Όταν τερματίστηκε ο Ψυχρός Πόλεμος με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991, μερικοί Τούρκοι στρατιωτικοί σκέφτηκαν πως η Άγκυρα δεν χρειαζόταν πλέον το ΝΑΤΟ και τη Δύση. Οι πολιτικές αξίες του ΝΑΤΟ θεωρήθηκαν όλο και περισσότερο ως εμπόδιο στην εθνική ατζέντα. Αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κουρδικού, τα οποία οι Δυτικοί παρέβλεπαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου λόγω της τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας της Τουρκίας, άρχισαν να κυριαρχούν στις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης. Αυτό γινόταν πιο έντονο στο πλαίσιο των φιλοδοξιών της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ.
