Χρονογράφημα
του Ευάγγ. Αθανασιάδη*
Η
κανονικότητα είναι μία λέξη, που αναμασιέται πολύ στις μέρες μας.
Πράγματι
είναι ένα στοιχείο καλό, απαραίτητο και επωφελές για κάθε σύνολο και την
κοινωνία.
Ας
δούμε λοιπόν, λίγο Ιστορία, λιγότερα σοβαρά και λίγο ευτράπελα.
Το
1941 καταλαμβάνεται η Ελλάδα μας από τους Γερμανούς. Ο πρωθυπουργός της χώρας
Αλέξανδρος Κορυζής αυτοκτονεί. Κάποτε υπήρχαν και άνθρωποι με συναίσθηση.
Ευτυχώς τώρα σπανίζουν και μειώνονται τα κρατικά έξοδα του κωδικού: «Δημοσία
Δαπάνη».
Η
πρωθυπουργία, 3 ημέρες αργότερα, την 21 Απριλίου του 1941, ανατίθεται στον
Εμμανουήλ Τσουδερό (1882-1956)
Στις
23 Απριλίου, η κυβέρνηση Τσουδερού, μεταφέρθηκε στην Κρήτη και από εκεί, ένα
μήνα αργότερα, τον Μάιο του ’41, κατέφυγε με πλοία στην Αίγυπτο.
Η
Βιργινία Τσουδερού (1924- 2018), κόρη του πρωθυπουργού, ακολουθεί τον πατέρα
της και διηγείται:
Ο
πλους προς την Αίγυπτο ξεκίνησε σούρουπο. Την επομένη, σχεδόν όλο το
απομεσήμερο, τα πλοία δέχτηκαν τρία διαδοχικά κύματα αεροπορικών επιθέσεων από τα γερμανικά στούκας. Κάθε φορά γενικός
συναγερμός. Τα πληρώματα επάνδρωσαν τα αντιαεροπορικά, σε μια σφοδρή ανταλλαγή
πυρών έως νωρίς το απόγευμα. Απώλειες και σημαντικές ζημίες δεν υπήρξαν.
Με
την λήξη του κάθε συναγερμού, όλοι επανερχόταν στις θέσεις τους.
Στις
5μμ, ακριβώς την καθιερωμένη ώρα, εμφανίζεται ο Άγγλος θαλαμηπόλος, ευσταλής, σιδερωμένος,
αγέρωχος, ατσαλάκωτος, ατάραχος, καθαρός, σοβαρός, με ιλαρό πρόσωπο, με την
λευκή πετσέτα καλοδιπλωμένη στον πήχη, τον δίσκο με το σερβίτσιο, αταλάντευτος
παρά τον ελαφρύ κλυδωνισμό, και με σταθερή ατάραχη φωνή και την χαρακτηριστική φλεγματική
αγγλική στωικότητα ερωτά: «lady
tee?».
Η
ώρα 5μμ η ώρα του τσαγιού. Συνήθεια και ώρα απαράβατη.
Αυτή
είναι η Αγγλική κανονικότητα. Αποπνέει μια σταθερότητα, εμπιστοσύνη, διάθεση
θετικής και εποικοδομητικής εργασίας. Κανονική Κανονικότητα!
Περί
το 1982, η αστυνομία ξεκίνησε να παίρνει στις σχολές Ανθυπαστυνόμων πολίτες με
εξετάσεις. Μέχρι τότε στις σχολές των Αξιωματικών οι εισαγόμενοι προερχόντουσαν
από τους υπηρετούντες υπαξιωματικούς.
Έτσι
προέκυψε μια κατηγορία αξιωματικών χωρίς τις συνήθειες του Σώματος και με μια
κουλτούρα σχολής και μόνο εφόδιο την θεωρητική κατάρτιση.
Ένας
από αυτούς τοποθετείται στο τμήμα Ασφαλείας μιας περιοχής.
Κάποια
στιγμή προσάγουν έναν 50άρη, γνωστό μικροκλεφτρόνι, που τον συνέλαβαν επ’
αυτοφώρω.
Ο
Αξκός της σχολής του λέει: «Κύριε οιονεί κλέπτα, μήπως κλέψατε;»
Απάντηση
του κλέφτη: «Σας παρακαλώ κύριε Μοίραρχε, με προσβάλλεται!»
Οι
ερωταποκρίσεις επαναλαμβάνονται στο ίδιο
μοτίβο, …όποτε ο χιμάει ο 55άρης Ενωμοτάρχης, του ρίχνει δυό σκαμπίλια και μια
κλωτσιά πίσω στις κνήμες… και ετοιμάζεται να αποκαταστήσει το τρωθέν κύρος της
Υπηρεσίας…
Ο οιονεί
κλέπτης τρικλίζοντας λέει: «Έτσι μπράβο να καταλάβουμε ότι μπήκαμε στην
Ασφάλεια…!!».
Η
κανονικότητα του «οιονεί κλέπτου». Κανονικότητα και αυτή.
Σεπτέμβριος
2019. Η πρώτη απεργία. Χρόνια είχαμε να δούμε, μας έλειψαν επί διακυβερνήσεως
ΣΥΡΙΖΑ. Να μην αργείς στην δουλεία σου;… Να μην δυσκολεύεσαι να κινηθείς;… Σε
τι Δημοκρατία ζούμε τέλος πάντων;…
Μια
κανονικότητα ήταν και αυτή.
Να δούμε
να ακονίζονται ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια, «κατά το άλλο άκρο»… στο πεζοδρόμιο
που γαλουχείται και ανδρώνεται η αριστερά…
Αλλά
ούτε ξιφολόγχες είδαμε, ούτε πεζοδρόμια, ούτε κόσμο για ξιφολόγχες και
πεζοδρόμια.
Να
ακόμη μια «κανονικότητα» που δεν ήρθε…!!!
Είδαμε
μόνο κάτι μπαϊλντισμένους, αποψιλωμένους συνδικαλιστές, …με «ατμιστές» αντί για
τα αρειμάνια στριφτά τσιγάρα, τις πίπες, τις φραπεδιές και τους κεραυνούς τους…
Και
το χειρότερο… ούτε οι καντινιέρηδες δεν πήγαν… οι ακριβέστεροι δημοσκόποι. Πήγαινε
2 ώρες νωρίτερα και δες την διάταξη που έχουν οι καντίνες και πόσες είναι.
Είναι φοβεροί. «Τύφλα να ‘χει» το ελικόπτερο του Τόσκα!… Σχηματίζουν, από 2
ώρες πριν, το ακριβές περίγραμμα της συγκέντρωσης. Και βγάζουν όλοι ένα
αξιοπρεπές μεροκάματο. Δεν έχουν πέσει ποτέ έξω…
Οι
καντίνες πράγματι είναι, ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ, μια διαχρονική θεσμική Κανονικότητα.
*Ο
Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.
