Η προμήθεια των 26 μαχητικών 4++ γενιάς από την τουρκική Αεροπορία, η οποία όπως έγινε γνωστό σήμερα βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωσή της, φέρνει την ΠΑ προ μιας εξαιρετικά δυσάρεστης εξέλιξης.
Η τουρκική Αεροπορία διαμορφώνει ένα σύνολο με τους ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους και μαχητικά που η ΠΑ δεν έχει απάντηση και είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα μπορέσει να διαμορφώσει μια ικανή αποτρεπτική ισχύ στο επόμενο κρίσιμο διάστημα.
Οι "περγαμηνές" του ρωσικού μαχητικού είναι λίγο έως πολύ γνωστές. Εν τάχει να αναφέρουμε το ραντάρ ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E με εμβέλεια, για στόχο μαχητικού με RCS 3 τ.μ. που φτάνει τα 400 χλμ.(!).και βλήματα όπως το R-77 RVV-AE με εμβέλεια που μπορεί να φτάσει και τα 150 χλμ. το αεροσκάφος θα μπορεί να ελέγχει τεράστιες αποστάσεις. Η ευελιξία του βασισμένη στους δύο πανίσχυρους κινητήρες 117S των 32.000 λιβρών ο καθένας είναι άλλωστε παροιμιώδης.
Το σημαντικότερο είναι ότι με αυτό το αεροσκάφος η τουρκική Αεροπορία θα μπορεί να ελέγχει σχεδόν όλη την ανατολική Μεσόγειο. Σε καμία περίπτωση το F-16 ακόμη και στην αναβαθμισμένη έκδοσή του δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το ρωσικό μαχητικό, ούτε στην εμβέλεια αποκάλυψης και προσβολής στόχων, ούτε στις κλειστές αερομαχίες.
Έτσι καθίσταται σαφές πως η έλευση του Su-35 στο Αιγαίο θα ανατρέψει πολλές αντιλήψεις και θα ανησυχήσει τους κατ΄ επάγγελμα εφησυχαστές.
Πως θα απαντήσει η ΠΑ σε αυτή τη νέα απειλή;
Όλα τα δεδομένα λένε πως απλά δεν θα απαντήσει. Δυστυχώς στην Ελλάδα της "μετα-μνημονιακής" εποχής κυριαρχεί ένα κλίμα πρωτοφανούς ηττοπάθειας, στα πρόθυρα της συνδιαλλαγής με τον επιτιθέμενο, αδιαφορίας για την ασφάλεια της χώρας, καταφυγής για προστασία σε διεθνείς οργανισμούς και «συμμαχίες» και είναι τόσο έκδηλο που ακόμη και οι Κύπριοι αδερφοί μας έχουν αντιληφθεί την αδυναμία αυτή και σχεδιάζουν τις δικές τους στρατηγικές συμμαχίες.
Μέσα από αυτό το κλίμα παραίτησης και έλλειψης ενός εθνικής εμβέλειας οράματος (εκτός και εάν ως όραμα θεωρούνται δύο ουρανοξύστες και τρία καζίνα στο ελληνικό ή πόσο ρεκόρ κάναμε φέτος στις αφίξεις τουριστών) η χώρα είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσει την συρρίκνωση.
Μπορεί να μην είναι εδαφική σε πρώτη φάση, αυτό θα το αποφύγουμε όσο υποχωρούμε και δίνουμε χώρα στην Τουρκία, αλλά θα είναι πλήρης δορυφοριοποίηση στην ανεξέλεγκτη γείτονα.
Σε αυτό το περιβάλλον τίποτα δεν δείχνει πως οι ηγεσίες του τόπου έχουν αντιληφθεί τι πραγματικά πρόκειται να συμβεί. Εκτός και αν το έχουν και προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, αλλά με ποια προοπτική; Να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο;
Η ΠΑ με διαθεσιμότητες απαράδεκτες για το υφιστάμενο περιβάλλον ασφάλειας, ακόμη προσπαθεί να αποκαταστήσει την ροή ανταλλακτικών για τα Mirage 2000 (ένα θέμα που δεν πρόκειται να λυθεί ούτε το 2019!) και με ένα πρόγραμμα αναβάθμισης που θα ολοκληρωθεί το 2027 και αν, κάποιοι θεωρούν πως έχουμε έτσι εξασφαλισμένη αποτροπή στον αέρα!
Σε ότι αφορά τα F-35 για τα οποία υπάρχει μια σχετική παραφιλολογία κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα παραγγελθούν, αλλά και πόσα. Όσο για το ΠΝ αυτό βρίσκεται ακόμη σε πιο δυσχερή θέση. Με την εγκατάλειψη του προγράμματος των φρεγατών FREMM και μαζί με αυτές των πυραύλων SCALP-NaVAL θα περιοριστεί σε ρόλο «κομπάρσου» ακόμη και αν προχωρήσει στην παραγγελία των φρεγατών Belhara, αλλά και χωρίς ούτε αυτό να είναι σίγουρο.
Ο Στρατός προς το παρόν ας τον αφήσουμε, εκτός κριτικής προκειμένου να ολοκληρώσει το μεγαλεπήβολο σχέδιό του για την φιλοξενία των αλλοδαπών, στα στρατόπεδα που κλείνει.
Και όμως ενώ όλοι βλέπουν μια Τουρκία που γιγαντώνεται κάθε μέρα εξοπλιστικά κοιτούν δεξιά ή αριστερά κάνοντας τους ανήξερους, ή όταν πιέζονται κάνουν ανέξοδες δηλώσεις, περί επάρκειας των ΕΔ που δεν πείθουν όμως κανένα.
Εάν επομένως η Τουρκία παραλάβει και τα Su-35 σε συνδυασμό με τα S-400 κανένα μαχητικό της ΠΑ δεν θα πετάει στο Αιγαίο χωρίς να είναι στοχοποιημένο με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, τα τουρκικά πλοία θα πραγματοποιούν ασκήσεις έξω από τη Σκύρο αι την Εύβοια αι εμείς θα πανηγυρίζουμε γιατί φέραμε τόσο εκατομμύρια τουρίστες στη χώρα.
