Η αδελφή Κύπρος δέχτηκε αιματηρή κατακτητική εισβολή-κατοχή το 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα και φυσικά με όπλα του ΝΑΤΟ! Και μάλιστα χωρίς καμία κύρωση κατά των εισβολέων από την βορειοατλαντική «συμμαχία», σύμφωνα με τους κανόνες της, που τιμωρούν όποιο κράτος-μέλος της επιτίθεται εναντίον άλλου κράτους-μέλους της ίδιας συμμαχίας.
Έτσι, η τότε Τουρκία του Ετσεβίτ θεμελίωσε με τον Αττίλα 1 και 2, ένα ψευδοκράτος ηλικίας 45 ετών. Σήμερα, με το ίδιο αρπακτικό θράσος, ο Ερντογάν οραματίζεται έναν Αττίλα 3 στην ανατολική Μεσόγειο!
Απεναντίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει λάβει πάνω από 10 αποφάσεις καταδίκης της τουρκικής εισβολής-κατοχής στην Κύπρο και άλλες τόσες με τις οποίες χαρακτηρίζει παράνομο το τουρκο-κυπριακό ψευδοκράτος, που το προβάλλει τώρα ο «προστάτης» του Ερντογάν, ως δικαιούμενο μερίδιο του ορυκτού πλούτου της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης του (ΑΟΖ)!
Το τείχος της ντροπής
Προσωπικά, δεν με εκπλήσσουν αυτά, τα πρωτοφανή φαινόμενα «συμμαχικής» σιωπής και αδιαφορίας, για τη διατήρηση του τελευταίου Ευρωπαϊκού «τείχους του αίσχους» στην ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία. Ενός άλλου τείχους της ντροπής, που δικαίως κατακρημνίστηκε πριν από 28 χρόνια στο Βερολίνο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ασφυχτικά μπλεγμένη στα ψευδοσυμμαχικά δίχτυα του αμερικανοτραφούς ΝΑΤΟ, ενώ προχώρησε, μετά την αυτοκατάρρευση και τη διάλυση της ΚΟΜΕΚΟΝ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, στην επανένωση των δύο Γερμανιών, υποχρεώνοντας προς τούτο σε αιματηρές θυσίες τα κράτη-μέλη της, η ίδια αυτή Ένωση σφυρίζει μέχρι σήμερα αδιάφορα, για τη διατήρηση του άλλου τείχους της Κύπρου, μέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή επικράτειά της, στην οποία η μεγαλόνησος είναι ένα από τα σημαντικότερα κράτη-μέλη της.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο, που στιγματίζει αρνητικά τη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει τις ακόλουθες ερμηνείες:
1) Το ΝΑΤΟ, με την υπόγεια υποστήριξη των χωρών-μελών της ΕΕ, που παράγουν όπλα και συνεισφέρουν έτσι στη διατήρηση της ερμαφρόδιτης Ευρω-νατοϊκής «συμμαχίας», κατόρθωσε να διατηρεί απρόσβλητη την αντιευρωπαϊκή Τουρκία, με τη σιωπηρή συναίνεση των χωρών της ΕΕ που παράγουν πολεμικό εξοπλισμό.
2) Η Τουρκία σε μια σειρά πρωθυπουργών της, (Αντνάν Μεντερές, Νετσεμετίν Ερμπακάν, Μπουλέντ Ετσεβίτ, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, Τουργκούτ Οζάλ, Τανσού Τσίλερ, Αμπντουλάχ Γκιούλ) κ.α., άλλοτε απροσχημάτιστα και άλλοτε ύπουλα μεθοδεύει το ροκάνισμα της ελληνικής και κυπριακής εθνικής κυριαρχίας, με προβοκάτσιες (εμπρησμός της κατοικίας του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, Σεπτεμβριανά του 1955, μετέπειτα με απελάσεις χιλιάδων Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης), αλλά και με πραξικοπήματα (Κύπρος-Σαμψών).
3) Η τελευταία πενταετία, με τις σωρηδόν καθημερινές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου και ενάλιου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία, έχει πείσει όχι μόνον τη διεθνή Κοινή Γνώμη, αλλά και την ίδια την ΕΕ, για την ναρκοθέτηση της ενότητας των χωρών-μελών της και της περαιτέρω αδιατάρακτης ειρηνικής και αναπτυξιακής της πορείας.
Η απάτη της τουρκολυβικής ΑΟΖ
Το αποκορύφωμα του αποσταθεροποιητικού ρόλου της Τουρκίας, στη ζωή της ανατολικής Μεσογείου, έχει ήδη κορυφωθεί με την ανόητη και λίαν επικίνδυνη χάραξη της παράνομης Τουρκο-λυβικής ΑΟΖ. Με μια όμως διαφορά: ότι το ΝΑΤΟ, που άλλοτε υπόγεια και άλλοτε ανοιχτά υποστηρίζει τον μιλιταριστικό του δορυφόρο, δηλαδή την Τουρκία, είναι ήδη εκτεθειμένο για τον ανατρεπτικό του ρόλο τόσο στην ΕΕ, όσο και στον ίδιο τον εαυτό του.
Το ερώτημα που προκύπτει επομένως είναι: Τί τεύξεται η επιούσα; Ποιο θα είναι το αύριο;
Η ίδια η τρέχουσα πραγματικότητα δίνει τις απαντήσεις της:
- Η Τουρκία του κοινοβουλευτικού δικτάτορα Ερντογάν διανύει ένα από τα τελευταία στάδια επιβίωσής της στον προθάλαμο της ΕΕ. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ερντογάν που οργάνωσε προσωπικό τηλεοπτικό σταθμό στο κιτς «ανάκτορό» του, από το οποίο εκπέμπει προς τους σανοφάγους οπαδούς του χάρτες με την ιδεατή, τουρκο-λιβυκή ενεργειακή κοινοπραξία. Δηλαδή εδώ μιλάμε για το παραμιλητό ενός νεο-σουλτάνου, στα πρόθυρα της παραφροσύνης.
- Φυσικά, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τη συλλογική αφύπνιση των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ, που τους έχει ήδη οδηγήσει στην ανοιχτή καταδίκη του πολεμικού παραληρήματος τόσο του Ερντογάν όσο και των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών της Τουρκίας. Το ίδιο αξιοσημείωτη είναι η ομόφωνη καταδίκη της Τουρκίας από τους ηγέτες της Ιταλίας, Γαλλίας, Ολλανδίας.
- Σημαντικό κτύπημα κατά της τουρκο-λιβυκής ανταρσίας εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας Κύπρου και Αιγύπτου το έχει ήδη καταφέρει η κοινή στρατιωτική άσκηση που άρχισε προχτές εντός της Κυπριακής ΑΟΖ με τη συμμετοχή πολεμικών πλοίων της Κύπρου, Γαλλίας και Ιταλίας.
Η χαριστική βολή
Το πιο συντριπτικό όμως χτύπημα κατά του λίβυου ηγέτη Σαμάζ, που υπέγραψε το τουρκολυβικό μνημόνιο για την έναρξη γεωτρήσεων στην παράνομη και πειρατική τουρκολυβική ΑΟΖ, ο ισχυρότερος λοιπόν κόλαφος κατά του Σαράζ αναμένεται να προέλθει από τον αντίπαλό του Φαράτζ, Μαχντάουι, αρχηγό του πολεμικού ναυτικού της Λιβύης, ο οποίος εντελώς πρόσφατα δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ:
«Αυτή η συμφωνία (Ερντογάν-Σαράζ) δεν περνάει σε εμάς. Θα την πετάξουμε στην τουαλέτα. Σε λίγες ημέρες θα μπούμε μέσα στην Τρίπολη και ο Σαράζ θα φύγει από τη Λιβύη. Έχουμε εντολή να το βουλιάξουμε (το τουρκικό πλοίο με το γεωτρύπανο)»!
Εάν όντως πραγματοποιηθούν αυτές οι δηλώσεις, τότε θα καταρρεύσουν σαν τα τραπουλόχαρτα των παιδικών πύργων, όχι μόνον τα θαλασσοκρατορικά σχέδια του θλιβερού κακέκτυπου του θρυλικού οθωμανού αρχιπειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα, που ακούει στο όνομα Ερντογάν, αλλά θα εξαφανιστεί από την ανατολική Μεσόγειο και το σκιάχτρο του Τούρκου νεο-σουλτάνου…
tovima.gr
