Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έφυγε από την κυβέρνηση, αλλά δεν εγκατέλειψε το βασίλειο των ψεμάτων, της διαστροφής και της συκοφαντίας. Οι άνθρωποι που επέβαλαν τον απόλυτο έλεγχο των δημόσιων μέσων ενημέρωσης και προσπάθησαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους και τα ιδιωτικά, καταργώντας ανεξάρτητες αρχές και υφαρπάζοντας τον έλεγχο του ΕΣΡ, ολοφύρονται τώρα με απίστευτη υποκρισία και κατηγορούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη για… μαδουρισμό!
Στο εσωτερικό μέτωπο σήκωσαν τον κόσμο στο ποδάρι επειδή τάχα «για πρώτη φορά» πρωθυπουργός έθεσε υπό την εποπτεία του την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Αλλά δεν περιορίστηκαν στην εσωτερική κατανάλωση προπαγάνδας.
Με το καλημέρα σας οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να συκοφαντήσουν την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατηγορώντας τη νέα κυβέρνηση για… παρεμβάσεις στο Κράτος Δικαίου!
Οι ευρωβουλευτές Αρβανίτης, Γεωργούλης, Κόκκαλης, Κούλογλου, Κουντουρά και Παπαδημούλης κατέθεσαν ερώτηση προς την Κομισιόν με θέμα… «Υπερεξουσίες του Έλληνα πρωθυπουργού στα ΜΜΕ» (επεκτείνοντας την ερώτηση και στη μεταφορά αρμοδιοτήτων της Δικαιοσύνης και της Μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελληνική Αστυνομία).
Όπως αναφέρουν, μια από τις πρώτες αποφάσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης, μετά τις εθνικές εκλογές της 7.7.2019, ήταν να εντάξει απευθείας στην αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας η οποία είναι αρμόδια για την εποπτεία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση (ΕΡΤ) και το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων («Athens News Agency-Macedonian Press Agency»).
Το ερώτημα που θέτουν είναι αν «υπάρχουν άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, όπου η εποπτεία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και αν ναι, σε ποιες χώρες και από πότε εφαρμόζεται».
Γιατί δεν ρωτάνε τον Τσίπρα;
Και γιατί δεν ρωτάνε τον κ. Τσίπρα; Ο οποίος προφανώς κάνει ότι ξεχνάει πως το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην περίπτωσή του και μιλώντας το Σάββατο στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, ανακάλυψε το… πρωτοφανές, όπως συγκεκριμένα είπε. Αυτό που, όπως επίσης είπε, συνέβη για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση: Πρωθυπουργός να αναλαμβάνει υπό τον έλεγχό του όχι μόνο την ΕΥΠ, αλλά και την ΕΡΤ, και το ΑΠΕ.
Για να καταλήξει στο αμίμητο: «Και την ίδια ώρα σπεύδουν και να αναγνωρίσουν τον Γκουαϊδό, αλλά να είναι οι ίδιοι που εφαρμόζουν όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούν τον Μαδούρο. Είναι ενδιαφέρον και οξύμωρο»..
Δηλαδή ο Τσίπρας κατηγορεί τον Μητσοτάκη για μαδουρισμό!
Προσέξτε τώρα: Με δεδομένο ότι κατά τον Γκαίμπελς η προπαγάνδα βασίζεται στο μεγάλο ψέμα (που όπως έλεγε γίνεται περισσότερο πιστευτό από ένα μικρό ψέμα – εξ ου και το πρωτοσέλιδο της Αυγής περί… Βόρειας Κορέας), ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Τσίπρα επικεφαλής έσπευσαν να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους και να διαμαρτυρηθούν.
Τα δημόσια μέσα ενημέρωσης στον πρωθυπουργό! Αν είναι δυνατόν! Πού ζούμε;
Και ο μέσος πολίτης (αλλά δυστυχώς και κάποιοι δημοσιογράφοι που αυτά έπρεπε να τα γνωρίζουν) φαντάζεται πως πράγματι συνέβη κάτι για πρώτη φορά – με κάποιους να συμφωνούν και κάποιους να διαφωνούν.
Τι πραγματικά ισχύει
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Πρώτον: Ο Κώδικας Νομοθεσίας για την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα προβλέπει σαφώς τις αρμοδιότητες του πρωθυπουργού. Και ο πρωθυπουργός έχει όλες τις αρμοδιότητες – διαφορετικά πώς θα όριζε τους υπουργούς του, θα άλλαζε τη δομή των υπουργείων και τις αρμοδιότητές τους και θα ανέθετε καθήκοντα σε όλους;
Σύμφωνα με το νόμο ο πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, μεριμνά για την ενότητα της κυβέρνησης, εποπτεύει για την εφαρμογή των νόμων από τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα και για τη λειτουργία τους προς το συμφέρον του Κράτους και των πολιτών, είναι αυτός που δίνει άδεια για τη δημοσίευση ΦΕΚ.
Δεύτερον: Η ΕΡΤ (για τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης δεν το συζητάμε) είναι δημόσια επιχείρηση που ανήκει στον δημόσιο τομέα. Το δε ΑΠΕ είναι ανώνυμη εταιρία του Δημοσίου με μοναδικό μέτοχο το Δημόσιο. Επομένως, όλες οι αρμοδιότητες ανήκουν και σ’ αυτή την περίπτωση στον πρωθυπουργό. Και αυτός τις μεταβιβάζει.
Τρίτον: Ειδικά για τα μέσα ενημέρωσης, αυτά εποπτεύονται από τον υπουργό στον οποίο ο πρωθυπουργός μεταβιβάζει τις αρμοδιότητες. Αυτός ο υπουργός είναι είτε ο υπουργός Επικρατείας, είτε ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλαδή υποχρεωτικά και αναγκαστικά ανήκει στον στενά πρωθυπουργικό υπουργικό κύκλο.
Ο πρωθυπουργός άλλοτε αποφασίζει να αναθέσει την εποπτεία των μέσων ενημέρωσης σε υπουργό Επικρατείας και άλλοτε – το συνηθέστερο – στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, αφού αυτός είναι και ο υπουργός που ασχολείται με την ενημέρωση των δημοσιογράφων και της κοινής γνώμης (στην προκειμένη περίπτωση ο Στέλιος Πέτσας).
Τέταρτον: Μιλάμε για εποπτεία όσον αφορά στην τήρηση των νόμων και όχι για έλεγχο περιεχομένου, διότι στο Κράτος Δικαίου η λογοκρισία απαγορεύεται – και όλοι θυμούνται τι είδους έλεγχος γινόταν επί ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και με προγραφές. Ο έλεγχος του περιεχομένου, όσον αφορά στην ΕΡΤ, ανήκει στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, όπως συμβαίνει με όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα βάσει του Συντάγματος – σε αντίθεση με τα άλλα μέσα ενημέρωσης και τον Τύπο, όπου το ΕΣΡ δεν έχει αρμοδιότητα, επίσης βάσει του Συντάγματος.
Πέμπτον: Αλλά και στην περίπτωση που ο αρμόδιος υπουργός διαπιστώσει παράβαση του νόμου, τότε συγκαλεί τη Γ.Σ των μετόχων. Δηλαδή απαιτείται διαφάνεια και δημοσιότητα.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αλλά όχι σε όλους τους πολίτες που, βομβαρδισμένοι από την προπαγάνδα και τις όψιμες «ευαισθησίες» του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν να παραπλανηθούν.
Αυτός άλλωστε είναι και στο στόχος τους.
Από το σπίτι τους έφεραν τις αρμοδιότητες Παππάς και Ραγκούσης;
Και επομένως ερωτώνται Παπαδημούλης, Κουντουρά, Κούλογλου, Κόκκαλης, Αρβανίτης και Γεωργούλης – και ειδικά οι δημοσιογράφοι οι δημοσιογραφούντες εξ αυτών:
Όταν ο κ. Τσίπρας ανέθετε την αρμοδιότητα στον τότε υπουργό Επικρατείας Παππά, πού την είχε βρει την αρμοδιότητα για να την αναθέσει; Την είχε φέρει από το σπίτι του ή από την Κουμουνδούρου; Απλά, την είχε από το νόμο περί αρμοδιοτήτων του!
Θυμίζω στους ανωτέρω ευρωβουλευτές ότι αυτή η αρμοδιότητα δόθηκε στον κ. Παππά στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ίδιο έγινε και στη δεύτερη, όταν στις 30 Σεπτεμβρίου 2015, με το ΦΕΚ 2109/Β’/29/09/2015 ο κ. Τσίπρας ανέθεσε στον υπουργό Επικρατείας Παππά τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση και τις… επενδύσεις! Τότε είχε αναθέσει και στον κ. Τόσκα την ΕΥΠ – την οποία επίσης δεν είχε φέρει από το σπίτι του!
Και δεν μου λέτε κυρίες και κύριοι που τώρα αποφασίσατε πως κάτι δεν πάει καλά με το Κράτος Δικαίου: Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αναθέσει την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και το ΑΠΕ στον Ραγκούση και την ΕΡΤ στον Χυτήρη, πού τις βρήκαν όλοι αυτοί τις αρμοδιότητες.
Καλύτερα, λοιπόν, να μπείτε στον κόπο να πάτε να ρωτήσετε τον Τσίπρα, τον Παππά και τον Ραγκούση, που τον έχετε και πιο εύκαιρο…
Η επίθεση στην ενημέρωση
Και δεν μου λέτε και κάτι άλλο κύριοι ευρωβουλευτές: Πού ήσασταν όταν ο κ. Παππάς αποφάσισε να γίνει καναλάρχης, να ελέγξει τα πάντα στην ενημέρωση και να καταργήσει τις ανεξάρτητες αρχές, με αποτέλεσμα η αρμοδιότητα του ΕΣΡ να περάσει στον εαυτό του;
Να σας θυμίσω;
-Τον Μάρτιο του 2015 καταργήθηκε με τροπολογία το Εποπτικό Συμβούλιο της Δημόσιας Τηλεόρασης, μεταβάλλοντας συγχρόνως τον τρόπο επιλογής των μελών του Δ.Σ. τα οποία πλέον διορίζονταν με απόφαση του υπουργού Επικρατείας. Με το προηγούμενο καθεστώς, η επιλογή γινόταν μετά από ανοικτή πρόκληση ενδιαφέροντος από τον πρόεδρο του Εποπτικού Συμβουλίου και με εισήγηση εκπροσώπων του ΑΣΕΠ, του ΕΣΡ και του ΝΣΚ.
-Τον Απρίλιο του 2015, με το νόμο περί δήθεν «επαναλειτουργίας» της ΕΡΤ, καταργήθηκε η αυτοτέλεια του Δ.Σ., αλλά και η ανεξαρτησία της δημόσιας τηλεόρασης από το Κράτος και τα πολιτικά κόμματα, αφού πλέον η ΕΡΤ υπογράφει «Συμφωνία Αρχών με το Ελληνικό Δημόσιο», εκπροσωπούμενο από τους υπουργούς Οικονομικών, Επικρατείας και Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων. Παράλληλα, καταργήθηκε και επίσημα το Εποπτικό Συμβούλιο, καθώς και ο θεσμός του Μεσολαβητή και η τριμελής Επιτροπή Δεοντολογίας. Το νέο Δ.Σ. διορίστηκε στις 25 Μαΐου μετά από μια fast track διαδικασία πρόσκλησης ενδιαφέροντος κατά την οποία η πρόσκληση ενδιαφέροντος αναρτήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης, παραμονή Πρωτομαγιάς, και η προθεσμία έληγε το μεσημέρι της Δευτέρας, λίγες μόλις ώρες μετά από ένα τριήμερο αργίας.
-Στις 24 Οκτωβρίου 2015, διαρκούσης της συζήτησης για την αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων («Αδειοδότηση παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης και άλλες διατάξεις»), η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία – και μάλιστα με την μορφή νομοτεχνικής βελτίωσης – που προέβλεπε την πρόωρη λήξη της θητείας υπηρετούντων μελών των προβλεπομένων από το Σύνταγμα Ανεξαρτήτων Αρχών (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, ΑΣΕΠ, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Αρχή Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών και Συνήγορος του Πολίτη).
Άρπαξαν και τον έλεγχο του ΕΣΡ!
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αρμοδιότητα του ΕΣΡ να περάσει στον αρμόδιο υπουργό (ν.4339/2015) και ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα με το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, με την Βουλή να αποφασίζει για τον… αριθμό των αδειών, τον περίφημο διαγωνισμό, την κατάργησή του από το ΣτΕ, την τροπολογία για την κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου (2Α του νόμου 4339/2015), την επιστροφή της αρμοδιότητας στο ΕΣΡ και πάει λέγοντας, με αλλαγές επί αλλαγών. Δηλαδή ο Παππάς πήρε παρανόμως αρμοδιότητα που δεν του ανήκε, δηλαδή αρμοδιότητα επί… ανεξάρτητης αρχής!
Με τον ίδιο νόμο ο υπουργός Επικρατείας μετατρεπόταν σε «καναλάρχη», καθώς ο ίδιος πλέον όριζε τον αριθμό των υπό δημοπράτηση αδειών και το τίμημα – την τιμή εκκίνησης.
Με τον ίδιο επίσης νόμο ιδρύθηκε «Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής», δηλαδή ένα επίσημο Κέντρο Προπαγάνδας.
Ειδικό κεφάλαιο ρύθμιζε κάτι το εντελώς καινοφανές και γκεμπελικού περιεχομένου: Την «Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική, Οργάνωση της Επικοινωνιακής Διπλωματίας».
Γινόταν αναφορά σε «εσωτερική κοινή γνώμη» (η συλλογική γνώμη του ελληνικού λαού σε θέματα δημόσιου χαρακτήρα, τα οποία χρήζουν αποφάσεων και δράσεων), σε «εσωτερική πολιτική ενημέρωση», σε «δημοσιογραφική διαμεσολάβηση» (μεσολάβηση των δημοσιογράφων για τη διεξαγωγή διεθνών διαπραγματεύσεων, είπαν, αλλά όλοι ξέρουμε ότι επικοινωνιακή διαμεσολάβηση, όπως είναι ο σωστός όρος, είναι η διαμεσολάβηση μεταξύ εξουσίας και λαού που ασκείται δια των μέσων ενημέρωσης).
Προβλεπόταν επίσης ότι «ρύθμιση και εποπτεία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι η υπαγωγή της οργάνωσης και λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε κανόνες δημοσίου δικαίου προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και η σχετική άσκηση του ελέγχου νομιμότητας με την επιφύλαξη του άρθρου 15 παρ. 2 του Συντάγματος» - δηλαδή λογοκρισία.
Το έλεγε ο νόμος τους!
Και τέλος προβλεπόταν ότι η «Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική» καθορίζεται από την κυβέρνηση και τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα και εφαρμόζεται από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, η οποία υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό και εποπτεύεται από υπουργό Επικρατείας, στον οποίο ανατίθεται η σχετική αρμοδιότητα», καθώς «σκοπός της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής είναι ο συντονισμός και η αποτελεσματική διαχείριση της επικοινωνίας της κυβέρνησης με την εσωτερική και τη διεθνή κοινή γνώμη».
Δηλαδή κύριοι ευρωβουλευτές, ο ίδιος ο νόμος σας υπενθύμιζε πως η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό.
Και τώρα ζητάτε και τα ρέστα;
Η δική σας κυβέρνηση δεν επέβαλε στην ΕΡΤ ένα διαρκές μαύρο στο όνομα του «μαύρου»;
Έργα και Ημέρες στην ΕΡΤ
Μήπως θέλετε να σας θυμίσουμε τα έργα και τις ημέρες σας στην ΕΡΤ; Να σας θυμίσουμε τις παραιτήσεις και τις απολύσεις από τον Παππά (που είχε την αρμοδιότητα επειδή του την είχε δώσει ο Τσίπρας;)
Ορίστε, παρακαλώ:
-Στις 24 Οκτωβρίου 2016 από την ΕΡΤ απολύθηκε ο γενικός διευθυντής ενημέρωσης Σταύρος Καπάκος, που εγκατέλειψε το πόστο του με ανοικτή επιστολή προς τους εργαζομένους της υπό τον τίτλον «Διότι δεν συνεμμορφώθην». Εκείνη η επιστολή του κατέληγε: «Ήρθα στην ΕΡΤ για δουλειά και όχι δουλειές. Kαταλαβαινόμαστε τώρα…».
-Στις 25 Απριλίου 2017, παραιτήθηκε η γενική διευθύντρια προγράμματος Ισαβέλλα Σασλόγλου.
-Στις 10 Ιουνίου 2017, είχαμε την παραίτηση διευθύνοντος συμβούλου Λάμπη Ταγματάρχη.
-Στις 14 Ιουλίου 2017, είχαμε την παραίτηση των μελών του Δ.Σ. Ν. Τρανού και Ελισάβετ Παπακωνσταντίνου.
-Στις 26 Σεπτεμβρίου 2017, με απόφαση Παππά παύεται το μέλος του Δ.Σ. και γνωστός συνθέτης Μ. Γρηγορίου. Ο Γρηγορίου καταγγέλλει ότι προκειμένου να δεχθεί την θέση το ίδιος ο Παππάς του τηλεφώνησε δύο φορές! Και καταγγέλλει επίσης ότι στην ΕΡΤ έδωσαν γην και ύδωρ στην ΠΟΣΠΕΡΤ. Όπως ανέφερε στη δική του ανοιχτή επιστολή και σε συνεντεύξεις, «η κυβέρνηση αποφάσισε να τα έχει καλά με το κομμάτι εκείνο του ΠΑΣΟΚ το οποίο εξακολουθεί να ελέγχει μέσω του συνδικαλισμού τις καταστάσεις. Γιατί, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει ένα είδος συνδικαλισμού που κατέληξε, από προοδευτική υπόθεση, να μετατραπεί σε μία επαγγελματική τάξη που θέλει να ελέγχει πρόσωπα και πράγματα. Έτσι αποφασίστηκε να ικανοποιηθεί η ΠΟΣΠΕΡΤ και ο κύριος Καλφαγιάννης», διότι «πάγιο αίτημα της ΠΟΣΠΕΡΤ είναι μια μορφή συνδιοίκησης». Ο Γρηγορίου μίλησε για ευκαιριακές πολιτικές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες και για πολιτικές ενέργειες που ξαναγυρνάνε την ΕΡΤ σε «άληστου μνήμης» εποχές που ελπίζαμε πως έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί».
-Στις 3 Οκτωβρίου 2017, παραιτείται ο Πρόεδρος Διονύσης Τσακνής. Στην δική του επιστολή αναφέρει: «Τόσο η Κυβέρνηση διά των Υπουργών της με επικεφαλής τον κ. Παπά, όσο και ο Σύριζα διά του γραμματέα του κυρίου Ρήγα, εγκατέστησαν και επισημοποίησαν στην χθεσινή φιέστα στην ΕΡΤ, τη νέα Διοίκηση, με επικεφαλής τον Π. Καλφαγιάννη. Δικαίωμά τους, αλλά, σε ό,τι με αφορά, κατά πως θα έλεγε και ο Μέγας Αλεξανδρινός, “τη εξαιρέσει εμού”». Και αυτός μιλά για τον «εκπρόσωπο του πιο άρρωστου τμήματος του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού».
-Στις 29 Απριλίου 2018, με απόφαση του Δ.Σ. απομακρύνονται ο εντεταλμένος σύμβουλος προγράμματος Σπύρος Κρίμπαλης και ο σύμβουλος Τάσος Μπιρσίμ. Με προσωρινή διαταγή του δικαστηρίου η απόφαση δεν εκτελείται.
Μιλάμε για τον Εντεταλμένο Σύμβουλο Προγράμματος, δηλαδή για τον άνθρωπο που κατ’ εξοχήν είχε επιλέξει ο υπουργός. Και ο οποίος, στις 5 Οκτωβρίου, έστειλε επίσης μια επιστολή – κόλαφο στον Παππά, μιλώντας για «μια αλαζονική, μικρόψυχη και αστοιχείωτη διοίκηση μαζί με μια άκρως επιθετική παραδιοίκηση υπό τον κ. Παναγιώτη Καλφαγιάννη», που «λειτουργούν σαν ενιαίο σύστημα εξουσίας που θυμίζει περισσότερο εμπόλεμη φατρία παρά ορθολογική εταιρική δομή. Βασικό δόγμα της φατρίας «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας και άρα πρέπει να εξοντωθεί με κάθε τρόπο». Στόχος της η εκμετάλλευση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ως μέσο εξυπηρέτησης ποικίλων ιδιοτελών και συντεχνιακών συμφερόντων, σε βάρος της ποιότητας, της αξιοπιστίας και της ανταποδοτικότητας του προγράμματος. Από την τοποθέτηση του κ. Κωστόπουλου πέρσι τον Ιούλιο έως σήμερα αυτό το σύστημα εξουσίας έχει εξαπολύσει έναν ανελέητο πόλεμο «ανακατάληψης» της ΕΡΤ εξοστρακίζοντας σταδιακά όλα τα έμπειρα και ικανά στελέχη με μοναδικό κριτήριο αν ανήκουν στην σφαίρα επιρροής της φατρίας ή όχι». Μιλά για «εκκωφαντική απουσία επιχειρησιακού σχεδίου, ραγδαία απαξίωση του προγράμματος, γενικευμένη αναξιοκρατία, καθεστώς αδιαφάνειας και μη λογοδοσίας, άνευ όρων παράδοση στον «λούμπεν πελατειακό συνδικαλισμό» και επιστροφή στο πιο σκοτεινό παρελθόν της ΕΡΤ «έτσι όπως το ονειρευτήκαμε στους χειρότερους εφιάλτες μας».
Μιλούσε επίσης για «σκανδαλώδεις τοποθετήσεις στη διεύθυνση προγράμματος», που «έχουν παραλύσει κάθε δημιουργική πνοή» και κατήγγελλε πως «η θέση του διευθυντή προγράμματος καλύφθηκε από μια υποψήφια χωρίς καμία προϋπηρεσία σε θέση ευθύνης και με σαφώς λιγότερα προσόντα έναντι άλλων υποψηφίων. Παράλληλα οι ικανότατοι προϊστάμενοι των πιο νευραλγικών τμημάτων του προγράμματος αντικαταστάθηκαν από άπειρους ή και ανίδεους υποψήφιους με μοναδικό κριτήριο το Ποσπερτόμετρο -το όργανο που μετράει πόσο κοντά βρίσκεσαι στην ΠΟΣΠΕΡΤ».
Και κατέληγε ο κ. Κρίμπαλης:
«Προτιμήσατε την πεπατημένη του παλαιοκομματικού και παλαιοσυνδικαλιστικού παρελθόντος.Τοποθετήσατε ως επικεφαλής δύο 80χρονους «μαθητευόμενους μάγους» ενώ στην ουσία παραδώσατε τα κλειδιά στον πεινασμένο για εξουσία κ. Καλφαγιάννη. Ως αντάλλαγμα εξασφαλίσατε απόλυτη ελευθερία κινήσεων στον κ. Ταλαμάγκα και μέσω αυτού πλήρη έλεγχο στον τομέα της ενημέρωσης. Κερδίσατε επιπλέον την αμέριστη συμπαράσταση της ΠΟΣΠΕΡΤ στον επικοινωνιακό χαρτοπόλεμο κατά του κ. Μητσοτάκη. Κάποιοι λένε ότι δώσατε πάρα πολλά και πήρατε πολύ λίγα. Όπως και να έχει τέτοιου είδους συναλλαγές δεν έχουν καμία σχέση με το ήθος της αριστεράς, την δημοκρατική νομιμότητα και την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Παραδώσατε την ΕΡΤ στη «λαίλαπα Καλφαγιάννη» κατά τρόπο που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Η μεγάλη ευκαιρία της ΕΡΤ μοιάζει πια με εφιάλτη».
-Στις 11 Μαΐου 2018, είχαμε την παραίτηση του Γενικού Διευθυντή Τεχνολογίας Νίκου Μιχαλίτση. Στην επιστολή του προς έναν από τους «ογδοντάχρονους» τον διευθύνοντα σύμβουλο Βασίλη Κωστόπουλο, αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Ξεδοντιάζετε την ΕΡΤ απομακρύνοντας ικανότατα στελέχη».
«Έχετε αντικαταστήσει τη θεσμική λειτουργία της ΕΡΤ με μηχανισμούς παραδιοίκησης με ποικίλα κέντρα ανεύθυνης εξουσίας, όπου κύριο ρόλο διαδραματίζουν οι εκπρόσωποι ενός λούμπεν πελατειακού "συνδικαλισμού", με αποκρουστικό για την κοινωνία πρόσωπο και αισθητική, δυσφημώντας κάθε έννοια υγιούς και ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού που είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη οποιασδήποτε εταιρείας».
-Στις 2 Σεπτεμβρίου 2018, είχαμε την επιστολή καταγγελίας του Αναπληρωτή Διευθύνοντος Συμβούλου Γιώργου Θαλασσινού, ο οποίος επίσης μιλά για «μια ΕΡΤ όπως την ονειρευτήκαμε… στους χειρότερους εφιάλτες μας». Και σημειώνει σε μια παράγραφο – κόλαφο:
«Οδηγούμαστε σε μία ΕΡΤ που –επιτέλους – οι συνδικαλιστές και η ομήγυρης δεν εργάζεται, αλλά διοικεί, οι Γενικοί Διευθυντές δεν έχουν απαραίτητα πτυχίο ΑΕΙ, αλλά μπάρμπα στην Κορώνη, οι συνταξιούχοι διοικούν επιτροπές, ενώ οι υπεύθυνοι σημαντικών διευθύνσεων δεν γνωρίζουν αγγλικά».
-Στις 9 Οκτωβρίου 2018, παραιτούνται ο Διευθυντής Ενημέρωσης Βασίλης Ταλαμάγκας και η Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΡΤ3 Κατερίνα Σαρικάκη.
Ούτε ένας ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον δεκατρείς!
Γι’ αυτό και για σας κύριοι ευρωβουλευτές και λοιπές αυταρχικές δυνάμεις ισχύει το «κρείττον το σιγάν»!