Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Άστραψαν και βρόντηξαν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το μήνυμα του Νίκου Αναστασιάδη και του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ότι δεν θα γίνει ανεκτή «η διπλωματία των κανονιοφόρων».
Το υπογράμμισαν το μήνυμα τους με θυμωμένο ύφος και ισχυρό τρόπο, υποθέτω επειδή εννοούν κάθε λέξη. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα καλό σύνθημα, που ακούγεται όμορφα στα αυτιά των πολιτών της Ελλάδας και της Κύπρου.
Φτάνει η υπόσχεση να γίνει πράξη. Τι να σημαίνει άραγε το σύνθημα-μήνυμα αυτό; Φαντάζομαι ότι εάν δεν αποχωρήσουν από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου και από την κυπριακή ΑΟΖ οι τουρκικές κανονιοφόροι, η Αθήνα και η Λευκωσία δεν θα προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις. Διότι, όταν κάποιος εκβιάζεται με τη δύναμη των όπλων, λογικά σκεπτόμενος δεν διαπραγματεύεται.
Θα είναι μοιραίο το λάθος. Δεν θα στοιχηματίσω διότι είναι σαν να κλέβω …εκκλησία. Και ο κ. Αναστασιάδης θα προσέλθει σε τριμερή συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, αν το ζητήσει ο γενικός γραμματέας, Αντόνιο Γκουτέρες. Και ο κ. Μητσοτάκης θα στείλει τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, εάν προκύψει πενταμερής διάσκεψη. Πόσες φορές το έχουμε το δει το ίδιο έργο; Ιδιαίτερα από τον πρόεδρο της Κύπρου, οι αντιστάσεις του οποίου, άπειρες φορές, αποδείχθηκαν ανύπαρκτες και οι υποσχέσεις του κούφια λόγια. Δεν είπε όχι ποτέ… Αρχίζω να πιστεύω πως είναι και θέμα χαρακτήρα. Έχει τον σκληρό και τον μαλακό εαυτό.
Στο εσωτερικό χρησιμοποιεί τον πρώτο, με τους ξένους τον δεύτερο. Αυτό μας αποδεικνύει μέχρι τώρα. Ο κ. Μητσοτάκης κυβερνά για πρώτη φορά την Ελλάδα, οπότε δεν έχουμε ακόμα δείγματα για τις δικές του αντιστάσεις. Είτε το θέμα αφορά το Αιγαίο, είτε την Κύπρο. Μερικές δηλώσεις του δεν μας άρεσαν και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, εμείς θα πούμε την άποψη μας: Περιμέναμε ότι θα έθετε στον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν τις απαράδεκτες προκλήσεις στο Αιγαίο. Το ζήτημα δεν είναι το καλό ή το κακό κλίμα, αλλά να γνωρίζει ο απέναντί σου ότι όταν πρόκειται για θέμα εθνικής κυριαρχίας, δεν κάνεις πίσω. Και οπωσδήποτε ΔΕΝ μοιράζεσαι τίποτα. Ηγέτες όπως ο Ερντογάν, που δεν χρειάζονται καν «ενθάρρυνση» για να σε πολεμήσουν, δεν πρέπει να λαμβάνουν λάθος μηνύματα.
Και η μη αναφορά στις καθημερινές τουρκικές παραβιάσεις ήταν ένα πολύ λάθος μήνυμα, κύριε πρωθυπουργέ.
Πως να το κάνουμε; Στο θέμα της Κύπρου, ο κ. Μητσοτάκης παρέμεινε μεν στο «δόγμα» του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά για το θέμα των εγγυήσεων, αλλά τι την ήθελε την αναφορά στην διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία; Είναι μία καθ’ όλα φιλοτουρκική και ρατσιστική λύση και κακώς άκουσε τη συμβουλή του προέδρου της Κύπρου, και την επανάφερε.
Η διευθέτηση αυτή, που «κατασκευάστηκε» μετά την εισβολή του 1974 για να καλυφθούν οι ανάγκες της κατοχικής δύναμης, είναι νεκρή.
Η Τουρκία έχει ξεφύγει από καιρό και απαιτεί πολύ περισσότερα από αυτά που της χαρίζει η διζωνική. Όταν ο αντίπαλος σου φεύγει από ένα «συμφωνημένο» πλαίσιο, φεύγεις και εσύ και κάνεις βήμα πίσω, όχι μπροστά. Διότι το βήμα μπροστά σε οδηγεί σε περισσότερες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Άρα, ήταν σφάλμα του πρωθυπουργού να επιστρέψει η Ελλάδα στη διζωνική, που είχε εγκαταλειφθεί από την εποχή της πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά.
Η Αθήνα έπρεπε να σταθεί σε αυτό που ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης στη Γ.Σ. του ΟΗΕ και να μην ανακατευθεί με τα πίτουρα. Είπε συγκεκριμένα: «Η Ελλάδα είναι έτοιμη να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του παρωχημένου, αναχρονιστικού Συστήματος Εγγυήσεων του 1960 και των μονομερών «δικαιωμάτων» παρέμβασης και για την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από το νησί». Αυτή πρέπει να είναι πάντα η θέση της Ελλάδας. Αυτή η πρόταση του Κοτζιά ανακάτεψε την τράπουλα του Κυπριακού και για πρώτη φορά έφερε σε δεινή θέση στην Τουρκία. Απ’ εκεί και πέρα η Αθήνα πρέπει να δώσει τη μάχη και για την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού και να μην καμώνεται ότι δεν την αφορά.
Η Τουρκία επιδιώκει ένα κράτος-ζόμπι, το οποίο θα ελέγχει. Οι διαπραγματεύσεις -από την πλευρά της Άγκυρας- αυτό το νόημα έχουν. Αυτός είναι ο στόχος. Πως μπορεί να συναινέσει ο κ. Μητσοτάκης, ένας νέος πολιτικός και άνθρωπος, επειδή του το ζητά ο οποιοσδήποτε. Είπαμε να λύνουμε προβλήματα, όχι να δημιουργούμε μεγαλύτερα.
Ο πρόεδρος της Κύπρου ισχυρίζεται συνέχεια ότι δεν θα εισέλθει σε νέες διαπραγματεύσεις υπό εκβιασμό. Την Παρασκευή το βράδυ τα μπέρδεψε τα πράγματα. Αν τον καλέσει ο γενικός γραμματέας, πως μπορεί να πει όχι, είναι το νόημα των όσων είπε. Και οι τουρκικές κανονιοφόροι κ. Πρόεδρε; Θα πάτε να διαπραγματευθείτε υπό εκβιασμό και κάτω από απειλές; Πολύ απλά στο λένε οι πολίτες.
Θα σας το φωνάξουν και στο δημοψήφισμα: Δεν δικαιούστε.
Δεν ήταν αυτή η εντολή που πήρατε από τον λαό της Κύπρου…
Πηγή: hellasjournal.com
