Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
«Άκουσα δυνατά και καθαρά τον λαό», δήλωσε η πρωθυπουργός του Χονγκ Κονγκ Κάρι Λαμ και μετά τις βίαιες διαδηλώσεις απέσυρε το νομοσχέδιο που προέβλεπε την έκδοση υπόπτων στην Κίνα.
Αρχικά, η Λάμ είχε αναβάλει τη δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου, αλλά όταν δύο εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους ζητώντας την απόσυρσή του, αναγκάστηκε τελικά να κάνει πίσω.
Μάλιστα, αυτό έγινε με την έγκριση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κίνας, παρά το γεγονός ότι το Χονγκ Κονγκ, πρώην βρετανική αποικία, έχει από το 1997 επιστρέψει υπό κινεζική κυριαρχία.
Οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ διαδήλωναν επί ημέρες καθώς δεν επιθυμούν την έκδοση υπόπτων στο Πεκίνο, όπου η δικαιοσύνη ελέγχεται ασφυκτικά από το κομμουνιστικό καθεστώς.
Τελικά, η Λάμ ζήτησε γραπτώς συγγνώμη, αναφέροντας: «Η επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας παραδέχεται ότι ελλείψεις στο έργο της κυβέρνησης προκάλεσαν πολλές διενέξεις και φιλονικίες στην κοινωνία του Χονγκ Κονγκ και απογοήτευσαν και ταλαιπώρησαν πολλούς πολίτες. Ζητώ συγγνώμη από τους πολίτες και υπόσχομαι ότι θα δεχτώ την κριτική με τη μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια και ταπεινότητα».
Η σύγκριση με τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο κ. Τσίπρας όσον αφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι συντριπτική.
Σε αντίθεση ακόμη και με τους σκληροπυρηνικούς Κινέζους κομμουνιστές, αδιαφόρησε για τις λαϊκές διαμαρτυρίες και έφερε σε πέρας το σχέδιο που είναι αναλάβει να διεκπεραιώσει.
Και, βέβαια, όχι μόνο δεν ζητά συγγνώμη, αλλά αφού κατηγόρησε όσους διαφωνούσαν πότε ως ακραίους και πότε ως μιζαδόρους, συνεχίζει να επαίρεται για την ολέθρια επιλογή του.
Ήταν προφανώς τόσο ισχυρές οι δεσμεύσεις του και τόσο αποφασισμένος να ολοκληρώσει τη συναλλαγή, που προχώρησε εν γνώσει του ότι κινδύνευε η εξουσία του.
Σε αντίθεση με τους Κινέζους, που υποχώρησαν για να αποφευχθούν τα χειρότερα…
