Άρθρο
Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη**
Οι
διεθνείς συγκυρίες, κατά τον χρόνο που πήγε ο Μητσοτάκης στην Αμερική, ήταν
πολύ δυσμενείς.
Ειδικά
σε σύγκριση με τις ευνοϊκότατες συνθήκες, όταν είχε πάει ο Τσίπρας και δεν
πέτυχε τίποτα, εκτός από το να δημιουργήσει θέσεις εργασίας στην Αμερική.
Οι συνθήκες
μεταβλήθηκαν πολύ μεταγενέστερα από τον προγραμματισμό της επίσκεψης.
Αν
μπορούσε να μετατεθεί η επίσκεψη ίσως και να ήταν καλύτερα, αλλά η ματαίωση μιας
προγραμματισμένης επίσκεψης είναι πολύ χειρότερη εκδοχή.
Έπρεπε
να πάει. Συχνότατα τις συνθήκες δεν τις επιλέγεις, …σε βρίσκουν! Με αυτά τα
δεδομένα πρέπει να ενεργήσεις και να βγάλεις θετικό αποτέλεσμα.
Το
ότι ο Τράμπ δέχθηκε τον πρωθυπουργό τόσο σύντομα μετά την εκλογή του είναι
σημαντικό.
Θετική
στιγμή ήταν, όταν ο Μητσοτάκης εκμεταλλευόμενος ερώτηση των δημοσιογράφων προς
τον Τράμπ, πήρε το λόγο και με μια καλοστημένη παράγραφο, πρόβαλλε πολύ
πετυχημένα και σχετικά σύντομα τις Ελληνικές θέσεις.
Βέβαια
το συνολικό αποτέλεσμα πρέπει να θεωρηθεί πενιχρό, έως μηδαμινό, αν εξαιρέσει
κανείς τις μάλλον μηχανικές συγκαταβατικές κινήσεις της κεφαλής του Τράμπ, κατά
την παρουσίαση των ελληνικών θέσεων, και την μετέπειτα παρέμβαση του Πομπέο
"Ε δεν θα το αφήσουμε να φτάσει μέχρις εκεί" όταν ο Μητσοτάκης
αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο μιας προχωρημένης προκλητικής ενέργειας της Τουρκίας.
Κάποιος θα ρωτούσε:
«Αν δεν πήγαινε θα ήμασταν σε
καλύτερη ή χειρότερη θέση;»
Του απαντώ:
Πολιτική είναι το προβλέπειν και δι'
αυτού το προλαμβάνειν.
Όταν το «εάν πας» ή το «εάν δεν πας»
έχεις το ίδιο μηδενικό αποτέλεσμα,
...τότε δεν είσαι πολιτικός, ούτε
καν απελπισμένος τυχοδιώκτης...
Κατατάσσεσαι κάτι μεταξύ
μελλοθανάτου και αυτόχειρα...
Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς τις
συνθήκες και με αυτά τα όποια δεδομένα να βγάλεις ωφέλεια για τη Χώρα σου...
...δεν πας καλύτερα να κάνεις καμιά
άλλη δουλειά ή δουλεία...
Δηλαδή πηγαίνουμε για ένα καφέ, μια
χαιρετούρα και μια φωτογραφία για το προσωπικό σου άλμπουμ και το φέϊγ βολάν
της επόμενης προεκλογικής εκστρατείας....
Δλδ κατά το κοινώς λεγόμενο:...»ήλθον
είδον και απήλθον»...
Τώρα, αν πήγαινε κάποιος άλλος, ...ο
Τσίπρας ή όποιος άλλος Τσίπρας... θα πετύχαινε κάτι καλύτερο;;....
Μα κάποιος θα πει. Η ιστορία δεν
γράφεται με υποθέσεις...!!!
Δεν πρόκειται για υποθέσεις. Για την
πραγματικότητα πρόκειται.
Δεν ακούσαμε κάποιον να προτείνει
κάποιον καλύτερο χειρισμό, κάποια καλύτερη ιδέα...
Δλδ
όταν δεν θα περιμέναμε τίποτα καλύτερο αν στέλναμε αυτόν ή τον άλλον ή μια
μαριονέτα ή ένα ανδρείκελο, τότε αυτό που ζούμε είναι βεβαιωμένη:
...Πολιτική πτωχεία...
...ένδεια ιδεών...
...πενία προσώπων...
...γενική διπλωματική αποτυχία...
Κύριοι, "οι καιροί ου
μενετοί"...
Οι εγγεγραμμένοι στις καταστάσεις «μισθοτροφοδοσίας
και νομής»* του δημοσίου ανασκουμπωθείτε και ξεκινήστε να παράγετε έργο...
Το παλαιοκομματικό μοντέλο «με την
εγγραφή στις καταστάσεις του Δημοσίου, παύει κάθε προσπάθεια» πρέπει να
αλλάξει...
* Τίτλος εντύπου της στρατιωτικής
υπηρεσίας.
** Ο Ευάγγ. Αθανασιάδης είναι
Συνταγματάρχης ε.α.