Της Λέττας Καλαμαρά
Παρά τη σφοδρή προσπάθεια των εγχώριων ταγών διακομματικά καθώς και ξένων αντιπροσώπων Κρατών για τη μη κατασκευή του αγωγού EastMed και απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία τους κρύους μήνες του χειμώνα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ πήρε την τελική απόφαση και έβαλε την υπογραφή του στην αναγέννησης της Γηραιάς Ηπείρου.
Η απεξάρτηση της Ευρώπης δεν αφορά μόνο τη θέρμανσή της αλλά κυρίως την απεξάρτησή της από το πολιτικό μοντέλο Πούτιν, που κυριάρχησε μεταψυχροπολεμικά στην περιοχή μέσω "δημοκρατικών" ηγετών δεκαετιών και πολιτικών αχυρανθρώπων ημεδαπής, αφού διακίνησε δισεκατομμύρια ρούβλια αγνώστου προέλευσης δια μέσω των Κρατών της αλλοιώντας την πολιτική και κοινωνική ταυτότητά τους.Το αποτέελσμα είναι πασιφανές σήμερα, η αποδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης και η έλλειψη πολιτικής και κοινωνικής ταυτότητας.
Όλα αυτά είνα παρελθόν πια και η Ελλάδα μαζί με την Πολωνία είναι στην πλευρά των νικητών. Είναι στο χέρι της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας ο βαθμός αξιοποίησης αυτής της τεράστιας στρατηγικής ευκαιρίας για ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον εντός, εκτός και επί τ'αυτά. Ασφαλώς, σε μία Ελλάδα όπου σε συνεργασία με το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Ιταλία θα ρέει το φυσικό αέριο της Λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, πολύτιμοι πόροι θα αποδεσμεύονται από σκοτεινές και αχρείαστες δαπάνες κυρίως αμυντικές προς όφελος της κοινωνίας και της ευημερίας των πολιτών. Αυτό ενοχλεί αφάνταστα ένα σάπιο πατριωτικό κατεστημένο, πολιτικές και στρατιωτικές μαριονέτες, που μέχρι εχθές οδυρόταν για αυξημένες αμυντικές ανάγκες αλλά όχι την πραγματική αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδας μέσω συμμετοχής της σε διεθνείς αποστολές και αύξηση του ποσοστού επάνδρωσης των Μονάδων μας.
Η Τουρκία επέλεξε λάθος τη στρατιωτική όξυνση και τις ρητορείες και απειλές για να προωθήσει την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε ένα βέρτιγκο διεθνούς πολιτικής άγεται και φέρεται ανάμεσα στη Δύση και το ΝΑΤΟ στα οποία οφείλει τη σύστασή της από το 1923 και τη Ρωσία και το Ιράν που θεωρεί προνομιακούς στρατηγικούς της συμμάχους. Δυστυχώς για την ίδια παρά την ισχυρή γεωστρατηγική της θέση μετά το 1923 και την οικονομική δυναμική της, δεν διαθέτει την ισχύ και το πολιτικο-κοινωνικό μοντέλο για να τα εξάγει πειστικά, ενώ διακινδυνεύει με διεθνή απομόνωση και καταστροφή αν συνεχίσει έτσι. Είναι αναγκασμένη να περιοριστεί στο θεμελιώδη ρόλο της και να τερματίσει το εξαγωγικό μοντέλο της που διαμόρφωσε επί δεκαετίες ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση δια μέσου της Ελλάδας και των πολυπληθών συνεργατών της. Η σημερινή αγωνία της για προσφυγή στη Χάγη αποδεικνύει και τη διπλωματική αρχικά ήττα της και προσπάθεια να αρπάξει ό,τι μπορεί.
Αυτά που έπονται της ιστορικής υπογραφής Τράμπ, που θυμίζουν την εποχή Νίξον και την παρέμβαση του στο εξαγωγικό μοντέλο της Τουρκίας, θα είναι πρωτόγνωρα για την Ελλάδα καθώς το πολιτικό, επιχειρηματικό και κοινωνικό μοντέλο της έχει βασισθεί στο 30% τουλάχιστον της παραοικονομίας και πολλά άλλα στοιχεία αντίθετα στην αρμονική τροφοδότηση της Ευρώπης από το Νότο. Σε συνδυασμό με την επερχόμενη συντριπτική νίκη Τράμπ στις αμερικανικές εκλογές του 2020 και την κατάρρευση του ευρωπαϊκού μοντέλου διακυβέρνησης από τα τέλη της δεκαετίας των '90'ς η Ελλάδα έχει τη μοναδική ευκαιρία να απορρίψει τα θεμελιώδη καρκινώματα της και να πορευτεί προς μία βιώσιμη Πολιτεία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε δίλημμα αν θα ακολουθήσει την εντολή των ψηφοφόρων της 7ης Ιουλίου και την υπογραφή Τράμπ συνταυτιζόμενος με σημαντικό αριθμό αξιόλογων Υπουργών του ή θα επιμείνει στο αποτυχημένο παρελθόν διακυβέρνησης που χρησιμοποιεί του Πρωθυπουργούς ως αναλώσιμο χαρτί. Θα φανεί σύντομα η επιλογή του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι πολύ ανίσχυρος για να κοροϊδέψει τους ισχυρούς εις βάρος του ελληνικού λαού όπως τόσο αφελώς πίστεψαν οι προκάτοχοί του με προεξέχοντα φυσικά τον πολιτικό εγκληματία Αλέξη Τσίπρα. Έναν Πρωθυπουργό που πάσχισε όσο κανείς άλλος να καταστρέψει την Ελλάδα, οικονομικά, πληθυσμιακά και στρατηγικά ως άλλος ένας δυνάστης της Λατινικής Αμερικής.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι γεμάτοι εκπλήξεις, ευχόμαστε ευχάριστες για την Ελλάδα και τη Δύση, τις Η.Π.Α και την Ευρώπη με τους λαούς τους. Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα παραχωρεί τις οδούς διέλευσης των εμπορευμάτων του στο μη-ρωσικό φυσικό αέριο θέρμανσης και αυτό σηματοδοτεί έναν νέο Αιώνα. Τον αιώνα της επιστήμης, της γνώσης και της ευημερίας των ανθρώπων. Πεδίo δόξης λαμπρός για την Ελλάδα και όσους Έλληνες ακολουθήσουν, εγκαταλείποντας τις αποτυχημένες χουντικές και μεταπολιτευτικές συνταγές Ιωαννίδη, Κυρίου και Κυρίας...
Η απεξάρτηση της Ευρώπης δεν αφορά μόνο τη θέρμανσή της αλλά κυρίως την απεξάρτησή της από το πολιτικό μοντέλο Πούτιν, που κυριάρχησε μεταψυχροπολεμικά στην περιοχή μέσω "δημοκρατικών" ηγετών δεκαετιών και πολιτικών αχυρανθρώπων ημεδαπής, αφού διακίνησε δισεκατομμύρια ρούβλια αγνώστου προέλευσης δια μέσω των Κρατών της αλλοιώντας την πολιτική και κοινωνική ταυτότητά τους.Το αποτέελσμα είναι πασιφανές σήμερα, η αποδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης και η έλλειψη πολιτικής και κοινωνικής ταυτότητας.
Όλα αυτά είνα παρελθόν πια και η Ελλάδα μαζί με την Πολωνία είναι στην πλευρά των νικητών. Είναι στο χέρι της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας ο βαθμός αξιοποίησης αυτής της τεράστιας στρατηγικής ευκαιρίας για ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον εντός, εκτός και επί τ'αυτά. Ασφαλώς, σε μία Ελλάδα όπου σε συνεργασία με το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Ιταλία θα ρέει το φυσικό αέριο της Λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, πολύτιμοι πόροι θα αποδεσμεύονται από σκοτεινές και αχρείαστες δαπάνες κυρίως αμυντικές προς όφελος της κοινωνίας και της ευημερίας των πολιτών. Αυτό ενοχλεί αφάνταστα ένα σάπιο πατριωτικό κατεστημένο, πολιτικές και στρατιωτικές μαριονέτες, που μέχρι εχθές οδυρόταν για αυξημένες αμυντικές ανάγκες αλλά όχι την πραγματική αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδας μέσω συμμετοχής της σε διεθνείς αποστολές και αύξηση του ποσοστού επάνδρωσης των Μονάδων μας. 
Η Τουρκία επέλεξε λάθος τη στρατιωτική όξυνση και τις ρητορείες και απειλές για να προωθήσει την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε ένα βέρτιγκο διεθνούς πολιτικής άγεται και φέρεται ανάμεσα στη Δύση και το ΝΑΤΟ στα οποία οφείλει τη σύστασή της από το 1923 και τη Ρωσία και το Ιράν που θεωρεί προνομιακούς στρατηγικούς της συμμάχους. Δυστυχώς για την ίδια παρά την ισχυρή γεωστρατηγική της θέση μετά το 1923 και την οικονομική δυναμική της, δεν διαθέτει την ισχύ και το πολιτικο-κοινωνικό μοντέλο για να τα εξάγει πειστικά, ενώ διακινδυνεύει με διεθνή απομόνωση και καταστροφή αν συνεχίσει έτσι. Είναι αναγκασμένη να περιοριστεί στο θεμελιώδη ρόλο της και να τερματίσει το εξαγωγικό μοντέλο της που διαμόρφωσε επί δεκαετίες ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση δια μέσου της Ελλάδας και των πολυπληθών συνεργατών της. Η σημερινή αγωνία της για προσφυγή στη Χάγη αποδεικνύει και τη διπλωματική αρχικά ήττα της και προσπάθεια να αρπάξει ό,τι μπορεί.
Αυτά που έπονται της ιστορικής υπογραφής Τράμπ, που θυμίζουν την εποχή Νίξον και την παρέμβαση του στο εξαγωγικό μοντέλο της Τουρκίας, θα είναι πρωτόγνωρα για την Ελλάδα καθώς το πολιτικό, επιχειρηματικό και κοινωνικό μοντέλο της έχει βασισθεί στο 30% τουλάχιστον της παραοικονομίας και πολλά άλλα στοιχεία αντίθετα στην αρμονική τροφοδότηση της Ευρώπης από το Νότο. Σε συνδυασμό με την επερχόμενη συντριπτική νίκη Τράμπ στις αμερικανικές εκλογές του 2020 και την κατάρρευση του ευρωπαϊκού μοντέλου διακυβέρνησης από τα τέλη της δεκαετίας των '90'ς η Ελλάδα έχει τη μοναδική ευκαιρία να απορρίψει τα θεμελιώδη καρκινώματα της και να πορευτεί προς μία βιώσιμη Πολιτεία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε δίλημμα αν θα ακολουθήσει την εντολή των ψηφοφόρων της 7ης Ιουλίου και την υπογραφή Τράμπ συνταυτιζόμενος με σημαντικό αριθμό αξιόλογων Υπουργών του ή θα επιμείνει στο αποτυχημένο παρελθόν διακυβέρνησης που χρησιμοποιεί του Πρωθυπουργούς ως αναλώσιμο χαρτί. Θα φανεί σύντομα η επιλογή του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι πολύ ανίσχυρος για να κοροϊδέψει τους ισχυρούς εις βάρος του ελληνικού λαού όπως τόσο αφελώς πίστεψαν οι προκάτοχοί του με προεξέχοντα φυσικά τον πολιτικό εγκληματία Αλέξη Τσίπρα. Έναν Πρωθυπουργό που πάσχισε όσο κανείς άλλος να καταστρέψει την Ελλάδα, οικονομικά, πληθυσμιακά και στρατηγικά ως άλλος ένας δυνάστης της Λατινικής Αμερικής.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι γεμάτοι εκπλήξεις, ευχόμαστε ευχάριστες για την Ελλάδα και τη Δύση, τις Η.Π.Α και την Ευρώπη με τους λαούς τους. Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα παραχωρεί τις οδούς διέλευσης των εμπορευμάτων του στο μη-ρωσικό φυσικό αέριο θέρμανσης και αυτό σηματοδοτεί έναν νέο Αιώνα. Τον αιώνα της επιστήμης, της γνώσης και της ευημερίας των ανθρώπων. Πεδίo δόξης λαμπρός για την Ελλάδα και όσους Έλληνες ακολουθήσουν, εγκαταλείποντας τις αποτυχημένες χουντικές και μεταπολιτευτικές συνταγές Ιωαννίδη, Κυρίου και Κυρίας...
