Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Η τραγωδία στο Μάτι εκτυλίχθηκε παράλληλα με την πανηγυρική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη Βοσνία. Οι ώρες από τα ηχητικά ντοκουμέντα της αποκαλυπτικότατης έρευνας του Αλέξη Παπαχελά για τον Σκάι, έρχονται τώρα και «κουμπώνουν» με τις κινήσεις του Τσίπρα κατά την επίσκεψή του, συντροφιά με τον Ζάεφ, στο Μόσταρ.
Και αποτελούν πλέον το συγκλονιστικό αποδεικτικό υλικό του ψεύδους και της παραπλάνησης που η κυβέρνηση, στο σύνολό της, και ο κ. Τσίπρας προσωπικά διέπραξαν εις βάρος των θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι και της ελληνικής κοινής γνώμης.
Μέχρι τότε, όλοι γνωρίζαμε πως εκείνες τις δραματικές ώρες είχε επικρατήσει το απόλυτο αλαλούμ, με όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες σε απόλυτη διάλυση.
Μας είχαν επιμελώς, όμως, κρύψει πότε ακριβώς ενημερώθηκαν για την ύπαρξη νεκρών.
Όταν η τραγωδία και ο όλεθρος αποκαλύφθηκαν και η κυβέρνηση κατηγορήθηκε πως όχι μόνο έκρυβε τους νεκρούς, αλλά και έστησε, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της μοιραίας 23ης Ιουλίου 2018, ένα προπαγανδιστικό σόου παρουσία του πρωθυπουργού, άρχισαν τις «αθώες» ερωτήσεις του τύπου «κρύβονται οι νεκροί;».
Όχι, βέβαια, οι νεκροί δεν κρύβονται για πάντα. Κρύβονται, όμως, για όσες ώρες χρειάζονται για να κρυφτεί πως ο κ. Τσίπρας δεν επέστρεψε από το ταξίδι του στη Βοσνία και δεν αποχωρίστηκε τον αγαπημένο του Ζάεφ, αν και γνώριζε την ύπαρξη νεκρών.
Ήθελαν να πιστέψουν όλοι το παραμύθι πως «επέστρεψε εσπευσμένα» αν και δεν υπήρχαν ακόμη πληροφορίες για νεκρούς.
Η έρευνα του Παπαχελά κατέδειξε πως την ώρα που ο κ. Τσίπρας, οι «αρμόδιοι» υπουργοί και όλοι οι «αρμόδιοι» παράγοντες της Πολιτείας «συσκέπτονταν» εναλλάσσοντας ανόητες ερωτήσεις με αμήχανες απαντήσεις, υπήρχαν ήδη τουλάχιστον 13 νεκροί.
Το επιχείρημα που διάφοροι προβάλλουν για να δικαιολογήσουν αυτό το θέατρο – καθώς δεν μπορούν να δηλώσουν πως δεν γνώριζαν, διότι έτσι θα παραδέχονταν την απόλυτη ανικανότητά τους – είναι ότι δεν ήταν δυνατόν να μιλούν για νεκρούς μπροστά στις κάμερες, προκαλώντας πανικό στον κόσμο.
Το ερώτημα που δεν έγινε
Λένε δηλαδή, πως γι’ αυτόν τον λόγο παραλείφθηκε το αυτονόητο ερώτημα που θα έκανε ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος: «Έχουμε θύματα;»
Πώς θα μπορούσε, λένε, να διατυπωθεί ένα τέτοιο ερώτημα σε απευθείας μετάδοση;
Έτσι, όμως, δεν παραδέχονται μόνο πως η live «σύσκεψη» δεν ήταν παρά ένα θέατρο για τα μάτια του κόσμου, αλλά και ότι γνώριζαν για την ύπαρξη των νεκρών - γι’ αυτό και αποφεύχθηκαν και το κρίσιμο ερώτημα και η εφιαλτική απάντηση.
Αν δεν έπαιζαν θέατρο – και εφόσον γνώριζαν την ύπαρξη νεκρών – τότε απλώς θα ανακοινωνόταν η παρουσία Τσίπρα στο Κέντρο Επιχειρήσεων, όπου ενημερώθηκε και τα λοιπά και τα λοιπά. Με εικόνες από την είσοδό του και με μια φωτογραφία από τη σύσκεψη.
Γιατί, λοιπόν, όλα αυτά;
Μα επειδή εκείνη την ημέρα ο κ. Τσίπρας βρισκόταν στο Μόσταρ της Βοσνίας για να παρευρεθεί – άκουσον, άκουσον! – στη 14η επέτειο από την ανακατασκευή της Γέφυρας του Μόσταρ, η οποία είχε καταστραφεί κατά τους βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, το 1999.
Αν και αμέσως μετά την προσγείωσή του στη Βοσνία είχε ενημερωθεί για την μεγάλη πυρκαγιά - που άλλωστε είχε εκδηλωθεί πριν φύγει, αλλά εκείνος εκεί, ήθελε να πάει οπωσδήποτε και να μην αναβάλει το ταξίδι μπας και χάσει τη συντροφιά του Ζάεφ και των άλλων – ο Τσίπρας δεν πήρε το αεροπλάνο να επιστρέψει μετά τη συνέντευξη Τύπου, αλλά συνέχισε κανονικά το πρόγραμμα. Απλά, τελικά, δεν έμεινε για το δείπνο που πραγματοποιήθηκε στις δέκα το βράδυ.
Μάλιστα, στις πρώτες δηλώσεις, ο Τσίπρας είχε αναφερθεί στην μεγάλη πυρκαγιά (ο ίδιος έκανε δηλώσεις στις 6.30 μ.μ. και ο Ζάεφ στις 7 μ.μ.)
Αλλά, ως γνωστόν, έπρεπε να αναφερθεί και στη «μεγάλη επιτυχία» της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία προείχε σε όλη την διάρκεια του 2018 – και όλα τα άλλα ας γίνονταν στάχτη και μπούρμπερη!
Δηλαδή… Πρέσπες και ξερό ψωμί, κι’ ας καούμε ζωντανοί!
Στις 10 Αυγούστου 2018, το Liberal είχε δημοσιεύσει δικό μου ρεπορτάζ, με το οποίο αποδείκνυα ότι ο Τσίπρας παρέμεινε στο Μόσταρ ως τις 9.30 μ.μ., μετέχοντας σε όλο το τελετουργικό της γέφυρας, πετώντας λουλούδια και υπογράφοντας τη «Χάρτα της Ειρήνης» - ενώ στην Ελλάδα γινόταν πόλεμος! https://www.liberal.gr/arthro/215901/apopsi/arthra/pou-einai-oi-eikones-apo-ton-tsipra-sto-mostar-oeo.html
Σ’ εκείνο το ρεπορτάζ υπάρχουν καταγεγραμμένες όλες οι κινήσεις Τσίπρα, με ακρίβεια λεπτού.
Πώς «κουμπώνουν» τα ρεπορτάζ!
Τώρα, χάρη στο ρεπορτάζ του Παπαχελά, οι ώρες και τα λεπτά έρχονται και «κουμπώνουν»:
-Στις 19.50, όπως προκύπτει από την έρευνα του Σκάι, καταγράφεται η πρώτη ενημέρωση για νεκρό στο Κόκκινο Λιμανάκι. Λίγο νωρίτερα, οι ηγέτες που έλαβαν μέρος στην τελετή στο Μόσταρ, έχουν φθάσει στη Γέφυρα. Και – τι ειρωνεία! – το ρολόι δείχνει 19.49 όταν ο Τσίπρας, καθισμένος σε ένα τραπέζι, δείχνει στους συναδέλφους του στο κινητό του έναν χάρτη της Αττικής. Στις 19.54, ο Τσίπρας συνεχίζει να κάθεται σε ένα τραπέζι με σερβίτσια και πιατέλες με φρούτα και γλυκά. Απέναντί του κάθεται ο Ζάεφ. Μένουν εκεί για σχεδόν μια ώρα – στη διάρκεια της οποίας όφειλε να έχει ενημερωθεί για την ύπαρξη νεκρών.
-Στις 20.38 και στις 20.54 ανακοινώνεται η ύπαρξη τριών (τουλάχιστον) ακόμη νεκρών. Είναι η ώρα που ο Τσίπρας και η παρέα του ανεβαίνουν τα σκαλάκια της γέφυρας κρατώντας από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Στις 20.44, το σκοπιανό ειδησεογραφικό πρακτορείο ΜΙΑ μεταδίδει ότι εντός ολίγου οι ηγέτες θα υπογράψουν την «Χάρτα της Ειρήνης». Δηλαδή, αυτοί υπέγραφαν και στην Ελλάδα καιγόμασταν!
-Στο ρεπορτάζ του Παπαχελά ακούγεται να λέει κάποιος (στις 21.40) «έχει νεκρούς, αλλά δεν τους ανακοινώνουν…». Δηλαδή, είχε νεκρούς, τους οποίους δεν ανακοίνωναν, πολύ πριν από τις 21.40. Ο Τσίπρας, με τον Ζάεφ δίπλα του, υπογράφει την «Χάρτα της Ειρήνης» στις 21.14. Ώρα που έπρεπε οπωσδήποτε να έχει ενημερωθεί για την ύπαρξη νεκρών. Εκείνος, όμως, συνεχίζει ακάθεκτος γιατί πρέπει οπωσδήποτε να ρίξει στο ποτάμι, μαζί με τον Ζάεφ και τους άλλους τα λουλούδια που κρατούν. Η τελετή στην παλιά γέφυρα του Μόσταρ ολοκληρώνεται στις 21.15. Όταν δεν ανακοίνωναν τους νεκρούς…
-Η ανακοίνωση περί της δήθεν «εσπευσμένης» επιστροφής Τσίπρα στην Αθήνα βγήκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο στις 21.43 μ.μ. – δηλαδή περίπου την ώρα που στο ηχητικό ακούγεται το περίφημο «έχει νεκρούς, αλλά δεν τους ανακοινώνουν…». Και, βέβαια, όταν πια είχε ολοκληρωθεί η τελετή στη γέφυρα και πλέον ο κ. Τσίπρας μπορούσε να επιστρέψει… εσπευσμένα! Η είδηση περί της «εσπευσμένης» επιστροφής, συνοδευόταν από την «πληροφορία» ότι ο κ. Τσίπρας πήγε στην τελετή στη γέφυρα «μέχρι να ετοιμαστεί το αεροπλάνο»!
Μας έλεγαν δηλαδή πως το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, που έτσι κι’ αλλιώς θα επέστρεφε αυθημερόν, χρειαζόταν «προετοιμασία»… τεσσάρων ωρών – ούτε… υπερατλαντικό να ήταν το ταξίδι!
Πολύ περισσότερο που από την ώρα που προσγειώθηκε, νωρίς το απόγευμα, γνώριζε ο κ. Τσίπρας για τη μεγάλη φωτιά και κανονικά έπρεπε να δώσει εντολή να επιστρέψουν πίσω αμέσως μετά τις απογευματινές δηλώσεις και να βρίσκεται στις Αθήνα πριν από τις οκτώ.
-Σύμφωνα με την έρευνα του Σκάι, στις 22.30, στις 22.41, στις 22.42, στις 22.45 καταγράφονται συνεχώς κλήσεις, με τον διοικητή να ενημερώνεται ότι οι πυροσβέστες βρίσκουν τους απανθρακωμένους τον έναν μετά τον άλλον. Αλλά ο κ. Τσίπρας βρίσκεται ακόμη στον δρόμο της επιστροφής από τη Βοσνία. Στο Κέντρο Επιχειρήσεων φθάνει στις 23.30.
Ο «τιμονιέρης των Βαλκανίων»
Και προφανώς, όταν κάθεται στο τραπέζι της παρωδίας, γνωρίζει ότι υπάρχουν νεκροί, που έχουν βρεθεί εδώ και ώρες, όταν εκείνος καθόταν δίπλα στις πιατέλες με τα φρούτα, υπέγραφε χάρτες ειρήνης και πετούσε λουλούδια στο ποτάμι…
Αλλά, ακολουθώντας πιστά τις γνωστές προπαγανδιστικές πρακτικές της καθυστέρησης και της ενημέρωσης με το σταγονόμετρο, ο ίδιος και η παρέα του έπαιζαν θέατρο για να ξεχαστεί πως προτίμησε τη συντροφιά του Ζάεφ από το να βρεθεί όσο πιο γρήγορα γινόταν στην χειμαζόμενη από την καταστροφή πατρίδα (και συγγνώμη που χρησιμοποιώ την ιερή αυτή λέξη στην προκειμένη άθλια περίπτωση)…
Και ερωτώ: Αν δεν είχε συμβεί η καταστροφή, θα μας είχαν ζαλίσει το κεφάλι για το Μόσταρ, τις Πρέσπες, τον Ζάεφ, και θα μας είχαν βομβαρδίσει με τις φωτογραφίες και τα βίντεο από την εξόρμηση του «μεγάλου τιμονιέρη των Βαλκανίων»;
Προφανώς! Αλλά αυτή τη φορά προτίμησαν να εξαφανίσουν τα πάντα…
