζοντας όμως τον πρόεδρο Σάρατζ. Πρόκειται να συζητήσω το θέμα αυτό με τη Μέρκελ (τηλεφωνική επικοινωνία που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης) και εύχομαι να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα για τη Λιβύη».
Στο σημείο αυτό κάποιος από τους δημοσιογράφους θύμισε στον Ερντογάν ότι η Γαλλία είναι εξαιρετικά ενοχλημένη από τη στάση της Τουρκίας στο ζήτημα αυτό, όσον αφορά το εμπάργκο όπλων. «Και εμείς θα τους πούμε στη Γαλλία και τη Γερμανία τις ανησυχίες μας. Αν και τους έχουμε εξηγήσει επανειλημμένα, αυτοί επιλέγουν να συνεργάζονται με τρομοκράτες, πρωτίστως ο Μακρόν και δευτερευόντως η Μέρκελ. Αν και παραδέχονται ότι ο Σάρατζ είναι ο νόμιμος, στηρίζουν τον παράνομο Χαφτάρ».
Στο σημείο αυτό, ο Ταγίπ επανήλθε στις σχέσεις της Άγκυρας με τη Μόσχα, προαναγγέλλοντας τηλεφωνική συνομιλία με Πούτιν στα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα. Είναι προφανές πως η στρατιωτική κατάσταση στο Ιντλίμπ και η απόφαση τη Δαμασκού και των Ρώσων να κρατήσουν ανοιχτές και υπό τον έλεγχο τους τις οδικές αρτηρίες Μ4 και Μ5 που ενώνουν τη Δαμασκό με τη Λαττάκεια και τη ρωσική βάση, αλλά και το Χαλέπι έτυχαν ειδικής ανάλυσης στην Άγκυρα η οποία θα έπρεπε να επιλέξει αν θα υποχωρήσει ή αν θα προκαλέσει αποτελεσματική παρέμβαση της ρωσικής αεροπορίας κατά των τουρκικών παρατηρητηρίων στο θύλακα αυτό. Πρυτάνευσε προφανώς η λογική στο προεδρικό μέγαρο της Άγκυρας.
Είναι φανερό πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν διαθέτει ευρύ πεδίο ελιγμών. Γνωρίζει πως αν τεντώσει το σχοινί με τους Ρώσους στη Β. Συρία τότε θα υποστεί καταλυτική για τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας στρατιωτική ήττα στο μέτωπο αυτό. Δεν θα μπορούσε να το αντέξει. Η Άγκυρα γνωρίζει επίσης πως δεν μπορεί να προσβλέπει σε αμερικανική βοήθεια δεδομένου ότι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν απαγκιστρωθεί από την επίμαχη αυτή γεωγραφική περιοχή. Στριμωγμένη και χωρίς εναλλακτικές η Άγκυρα θα αντιληφθεί κάποια στιγμή το πόσο δίκιο είχαν οι Τούρκοι στρατηγοί (προ πραξικοπήματος) όταν ξεκαθάριζαν σε όλους του τόνους πώς η Τουρκία δεν έχει καμία δουλειά να μπλέξει «Στα βαλτονέρια της Μεσοποταμίας». Κάποιος από εκείνους τους στρατηγούς θα το θυμάται πολύ καλά διότι ήταν παρών σε αυτές τις συζητήσεις. Τον έλεγαν στρατηγό Ακάρ και είναι ο σημερινός Υπουργός Αμύνης.
zougla.gr
