Ένας νέος προκλητικός χάρτης με τον οποίο η Άγκυρα αρπάζει μαζί με την («αναγνωρισμένη») Λιβύη την ελληνική υφαλοκρηπίδα, δημοσιεύεται σήμερα από το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Anadolu (που σημαίνει πως ακούγεται η επίσημη γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης και δεν πρόκειται απλώς για ένα δημοσίευμα).
Ο χάρτης δημοσιεύεται λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση άλλων τουρκικών χαρτών της Μεσογείου από το τουρκικό ΥΠΕΞ με βάση τους οποίους «εξηγείται» η «συμφωνία» με τη Λιβύη, η οποία περιγράφεται, ως «χαστούκι στην Κύπρο» και στην Ελλάδα, μια φράση που χρησιμοποιείται πολύ συχνά στην Τουρκία τις τελευταίες ημέρες (γενικά το χαστούκι παίζει σημαίνοντα ρόλο στην μουσουλμανική νοοτροπία).
Στο κείμενο, που υπογράφει ο Τούρκος αναλυτής – δημοσιογράφος Μεχμέτ Α. Καντζί, επαναφέρεται το δόγμα Ατατούρκ («δεν υπάρχει μια γραμμή άμυνας, αλλά μια ολόκληρη περιοχή που πρέπει να προστατευθεί»), ενώ υπογραμμίζεται ότι «αυτός που κυριαρχεί στη Μεσόγειο, κυριαρχεί σε τρεις ηπείρους».
Η Άγκυρα μιλάει με όρους παγκόσμιας ηγεμονίας, γνωρίζει την ισχύ που έχει λόγω των Στενών και λόγω του γεγονότων ότι μεγάλες ενεργειακές οδοί περνούν από την επικράτειά της για να τροφοδοτήσουν την Ευρώπη.
Τώρα ζητάει να αποκτήσει τους δικούς της ενεργειακούς πόρους και από την στιγμή που δεν έχει δικούς της, κανένα πρόβλημα, θα αρπάξει των άλλων.
Το δημοσίευμα κάνει μια αναφορά στις πρόσφατες τουρκικές στατιωτικές «επιτυχίες» όπως «Κλάδος Ελαίας», «Επιχείρηση Πηγή της Ειρήνης» με τις οποίες η Αγκυρα «απαντάει» στις προσπάθειες αποκλεισμού της στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή κατά τον αρθρογράφο που εκφράζει την κυβερνητική γραμμή.
Η Τουρκία πρέπει να επεκτείνει «τη γεωπολιτική γραμμή άμυνάς της σε μια μεγαλύτερη περιοχή» αναφέρει, προφανώς υποστηρίζοντας την γνωστή ρήση του Κεμάλ Ατατούρκ «δεν υπάρχει μια γραμμή άμυνας, αλλά μια ολόκληρη περιοχή που πρέπει να προστατευθεί».
«Αυτή η περιοχή, σχηματίζεται από το ένα άκρο της μεσογειακής “ασπίδας”, η οποία, ξεκινά και καλύπτει «α δυτικά και τα νότια της Κρήτης».
Εν συνεχεία ξεκινάει μια ανάλυση για τα νέα drone της Τουρκίας, που έχουν χρηματοδοτηθεί και κατασκευαστεί αποκλειστικά από την Αγκυρα.
Η ερμηνεία του Anadolu είναι πως η πτήση του drone (UAV) ήταν «μια απάντηση στα τρία ελληνικά F-16 που απογειώθηκαν από την Κρήτη και παραβίασαν τον εναέριο χώρο της “ΤΚΒΚ” (σ.σ. κατεχόμενα)».
Το δημοσίευμα του Anadolu επισημαίνει ότι τις ημέρες της πτήσης του UAV «η Ελλάδα συνέχιζε τις προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, συμμετέχοντας με F-16 στην άσκηση “Ατσάλινο Βέλος” που διοργάνωσε η Ελληνοκυπριακή διοίκηση».
Η Τουρκία, παρατηρεί το Anadolu, απάντησε σε αυτές τις κινήσεις με την πτήση του UAV, η οποία «αποδείχθηκε αρκετά ισχυρή ώστε να ανησυχήσει τους Ελληνες».
«Αρνούμενη να πάρει μαθήματα από την πρόσφατη ιστορία, και βασιζόμενη στη ρητορική υποστήριξη των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Ελλάδας, η ελληνοκυπριακή διοίκηση ρίχνει “λάδι” στη φωτιά της αστάθειας -μια φωτιά που μπορεί να εξαπλωθεί σε όλη τη Μεσόγειο- λόγω των φιλοδοξιών της, που ξεπερνούν τις στρατιωτικές και, κυρίως, οικονομικές της δυνατότητες».
«Από την ημέρα που θα τεθεί σε ισχύ το Μνημόνιο ανάμεσα στην Τουρκία και τη Λιβύη, θα υπάρχει η νομική βάση για εγκατάσταση τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο τρίγωνο Αλ Χομς, Ζλιτάν, Μισράτα, με τις χερσαίες δυνάμεις και το ναυτικό να ενισχύουν τις στρατιωτικές δυνατότητες της GNA (σ.σ. Εθνική Κυβέρνηση της Λιβύης) απέναντι στις δυνάμεις του Στρατηγού Χαφτάρ, που υποστηρίζονται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και τη Ρωσία» αναφέρει ο αρθρογράφος.
«Η Τουρκία, έχοντας πάρει τα μαθήματά της από λάθη που έγιναν προ 100 ετών, σήμερα χτίζει μια δυναμική γραμμή άμυνας από τη Μεσόγειο έως τον Ινδικό Ωκεανό και από τη Λιβύη στη Σομαλία, στέλνοντας τα UAV και τα οπλισμένα drones, καθώς και τα πολεμικά της πλοία, που πλέον όλα κατασκευάζονται από την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Σε αυτό το μονοπάτι, το οποίο η Τουρκία βαδίζει με το μότο “δεν υπάρχει μια γραμμή άμυνας, αλλά μια ολόκληρη περιοχή που πρέπει να προστατευθεί”, αυτή η “περιοχή” πλέον είναι όλες οι θάλασσες του κόσμου».
Ο αρθρογράφος τονίζει ιδιαίτερα και πολλές φορές την φράση του Κεμάλ Ατατούρκ και αυτό θα πρέπει να προβληματίσει την Αθήνα γιατί η τακτική που ακολουθεί η Άγκυρα είναι να ζητάει κάτι μαξιμαλιστικό το οποίο γνωρίζει πως δεν θα το αποκτήσει αλλά εν τέλει στο τέλος θα πάρει ακριβώς αυτό που ζητάει κάνοντας «υποχωρήσεις».
Επίσης καθίσταται σαφές πως η Άγκυρα «καυχάται» (και δικαίως) για την στρατιωτική επάρκεια που έχει αποκτήσει σε πολλά και κρίσιμα οπλικά συστήματα καθώς πλέον τα κατασκευάζει εξολοκλήρου μόνη της.
Στην Ελλάδα αντίθετα αυτά κάποτε θεωρούνταν... πολυτέλειες.
pronews