Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 26 Μαρτίου 2019.
Το 1997 έγινε το τέταρτο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία. Υποχρέωσε τον Ισλαμιστή πρωθυπουργό Ερμπακάν να αποχωρήσει και να φυλακιστεί. Ένα χρόνο αργότερα, φυλακίστηκε και ο Ερντογάν, τότε Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης.
Το 2001 ο Ερντογάν ιδρύει το διάδοχο κόμμα του Ερμπακάν χωρίς όμως να έχει πολιτικά δικαιώματα, τα οποία απέκτησε ξανά το 2003. Την ίδια περίοδο, το 2001, εκδίδεται το βιβλίο του ακαδημαϊκού τότε Αχμέτ Νταβούτογλου «Το στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας». Το βιβλίο εκδόθηκε στα ελληνικά το 2011 από τις εκδόσεις Ποιότητα.
Το 2001 ο Ερντογάν ιδρύει το διάδοχο κόμμα του Ερμπακάν χωρίς όμως να έχει πολιτικά δικαιώματα, τα οποία απέκτησε ξανά το 2003. Την ίδια περίοδο, το 2001, εκδίδεται το βιβλίο του ακαδημαϊκού τότε Αχμέτ Νταβούτογλου «Το στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας». Το βιβλίο εκδόθηκε στα ελληνικά το 2011 από τις εκδόσεις Ποιότητα.
Από το 2003 την Τουρκία την κυβερνάει ο Ερντογάν. Το 2009 δίνει την θέση του υπουργού εξωτερικών στον Νταβούτογλου, για να εφαρμόσει τις ιδέες του βιβλίου του, οι οποίες περιγράφονται από τον όρο «νεο-οθωμανισμός». Το 2014 μάλιστα, τον έκανε και πρωθυπουργό για δύο χρόνια, όταν ο ίδιος ο Ερντογάν μεταπήδησε στην θέση του Προέδρου της Τουρκίας.
Νεο-οθωμανισμός σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να περιοριστεί στα ισχύοντα σύνορα. Θεωρεί πυρήνα του ζωτικού της χώρου επιρροής όλες τις παλαιές κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό το νέο της δόγμα από το περιθώριο κατέστη πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας.
Αυτό την έκανε αναθεωρητική χώρα, δηλαδή χώρα που επιδιώκει την αλλαγή των Συνθηκών Ειρήνης. Η εισβολή της στην Συρία ήταν αποτέλεσμα αυτού του δόγματος. Εξάλλου, δεύτερο επίπεδο ζωτικού χώρου είναι όλοι οι μουσουλμάνοι του πλανήτη. Διακαής πόθος του Ερντογάν είναι στα 100 χρόνια ίδρυσης της Τουρκίας, το 2023, να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου του ΟΗΕ ως εκπρόσωπος όλων των μουσουλμάνων.
Στο Αιγαίο επίσης επιδιώκει αναθεώρηση των Συνθηκών. Κατά τον Νταβούτογλου η Ελλάδα αποτελεί απειλή για την Τουρκία, διότι κατέχει τα νησιά του Αιγαίου και δεν πρέπει τρόπο να αφεθεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα. Σε συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή στις 6.3.2011, έλεγε:
«είμαστε επικεντρωμένοι κατά προτεραιότητα στο θέμα του Αιγαίου. Ωστόσο, το Καστελόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο. Σε ό, τι αφορά το νησί του Καστελόριζου, η Τουρκία έχει βάσιμες νομικές και πολιτικές θέσεις, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο και τη νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης. Ασχετα, όμως, με τη γεωγραφική συνάφεια ή άλλα θέματα, εμείς θέλουμε να λύσουμε όλες τις διαφορές μας με την Ελλάδα το συντομότερο δυνατό.»
Όπως διαβάζουμε, εδώ και 8 χρόνια δημοσίως ο δημιουργός του δόγματος του Ερντογάν έχει διαχωρίσει δημοσίως σε ελληνικό μέσο ενημέρωσης το Καστελόριζο από το Αιγαίο. Το έχει εντάξει στην ανατολική μεσόγειο και το έχει σπάσει από τα Δωδεκάνησα, τα οποία η Ελλάδα απέκτησε το 1949 από την Ιταλία.
Τρέχουμε στο 2019. Το άκρων άωτον της εγκληματικής ανοησίας είναι η δήλωση του πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Τσιρώνη ότι «το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, ανήκει στην ανατολική Μεσόγειο». Τελικά είναι καλοί στην αποστήθιση οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά που ακούν από τουρκικά χείλη, όχι μόνο δεν τα απαντούν, αλλά τα φουρνίζουν στους Έλληνες αυτολεξεί ως δήθεν πειστικά επιχειρήματα για τα δίκαια των γειτόνων μας! Στην ίδια γραμμή με Κοτζιά και Κατρούγκαλο, οι οποίοι ουσιαστικά αμφισβητούν το δικαίωμα του Καστελορίζου να έχει ΑΟΖ.
Γίναμε κι εμείς αναθεωρητική δύναμη εις βάρος μας και υπέρ της Τουρκίας;!
