Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
23 Σεπτεμβρίου 2015. Η ανακοίνωση των ονομάτων που κοσμούν το νέο υπουργικό συμβούλιο περιλαμβάνει μια πραγματική έκπληξη: Από τον κατάλογο της – μνημονιακής έως μυελού οστέων – νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απουσιάζει το όνομα του Παναγιώτη Νικολούδη. Οι αρμοδιότητές του περνούσαν στον αναπληρωτή υπουργό Δ. Παπαγγελόπουλο. Χωρίς καμιά εξήγηση από την πλευρά του κ. Τσίπρα. Υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων, σήμερα το θολό τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Νικολούδης και Παπαγγελόπουλος ανήκαν σε διαφορετικές «σχολές»…
Ο δικαστής Παναγιώτης Νικολούδης, πρώην Πρόεδρος της Αρχής για την Καταπολέμηση του Μαύρου Χρήματος, υπήρξε το «πετράδι του στέμματος» της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης και δεν έλειψε ούτε από την κυβέρνηση που προέκυψε από τον ανασχηματισμό της 17ης Ιουλίου 2015, ούτε από την υπηρεσιακή της 28ης Αυγούστου.
Υπήρξε μάλιστα προσωπική εξωκοινοβουλευτική επιλογή του κ. Τσίπρα, ο οποίος για χάρη του είχε δημιουργήσει θέση υπουργού Επικρατείας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς.
Στις 10 Φεβρουαρίου 2015, κατά την ομιλία του επί των προγραμματικών δηλώσεων, ο κ. Νικολούδης αναφέρεται στους ελέγχους που είχαν διενεργηθεί από το 2012 (μεταξύ των οποίων και στη Λίστα Λαγκάρντ), οι οποίοι, όπως είχε πει είχαν καταλήξει σε 3.500 περιπτώσεις φοροδιαφυγής και σε ποσό, που διέφυγε «μετρημένα και υπολογισμένα μέχρι το τελευταίο ευρώ», ύψους 7 δις ευρώ. Υπήρχαν μάλιστα, όπως είχε πει, εξαιρετική πιθανότητα το ελληνικό Δημόσιο να εισπράξει κατ’ ελάχιστον 2,5 δις.
Φυσικά, αυτό προϋπέθετε βάθος χρόνου. Χρόνο ζήτησε ο κ. Νικολούδης και στις 17 Μαρτίου, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «για την ανθρωπιστική κρίση και την πάταξη της διαφθοράς». Τότε ήταν που είχε καταργηθεί, εγείροντας πολλά ερωτηματικά, η θέση του Εθνικού Συντονιστή κατά της διαφθοράς. Θέση η οποία είχε δοθεί στον κ. Ιωάννη Τέντε τον Μάιο του 2013, μετά την αποχώρησή του από τη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή
Προσέξτε: Πρώτα καταργείται ο Τέντες και μετά ο Νικολούδης (με την περίφημη «Λίστα Νικολούδη να καταχωνιάζεται, προφανώς είτε επειδή δεν περιλάμβανε τρανταχτά πολιτικά ονόματα – εξαιρουμένων κάποιων δημοτικών αρχόντων – και περιλάμβανε άλλα ονόματα, μεταξύ των οποίων γιατροί και στελέχη δημοσίων οργανισμών). Κρατήστε το αυτό, θα μας χρειαστεί.
Στις 3 Απριλίου 2015 ο κ. Νικολούδης δηλώνει από το βήμα της Βουλής: «Οι έλεγχοι προχωρούν με αργούς ρυθμούς, εξαιτίας ενός πλέγματος παραγόντων που καθιστούν δυσχερές αυτό το έργο. Για τη μεν «λίστα Λαγκάρντ», οι εξαιρετικές δυσκολίες εντοπίζονται στην άρνηση των ελβετικών αρχών να δώσουν στοιχεία, για δε τις εξωχώριες εταιρείες, λόγω του γεγονότος ότι απαιτείται η συνεργασία κι άλλων χωρών (αρχών ή παραγόντων αυτών) για τη διασταύρωση των στοιχείων.
«Η Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της, να λύσει το ζήτημα» εξήγησε ο κ. Νικολούδης και επικαλέστηκε την εμπειρία του από τη θέση του ως προέδρου της Αρχής Καταπολέμησης της Διαφθοράς για να πει πως «γενικά, ήταν εξαιρετικά δύσκολο και επί των ημερών μου, παρά τις διεθνείς επαφές μου, σε πάρα πολλές περιπτώσεις ανταλλαγής πληροφοριών να πετύχω την συλλογή πληροφοριών». Και συνέχισε:
«Το να επιχειρεί κανείς φορολογικό έλεγχο κεχωρισμένα και μεμονωμένα, δηλαδή ή μόνο στη λίστα Λαγκάρντ ή μόνο στη λίστα Λουξεμβούργου κ.λπ είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει σε εσφαλμένα συμπεράσματα γιατί βλέπει μόνο το δέντρο και όχι το δάσος. Πρέπει να συνεκτιμήσεις και άλλα στοιχεία, από άλλες τράπεζες, χρηματιστήρια κ.λπ.».
Ειδικώς για τη λεγόμενη «λίστα Λαγκάρντ» είπε πως ο έλεγχός της είναι εξαιρετικά δύσκολος, γιατί η Ελβετία θεωρεί ότι τα στοιχεία έφυγαν με παράνομο τρόπο από την τράπεζα και αρνείται να δώσει στοιχεία.
Ο κατάλογος δεν είναι σημαντικός…
Στις 9 Απριλίου 2015, σε συνέντευξή του στη βελγική εφημερίδα «Libre Belgique», ο κ. Νικολούδης αναφέρει σχετικά με τη Λίστα Λαγκάρντ:
«Ο κατάλογος αυτός δεν είναι τόσο σημαντικός όσο θα θέλαμε. Ως εισαγγελέας, πολέμησα τη φοροδιαφυγή με διαφορετικό τρόπο και νομίζω ότι νίκησα. Το 2012, ζήτησα από όλες τις ελληνικές τράπεζες να μου στείλουν μια λίστα πελατών με καταθέσεις πάνω από 200.000 ευρώ. Οκτώ τράπεζες μου έστειλαν οκτώ λίστες. Στη συνέχεια, συνέταξα μια άλλη λίστα με τα ονόματα των Ελλήνων που, από το 2010, είχαν στείλει στο εξωτερικό ποσά άνω των 200.000 ευρώ. Στη συνέχεια, μια άλλη με τα ονόματα εκείνων που έχουν χαρτοφυλάκια στο Ελληνικό Χρηματιστήριο αξίας άνω των 200.000. Είχα, επίσης, μια λίστα με στοιχεία πολύ υψηλών ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Τέλος, δημιουργήσαμε μια βάση δεδομένων με τις δηλώσεις εισοδήματος από το 2000 και διασταυρώσαμε όλες αυτές τις πληροφορίες με τη λίστα Λαγκάρντ και τη λίστα «Λιχτενστάιν». Ήταν το τζακ ποτ. Αμέσως μας εμφανίστηκαν τα ονόματα των φοροφυγάδων, κάτι που με εξέπληξε εμένα πρώτο. Δεν πίστευα ότι ήταν τόσο εύκολο να εντοπιστούν». Πρόσθετε, ωστόσο, πως αν οι αποφάσεις προσβληθούν στα δικαστήρια, μπορεί να χρειαστούν έως και 5 με 6 χρόνια για να εισπραχθούν τα χρήματα.
(Αλλά οι σκευωροί δεν ενδιαφέρονταν να εισπράξουν χρήματα. Ενδιαφέρονταν για «γρήγορα αποτελέσματα» που θα απέφεραν πολιτικά οφέλη. Έτσι πήγε άπατη και η Λίστα Μπόργιανς, που επίσης είχε υπερπροβληθεί ανάλογα με τις προπαγανδιστικές ανάγκες)
Στις 19 Μαΐου 2015, ο κ. Νικολούδης δηλώνει: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει, ήδη, αρχίσει συνομιλίες με τις ελβετικές Αρχές για την κατάρτιση συμφωνίας ανταλλαγής πληροφοριών επί φορολογικών θεμάτων. Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο μερών γίνονται υπό το φως της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας».
Επομένως, ο Νικολούδης επέμενε να ακολουθηθεί ο ίσιος δρόμος και να προχωρήσει θεσμικά, ώστε να επιτευχθεί μια επίσημη συμφωνία με τις ελβετικές αρχές, καθώς η Ελβετία θεωρεί τη Λίστα Φαλσιανί (δηλαδή τη Λίστα Λαγκάρντ) προϊόν υποκλοπής και αρνείται να συνεργαστεί.
Ήδη από το 2012 η Ελβετία έχει ψηφίσει νόμο, σύμφωνα με τον οποίο αιτήματα παροχής πληροφοριών που υποβάλλονται στις ελβετικές αρχές από φορολογικές αρχές άλλων χωρών δια της λεγόμενης διοικητικής συνδρομής απορρίπτονται εφόσον τα αιτήματα αυτά βασίζονται σε πληροφορίες οι οποίες έχουν κτηθεί μέσω αξιοποίνων πράξεων κατά το ελβετικό δίκαιο.
Για την Ελβετία, ο Φαλσιανί (που υπέκλεψε την περίφημη λίστα από την τράπεζα HSBC και την οποία αργότερα μας παρέδωσε η κ. Λαγκάρντ, οπότε έλαβε το όνομά της), υπήρξε πάντα κόκκινο πανί, είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης εναντίον του, το 2015 καταδικάστηκε ερήμην για οικονομική κατασκοπεία και τελικά συνελήφθη στην Ισπανία τον Απρίλιο του 2018.
Μάλιστα, στις 25 Φεβρουαρίου 2015, έγινε γνωστό πως το ελβετικό υπουργείο Δικαιοσύνης είχε από τον Ιούνιο του 2014 αποστείλει εγκύκλιο στις εισαγγελίες της χώρας, με την οποία ουσιαστικά απαγόρευε την ικανοποίηση αιτημάτων δικαστικής συνδρομής από ξένες χώρες, εφόσον αυτά σχετίζονται με υποκλαπέν υλικό από ελβετικές τράπεζες, και δη με αυτό της λίστας Λαγκάρντ.
Γι’ αυτό και επί κυβέρνησης Σαμαρά είχε αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο επίσημος δρόμος και ξεκίνησαν συνομιλίες με τις ελβετικές αρχές, προκειμένου να καταλήξουμε σε μια συμφωνία. Μια πρακτική που, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του, ήθελε να ακολουθήσει ο Νικολούδης, ώστε να υπάρξει επίσημη συνεργασία με την Ελβετία και όχι υπόγειες επαφές με έναν άνθρωπο που η Ελβετία καταζητούσε ανά την υφήλιο.
Υπόγειες διαδρομές
Έτσι, ενώ ο Νικολούδης ανακοίνωνε πως διεξάγονται επίσημες συνομιλίες με την Ελβετία, η κυβέρνηση Τσίπρα ετοιμαζόταν να ακολουθήσει άλλες υπόγειες διαδρομές.
Το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή μήνες πριν από την εξαφάνιση του Νικολούδη από το υπουργικό συμβούλιο:
Στις 14 Ιουλίου 2015, πληροφορηθήκαμε ξαφνικά ότι ο Τέρενς Κουίκ ανέλαβε τον συντονισμό των υπουργείων που εμπλέκονται στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Δηλαδή είχαν αρμόδιο υπουργό Επικρατείας και πρόσθεσαν τον Κουίκ, για να… του λύνει, όπως είχε πει, τα χέρια!
Στις 20 Ιουλίου 2015 πραγματοποιείται σύσκεψη υπό τον Τσίπρα της Ειδικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς (Υπουργός Επικρατείας Παναγιώτης Νικολούδης, Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τα έσοδα Τρύφωνας Αλεξιάδης, Υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Παύλος Πολάκης, Υφυπουργός Δικαιοσύνης για θέματα Διαφάνειας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό αρμόδιος για Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου Τέρενς Κουίκ). Εκεί, «αποφασίστηκε η επιτάχυνση των διαδικασιών για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και δόθηκαν κατευθύνσεις να δοθεί προτεραιότητα ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής».
Έχουν πια μπει στους σκοτεινούς δρόμους, που δεν θα οδηγούσαν πουθενά, λόγω της σύγκρουσης με την Ελβετία.
Τα ραντεβού των εισαγγελέων με τον… συριζαίο Φαλσιανί
Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, ο Φαλσιανί συναντάται στην πρεσβεία μας στο Παρίσι με Έλληνες εισαγγελείς, οι οποίοι παρέμειναν στο εξωτερικό επί τρεις ημέρες. Μαθαίνουμε ότι στο κλιμάκιο μετείχαν οι Ελένη Τουλουπάκη, Χρήστος Ντζούρας και Γιώργος Καλούδης, παρουσία και του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ηλία Ζαγοραίου. Δηλαδή, ενώ στην Ελλάδα έχουμε την υπηρεσιακή κυβέρνηση Θάνου, αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες σύγκρουσης με την Ελβετία.
Την επομένη, 16 Σεπτεμβρίου, ο Αλέξης Τσίπρας, σε προεκλογική συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Attica, πλέκει το εγκώμιο του Φαλσιανί. Την ίδια μέρα, ο Φαλσιανί, είχε δηλώσει, μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Στην Ελλάδα θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν μια ρεαλιστική, πραγματιστική επιλογή, όχι ιδεολογική». Ευχήθηκε μάλιστα στον ΣΥΡΙΖΑ «ένα άνετο και ξεκάθαρο αποτέλεσμα».
Στις 23 Σεπτεμβρίου μαθαίνουμε ότι ο Νικολούδης δεν μετέχει στο νέο κυβερνητικό σχήμα και αναλαμβάνει ο Παπαγγελόπουλος. Και στις 29 Νοεμβρίου 2015, ο φυγάς Φαλσιανί δίνει συνέντευξη στην τηλεόραση του ALPHA (στη Σοφία Παπαϊωάννου) και λέει: «Είστε τυχεροί στην Ελλάδα επειδή έχετε μια νέα ευκαιρία, πολιτική ευκαιρία, αλλά ακόμα αντιμετωπίζετε πολλά οικονομικά προβλήματα από τους ίδιους που οργανώνουν όλα αυτά. Θα πάρει χρόνο. Είμαι περήφανος που έχω τη δυνατότητα να βοηθήσω. Συμμετέχω σε πολλά προγράμματα, σε πολλές δίκες. Αυτό είναι δυνατόν μόνο αν όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνεργαστούν. Τώρα λοιπόν που έχουμε και στην Ελλάδα θαρραλέους ανθρώπους που προσπαθούν να προχωρήσουν θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν». Και πρότεινε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, λέγοντας πως «αν αύριο μου ζητήσουν να πάω επίσημα στην Ελλάδα θα πάω. Αν πάω ανεπίσημα θα με συλλάβουν. Αν με προσκαλέσει η νέα κυβέρνηση θα συνεργαστώ με χαρά με τις αρχές». Προφανώς, αναζητούσε επίσημη κάλυψη και καταφύγιο…
Την επομένη, 30 Νοεμβρίου 2015, πραγματοποιείται στο υπουργείο Δικαιοσύνης ευρεία σύσκεψη υπό τον αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο οικονομικός Εισαγγελέας, κ. Παναγιώτης Αθανασίου, οι Εισαγγελείς που συμμετείχαν στην ομάδα εργασίας, για τη συμφωνία με τη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, κ. Ελένη Τουλουπάκη και κ. Ιωάννης Δραγάτσης, ο Γενικός Γραμματέας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, κ. Γιώργος Βασιλειάδης, υπηρεσιακοί παράγοντες της Γενικής Γραμματείας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς καθώς και του Υπουργείου Οικονομικών.
Όπως πληροφορηθήκαμε, στη σύσκεψη συζητήθηκε η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, όσον αφορά το χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης και ο οικονομικός Εισαγγελέας ζήτησε ενίσχυση στο έργο του. Το αίτημα έγινε δεκτό και δόθηκε εντολή να του παρασχεθεί κάθε δυνατή βοήθεια, για την έρευνα της υπόθεσης. Αποφασίστηκε επίσης να γίνονται τακτικές συναντήσεις της εν λόγω ομάδας που χειρίζεται την υπόθεση «Μπόργιανς» μία φορά την εβδομάδα, με στόχο τον όσο το δυνατό καλύτερο συντονισμό, αλλά και την επίλυση ενδεχόμενων προβλημάτων.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2015, είχαμε την μυστική συνάντηση του τότε γ.γ. του υπουργικού συμβουλίου Μ. Καλογήρου σε παρισινό καφέ με τον Ερβέ Φαλσιανί. Παραλαμβάνει στικάκι με αρχείο 500 χιλιάδων κινήσεων λογαριασμών που περιλαμβάνονται στη Λίστα Λαγκάρντ. Στο θέμα αναφέρθηκε πανηγυρικά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της χρονιάς. Όπως γίνεται γνωστό το κρυπτογραφημένο αρχείο που φέρεται να είναι τεράστιο χρίζει ωστόσο ειδικής επεξεργασίας και θα χρειαστεί εξειδικευμένη τεχνική υποστήριξη από ειδικούς που θα τοποθετήσουν ειδικό λογισμικό προκειμένου να ανοιχτεί. Έτσι στην Εισαγγελία αναμένουν ώστε να αποσαφηνιστεί αν η «αποκρυπτογράφηση» θα γίνει, την περίοδο των γιορτών ή αμέσως μετά ώστε να καθοριστούν κι οι επόμενες κινήσεις των εισαγγελικών αρχών.
Στις 18 Μαρτίου 2016, μαθαίνουμε μέσω Αθηναϊκού Πρακτορείου ότι ο Φαλσιανί είχε και δεύτερη συνάντηση με τους ίδιους Έλληνες εισαγγελείς στη Γαλλία. (Ελένη Τουλουπάκη, Χρήστος Ντζούρας και Γιώργος Καλούδης). Όπως αναφέρεται στο τηλεγράφημα, «σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Φαλσιανί παρείχε στο κλιμάκιο των εισαγγελέων πληροφορίες αλλά και οδηγίες που σχετίζονται με τις πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την απόκρυψη χρηματικών ποσών και την φοροαποφυγή μεγάλων καταθετών».
Και συνεχίζει το τηλεγράφημα:
«Το "Know How" που φέρεται να παρείχε ο κ. Φαλσιανί στο κλιμάκιο των εισαγγελέων εκτιμάται ότι θα αξιοποιηθεί από τους Οικονομικούς Εισαγγελείς, όχι μόνο στην έρευνα για τη λίστα καταθετών της HSBC, αλλά και σε αυτήν για την αποκαλούμενη "λίστα Μπόργιανς" που αφορά περίπου 10.000 καταθέτες στην τράπεζα UBS, την περίοδο από το 2006 ως το 2008».
Και επίσης:
«Η δεύτερη συνάντηση του κ. Φαλσιανί με τους εισαγγελείς φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς το κλιμάκιο των τριών εισαγγελικών λειτουργών με επικεφαλής την Ελένη Τουλουπάκη, παρέμεινε στο εξωτερικό τρεις μέρες. Πληροφορίες αναφέρουν πως το "υλικό" που έχουν στα χέρια τους οι εισαγγελείς από την επαφή τους με το πρώην τραπεζικό στέλεχος είναι πλήρως αξιοποιήσιμο και για την διερεύνηση των εκατοντάδων φορολογικών αδικημάτων μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού, αλλά και για την παράλληλη έρευνα που διενεργείται με εντολή του κ. Ζαγοραίου ως προς την πιθανότητα δράσης εγκληματικής οργάνωσης που οργανωμένα "φυγάδευε" επί σειρά ετών τεράστια αδήλωτα χρηματικά ποσά Ελλήνων φορολογουμένων στο εξωτερικό με στόχο τη νομιμοποίηση και απόκρυψη τους.
Σημειώνεται ότι αμέσως μετά την πρώτη επαφή του με το κλιμάκιο των εισαγγελέων, ο κ. Φαλσιανί είχε παραδώσει στον γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, Μιχάλη Καλογήρου ηλεκτρονικό αρχείο το οποίο και παραδόθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, το οποίο είχε πλήρη στοιχεία για τραπεζικές συναλλαγές που συνδέονται με μεγάλα αδήλωτα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό».
Συσκότιση στην πορεία προς τη Νοβάρτις
Κρατήστε τα κι’ αυτά. Πρώτον για να ρωτήσουμε σήμερα τι απέγιναν όλα εκείνα τα στικάκια και πώς τελικά αξιοποιήθηκαν.
Και για να διερωτηθούμε: Τελικά, μετά από αλλαγές και καταργήσεις υπουργών και τοποθετήσεις συντονιστών και δημιουργία Ειδικής Επιτροπής, ταξίδια εισαγγελέων και συναντήσεις με Φαλσιανί στο Παρίσι, ταξίδι και συνάντηση με Φαλσιανί του γ.γ. του υπουργικού συμβουλίου, παραλαβή στικακίων και Know How, επαφές και συσκέψεις, τι πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποια ήταν τα αποτελέσματα αυτής της δραστηριότητας;
Και για να προκύψει το επόμενο ερώτημα: Με δεδομένο ότι όλα αυτά δεν οδήγησαν πουθενά – εκτός από τον ενταφιασμό τους – ποιος ήταν ο αντικειμενικός σκοπός όλων αυτών των κινήσεων;
Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ότι επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν ήταν ο εντοπισμός των πραγματικών φοροφυγάδων και των πραγματικών διεφθαρμένων, αλλά το ακριβώς αντίθετο: Η συσκότιση, την ίδια ώρα που για προπαγανδιστικούς λόγους παρίσταναν ότι πολεμάνε την διαφθορά και την διαπλοκή.
Διότι τελικά πού κατέληξαν όλα αυτά; Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: Οι λίστες έμειναν να αραχνιάζουν, ο Φαλσιανί ξεχάστηκε και από το καπέλο του θαυματοποιού βγήκε η υπόθεση της Νοβάρτις και η στοχοποίηση και ενοχοποίηση δέκα πολιτικών προσώπων, μεταξύ των οποίων δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο κεντρικός τραπεζίτης και πρώην υπουργοί.
Δηλαδή, τζάμπα τα ταξίδια της κ. Τουλουπάκη και οι καφέδες στο Παρίσι με τον Φαλσιανί! Προπέτασμα καπνού και προπαρασκευαστικές εργασίες για να φθάσουμε στην τελική φάση του σχεδίου.
«Οι πολιτικοί δεν είναι οι πιο διεφθαρμένοι»…
Σε όλα αυτά προσθέστε ότι στις 11 Μαρτίου 2015, ο Νικολούδης, απαντώντας στη Βουλή σε ερώτηση του τότε βουλευτή των ΑΝΕΛ κ. Νικολόπουλου περί ενδεχόμενης ύπαρξης και λειτουργίας «εγκληματικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ», είχε απευθύνει αυστηρές παρατηρήσεις σε όσους σπεύδουν να χαρακτηρίσουν πολιτικά κόμματα ως «εγκληματικές οργανώσεις», καθώς «τούτο αποτελεί όχι μόνο λανθασμένη νομική προσέγγιση του ζητήματος, αλλά αποτελεί απαράδεκτη απειλή για τα πολιτικά κόμματα (ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα) τα οποία αποτελούν βασικό στοιχείο και πυλώνα του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος».
(Αυτό δεν φαίνεται να άρεσε καθόλου στον κ. Καμμένο και προσκείμενα στους ΑΝΕΛ μέσα ενημέρωσης ξεκίνησαν τις επιθέσεις κατά του Νικολούδη, που κορυφώθηκαν όταν αυτός απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση).
Εδώ αξίζει να θυμηθούμε ότι στις 22 Μαρτίου 2011, ο κ. Νικολούδης, κατά την ακρόασή του στο πλαίσιο της συζήτησης επί της Έκθεσης Πεπραγμένων του 2010 της Επιτροπής (με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας), είχε δηλώσει πως «οι πολιτικοί δεν είναι οι πιο διεφθαρμένοι», ενώ, «υπάρχουν άλλες ομάδες που δεν δίνουν λόγο πουθενά και κανένα έλεγχο δεν επιδέχονται παρ' ότι και σε εξωχώριες εταιρείες συμμετέχουν και το βάρος της απόδειξης δεν οφείλουν».
Αντιθέτως, είχε προσθέσει, για τους πολιτικούς γίνεται και αναστροφή του βάρους της απόδειξης των πηγών των χρημάτων τους και στερούνται της βουλευτικής ιδιότητας και των πολιτικών δικαιωμάτων τους.
Κατόπιν όλων αυτών, υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Νικολούδης δεν τους έκανε, όχι μόνο για τις απόψεις του, αλλά και επειδή ήθελε να ακολουθεί θεσμικούς τρόπους λειτουργίας;
Μήπως ήταν και αυτός «άλλης σχολής» - για να θυμηθούμε και τον διάλογο που αναφέρει ότι είχε η κ. Ράικου με τον κ. Παπαγγελόπουλο;
Και όταν μπλέκουν οι «Σχολές», τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας…
