του Στέλιου Παπαθεμελή*
Η Αμερική πρόδωσε ωμά, ψυχρά και κυνικότατα τους Κούρδους συμμάχους της κατά του ISIS στη Βόρεια Συρία και ο (προδότης τους) Ντόναλντ Τραμπ κορδώθηκε γράφοντας χωρίς ντροπή στο twitter του: «Όπως έχω δηλώσει στο παρελθόν με απερίφραστο τρόπο, και απλώς επαναλαμβάνω, αν η Τουρκία κάνει κάτι που εγώ, με τη σπουδαία και ανυπέρβλητη σοφία μου [sic!], θεωρήσω ότι είναι εκτός ορίων, θα καταστρέψω ολοσχερώς και θα εξολοθρεύσω την οικονομία της Τουρκίας (το ‘χω ξανακάνει!)».
Οι Κούρδοι μετρούν στη περιοχή 11.000 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες στον κοινόν αγώνα με τους Αμερικανούς κατά τού Ισλαμικού Κράτους, θεωρώντας ότι ΗΠΑ θα τιμούσαν την συμφωνία.
Τους πούλησαν εν μια νυκτί στον παμφάγο Ερντογάν στη προσπάθειά τους να τον αποσπάσουν (νομίζουν) από την αγκαλιά της Ρωσίας. Ο τούρκος θα εκμισθώσει φιλία στον Τραμπ και σε πρώτη ζήτηση θα ικανοποιήσει τα όποια αιτήματα της Μόσχας.
Ο «σεϊχουλίσλάμης» βρυχήθηκε για την βόρεια Συρία και ο καπάνταης Τραμπ αναδιπλώθηκε παραχρήμα και ξαναέγραψε: «Βρισκόμαστε στη διαδικασία αποχώρησης από τη Συρία όμως δεν έχουμε σε καμία περίπτωση εγκαταλείψει τους Κούρδους που είναι ξεχωριστοί άνθρωποι και υπέροχοι μαχητές»! Πάρτε στον στον γάμο σας να σας πει «και του χρόνου!».
Αλλά το αμερικανικό ξεπούλημα των Κούρδων έπρεπε να αποτελέσει μέγιστον μάθημα για μας όταν προχθές τα δώσαμε όλα στον Πομπέο, χωρίς να πάρουμε τίποτε. Τίποτα! Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Ο πρωθυπουργός μας δηλώνει υπερήφανος. Γιατί νομίζετε; Ακούστε:
«Είμαι περήφανος όταν πηγαίνω σε παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία η οποία μετατρέπεται σταδιακά (στα πρακτικά διορθώθηκε “σιγά-σιγά” με απαράλλακτο το νόημα) σε πολυπολιτισμική»!
Ο Γερμανός πρέσβης μάς προτρέπει (=αξιώνει) άνευ ανταλλάγματος να βάλουμε Σκόπια και Αλβανία στην Ε.Ε. Μην σας μένει καμία αμφιβολία ότι αυτή η κυβέρνηση όπως άλλωστε και η προηγούμενη θα το πράξει πηλαλώντας. Η προηγούμενη χάρισε όνομα, ταυτότητα, εθνότητα, γλώσσα στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων. Η τωρινή δεσμεύεται να «σεβασθεί» το ανθελληνικό εξάμβλωμα της προηγούμενης και αυτήν την «δέσμευσή» της την επαναλαμβάνει ευκαίρως, ακαίρως.
Όμως μέγιστον μάθημα εξωτερικής πολιτικής μάς έρχεται αυτές τις μέρες από την γειτονική Βουλγαρία. Γενναία η δήλωση τού πρωθυπουργού της Μπόϊκο Μπορίσοφ:
«Η ένταξη της “Βόρειας Μακεδονίας” στην Ε.Ε. είναι σημαντική, αλλά αυτή δεν μπορεί να γίνεται εις βάρος της Βουλγαρίας και μέσω της παραποίησης της Ιστορίας».
Και να σκεφτεί κανείς ότι η έρις αφορά την διεκδίκηση των Κομιτατζήδων (τέλος 19ου – αρχές 20ου αι.) που θέλουν για δικούς τους οι σκοπιανοί αλλά τους προσμετρούν κατά - δικούς τους οι Βούλγαροι.
Η βουλγαρική εμμονή δακτυλοδεικτεί το πάθος με το οποίο μια ηγεσία οφείλει να υπερασπίζεται τα ιερά και όσια του γένους της. Οι δικοί μας ηγέτες είναι δυστυχώς «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα», γιατί απλούστατα είναι δεδομένοι και άρα προβλέψιμοι. Αντίθετα οι τούρκοι δυσμεταχείριστοι και ως εταίροι χείριστοι. Εφ’ ω Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αντιμετωπίζουν έμφοβοι και με δέος τους οσμανλήδες, ενώ εμάς με κυνισμό και αποκοτιά.
Κορύφωση της δειλίας των ηγετών μας είναι ότι δεν έστειλαν εφέτος στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου, επέτειο της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα ελληνικά μαχητικά κατόπιν τουρκικής αξιώσεως. Για πόσο καιρό ακόμη θα «κείται μακράν» η Κύπρος μας ολιγόψυχοι;
Σε μια αποθέωση επιλεκτικής κοινοτικής αλληλεγγύης οι οκτώ «πρόθυμες» χώρες της Ε.Ε. (Γαλλία, Γερμανία, Φινλανδία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ιταλία) συμφώνησαν στη Μάλτα να μοιρασθούν τα βάρη των μεταναστευτικών ροών, αλλά μόνον αυτών της Κεντρικής Μεσογείου. Τουτέστιν, ήγουν, δηλαδή, εν άλλοις λόγοις, ήτοι, να καλύψουν Μάλτα και Ιταλία και να αποκλείσουν την Ελλάδα! Αυτά χωρίς ίχνος αιδούς. Το «αντίθετο» μέτωπο Ελλάδος, Κύπρου, Βουλγαρίας είναι εξ ορισμού εξασθενημένο όσο δεν συμπράττει σ’ αυτό ο γαλλογερμανικός άξονας. Πόσο ενωμένη φαντάζεστε με τούτα και με κείνα αποδεικνύεται η μάλλον κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή ΈΝΩΣΗ;
Αχ, Θεέ μου, τί άλλο θα ακούσουμε απ’ αυτό το «παιδί»; «Και βεβαίως οι πρόσφυγες οι οποίοι τελικά θα επιλέξουν να κάνουν τη χώρα μας τη δεύτερη πατρίδα, τα παιδιά τους πρέπει να αισθάνονται και θα αισθάνονται Έλληνες. Αυτό είναι το σωστό».
Καταρχήν δεν είναι πρόσφυγες, αφού δεν προέρχονται από εμπόλεμες χώρες. Είναι μετανάστες και για να ακριβολογήσουμε λαθρομετανάστες. Εκείνο το «επιλέξουν» ανάβει φωτιές. Ποιοι να «επιλέξουν», οι επήλυδες; Αυτοί επιλέγονται από τις χώρες όχι οι χώρες απ’ αυτούς.
Ο λαθροεποικισμός αποτελεί ήδη μείζονα εθνική απειλή. Είναι κωμικοτραγική η προσδοκία ότι τα αφγανοπακιστανάκια θα ενταχθούν και θα ανανεώσουν την ελληνική κοινωνία!
Είναι ώρα η ηγεσία μας να υψώσει ανάστημα και φωνή. Καιροί ου μενετοί.
