Είναι γεγονός ότι οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά αποτελούν ίσως την πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη πως ο βασικός τρόπος που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να επιτύχει τις παράλογες διεκδικήσεις της σε Αιγαίο , Νότιο Ανατολική Μεσόγειο και Κύπρο είναι ο τρόπος της ισχύος και όχι της διπλωματίας και της επίκλησης του Διεθνούς Δικαίου.
Ασφαλώς και ουδείς μειώνει την σημασία των δηλώσεων των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπως και ουδείς αμφισβητεί την σημασία μιας ανακοίνωσης – καταγγελίας της συνθήκης Λιβύης – Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ωστόσο οι πράξεις αυτές δεν παύουν να παραμένουν μόνο σε λεκτικό επίπεδο καθώς δεν τίθεται ζήτημα επιβολής κυρώσεων στον εξ ανατολών γείτονα ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Πως άραγε να επιβληθούν κυρώσεις όταν χώρες μέλη της Ε.Ε. όπως η Γερμανία διατηρούν εμπορικές συναλλαγές δισεκατομμυρίων ευρώ με την γείτονα χώρα;
Λύση ασφαλώς δεν αποτελεί η αποστολή ενός πλοίου του γαλλικού ή ιταλικού πολεμικού ναυτικού για τον πολύ απλό λόγο πως ανάλογη αποστολή πλοίων στην Κύπρο δεν προσέφερε τίποτα, καθότι η Τουρκία πάρα την ύπαρξη ξένων ναυτικών και κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου διενήργησε κι διενεργεί έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.
Εκείνο που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως οι απειλές που εκτοξεύει η Τουρκία δεν είναι λεκτικού μόνο επιπέδου, αλλά είναι δηλώσεις προθέσεων ενός αντιπάλου που προετοιμάζεται για μια ενδεχόμενη θερμή πρόκληση σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Εκείνο που έχει ήδη γίνει αντιληπτό στην Ελλάδα είναι πως παρά τις δηλώσεις συμπαράστασης των Ευρωπαίων στην περίπτωση κρίσης και θερμής εμπλοκής με την Τουρκία, η Ελλάς θα είναι μόνη της και από μόνη της θα πρέπει να έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις επιτυχούς αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας.
Η παραπάνω διαπίστωση σε καμία των περιπτώσεων δεν μειώνει την προσφάτως υπογραφείσα αμυντική συμφωνία Ελλάδος – Η.Π.Α., αλλά η συμφωνία αυτή μπορεί να λειτουργήσει προσθετικά στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά την τουρκική προκλητικότητα.
Φίλες και φίλοι οι τελευταίες εξελίξεις με την συμφωνία Λιβύης - Τουρκίας φέρνουν αναπόφευκτα την Ελλάδα στο έσχατο δίλημμα όπου είτε θα υπερασπιστεί με κάθε μέσο τα ζωτικά της και κυριαρχικά της συμφέροντα σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο είτε θα υποχωρήσει και θα οδηγηθεί σε μια ολική γεωπολιτική εξαφάνιση από τον περίγυρο.
Για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και των συμφερόντων της η Ελλάδα παρά την δεκαετή οικονομική κρίση εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρές και αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις στελεχωμένες με υψηλής ποιότητας και υψηλού επιπέδου προσωπικό και εκείνο που λείπει είναι η περαιτέρω ενίσχυσή τους.
Στην περίπτωση υποχώρησης, η Ελλάδα θα έρθει αντιμέτωπη με την πλήρη γεωπολιτική εξαφάνιση από τον περίγυρο και θα οδηγηθεί σε συρρίκνωση της κυριαρχίας της και νοών νοείτω.
Οι παρούσες συνθήκες επιβάλλουν όπως, ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων να επανέλθει στην πρώτη σειρά προτεραιότητας, καθώς σε χώρες με σημαντικά εξωτερικά προβλήματα το μέρισμα της άμυνας αντιστοιχεί και σε μέριμνα ανάπτυξης και ευημερίας. Η σημερινή περίοδος είναι μια από τις περιόδους που επιβάλλουν η πολιτική ηγεσία της χώρας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Εκείνο που θα πρέπει να κατανοήσει είναι το γεγονός ότι κανένα πλεόνασμα και κανένας ρυθμός ανάπτυξης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της χώρας.
antinews
