Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ο κ. Τσίπρας παραμένει ασφαλής για όσο διάστημα ο Μαδούρο παραμένει στην καρέκλα του στο Καράκας. Δηλαδή, για πολύ λίγο. Και μόνο μέχρι τότε θα μπορούν να δίνουν γελοίες εξηγήσεις για ένα βενεζουελάνικο αεροπλάνο που βολτάρει στους αιθέρες με επιβάτη τον Βενεζουελανό υπουργό των Εξωτερικών και κάθε τόσο προσγειώνεται για… ανεφοδιασμό.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον Μαδούρο. Και το ίδιο αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τον κ. Τσίπρα, τον κ. Παππά και τους λοιπούς της παρέας, που εδώ και πάνω από μια δεκαετία έχουν συνδέσει την τύχη τους με την τύχη του δικτατορικού καθεστώτος της Βενεζουέλας.
Πολύ σύντομα, ο βασανισμένος λαός της χώρας αυτής της Λατινικής Αμερικής, (που λιμοκτονεί και αργοπεθαίνει σε μια χώρα η οποία χάρη στα πετρέλαιά της έπρεπε να ευδαιμονεί), θα απαλλαγεί από την μπολιβαριανή βαρβαρότητα.
Και τότε θα πληροφορηθούμε τι ακριβώς είναι αυτό που συνδέει τον ΣΥΡΙΖΑ με την νομενκλατούρα του τσαβισμού.
Πολύ σύντομα θα κλείσει ο κύκλος μιας ύποπτης και ανομολόγητης σχέσης που ξεκίνησε το 2007 όταν ο Τσίπρας επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα και επιστρέφοντας έδωσε συνέντευξη Τύπου στο δημαρχείο της Καισαριανής για να μας ανακοινώσει πωςη αντιπροσωπεία του ΣΥΝ πρότεινε στους αρμόδιους υπουργούς της χώρας τη σύναψη συμφωνίας για την προμήθεια από το δήμο Αθηναίων και το δήμο Καισαριανής «κοινωνικού πετρελαίου».
Δηλαδή, όπως εξήγησε, πετρέλαιο σε χαμηλότερη τιμή ώστε η διαφορά που θα προκύπτει να διατίθεται για κοινωνικούς σκοπούς. Η πρόταση αυτή, είπε, έτυχε θετικής ανταπόκρισης, αν και διευκρίνισε ότι υπάρχουν δυσκολίες για την υλοποίησή της.
Πετρέλαιο για τον λαό της Αθήνας και της Καισαριανής – οι άλλοι θα ψόφαγαν στο κρύο – δεν ήλθε ποτέ, αλλά σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, χάρη στην μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία του Ιάσονα Πιπίνη και του Σκάι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κάθε επίσκεψη, κάθε δήλωση και κάθε εξαγγελία τους περί Βενεζουέλας αποτελεί το ωραίο παραμύθι για να νομιμοποιείται η περίεργη αυτή σχέση.
Ο κ. Τσίπρας ξαναεπισκέφθηκε την Βενεζουέλα τον Μάρτιο του 2013 - παρέα με τον κ. Παππά, ως διευθυντή του πολιτικού του γραφείου και τον κ. Ήσυχο, ως συντονιστή της Γραμματείας Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ - για να παραστεί στην κηδεία του Ούγκο Τσάβες!
Τον κ. Τσίπρα, όπως μας είχαν τότε ενημερώσει, τον είχε υποδεχθεί ο ίδιος ο Μαδούρο, που μάλιστα τον είχε συνοδεύσει ως την σορό του εκλιπόντος, ενώ είχε συναντηθεί και με την μητέρα και την κόρη του Τσάβες.
Εκεί, ο κ. Τσίπρας είχε την ευκαιρία να συναντηθεί και με άλλους ομοϊδεάτες του – τον Ραούλ Κάστρο της Κούβας, τον Λούλα και τη Ρούσεφ της Βραζιλίας, τον Κορρέα του Ισημερινού.
Όταν μας έφερνε τα φώτα του τσαβισμού
Επέστρεψε ενθουσιασμένος από εκείνο το ταξίδι του ο κ. Τσίπρας, φέρνοντάς μας τα… φώτα του τσαβισμού. Και σε διάφορες εκδηλώσεις που ακολούθησαν μας είπε:
-«Ο Ούγκο Τσάβες, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε να οδηγήσει το λαό του και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής σε δρόμους δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής απελευθέρωσης» και «σε καιρούς δύσκολους, έστρεψε τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας σε μία ολόκληρη ήπειρο, που αυτή τη φορά δεν ήταν πειραματόζωο βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά δημιουργικό εργαστήριο δημοκρατικής διακυβέρνησης και εθνικής ανεξαρτησίας».
-«Ο Ούγκο Τσάβες εναντιώθηκε στην καταπίεση και υπεράσπισε τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Έδωσε μεγάλες μάχες, ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση. Γι' αυτό και έγινε σύμβολο για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού του. Οι άνθρωποι φεύγουν, η σπορά τους όμως μένει. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός του Μπολίβαρ θα συνεχίσει να πορεύεται τον δρόμο της απελευθέρωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δρόμο που, αργά ή γρήγορα, θα πορευτούν και άλλοι λαοί, σε ολόκληρο τον κόσμο»!
-«Περίμενα να βρω έναν λαό που εκφράζει οδύνη, όμως εκεί συνάντηση έναν λαό που εκφράζει τούτες τις δύσκολες ώρες αποφασιστικότητα και όχι οδύνη. Εκατομμύρια λαού στους δρόμους. Βρέθηκα στην Στρατιωτική Ακαδημία του Καράκας, όπου είναι η σορός του Τσάβες και απέξω είχε 15 χιλιόμετρα ανθρώπινης ουράς, απλών καθημερινών ανθρώπων, που περίμεναν κατά μέσο όρο 20 ώρες για να αποτίσουν φόρο τιμής. Όχι στον ηγέτη τον απόμακρο, αλλά σε κάποιον που αισθάνονται δικό τους άνθρωπο γιατί τους άλλαξε την ίδια τους τη ζωή. Πριν από 14 χρόνια 8 εκατ. Βενεζουελάνοι βρισκόντουσαν κάτω από το όριο της φτώχειας».
-«Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η Βενεζουέλα βρίσκεται σε επαναστατική διαδικασία. Και αυτό το φανερώνουν τα εκατ. των πολιτών που βρίσκονται αυτές τις μέρες στους δρόμους, λέγοντας ένα και μόνο σύνθημα: Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για τον σοσιαλισμό και θα συνεχίσουμε αυτόν το δρόμο που είναι δημοκρατικός δρόμος. Κάποια ΜΜΕ στην Ελλάδα γράψανε ότι το παράδειγμα της Βενεζουέλας του απειλεί, ότι ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένας δικτάτορας. Ειλικρινά δεν ξέρω πολλούς δικτάτορες που μέσα σε 14 χρόνια έχουν κερδίσει 13 απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις».
-«Αυτό που με εντυπωσίασε στο ταξίδι μου στην Βενεζουέλα πριν από λίγες μέρες ήταν πως ο κόσμος, δεκάδες χιλιάδες λαού περίμενε υπομονετικά να φτάσει στην σορό του Τσάβες. Δεν έδειχνε λύπη αλλά ελπίδα και αποφασιστικότητα να συνεχίσει. Και αυτό σηματοδοτεί ότι η Βενεζουέλα μετά από 14 χρόνια, από τότε που ανέβηκε για πρώτη φορά στην εξουσία ο Ούγκο Τσάβες, βρίσκεται σε μια διαρκή επανάσταση».
-«Μονάχα αν καταφέρουμε να κινητοποιήσουμε τον λαϊκό παράγοντα θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τις παρούσες πολιτικές. Αυτό είναι το σημαντικότερο μάθημα που μπορεί να μας δώσει η Λατινική Αμερική και ειδικά η Βενεζουέλα».
Μας έλεγε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας ότι και εμείς έπρεπε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Βενεζουέλας!
Εξακολουθούσε δηλαδή να αναζητεί επιχειρήματα ωραιοποίησης της «ύποπτης σχέσης»!
Η σεξουαλική παρενόχληση και η Αριστερά
Μετά την επιστροφή του από το Καράκας και την συμμετοχή του στην κηδεία του Τσάβες (ενός δικτάτορα που επέβαλε σε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς να μεταδίδουν ζωντανές τις ομιλίες του και αν κάποιος από αυτούς δεν το έπραττε έδινε εντολή για λουκέτο), ο κ. Τσίπρας έστειλε θερμότατη επιστολή στον Μαδούρο και αφού του ευχήθηκε νίκη στις εκλογές της 14ης Απριλίου 2013, του έκανε λόγο και για τον ζωηρό πρέσβη που είχε τρελάνει στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις τις υπαλλήλους της πρεσβείας.
Είχε γράψει τότε ο κ. Τσίπρας στον κ. Μαδούρο: «Εφιστώ την προσοχή σου σε ένα ευαίσθητο θέμα, στο οποίο περιμένω τη συμβολή σου και την παρέμβασή σου με τον καλύτερο τρόπο, το ήδη γνωστό σε εσάς ζήτημα που έχει προκύψει με τον νέο πρέσβη στην Αθήνα. Μέχρι στιγμής, το προσωπικό της πρεσβείας έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και δεν θα λάβει μέτρα εντός της Ελλάδας, που θα δημοσιοποιούσαν το πρόβλημα, γεγονός που θα το εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα συστημικά μέσα ενημέρωσης για να βλάψουν την Αριστερά, τόσο στη Βενεζουέλα, όσο και στην Ελλάδα»!
Αγωνιούσε δηλαδή ο κ. Τσίπρας. Όχι, βέβαια, για τις επιπτώσεις του σκανδάλου στην εικόνα της Αριστεράς, αλλά για να μην έλθουν στο προσκήνιο και να μην αποκαλυφθούν και άλλες πτυχές αυτής της ύποπτης σχέσης.
Αγορές από τα άδεια ράφια
Η ύποπτη σχέση ήλθε τελικά στο προσκήνιο τον Οκτώβριο του 2016, όταν αποκαλύφθηκε η επίσκεψη Παππά στη Βενεζουέλα μαζί με «άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ» (και τον δικηγόρο κ. Αρτεμίου), τον Αύγουστο του 2013.
Τότε, ο κ. Παππάς είχε στην αρχή δικαιολογηθεί πως πραγματοποίησε το ταξίδι του προκειμένου να διερευνήσει «δυνατότητα επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στη Βενεζουέλα, αλλά και να προμηθευτεί η Ελλάδα προϊόντα από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας εκείνο τον καιρό»!
Τι να διερευνούσε, αφού μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 2013, ο Τσίπρας είχε ήδη επισκεφθεί το Καράκας και τον είχε υποδεχθεί ο ίδιος ο Μαδούρο;
Και τι προϊόντα θα προμηθευόταν η Ελλάδα από την Βενεζουέλα, την ώρα που ο ίδιος ο Μαδούρο μας έλεγε ότι ο λαός της χώρας του έφθασε στο σημείο να καταναλώνει… ζωοτροφές, προκειμένου να διώξει το ΔΝΤ!
Τι προϊόντα θα μας έφερναν από τα άδεια ράφια των βενεζουελάνικων σούπερ-μάρκετς;
Τι θα έφερναν από μια χώρα όπου τα παιδιά πεθαίνουν από υποσιτισμό, ο λαός της κυκλοφορεί στους δρόμους φωνάζοντας «πεινάμε», οι πολίτες της τρώνε από τα σκουπίδια και ψωνίζουν ανάλογα με τον λήγοντα της ταυτότητάς τους και το δακτυλικό τους αποτύπωμα;
Τι ζόρι τραβάνε όλα αυτά τα χρόνια για να υπερασπίζονται ένα καθεστώς που υποχρεώνει τον λαό του να πηγαίνει για ύπνο νηστικός, να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, να προβαίνει σε πράξεις απελπισίας και λεηλασίας, με τους πεινασμένους να εφορμούν στα καταστήματα, να πέφτουν πάνω στα ψαράδικα αρπάζοντας τα ψάρια από τους επίσης πεινασμένους ψαράδες, να εισβάλλουν στην Κτηνιατρική Σχολή και να σφάζουν άλογα για να φάνε το κρέας τους, να τρώνε σκυλιά, γάτες, περιστέρια και αρουραίους για να μην λιμοκτονήσουν, ενώ οι ζωολογικοί κήποι της χώρας έχουν αποδεκατιστεί;
Γιατί τους υπερασπίζονται ακόμη;
Για ποιον λόγο αισθάνονται ακόμη την ανάγκη να υπερασπιστούν ένα καθεστώς που έχει επιβάλει εργασία δύο ημερών την εβδομάδα για τους δημόσιους υπαλλήλους, κλειστά σχολεία τις Παρασκευές, απαγόρευση χρήσης των σεσουάρ στα κομμωτήρια, παράταση της ημέρας κατά μισή ώρα για να εξοικονομηθεί ενέργεια, πολύωρες διακοπές ρεύματος που καταστρέφουν όσα προϊόντα οι Βενεζουελανοί κατορθώνουν να εξασφαλίσουν από τα σχεδόν άδεια ράφια των καταστημάτων, μάχες σώμα με σώμα για λίγο ψωμί και καθαρό νερό, τρομερές ελλείψεις σε στοιχειώδη αγαθά όπως κρέας, φάρμακα, λάδι, χαρτί τουαλέτας, συμπλοκές μεταξύ πολιτών για να κλέψουν ο ένας από τον άλλο ένα κομμάτι ψωμί, θηριώδη πληθωρισμό;
Γιατί να υπερασπιστεί κανείς ένα καθεστώς που επιβάλλει σε τέτοια μαρτύρια τον λαό, την ώρα που η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα αργού πετρελαίου στον κόσμο;
Γιατί να υπερασπιστεί κανείς ένα καθεστώς όπου η κρατική πετρελαϊκή εταιρία (PDVSA), μακρύ χέρι της κυβέρνησης τόσο επί Τσάβες όσο και επί Μαδούρο, δεν κάνει μπίζνες, αλλά πολιτική, προσφέροντας σχεδόν τζάμπα πετρέλαιο σε χώρες όπως η Κούβα την ώρα που τα υποσιτισμένα παιδιά μεταφέρονται στα νοσοκομεία με βάρος νεογέννητων;
Και ενώ όλα αυτά ήταν γνωστά, συνέχισαν το ίδιο βιολί και μετά την επέλασή τους στην εξουσία.
Έστειλε τον ξάδελφο στη Βενεζουέλα
Τα μπατζάκια μας είχαν πιάσει φωτιά αλλά Λαφαζάνης και Σκουρλέτης συναντιόνταν ξανά και ξανά με τον πρέσβη της Βενεζουέλας, ενώ ο εξάδελφος του Τσίπρα, Γιώργος Τσίπρας, τότε γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΔΟΣ) του υπουργείου Εξωτερικών, τον Αύγουστο του 2015 επίσης ταξίδεψε στη Βενεζουέλα.
Και μας έλεγαν ότι έκαναν επαφές για ενεργειακή συνεργασία (ήταν έκτοτε γνωστή η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κρατική πετρελαϊκή εταιρία της χώρας), αλλά και για… προώθηση των ελληνικών αγροτικών προϊόντων στη Βενεζουέλα!
Πότε δηλαδή μας έλεγαν πως θα έκαναν εισαγωγές ανύπαρκτων προϊόντων και πότε εξαγωγές ευαίσθητων αγροτικών προϊόντων σε μια χώρα που αδυνατεί να κάνει εισαγωγές (εξ ου και οι ελλείψεις), έχει θηριώδη πληθωρισμό, τυπώνει συνεχώς χρήμα (τελευταίως και ψευδονόμισμα), οι τιμές των προϊόντων αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη και επιπλέον έχουν επιβληθεί συναλλαγματικοί έλεγχοι!
Ήθελαν δηλαδή να μας πουν ότι ενώ στην Ελλάδα γινόταν μύλος με τα δημοψηφίσματα και την έλευση ενός νέου μνημονίου, πήγαιναν στη Βενεζουέλα για να… συνάψουν συμφωνίες εμπορικού περιεχομένου!
Τα οράματα του Μαδούρο
Και θέλουν να μας πουν ότι υπάρχει κάποιος λόγος να στηρίζουν τον Μαδούρο, που έλεγε πως το πρόσωπο του νεκρού Τσάβες εμφανιζόταν ως… όραμα στους εργάτες μιας σήραγγας του μετρό του Καράκας και πως το ίδιο όραμα εμφανιζόταν στα βουνά γύρω από την πρωτεύουσα!
Τον Οκτώβριο του 2013, ο Μαδούρο είχε εμφανιστεί στην κρατική τηλεόραση κραδαίνοντας μια φωτογραφία με σημάδια που έμοιαζαν με μάτια και μύτη πάνω σε έναν λευκό τοίχο!
«Μου σηκώνονται οι τρίχες από τα μαλλιά μου και μόνο που σας μιλάω για αυτό», είχε πει. «Ποιο είναι αυτό το πρόσωπο; Αυτό το βλέμμα είναι το βλέμμα της πατρίδας που βρίσκεται παντού γύρω μας, ακόμη και σε ανεξήγητα φαινόμενα. Ακριβώς όπως εμφανίστηκε, έτσι εξαφανίστηκε. Αυτό που λέτε είναι σωστό, ο Τσάβες είναι παντού, εμείς είμαστε ο Τσάβες, εσείς είστε ο Τσάβες»!
Ποιος είναι ο λόγος για να στηρίζει ο Τσίπρας τον Μαδούρο που τον Απρίλιο του 2013, είχε εκλεγεί Πρόεδρος με το φοβερό επιχείρημα περί της… «κατάρας της Μακαραπάνα» (έχει τις ρίζες της στη Μάχη της Μακαραπάνα που έλαβε χώρα τον 16ο αιώνα όταν οι Ισπανοί στρατιώτες σφάγιασαν τις δυνάμεις των ινδιάνων).
«Εάν νικήσει η μπουρζουαζία θα ιδιωτικοποιήσει τους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, θα πάρουν τη γη από τους Ινδιάνους και η κατάρα της Μακαραπάνα θα πέσει επάνω σας», είχε πει ο Μαδούρο κατά τη διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας στης πολιτεία Αμαζόνας.
Δεν υπάρχει λογική εξήγηση για όλα αυτά. Και όλα οδηγούν στην ύπαρξη μιας ύποπτης σχέσης που σύντομα θα αποκαλυφθεί.
Και τότε, η κατάρα της Μακαραπάνα θα πέσει πάνω στον Τσίπρα και στην παρέα του…
