Γράφει ο
Ιωάννης Ασλανίδης*
Ιωάννης Ασλανίδης*
«Ειρήνη αν είναι δυνατόν, αλλά δικαιοσύνη παντί τρόπω» (ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ)
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει, έναν ουσιαστικά λίαν υπαρκτό κίνδυνο Πτωχεύσεως, ο οποίος όχι μόνο δεν φαίνεται ν’ απομακρύνεται, παρά της επιβεβαιώσεις του κ. Πρωθυπουργού της χώρας, αλλά μέρα με την μέρα και με την ανεπίτρεπτη για την παρούσα κατάσταση, συμπεριφορά της Κυβερνήσεως ειδικότερα η πτώχευση είναι πλέον ορατή στο εγγύς μέλλον.
Αυτό διεφάνη από την επίσκεψη του κ. Μοσκοβισί στην Ελλάδα, με τελείως διαφορετικές θέσεις και απόψεις, με αυτές της επισκέψεως του για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος, με εκείνη την επίσκεψη προ της απαράδεκτης συμφωνίας των Πρεσπών.
- Είναι γνωστό και στον τελευταίο Έλληνα σκεπτόμενο, ότι οι συνεχείς απεργίες και η αποδιοργάνωση λειτουργίας της πολιτείας και της κοινωνίας, από ορισμένους κύκλους στο παρελθόν, ακόμη δυστυχώς και σήμερα, το μόνο που επέτυχαν και επιτυγχάνουν είναι, να επισπεύσουν την πτώχευση της χώρας και ακόμη την έξοδο σε άλλες χώρες των Ελληνικών επιχειρήσεων. την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Και! είναι γνωστό ότι από την πτώχευση της χώρας μας και την έξοδο των επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, εκείνοι που θα καταστραφούν και θα πεινάσουν είναι οι φτωχοί εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι που δεν διαθέτουν άλλους πόρους, παρά μόνον το ημεροκάματο ή την σύνταξή των. Οι έχοντες και κατέχοντες δεν θ’ αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα επιβίωσης. Αναφέρομαι για όλες τις Κυβερνήσεις, άλλες λίγο και άλλες πολύ, από την μεταπολίτευση μέχρι και την σημερινή η οποία εξελίσσετε σε Αντιδημοκρατική, με το “εγώ” μόνος παίρνω αποφάσεις, χωρίς την θέληση του Ελληνικού Λαού, ο οποίος την ανέβασε στην εξουσία. Και! το θλιβερό είναι ότι, να χαρακτηρίζει κάθε Έλληνα πατριώτη, που διαμαρτύρεται, διότι απεμπολήσαμε την χρυσή μας κληρονομιά, σε ακροδεξιό, φασίστα και αναρχικό.
- Την περίοδο αυτή μεγάλη μερίδα πολιτικών έχουν επιλέξει το λειτούργημα του πολιτευτή, ως βιοποριστικό επάγγελμα και όχι ως λειτούργημα προσφοράς προς την πατρίδα και προς τους συμπολίτες των που είναι η πεμπτουσία του βουλευτή.
Τα άτομα αυτά είναι γεννημένα και μεγαλωμένα μέσα στα κομματικά μαγειρεία, από τα φοιτητικά τους χρόνια και με δοτή ως επί το πλείστον την ιδεολογία του κόμματός των, χωρίς εμπειρία εις τον μόχθον της εργασίας, την διαχείριση οικονομικών, την διεύθυνση και Διοίκηση Επιχειρήσεων, ούτε ακόμη στην Διοίκηση και διαχείριση ανθρωπίνου Δυναμικού.
- Ίσως και το βασικό, δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν οι Κυβερνώντες ότι εξουσία ή ακόμη απλή Διοίκηση δεν μπορεί να ενασκηθεί εάν δεν υπάρχει το παράδειγμα, το οποίο λείπει από τις Κυβερνήσεις της χώρας μας. Και! εξηγούμαι!
Το ξέρει και ο τελευταίος σκεπτόμενος Έλληνας ότι, εάν οι ηγεσίες της πατρίδος μας, μετά την μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, είχαν στην ενάσκηση των καθηκόντων των, την βασική αρχή Ηγεσίας το “παράδειγμα”, η χώρα μας σήμερα θα ήταν παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν.
-Μετά την μεταπολίτευση όλες οι Κυβερνήσεις, με αδικαιολόγητη, απερίσκεπτη και σαρκαστική μανία διέλυσαν την ιεραρχία στο Κρατικό μηχανισμό και την αντικατέστησαν με κομματικά άτομα κατά βάση μειωμένων ικανοτήτων και δυνατοτήτων, για να εξυπηρετούνται κομματικά κελεύσματα των πατρόνων του Κόμματος και δυστυχώς τίποτε άλλο. Με την συμπεριφορά αυτή των Κυβερνήσεων, έγινε ένα τεράστιο έγκλημα στο Δημόσιο. Αφαιρέθηκε από τον δημόσιο Υπάλληλο η φιλοδοξία και η δυνατότητα ν’ ανέλθει στα ανώτατα αξιώματα Διοικήσεως και απολαβών, περιορισθείς ο υπάλληλος, χωρίς έλεγχο πλέον, εις την οικονομική του εξέλιξη δια των χρόνων παρουσίας του, στον αντίστοιχο Δημόσιο χώρο.
Έτσι! Η όλη εργασία στην ουσία στο δημόσιο να διεξάγεται, από το προσωπικό που διαθέτει ακόμη φιλότιμο.
-Πρέπει να γίνει κατανοητό πλέον ότι, εις την ενάσκηση των καθηκόντων των εκάστοτε Κυβερνήσεων «το αποφασίζουμε και διατάσσουμε» έστω και με δημοκρατικό ή σοσιαλιστικό μανδύα, έχει πλέον εκλείψει, ο κόσμος έχει αλλάξει και όπως φαίνεται παγκοσμίως. Δεν μπορεί πλέον κυβέρνηση με οιονδήποτε Μανδύα να διοικήσει, εάν δεν εφαρμόζει κατά την ενάσκηση των καθηκόντων της, τις τρεις βασικές αρχές ΔιοικήσεωςΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ, από όλους μηδενός εξαιρουμένου. Άλλως είναι ορατή πλέον η οχλοκρατία με τα γνωστά επακόλουθα.
-Στην παρούσα κατάσταση, για να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση το τεράστιο πρόβλημα που δημιούργησαν οι Κυβερνήσεις, από την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα είναι μονόδρομος και ως εκ τούτου η εκάστοτε Κυβέρνηση, κατά την γνώμη μου, πρέπει να ενεργήσει ως κάτωθι:
α. Να εξαγγείλει η Κυβέρνηση στον Ελληνικό λαό ότι! από τις επόμενες εκλογές οι βουλευτές θα περιορισθούν 150 ή 200. Μπορεί μάλιστα να γίνει χωρίς συνταγματική αλλαγή.
β. Για τα αναγκαία μέτρα ή τις αλλαγές, δικαιολογημένες που πρέπει να γίνουν, θα πρέπει η Κυβέρνηση προτού πάρει απόφαση, να καλεί τους αντίστοιχους φορείς, να τους θέτει το πρόβλημα-ανάγκη και με τεκμηριωμένες δικαιολογητικές σκέψεις να καταλήγουν, οπωσδήποτε στην καλύτερη λύση του προβλήματος. Οι εκβιασμοί από όποια πλευρά και αν προέρχονται, δεν λύνουν προβλήματα, απλά τα επιδεινώνουν.
γ. Να μειώνονται οι μισθοί των πολιτικών, σύμφωνα με τις μειώσεις των υπολοίπων Δημοσίων λειτουργών και οι επιχορηγήσεις των Κομμάτων σε πρώτη φάση να περιοριστούν στο ήμισυ. Επίσης να μην καταργηθεί η βουλευτική ασυλία. Αυτό είναι διοίκηση δια του παραδείγματος
δ. Να περιορισθούν τα πάσης μορφής αυτοκίνητα μόνον στους Υπουργούς και στους αντίστοιχους προϊσταμένους των φορέων του λοιπού χώρου του δημοσίου. Είναι πλέον πρόκληση στην νέα κοινωνία που διαμορφώνεται.
ε. Στο Δημόσιο να συνταχθούν πίνακες οργανώσεως προσωπικού και υλικού και να διοικούνται οι δημόσιες υπηρεσίες από την Ιεραρχία των που θα προέρχεται από τον ίδιο τον χώρο με την αξιολόγηση με αντικειμενικά κριτήρια ικανοτήτων και γνώσεων.
Να επανέλθουν οι Επιθεωρητές και οι πραγματικοί Διευθυντές με δικαιώματα και υποχρεώσεις, που θα προέρχονται από τον ίδιο χώρο και όχι κομματικοί εγκάθετοι.
στ. Πρέπει πάραυτα να ληφθούν αποφάσεις για:
(1) τον χειρισμό των λαθρομεταναστών. Όχι ξέφραγο αμπέλι η χώρα μας, που διαθέτει νόμους και έχει ακόμη και θεό της φιλοξενίας.
(2) Την ουσιαστική και οριστική φύλαξη των συνόρων μας δια των οργάνων εσωτερικής Ασφαλείας και ιδιωτών στις περιοχές των συνόρων υπό τύπου πολιτοφυλακής με χρηματοδότηση της Ε.Ε. Η εικόνα και ο τρόπος ζωής των λαθρομεταναστών στη χώρα μας, αυξάνουν μεταξύ άλλων και την εγκληματικότητα.
θ. Τέλος! στις δύσκολες αυτές στιγμές τι πρέπει να κάνουν τα εθνικά κόμματα και η Κυβέρνηση; Ρωτήστε έναν απλό σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη, αυτού που σας ψηφίζει για να βρίσκεστε εκεί, η απάντησή του θα είναι: εθνική ομοψυχία και ειλικρινή συνεργασία χωρίς το «ΕΓΩ», για την λύση των προβλημάτων της χώρας μας. Αυτό θα σας πει. Ήδη! η άγονη αυτή λειτουργία των Κυβερνήσεως της χώρας μας, έφερε το πρώτο μεγάλο εθνικό λάθος. Απεμπολήσαμε με το “έτσι θέλω”, την Εθνική, ιστορική, πολιτισμική και γλωσσική κληρονομιά μας και μάλιστα χωρίς να ενημερώσουμε τον Ελληνικό Λαό.
Εάν τα παραπάνω άμεσα δεν δρομολογηθούν, τότε το φως στο Λυχνάρι της ύπαρξης του Έθνους μας και του λαού μας, που ήδη τρεμοσβήνει επικίνδυνα, πιθανόν να σβήσει.
