Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν πρόλαβε να «κλείσει» το Σκοπιανό (με τον άθλιο τρόπο που έκλεισε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) και ενώ καθημερινά εγείρονται θέματα διδασκαλίας της λεγόμενης «μακεδονικής» γλώσσας στην Ελλάδα και ανοίγουν ήδη (όπως είχαμε προβλέψει) θέματα σχετικά με τη Θράκη.
Τη βρώμική δουλειά έχει αναλάβει η «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία», στην οποία ανήκει το «Ουράνιο Τόξο» που ανενόχλητο εξακολουθεί να δηλώνει «Πολιτικό Κόμμα της Μακεδονικής Μειονότητας στην Ελλάδα»
Αύριο, 20 Μαρτίου, στις Βρυξέλλες, στην αίθουσα Α5Ε1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από τις 9.30 το πρωί ως τις 12.30 μ.μ., η «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία» οργανώνει μια εξαιρετικά ύποπτη ημερίδα.
Θέμα της – άκουσον, άκουσον! – «Θεμελιώδη προβλήματα στην εκπαίδευση που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες στην Ευρώπη: Συγκρίνοντας τις περιπτώσεις των Τούρκων της Δυτικής Θράκης και της γερμανικής μειονότητας στη Δανία»!
Συντονιστής θα είναι ο εδώ και είκοσι περίπου χρόνια διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας Γκύντερ Ντάουεν, που κατάγεται από την Φλάνδρα του Βελγίου.
Οικοδεσπότης και κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Γιόσεπ-Μαρία Τερρικάμπρας, Καταλανός ευρωβουλευτής που δηλώνει «πολύγλωσσος φιλόσοφος» και αντιπρόεδρος των Πράσινων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, που βέβαια υποστηρίζει την απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία.
Ο Τερρικάμπρας θα ανοίξει την ημερίδα και θα ακολουθήσει η ομιλία του Χαλίτ Χαμπίμπ Ογλού, προέδρου της αποκαλούμενης Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας των «Τούρκων Δυτικής Θράκης», ο οποίος χρόνια τώρα διασύρει την Ελλάδα διεθνώς υποστηρίζοντας ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα των «Τούρκων της Δ. Θράκης», κατά παράβαση βεβαίως της Συνθήκης της Λοζάνης που αναγνωρίζει μουσουλμανική και όχι τουρκική μειονότητα.
Μετά τις πρώτες δύο αυτές εισαγωγικές ομιλίες θα ακολουθήσει, υπό τον τίτλο «Τα εκπαιδευτικά προβλήματα της τουρκικής κοινότητας στη Δ. Θράκη», ομιλία της Δόκτορος Περβίν Χαϊρουλάχ, γενικής διευθύντριας της «Πολιτιστικής και Εκπαιδευτικής Εταιρίας της μειονότητας της Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ), η οποία συστηματικά παρουσιάζει την κατάσταση στη Δυτική Θράκη ως… καθεστώς απαρτχάιντ!
Παλαιότερα μάλιστα, με επιστολή της προς την «Καθημερινή», είχε ισχυριστεί πως «στην Θράκη υπάρχει μόνο μια και συμπαγής μειονότητα και αυτή είναι η αναγνωρισμένη και επίσημη τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης», χαρακτηρίζοντας «μύθο» την ύπαρξη δυο άλλων ομάδων (Ρομά και Πομάκων).
Στο δεύτερο μέρος της ημερίδας θα εξεταστεί η… «Καλή πρακτική του εκπαιδευτικού συστήματος στην περιοχή των συνόρων Γερμανίας – Δανίας», με ομιλητές τις κυρίες Κάτε Φράιμπεργκ – Νίσσεν, παιδαγωγικό σύμβουλο Deutscher Schul- und Sprachverein, το γερμανικό σχολείο στην περιοχή του Βορείου Σλέσβιγκ και Ανκε Τάστενσεν, διευθύντρια του σχολείου.
Θα ακολουθήσει η ομιλία του Άλεξ Ριμέρσμα, στελέχους της Ακαδημίας Fryske, του εκπαιδευτικού και ερευνητικού κέντρου για την Φρυσία, επαρχία της βόρειας Ολλανδίας, όπου ομιλούνται διάφορες διάλεκτοι, με κυρίαρχη τη γλώσσα της Δυτικής Φρυσίας. Θέμα της ομιλίας του «Κοινά προβλήματα σχετικά με την εκπαίδευση και τις μειονότητες στην Ευρώπη».
Την ημερίδα θα κλείσει ο συντονιστής Γκύντερ Ντάουεν, διευθυντής όπως είπαμε της «Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας» με ομιλία με τον εύγλωττο τίτλο «5 μαθήματα για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».
Δηλαδή, όλοι αυτοί θα συνεδριάσουν για να μας παρουσιάσουν την «καλή πρακτική» του Σλέσβιγκ προκειμένου να την εφαρμόσουμε στη Θράκη.
Καμία σχέση, βέβαια. Στην περιοχή των συνόρων Γερμανίας και Δανίας ζουν αναγνωρισμένες εθνικές μειονότητες (και όχι θρησκευτικές όπως η δική μας μουσουλμανική) – πλην όμως εδώ και χρόνια και τώρα εντονότερα, όπως φαίνεται, χρησιμοποιούν το εκεί modus vivendi ως πρότυπο προς… εξαγωγή.
Στη συγκεκριμένη περιοχή των συνόρων μεταξύ Σλέσβιγκ-Χολστάιν (Γερμανία) και Δανίας, οι περισσότεροι μιλούν και γερμανικά και δανικά. Η δανική μειονότητα (που είναι εθνική) έχει γερμανική υπηκοότητα. Το ζήτημα έχει τις ρίζες του στην εξέγερση του Σλέσβιγκ – Χολστάιν, το 1848, κατά της Δανίας που οδήγησε στον πόλεμο του 1864 μεταξύ της Δανίας και της Πρωσίας και Αυστρίας. Ακολούθησε το δημοψήφισμα του 1920, η περίοδος του ναζισμού και τελικά, το θέμα λύθηκε το 1955 με τις Διακηρύξεις Βόννης – Κοπεγχάγης, δύο παράλληλες διακηρύξεις που έλυσαν τα προβλήματα των μειονοτήτων στο Βόρειο και στο Νότιο Σλέσβιγκ. Το 1998 η Γερμανία δεσμεύτηκε και επίσημα να προστατεύει την δανική εθνική μειονότητα και τη γλώσσα της. Και το αντίστροφο έγινε με την γερμανική μειονότητα στη Δανία.
Με δεδομένο ότι η συγκεκριμένη «καλή πρακτική» αφορά εθνικές μειονότητες, προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι επιχειρείται να διαφημιστεί για την περίπτωση της Θράκης, όπου η μειονότητα είναι θρησκευτική και τα θέματα που την αφορούν ρυθμίζονται από τη Συνθήκη της Λοζάνης.
Δεν υπάρχει δηλαδή θέμα ρύθμισης μεταξύ δύο κρατών, αλλά την ευθύνη για όλα τα θέματα – και βεβαίως και της εκπαίδευσης - έχει αποκλειστικά η Ελλάδα. Μάλιστα, η Συνθήκη της Λοζάνης απαγορεύει στην Τουρκία οποιαδήποτε ανάμιξη εκτός των συνόρων της.
Είναι, όμως, ολοφάνερο ότι η προσπάθεια που καταβάλλεται από συγκεκριμένους κύκλους αποσκοπεί στην εξομοίωση με την περίπτωση του Σλέσβιγκ, όπου τα θέματα ρυθμίστηκαν μεταξύ δύο κρατών – της Γερμανίας και της Δανίας.
Το ζήτημα είναι πως αν ρωτήσουμε τον αρμόδιο υπουργό κ. Γαβρόγλου, πιθανόν και να μας απαντήσει – όπως έπραξε με την περίπτωση της διδασκαλίας της «μακεδονικής γλώσσας» - ότι αυτά είναι επιστημονικά και όχι πολιτικά θέματα.
Βέβαια, το θέμα της ανύπαρκτης «μακεδονικής» γλώσσας λύθηκε με πολιτικό τρόπο με την περίφημη Συμφωνία των Πρεσπών.
Και αυτό είναι ένα πολύ κακό προηγούμενο…
