Επιχείρηση «ΝΙΚΗ»

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη (*)

Σαν σήμερα 21 προς 22 Ιουλίου το 1974, κάποιοι «ποτέ από το χρέος μη κινούντες», «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», έκαναν πράξη το ακατόρθωτο. Την Επιχείρηση «ΝΙΚΗ». Δεν μπορεί οι μέρες να περάσουν αδιάφορα.

Ο χρόνος περνά. Όχι χωρίς συνέπειες. Οι φυσικές παρουσίες μειώνονται, οι μνημοσύνη όχι. Δεν ξεχνούμε, το χρέος μένει.

Προσφάτως έφυγε από τη ζωή ο Διοικητής της Α΄ Μοίρας Καταδρομών το 1974, ο Γεώργιος Παπαμελετίου.

Έφυγε και ο μόνος επιζών από την πτώση του Noratlas, ο Θανάσης Ζαφειρίου. Ήταν ο σύνδεσμος των ζωντανών με τους αποθαμένους. Ήταν το σύμβολο μνήμης της επιχείρησης «ΝΙΚΗ». Ήταν η ενσάρκωση των παιδιών των χαροκαμένων μανάδων.

Έφυγαν δύο σύμβολα, η απώλεια μεγάλη. Η Α’ΜΚ υπάρχει, αιώνιο φωτεινό μετέωρο.

Η Α΄ Μοίρα Καταδρομών, ήταν το εξ ουρανού στοργικό σφικταγκάλιασμα της Μητέρας Ελλάδος, στη δοκιμαζόμενη, λαβωμένη, γαλανομάτα, πανώρια κόρη της, την Κύπρο. Συμβολισμός και ουσία.

Τι ήταν η Επιχείρηση «Νίκη»;

Η Επιχείρηση Αερομεταφοράς μιας ολόκληρης Μοίρας Καταδρομών, από τη Κρήτη, νύχτα, σε ύψος πτήσεως 50 μέτρων, διέσχισαν όλη την Ανατολική Μεσόγειο, με ανύπαρκτα όργανα αεροπλοΐας.

Ήταν ένα πολλαπλό κατόρθωμα – άθλος.

Τα αεροσκάφη (Α/Φ) Noratlas, ήταν Α/Φ που είχαν αποσυρθεί από τη Γερμανική Πολεμική Αεροπορία και τα πήραμε εμείς. Με τη κήρυξη της επιστρατεύσεως, τα αεροσκάφη αυτά και τα πληρώματα, εκτελούσαν νυχθημερόν πτήσεις, για τη διασπορά των αεροπορικών Μονάδων. Σε κάποια στιγμή, τους δόθηκε εντολή προετοιμασίας, μεγάλης αερομεταφοράς.

Οι τεχνικοί

Συγκεντρώνονται όλα τα αεροσκάφη (Α/Φ) και το τεχνικό προσωπικό επιτυγχάνει, σε ελάχιστο χρόνο, πτητική διαθεσιμότητα100%, αυτών των παρωχημένων Α/Φ.

Αυτό ήταν το 1^ο κατόρθωμα – άθλος. Των τεχνικών.

Οι πιλότοι.

Ξεκινάει η μετακίνηση αρχικά για Κρήτη και από εκεί για Κύπρο.

Σε κάθε Α/Φ, επέβαιναν 4 αεροπόροι, οι οποίοι ήταν παλιοί πιλότοι. Είχαν πλήρη γνώση της επικινδυνότητας. Δεν δείλιασε κανένας.

Γνώριζαν, ότι οποιαδήποτε βλάβη ή προσβολή, σήμαινε θάνατος. Δεν υπήρξε καμιά δεύτερη σκέψη. Μόνο μπροστά, μόνο ψηλά. Πάντα μπροστά και πάντα ψηλά.

Το σημαντικότερο! Ήταν όλη η Μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας! Δεν ήταν κάποιοι επιλεγμένοι.

Σε μια αεροπορική δύναμη να βρεις 1 ή 2 «τρελούς» είναι σχετικά εύκολο σε όλους σχεδόν τους Στρατούς.

Το να είναι όλοι «τρελοί» και αποφασισμένοι, είναι Παγκόσμιο ψυχολογικό παράδοξο. Αυτό γίνεται σε πολύ λίγους, μα πάρα πολύ λίγους Στρατούς – Έθνη.

Αυτό ήταν το 2^ο κατόρθωμα – άθλος, των Ιπταμένων. Των Αεροπόρων.

Οι Καταδρομείς.

Διατάζεται η αερομεταφορά της Α΄ Μοίρας Καταδρομών. Στη Μονάδα, υπήρχαν αρκετοί Αλεξιπτωτιστές και γνώριζαν τις δυνατότητες αλλά και μεγάλες αδυναμίες των Α/Φ Νoratlas. Στην Κύπρο η επίθεση είχε εκδηλωθεί. Τα δεδομένα απτά και άμεσα. Κανένας δισταγμός. Το καθήκον, η Ελλάδα, η μαρτυρική Κύπρος  πρόσταζαν.

Μετακινήθηκαν προς το αεροδρόμιο, τραγουδώντας το «πότε θα κάνει ξαστεριά».

Αναφέρονται περιστατικά, όπου προσωπικό που είχε ορισθεί να παραμείνει, παρακάλεσε ή και παραβίασε διαταγές και επιβιβάστηκε τη τελευταία στιγμή αυτοβούλως. Όλοι γνώριζαν τι έκαναν.

Αυτό ήταν το 3^ο κατόρθωμα – άθλος, των Καταδρομέων.

Η ορμή.

Είχε ορισθεί η ώρα που θα ξεκινούσε το 1^ο Α/Φ και ανά 5 λεπτά απογειωνόταν το επόμενο.

Το τελευταίο Α/Φ έπρεπε να απογειωθεί πριν τη 12^η νυκτερινή. Μετά την ώρα αυτή δεν θα επιτρεπόταν άλλη απογείωση γιατί δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν νύχτα, τουλάχιστον μέχρι δυτικά της Ρόδου.

Σε μια περίπτωση δυσκολίας εκκινήσεως Α/Φ κατά την απογείωση, το προσπέρασε το επόμενο, για να μην χαθεί ο ρυθμός απογείωσης. Το τελευταίο Α/Φ υπερέβη τη 12^η νυκτερινή και εδόθη εντολή να μην απογειωθεί. Οι πιλότοι του Α/Φ, κατά παράβαση των εντολών, απογειώθηκαν και μέχρι σήμερα περιγράφουν, «δεν θέλαμε να χάσουμε αυτή την αποστολή, αυτό το πανηγύρι».

Αυτό ήταν το 4^ο κατόρθωμα – άθλος, της ψυχής του Έλληνα.

Περιφρόνηση του κινδύνου.

Και όλοι αυτοί, προτίμησαν προς χάριν της μυστικότητας, που είναι βασική αρχή επιτυχίας τέτοιων επιχειρήσεων, να ριψοκινδυνεύσουν με οριακή ειδοποίηση των δυνάμεων του αεροδρομίου.

Το ευάλωτο των Α/Φ κατά την 5ώρη πτήση, ήταν το κρισιμότερο σημείο της επιχειρήσεως και απαιτούσε απόλυτη μυστικότητα. Να μην το ξέρει κανείς, να μην διαρρεύσει. Στον αέρα και την θάλασσα υπήρχαν τουλάχιστον τρείς ισχυρές αεροναυτικές δυνάμεις.

Και άλλες 100 φορές εάν χρειαζόταν να το κάνουν, αυτή τη μυστικότητα θα τη τηρούσαν, …με οποιαδήποτε κόστος... Γνωστό κόστος.

Αυτό ήταν το 5^ο κατόρθωμα – άθλος. Η περιφρόνηση του κινδύνου.

Δεν ήταν η παρόρμηση ενός απερίσκεπτου Πιλότου, ενός ριψοκίνδυνου καταδρομέα, ήταν η ορμή ενός ολοκλήρου γένους ενσυνείδητων παραφρόνων.

Η Επιχείρηση «Νίκη» έχει καταγραφεί σαν ένα Παγκόσμιο αεροπορικό κατόρθωμα – άθλος, επιτυχούς νυχτερινής αεροπορικής διεισδύσεως ικανού βάθους, μεγάλου αριθμού Α/Φ και όγκου δυνάμεων, μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα Α/Φ, διείσδυσαν μέσω τριών ναυτικών αποκλεισμών, τριών (3) στόλων (ΗΠΑ, Αγγλίας, Τουρκίας).

Δεν θα αναφερθούμε στις επιχειρήσεις που ακλούθησαν. Το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, χάρη στην δράση της Α΄ΜΚ, δεν καταλήφθηκε από τους Τούρκους.

Η βόρεια πλευρά της Λευκωσίας είναι εκεί που είναι σήμερα, χάρη σε ένα μικρό τμήμα της Α΄ Μοίρας Καταδρομών.

Ο επιχείρηση «ΝΙΚΗ» πιο επίκαιρη από ποτέ.

Σε μια στιγμή που χρειαζόμαστε ένα μήνυμα, ένα παράδειγμα, μια προτροπή.

Να μας θυμίζει ότι ήρωες και Λεβέντες η Ελλάδα θα γεννά πάντα !

Κανείς από αυτούς δεν τιμήθηκε και το συμπέρασμα ένα.

Καταδρομείς, Μονάδες, Αεροπόροι υπήρχαν και υπάρχουν πάντα για να κάνουν κατορθώματα και άθλους. Αδιαφορώντας για την αναγνώριση. Για το «έτσι» τους.

Αλλά Πολιτικοί και Διπλωμάτες για να τα υποστηρίζουν υπάρχουν;

Αυτοί που μετείχαν καταγράφηκαν από τώρα, εν ζωή,  Αιώνιοι, Αιωνίως, στην Αιωνιότητα, στο πάνθεον των Ηρώων.

Το έθνος υποκλίνεται με ευγνωμοσύνη.

Δεν ξέρω εάν υπάρχει "οδός Επιχείρηση ΝΙΚΗ".
Ξέρω όμως “κατοίκους” αυτής της "οδού", παλιούς και νέους...

Και αυτούς που ακολουθούν αυτόν τον "δρόμο".

Μην αυταπατάστε.

Αυτή η ράτσα θα βγάζει πάντα λεβέντες με ορμή, αποφασιστικότητα και αυτοθυσία.

Μη λησμονείτε την θυσία τους, αλλά προ πάντων μη λησμονείτε το παράδειγμά τους, τον ενθουσιασμό και τη δύναμη και την τόλμη. Μη λησμονείτε και την ιδέα που για κείνη πάλεψαν και υπόφεραν, ούτε αυτή την πανώρια χώρα.

ΥΓ. Αυτούς που δεν τους αναγνώρισαν τίποτα για την προσφορά τους το 1974, τους διέταξαν ξανά, να προωθηθούν για την υπεράσπιση νησιών και μάλιστα με αερομεταφορά. Και αυτοί ξαναπήγαν… με αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα.

(*) Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.