Έπιασε όλους στον ύπνο η ξαφνική και λιτή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, µε την οποία ενηµέρωνε ότι αποφασίστηκε η παραµονή 200 πεζοναυτών στη Συρία, παρά την απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραµπ, τον περασµένο ∆εκέµβριο, για την οριστική απόσυρση των αµερικανικών στρατευµάτων. Οπως αποδείχθηκε, λίγοι γνώριζαν την ύπαρξη του σχεδίου που βοήθησε να επιτευχθούν δύο στόχοι:
Πρώτον, να δικαιούται ο κ. Τραµπ να πανηγυρίζει ότι υλοποίησε την προεκλογική απόφασή του για απόσυρση των 2.000 Αµερικανών στρατιωτών από τη Συρία, και δεύτερον, την ίδια στιγµή, να παραµένει στη Συρία και να έχει στρατηγικά οφέλη, στο πλαίσιο µίας διεθνούς δύναµης η οποία θα ελέγχει το βόρειο τµήµα της χώρας και θα αποτελεί ανάχωµα για το Ιράν και ασπίδα προστασίας για τους συµµάχους του Τραµπ, τους Κούρδους της Συρίας, που του έδωσαν την ευκαιρία να πανηγυρίζει τη νίκη εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαµικού Κράτους. Από την απόφαση αυτή δεν πρέπει να είναι ευτυχείς οι Ρώσοι, οι Τούρκοι και οι Ιρανοί, οι ηγέτες των οποίων πανηγύριζαν την περασµένη εβδοµάδα από το Σότσι για την απόφαση του κ. Τραµπ να αποσύρει την αµερικανική υπερδύναµη από τη Συρία.
Η παραµονή των Αµερικανών και η δηµιουργία διεθνούς δύναµης που θα ελέγχει τη ζώνη ασφαλείας στη Bόρεια Συρία δεν θα επιτρέψουν στον Αλ Ασαντ και στους Ρώσους να ελέγξουν όλη τη χώρα και θα κόψει στα δύο τον διάδροµο Τεχεράνης-∆αµασκού, που αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός Μπενιαµίν Νετανιάχου στον πρόεδρο Τραµπ. Με τα δεδοµένα που είχαµε ενώπιόν µας µέχρι τη στιγµή που γράφονταν αυτές οι γραµµές, ο χαµένος της νέας εξέλιξης είναι ο πρόεδρος της Τουρκίας, ο οποίος ενηµερώθηκε προσωπικά από τον Αµερικανό οµόλογό του και έσπευσε να ανακοινώσει ότι η αποχώρηση των αµερικανικών στρατευµάτων από τη Συρία θα πραγµατοποιηθεί σε συµφωνία µε τα κοινά συµφέροντα των δύο χωρών. Μόνο που στην αµερικανική ανακοίνωση δεν αναφερόταν κάτι τέτοιο.
Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου πρόβαλε την πιθανή δηµιουργία ζώνης ασφαλείας, αλλά η δήλωση της τουρκικής προεδρίας δεν είχε καµία αναφορά. Ούτε σηµείωνε την ενηµέρωση για την αλλαγή των αµερικανικών σχεδίων. Η βασική ανάλυση που γίνεται από επίσηµες πηγές είναι ότι µε την απόφαση έκλεισε για την Αµερική µία µεγάλη εκκρεµότητα, και µε τον τρόπο αυτό σταµατά και ο µόνιµος εκβιασµός της Τουρκίας εναντίον των ΗΠΑ. Παραµένει βέβαια το ερώτηµα πώς θα αντιδράσει η Αµερική εάν ο κ. Ερντογάν επιχειρήσει την επίθεση εναντίον των Κούρδων. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ διαβεβαίωσε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα επιτρέψει να σφαγιαστούν οι Κούρδοι, και οι Τούρκοι πρέπει να δώσουν σηµασία στο µήνυµα του Μάικ Ποµπέο. Βασικός µοχλός του σχεδίου παραµονής των Αµερικανών ήταν ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαµ, ο οποίος υποστήριξε από την πρώτη στιγµή τη δηµιουργία µιας ζώνης ασφαλείας στη Συρία που θα προστατεύεται από διεθνείς και αµερικανικές δυνάµεις και θα επιτρέψει στην Ουάσιγκτον να επιτύχει τους βασικούς γεωστρατηγικούς στόχους της στην περιοχή, τους οποίους περιέγραψε όσον αφορά τη ζώνη ασφαλείας ως εξής: Αποτρέπει τη σύγκρουση της Τουρκίας και των Κούρδων, τους οποίους θα προστατεύει η νέα δύναµη.
- Ενισχύει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στα σύνορα της Τουρκίας και της Συρίας.
- ∆ιασφαλίζει τη µόνιµη νίκη των ΗΠΑ εναντίον των τζιχαντιστών.
- Περιορίζει την επιρροή της Τεχεράνης στην περιοχή, σταµατώντας ταυτόχρονα µία σηµαντική απειλή εναντίον του Ισραήλ. Oταν ανακοινώθηκε η αρχική απόφαση του προέδρου Τραµπ για την απόσυρση της υπερδύναµης από τη Συρία, ο Αµερικανός πλανητάρχης κατηγορήθηκε ότι παραδίδει τη χώρα έρµαιο στις διαθέσεις της Ρωσίας και του Ιράν.
Υπήρχαν και µερικοί εκ των αντιπάλων του κ. Τραµπ οι οποίοι υπονόησαν ότι έλαβε µία απόφαση που ήταν δώρο στον κ. Πούτιν. Σε συνδυασµό µε τις έρευνες για τη ρωσική ανάµειξη στις αµερικανικές εκλογές, η αλήθεια, το «ψέµα» και η συνωµοσιολογία έδεναν µεταξύ τους. Με τη νέα απόφαση ο κ. Τραµπ θα µπορούσε να κλείσει πολλά στόµατα αν και για την αρχική απόφασή του θα συνεχίσουν να τον εγκαλούν, διότι δεν αντιστάθηκε στην παγίδα ενός ξένου ηγέτη, του Ερντογάν, και δεν συµβουλεύθηκε κανέναν εκ των συνεργατών του. ∆ιότι, µε βάση τα γεγονότα, ποιος µπορεί να αποκλείσει ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας τού έστησε την παγίδα εκτελώντας «συµβόλαιο» του Πούτιν;
ethnos.gr
