Αθήνα, 4/11/2019
Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής
Καθώς τα νησιά του Αιγαίου βουλιάζουν κυριολεκτικά μιας και οι
παράνομοι μετανάστες και οι πρόσφυγες ξεπερνούν πλέον τις 30.000 η
ελληνική κοινωνία με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθεί τις
μεταναστευτικές ροές οι οποίες παραμένουν ιδιαίτερα υψηλές για την
εποχή. Ταυτόχρονα ο Ερντογάν συνεχίζει σε όλους τους τόνους να απειλεί
παράνομοι μετανάστες και οι πρόσφυγες ξεπερνούν πλέον τις 30.000 η
ελληνική κοινωνία με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθεί τις
μεταναστευτικές ροές οι οποίες παραμένουν ιδιαίτερα υψηλές για την
εποχή. Ταυτόχρονα ο Ερντογάν συνεχίζει σε όλους τους τόνους να απειλεί
ότι θα ανοίξει τα σύνορα της Τουρκίας και θα πλημυρίσει την Ευρώπη και
κυρίως την Ελλάδα με εκατομμύρια μετανάστες. Από κοντά και με
ιδιαίτερο θράσος ο Τσαβούσογλου που τολμά να κατηγορεί την Ελλάδα για
δήθεν κακομεταχείριση των προσφύγων!!!
Παρά τη διαδικασία αποσυμφόρησης των νησιών του Αιγαίου που βρίσκεται
ήδη σε εξέλιξη, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά δύσκολη αφού κάθε
μετακίνηση μεταναστών προς την ηπειρωτική Ελλάδα αναπληρώνεται τάχιστα
με νέες αφίξεις στα νησιά από την Τουρκία
.
Από την πλευρά τους οι ευρωπαίοι «φίλοι μας» δεν δείχνουν καμιά
διάθεση να αναλάβουν έμπρακτα τις ευθύνες τους και να προχωρήσουν σε
αποδοχή ενός νέου σχεδίου μετεγκατάστασης των προσφύγων από την Ελλάδα
στις χώρες τους. Μάλιστα όπως έχουμε επισημάνει άφησαν την Αθήνα εκτός
της Συμφωνίας της Μάλτας η οποία αφορά κατανομή των μεταναστευτικών
ροών μόνο της Κεντρικής Μεσογείου μεταξύ οκτώ προθύμων χωρών της ΕΕ.
Έτσι παρά τις πιέσεις Ελλάδας, Κύπρου και Βουλγαρίας το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο της 17ης και 18ης Οκτωβρίου εξέφρασε απλά τη συμπάθειά του
στις εν λόγω χώρες και φυσικά δεν προχώρησε στην υιοθέτηση νέου
μηχανισμού μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα. Κύπρο και Βουλγαρία
προς τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ.
Από την πλευρά τους οι ευρωπαίοι «φίλοι μας» δεν δείχνουν καμιά
διάθεση να αναλάβουν έμπρακτα τις ευθύνες τους και να προχωρήσουν σε
αποδοχή ενός νέου σχεδίου μετεγκατάστασης των προσφύγων από την Ελλάδα
στις χώρες τους. Μάλιστα όπως έχουμε επισημάνει άφησαν την Αθήνα εκτός
της Συμφωνίας της Μάλτας η οποία αφορά κατανομή των μεταναστευτικών
ροών μόνο της Κεντρικής Μεσογείου μεταξύ οκτώ προθύμων χωρών της ΕΕ.
Έτσι παρά τις πιέσεις Ελλάδας, Κύπρου και Βουλγαρίας το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο της 17ης και 18ης Οκτωβρίου εξέφρασε απλά τη συμπάθειά του
στις εν λόγω χώρες και φυσικά δεν προχώρησε στην υιοθέτηση νέου
μηχανισμού μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα. Κύπρο και Βουλγαρία
προς τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ.
Και βέβαια το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πέταξε για άλλη μια φορά τη μπάλα
στην εξέδρα σε σχέση με την κατάργηση ή έστω την μεταρρύθμιση του
Δουβλίνο 3 που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Έτσι
παραμένει η ρήτρα της «χώρας πρώτης εισόδου» με αποτέλεσμα η Ελλάδα να
έχει καταστεί όμηρος της εν λόγω νομοθεσίας και να εξαναγκάζεται να
εξετάσει όλες τις αιτήσεις ασύλου που έχουν υποβληθεί από τους
εισερχομένους μέσω Ελλάδος στην ΕΕ. Σημειωτέον οι εκκρεμούσες
αιτήσεις ασύλου έχουν φτάσει τουλάχιστον τις 75.000!!!
Η Ελλάδα οφείλει να εξετάσει πλέον τη λήψη αποφασιστικών μέτρων για
την αντιμετώπιση των τεράστιων μεταναστευτικών ροών που προκαλούν
σημαντικές κοινωνικές αρρυθμίες ανά την επικράτεια. Οφείλει να
εξετάσει την υιοθέτηση ενός Plan B’ για το μεταναστευτικό πριν να
είναι αργά.
Όπως έχουμε ήδη αναλύσει σε πρόσφατες τηλεοπτικές μας παρεμβάσεις η
Ελλάδα οφείλει να ζητήσει την εφαρμογή του άρθρου 78 παρ. 3 Συνθήκης
Λειτουργίας της ΕΕ (ΣΛΕΕ) το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση
επείγουσας κατάστασης λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών στην
επικράτεια ενός κράτους μέλους τότε το εν λόγω μέλος και εν προκειμένω
η Ελλάδα μπορεί να ζητήσει από το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ τη λήψη
προσωρινών μέτρων υπέρ της χώρας μας.
Τα μέτρα αυτά μπορεί να συνίστανται τόσο στην περαιτέρω οικονομική
στήριξη του Ελληνικού κράτους για την φιλοξενία των προσφύγων όσο
βεβαίως και στη λήψη έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της ίδιας
της επείγουσας κατάστασης.
Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να είναι τόσο η θεσμοθέτηση ενός νέου
μηχανισμού μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη της
ΕΕ όσο βεβαίως και η θέσπιση ενός αποτελεσματικού ευρωπαϊκού
μηχανισμού επαναπροώθησης όσων προσώπων δεν δικαιούνται διεθνούς
προστασίας.
Οι διαδικασίες επαναπροώθησης πρέπει να γίνονται από την Frontex όχι
μόνο προς την Τουρκία αλλά και προς τις ίδιες τις χώρες καταγωγής των
προσώπων που δεν χρήζουν προστασίας και τα οποία έχουν εισέλθει
παράνομα στην Πατρίδα μας. Μάλιστα όπως έχουμε ήδη προτείνει σε
περίπτωση που οι χώρες καταγωγής των υπό επαναπροώθηση προσώπων
αρνούνται να πάρουν πίσω τους υπηκόους τους τότε η ΕΕ θα μπορούσε να
επιβάλλει σχετικές οικονομικές κυρώσεις στις εν λόγω τρίτες χώρες όπως
είναι η παύση χορήγησης οποιασδήποτε ενδεχόμενης αναπτυξιακής βοήθειας
αλλά και το εμπάργκο εισαγωγής στην ΕΕ προϊόντων των εν λόγω τρίτων
χωρών.
Σε σχέση με τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου θα πρέπει η Frontex αλλά
και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου να εγκατασταθούν στην Τουρκία, στο
Λίβανο, στην Ιορδανία και στο Αφγανιστάν προκειμένου να δέχονται και
να εξετάζουν επιτόπου τις σχετικές αιτήσεις ασύλου.
Τέλος και στο βαθμό που τα μέλη του Συμβουλίου δεν αποδεχθούν την νέα
αυτή ελληνική πρωτοβουλία τότε η Ελλάδα θα πρέπει πάραυτα να δράσει
μονομερώς και επιτέλους να θέσει σε εφαρμογή τις ρήτρες του άρθρο 72
ΣΛΕΕ σύμφωνα με τις οποίες για λόγους δημόσιας τάξης και εσωτερικής
ασφάλειας μια χώρα μπορεί να αναστείλει προσωρινά διατάξεις του Χώρου
Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ, όπερ σημαίνει ότι η
Ελλάδα μπορεί προσωρινά να αναστείλει τη λειτουργία της Σένγκεν, των
διατάξεων του Δουβλίνου 3 καθώς και κάθε άλλης διάταξης του δικαίου
της ΕΕ που έχει σχέση με το άσυλο και τη μετανάστευση. Το έχουμε
προτείνει ήδη από το 2015. Και ήρθε η ώρα να γίνει πράξη, γιατί οι
καιροί ου μενετοί.
