Η διπλωματία από μόνη της δεν μπορεί να έχει πάντα θετικά αποτελέσματα και να λύνει προβλήματα. Σ΄ ότι μας αφορά αυτό είναι μια πραγματικότητα που μόνο ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε αμφισβητήσει. Είχε πει ότι του χρειάζονταν μερικοί καλοί διπλωμάτες οι οποίοι είναι πιο αποτελεσματικοί από τις στρατιωτικές δυνάμεις! Γι΄ αυτό έχουμε πάει τόσο καλά στα ελληνοτουρκικά…
Στο Αιγαίο συγκρούονται εδώ και χρόνια δύο ειδών διπλωματίες: η Ελλάδα έχει επιλέξει από το 1996 και μετά την “εξοπλιστική διπλωματία” και η Τουρκία την “στρατιωτική διπλωματία”. Η κατάληξη ήταν αναμενόμενη. Οι Τούρκοι προχωρούν εμείς υποχωρούμε.
Τι είναι αυτές οι δυο “σχολές” διπλωματίας; Απλά τα πράγματα:
• Η Ελλάδα σπεύδει από το 1996 να κάνει αγορές όπλων όχι με κυρίαρχο κριτήριο τι χρειάζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις της, αλλά τι θέλουν να πουλήσουν οι ξένοι! Κατά κάποιο τρόπο οι αγορές δισεκατομμυρίων που έγιναν από το 1996 και μετά είχαν τη μορφή … διοδίων στην αρχή και στη συνέχεια έγιναν κάτι σαν “συνδρομή ασφαλείας”! Τα πρώτα αφορούσαν την είσοδό μας στην ΟΝΕ ,αφού είναι γνωστό ότι αγοράστηκαν πολλά όπλα με αντάλλαγμα ότι η Ελλάδα θα έμπαινε στο ευρωπαϊκό οικονομικό Γκουαντάναμο, όπως εξελίχθηκε. Μετά αρχίσαμε αν φορτωνόμαστε ότι “σαπάκι” ήθελαν οι ξένοι να ξεφορτωθούν με την λογική ότι αν έρθουν τα δύσκολα οι πωλητές των όπλων-σκραπ θα έσπευδαν να μας “πρστατεύσουν”!
•Την ίδια περίοδο το καθεστώς Ερντογάν έστησε αμυντική βιομηχανία στην Τουρκία, μπήκε στο F-35 και όπως διαπιστώνουμε τώρα τελευταία πουλά πολύ ακριβά “το τομάρι του” σ΄ ότι έχει να κάνει με αγορές όπλων. Αν θα του βγουν όλα τα κόλπα που κάνει είναι άλλο θέμα. Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας μας είναι το γεγονός ότι οι τουρκικές ΕΔ έχουν ενισχυθεί σημαντικά και γι΄ αυτό ο Ερντογάν μπορεί και κάνει διπλωματία χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα και πιέζοντας αφόρητα την Ελλάδα.
Που έχουμε καταλήξει; Ο στριμωγμένος από κάθε άποψη Ερντογάν απειλεί με χρήση στρατιωτικής βίας κι εμείς ελπίζουμε σε “κοινά ανακοινωθέντα” των Ευρωπαίων και σε “αυστηρές δηλώσεις” του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Το άρθρο του Αντιπτέραρχου ε.α Κ.Τζαβέλλα στο Militaire.gr είπε πολλά απ΄ αυτά που δεν μπορούν να ειπωθούν. Βρήκε τον τρόπο ο Αντιπτέραρχος να περιγράψει την κατάσταση και να απαντήσει σ΄ όσους καλοπροαίρετα ρωτούν γιατί η Ελλάδα δεν απαντά πιο δυναμικά στις τουρκικές προκλήσεις.
Η απάντηση βρίσκεται εν μέρει και στα ψηφοδέλτια που θα πάρουν στα χέρια τους οι ψηφοφόροι στις εκλογές που έρχονται. Τα κόμματα που διεκδικούν ξανά την εξουσία ή τον ρόλο του ρυθμιστή έχουν αναλογικά με τα χρόνια που κυβέρνησαν τις ευθύνες τους για τον “αφοπλισμό” της χώρας.
Ακόμη και τώρα υπάρχει χρόνος να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων. Αρκεί να αφήσουμε στην άκρη τις ανοησίες περί “εξοπλιστικής διπλωματίας” και τις φρούδες ελπίδες για σωτήρες που θα ΄ρθουν να μας σώσουν. Όχι δεν χρειάζεται να αγοράσουμε απολύτως τίποτα. Να διορθώσουμε ότι έχουμε με προτεραιότητα σ΄ αυτά που πραγματικά χρειάζεται η χώρα και οι ΕΔ κι όχι σ΄ αυτά που θέλουν οι δήθεν προστάτες. Θέμα απόφασης είναι και τίποτα παραπάνω. Υπάρχουν μελέτες Γενικών Επιτελείων που αποδεικνύουν κοστολογημένα ότι με χρήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι ΕΔ μπορούν να κάνουν δυναμική επανεκκίνηση με Ο,ΤΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ.
Όλα τ΄ άλλα που μας λένε είναι παραμύθια για μικρά παιδιά.
militaire
